Morgunblaðið - 25.11.1992, Blaðsíða 45

I
>
I
>
>
>
>
>
>
>
>
>
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. NÓVEMBER 1992
45
Eitur og illgresi
Frá Áma Helgasyni:
Þær eru alltaf uggvænlegri frétt-
irnar sem berast okkur daglega.
Maður vaknar við það á morgnana
að þjófnaðir og ofbeldi hverskonar
hafi verið framið og alls kyns glæp-
ir í kjölfarið og fáir eru þeir morgn-
ar sem auðir eru af slíku. Og svo
veit maður líka að allt kemst ekki
til skila. Það er ekki alltaf sagt frá
hvernig aðstandendum líður. Hass
og annað eiturefni flæðir yfir landið
og þessu er jafnvel dreift á milli
ungdómsins sem verður að fara
ránsferðir til útvegunar á gjaldeyri
fyrir þessa vöru. Eg man þegar sú
ógæfa dundi yfir þjóðina að bannlög-
in voru afnumin. Þá stóðu þar í far-
arbroddi menn í æðstu stöðum lands-
ins og kváðu að með þeirri aðgerð
myndi allt smygl og brugg hverfa
úr landinu. Lá við að þeir legðu æru
sína að veði fyrir slíku. Þá myndi
koma hér sú áfengismenning! sem
ætti eftir að fara þeim höndum um
þjóðlífið, að manni skildist, að þar
yrði gróandi þjóðlíf og þverrandi
tár, o.s.frv. Hvað skyldu nú sumir
þessara forkólfa segja ef þeir mættu
líta upp úr gröf sinni og horfa á
þessa „gróðurreiti" sem þeir plönt-
uðu til með offorsi sínu að fá áfeng-
ið og annað eitur fljótandi inn í land-
ið. Það sýnir líka að sú hreyfing sem
átti sín mest bindindishreyfingin
Góðtemplarareglan, er sáði fræjum
manndáða, drengskapar og sann-
leiksanda í mannlífið og stóð þar
ötulan vörð, á nú fullt í fangi og ef
til vill sumum gleðiefni, sérstaklega
þeim sem strá eitri og illgresi á braut
fólksins í dag. Þá stóð ungmenna-
hreyfingin í þeim hópi að veija æsk-
una spillingu og með bindindisheitið
í fararbroddi. íslandi allt var kjörorð-
ið. Eg man marga fræðandi fundi
þar sem góðir og þjóðhollir menn
fluttu erindi og hvöttu til dáða. Hvað
skyldu ungmennafélögin halda
marga fundi í slíkum anda í dag.
Er það ekki því miður kappið sem
ber allt ofurliði. Kapp er best með
forsjá var erindi sem einn af ötu-
lustu postulum umf., Aðalsteinn Sig-
mundsson, hélt á lofti í ræðu sem
ég heyrði hann halda á slíkum fundi.
Ungmennafélögin snúa sér að íþrótt-
um í dag og er það virðingarvert
og skaj þakkað, en hinn góði andi
umf., Islandi allt, má ekki hverfa
af þeirra akri. Og hvað með kven-
þjóðina sem var á mínum uppvaxtar-
árum einn sterkasti baráttuaðili
bindindis og siðgæðis. Á hvaða leið
er hún? Það þótti saga til næsta
bæjar heima ef vitað var um að
kona hefði neytt áfengis. Að hún
sem allt fegurst var tengt við skyldi
leggjast svo lágt að tapa jafnvægi
sínu í lífínu, taka þátt í þvi sem
gerir ekkert annað en að leiða þjóð-
ina neðar og neðar á siðferðisbraut-
inni. Guð almáttugur, sögðu menn.
Svo kom þessi jafnréttisbarátta af
fullum krafti og auðvitað hefir svo
margt breyst. Og ég vildi að guð
gæfi það að kvenfólkið þekkti aftur
sinn vitjunartima og gæti haft vit
fyrir hinu kyninu. Og svo er eitt:
Hefir kirkjusókninni og öllu í kristi-
legu lífi vaxið ásmegin með fjölgun
landsmanna. Það er einnig spuming
sem gott væri að velta fyrir sér. Það
em allir sammála um það að dyggð-
in sé á afturhaldi. Það segir hið
daglega líf. Það þarf að snúast til
varnar segja menn, en alltaf sígur
neðar og neðar og sérstaklega er
þetta áberandi í viðskiptalífmu. Og
öll hin æpandi gjaldþrot. Em þau
rannsökuð eins og skyldi? Getur ver-
ið að það sé almennt að fólkið noti
þau sér til ábata. Raddir um það em
mjög háværar.
Og af hveiju allt þetta. Það er
einfalt. Menn hlýða ekki lengur
gmndvallaratriðum kristinnar trúar,
vitandi það að ef menn leita til heilu
brunnanna en ekki þeirra götóttu
og göróttu, þá em þeir að bjarga
lífi sínu. Og er lífið ekki of dýrmætt
til að ganga í gegnum það á skítug-
um skónum.
Það er ekki nema von að þjóðin
Frá Jóni Hjaltasyni:
Mér er mikið niðri fyrir og ég
vona að það sjáist á þeim línum sem
hér fara á eftir. Ég ætla að reyna
hvað ég get að stilla orðum mínum
í hóf þó mér sé um þessar mundir
allt annað skapi nær. Réttarglæpur
hefur verið framinn og enginn virð-
ist eiga að axla nokkra ábyrgð. Því
get ég ekki unað.
Dómur hefur fallið þar sem fjórir
ungir piltar hafa verið dæmdir skil-
orðsbundnum dómi fyrir að hafa
veist að stúlku og nauðgað henni.
Eftir því sem fréttir herma átti þessi
atburður sér stað á heimili stúlkunn-
ar þar sem piltarnir höfðu þröngvað
sér inn fyrir dyraþröskuidinn en
stúlkan, aðeins 14 ára gömul, megn-
aði ekki að veita þeim viðnám, enda
ein heima og þeir fimm talsins (sá
fimmti var allra yngstur og þótti því
ekki dómtækur). Aðspurður hefur
dómarinn, Guðmundur L. Jóhannes-
son héraðsdómari á Reykjanesi, út-
skýrt niðurstöðu sína þannig að ann-
ars vegar hafi hann tekið mið af
ungum aldri afbrotamannanna og
hins vegar af þeirri réttarvenju að
stilla refsingum í hóf þegar um
fyrsta brot er að ræða.
Nú þykist ég þess fullviss að
nefndur dómari og félagar hans í
íslenskri lögfræðingastétt líta á
dóminn sem refsingu, hann sé eitt-
hvað sem fært verði á sakaskrá pilt-
anna og þeir hljóti að burðast með
alla ævi. Af mínum sjónarhóli lítur
þetta þó allt öðru vísi út. Ég sé ekki
að um refsingu sé að ræða nema
að ungmenninn bijóti eitthvað af sér
á meðan á skilorði stendur. Með
mín sé í vanda. Hún hendir frá sér
hinni dýrmætu perlu, orði drottins
vors Jesú Krists, vitandi að boðskap-
ur hans hefir aldrei brugðist neinum,
heldur stuðlað að þeirri lífsgleði og
heilnæmi sem heimurinn getur aldr-
ei gefið. Heims á vegum ég hefi
eftir, einkisverðum hlutum sótt,
sagði vitur maður að leiðarlokum.
Áfengið og allt þess hyski er að
leggja gott mannlíf í rúst hér á landi
og það er eins 'og það sé alltaf að
ná meiri óg meiri tökum á landi og
þjóð. Það má segja að Bakkus sé
hér meir tignaður en okkar almátt-
ugi faðir og af því kemur ógæfan.
Gróandi þjóðlíf verður aldrei byggt
upp nema fólk fari að tileinka sér
boðskap frelsarans og útbreiða
hann. Við erum allir boðberar hér í
heimi, bara á misjafnan hátt. í dag
er eins og mottóið sé:
Að þegnamir drekki eins og þolið fær léð
er þjóðinni dýrmætur fengur,
því „sjónin og heymin og málið fer með
og minnið úr vistinni gengur".
Breytum þessu, þá birtir í ís-
lensku þjóðlífi.
ÁRNI HELGASON,
Neskinn 2, Stykkishólmi.
öðrum orðum; íslenskur dómari hef-
ur lýst þeirri skoðun sinni að nauðg-
un sé ekkert tiltökumál og varla
ámælisverð svo fremi að ódæðis-
mennirnir séu ekki mjög gamlir.
Hvar maðurinn vill draga aldurs-
mörkin og byija að refsa fyrir
nauðgun er mér ekki ljóst, honum
kannski ekki heldur. Hitt veit ég að
undir slíkri afskræmingu á öllu sið-
gæði ætla ég ekki að sitja þegjandi;
ég gæti aldrei varið það fyrir börnum
mínum þegar þau vaxa úr grasi,
hvað þá sjálfum mér.
Dómarinn sem hér á í hlut er sleg-
inn svo alvarlegri siðblindu að hann
verður að teljast með öllu ófær um
að gegna skyldu sinni. Ég hef því
farið þess á leit við dómsmálaráð-
herra íslands að hann víki umrædd-
um dómara, Guðmundi L. Jóhannes-
syni, frá störfum þegar í stað og
beiti þeim ráðum sem tiltæk eru til
að dómurinn verði endurskoðaður.
Um leið skora ég á alla þá er vilja
varðveita réttarríkið ísland að gera
slíkt hið sama.
JÓN HJALTASON
Hjallalundi 18, Akureyri
\
Pennavinir
Fimmtán ára ísraeli með mikinn
tónlistaráhuga:
Ami Gilad,
23/83 Oren St.,
34734 Haifa,
Israel.
Frá Ghana skrifar 27 ára kona
með áhuga á útivist, tónlist, íþrótt-
um, ferðalögum o.fl.:
Joice Baker,
P.O. Box 663,
Cape Coast,
Ghana.
Sautján ára Nígeriustúlka með
áhuga á tónlist, sundi og bréfa-
skriftum:
Monica Annobil,
c/o Mr. Matthew Annobil,
Electricity Corp. of Ghana,
P.O. Box 154,
Cape Coast,
Ghana.
Frá Tékkóslóvakíu skrifar 22 ára
stúlka með margvísleg áhugamál:
Eva Docikalova,
Nadrazni 204,
757 01 Valasski Meziria,
Czechoslovakia.
Frá Þýskalandi skrifar 33 ára
þriggja barna húsmóðir sem vill
skrifast á við pennaglaðar konur á
hennar aldri. Með áhuga á ferðalög-
um, krossaumi o.fl:
Katja Lammen,
Beckstrasse 11,
4400 Munster,
Germany.
HEILRÆÐI
Skipstjórnarmenn:
Verið ávallt minnugir ábyrgðar ykkar á öryggi skipveija.
Sjáið um að öll öryggistæki séu í lagi og að hver einasti
skipveiji kunni meðferð þeirra og viti hvemig og hvað
hann eigi að gera á neyðarstundu.
RAUÐI
KROSS
ÍSLANDS
Þar sem nauðgun
þykir vart ámælisverð
Bókhaldsforritid Vaskhugi
Sigurður Brynjólfsson,
bflstjóri með sjálfstæðan
rekstur:
„Nú eru páskarnir orðnir
frítími, áður fóru þeir í
bókhaldsrugl".
Vaskhugi færir sjálfvirkt í DEBET og KREDIT.
Vaskhugi er í notkun um allt land. Hann hentar flestri starfsemi þar sem
kaup og sala eiga sér staö, svo sem hjá verktökum, iönaöarmönnum,
sjoppum, verkfræöingum, svo eitthvað sé nefnt.
Verð á Vaskhuga er kr. 48.000,-, sem er svipaö og ein vinnslueining
kostar i eldri kerfum.
\
v __ Hringið og við sendum bækling um hæl
tpVaskhugi hf. 3 682 680
Viltu fara
sem sjálfbeðaliöi
til Gambiu?
Ef þú hefur áhuga á að starfa með ung-
mennahreyfingu Rauða kross íslands og
ert á aldrinum 20-25 ára, getur þú sótt
námskeið til undirbúnings fyrir sjálfboða-
liða URKÍ í Gambíu.
Tveir sjálfboðaliðar dvelja í 6 mán. í senn
við störf með Rauða krossinum í Gambíu.
Námskeiðið er haldið laugard. 28. og
sunnud. 29. nóv. kl. 10-17 báða dagana.
Skráning fer fram í síma 626722 í síðasta
lagi fimmtudag.
Takmarkaður fjöldi þátttakenda.
Rauði kross íslands