Morgunblaðið - 25.02.1993, Side 25

24
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1993
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1993
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1200 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 110 kr. eintakið.
Framburður og
þjóðfélagsþróun
A
Aráðstefnu um íslenzkan
framburð, sem íslenzk
málnefnd hélt um síðustu helgi,
komu fram mörg athyglisverð
sjónarmið varðandi þróun tal-
málsins. Óhætt er að draga þá
ályktun af frásögn Morgun-
blaðsins af umræðum á ráðstefn-
unni að ýmsar blikur séu á lofti
í þeim efnum.
Kristján Árnason prófessor
spáði því í erindi sínu að á næstu
öld yrðu meiri skil í íslenzkri
málsögu en hefðu orðið frá land-
námstíð, á þann veg að íslenzkan
hætti að vera beygingarmál.
Kristján telur framburðinn sífellt
vera að fjarlægjast stafsetningu
og að í íslenzku málumhverfi sé
nú „jarðvegur fyrir byltingu".
Veturliði Óskarsson, málfars-
ráðunautur Islenzka útvarpsfé-
lagsins, sagði að þótt íslendingar
væru meðvitaðir um móðurmál
sitt, hefðu þeir lítið hugsað um
framburð, sem víða annars stað-
ar skipti fólki í stéttir. Hann
sagði ýmsar framburðarbreyt-
ingar orðnar áberandi. Þær væru
ekki stéttbundnar, en ákveðinn
hópur, til dæmis leikarar, rithöf-
undar, kennarar, sumir stjóm-
málamenn, lögfræðingar og
fleiri, gætu myndað málfarslega
yfirstétt, sem starfs síns vegna
vandaði framburð sinn. Vegna
þessarar hættu væri ástæða til
að leggjast gegn breytingum í
nútímamáli.
Margrét Pálsdóttir málfræð-
ingur sagði að skólakerfið hefði
ekki staðið sig í því að kenna
fólki að koma fram og flytja
mál sitt á opinberum vettvangi.
Hikorð og talhækjur væru áber-
andi í máli margra og oft gæti
verið erfítt að greina hismið frá
kjamanum.
Hér skal tekið undir þær við-
varanir, sem fram komu á ráð-
stefnu íslenzkrar málnefndar.
Þeim er ekki hægt að vísa á bug
með því að segja að öll tungu-
mál hljóti að þróast og framburð-
ur breytist í tímans rás, eins og
stundum heyrist þegar málvernd
ber á góma. Vísbendingar um
mismunandi framburð eftir þjóð-
félagshópum eru sérstaklega al-
varlegar. I mörgum nágranna-
löndum okkar er framburður
tungumálsins sundrandi þáttur,
ýmist milli héraða og landshluta
eða milli þjóðfélagsstétta. Sums
staðar talar alþýða manna með
framburði, sem er ekki „opinber-
lega samþykktur", til dæmis í
fjölmiðlum. Ákveðnir þjóðfélags-
hópar sitja því að miklu leyti
einir að upplýsingamiðlun og
skoðanaskiptum á opinberum
vettvangi. Stétt- eða landshluta-
bundinn framburður getur því í
raun verið hindrun í vegi þeirra,
sem vilja hafa áhrif á þjóðfélag-
ið eða láta til sín taka á opinber-
um vettvangi, til dæmis í stjórn-
málum og ijölmiðlun.
Þannig hefur ekki háttað til
hér á íslandi. Mállýzkuleysi og
svipaður framburður íslenzkunn-
ar í öllum þjóðfélagshópum er
ein af undirstöðum hins menn-
ingarlega einsleita og samheldna
samfélags okkar. Tungumál og
framburður eru ekki menningar-
þættir, sem sundra okkur, heldur
sameina. Aftur á móti er ekk-
ert, sem mælir gegn hefðbundn-
um blæbrigðamun í framburði
milli landshluta, slíkt auðgar
aðeins tunguna.
Að hafa tök á réttum og skýr-
um framburði íslenzks máls er
forsenda þess að geta tekið full-
an þátt í lýðræðis- og upplýs-
ingaþjóðfélagi. Æ meiri áherzla
er lögð á fjölmiðlun og tjáskipti.
Hinn almenni borgari þarf að
vera fær um að flytja mál sitt á
fundum eða í Qölmiðlum, skýrt,
hnökralaust og þannig að allir
skilji. Sá, sem aldrei hefur lagt
rækt við framburð móðurmáls-
ins, er ekki fær um það og raun-
ar er þegar farið að bera á slíku
í sjónvarpi og útvarpi, bæði hjá
starfsmönnum þessara fjölfniðla
og viðmælendum þeirra.
Ábyrgð skólakerfisins er mikil
í þessu efni. Markmið skólanna
hlýtur að vera að mennta sem
hæfasta þjóðfélagsþegna. Sé
slegið slöku við í kennslu með-
ferðar íslenzks máls, hafa menn
misst sjónar á því markmiði.
Ástæða er til að taka undir orð
Guðmundar B. Kristmundsson-
ar, lektors, á ráðstefnu mál-
nefndar. Hann sagði þar að
leggja þyrfti áherzlu á framburð-
arkennslu í grunnskólunum.
Mikilvægt væri að kenna börn-
um og leiðbeina og láta þeim
fínnast eftirsóknarvert að tala
skýrt. Kennsla, æfing og notkun
eiga að vera lykilorðin í þessu
efni, sagði Guðmundur.
Fjölmiðlar gegna ekki síður
mikilvægu hlutverki í viðhaldi
rétts framburðar, sérstaklega
þeir sem byggjast á miðlun tal-
aðs máls. Vöndun talmáls á ljós-
vakamiðlunum hlýtur að vera
þeim, sem þar starfa, keppikefli.
Þróun framburðar íslenzks
máls getur haft afdrifaríkar af-
leiðingar fyrir þróun þjóðfélags-
hátta á íslandi. Væntanlega vill
enginn Islendingur að framburð-
ur eða máilýzkur fari að skipta
þjóðinni í hópa, sem hafa mis-
munandi þjóðfélagslega stöðu.
Þess vegna ættum við öll - skól-
ar, fjölmiðlar og fjölskyldur -
að leggja okkar af mörkum til
að efla og bæta fræðslu um rétt-
an framburð.
Nefnd allra flokka
athugi breytingar
- segir Þorgils Ottar Mathiesen um
nýbyggingu í Hafnarfirði
ÞORGILS Ottar Mathiesen, bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Hafnar-
firði, lagði til á fundi bæjarstjórnar á þriðjudag, að skipuð yrði nefnd
með aðild bæjarstjóra og einum fulltrúa frá hveijum bæjarstjórnarflokki
til að skoða möguleika á því að gera breytingar á fyrirhugaðri byggingu
í miðbænum vegna áskorana sem borist hafa frá meirihluta bæjarbúa.
TiIIögunni var vísað til bæjarráðs.
Sagði Þorgils í samtali við Morg-
unblaðið að hann hefði lagt þessa til-
lögu fram með tilvísun í niðurstöður
undirskriftasöfnunar sem Byggða-
vernd efndi til meðal Hafnfírðinga,
en alls. skrifuðu 5.300 manns undir
áskorunina, og til álits Arkitektafé-
lagsins í síðustu viku.
Stórkostlegnr árangur
Þorgils Óttar sagði að þótt hætta
væri á að málið yrði kæft með þess-
ari afgreiðslu tillögunnar væri þó
þama um framför að ræða því allar
fyrri tillögur um endurskipulagningu
hefðu verið felldar í bæjarstjóm.
„Ég vona að meirihlutinn ætli sér
að taka tillit til þessara áskorana.
Niðurstaða undirskriftasöfnunarinnar
er stórkostlegur árangur á skömmum
tíma og hún sýnir að það er stór
meirihluti bæjarbúa mótfallinn þessari
hæð byggingarinnar sem um ræðir,“
sagði hann.
Fyrsta þjóðminjaþingið hefst á morgun
Vettvangnr umræðu
um Þjóðminjasafnið
ÞJÓÐMINJASAFN íslands efnir til fyrsta þjóðminjaþings sem haldið
hefur verið hérlendis á morgun föstudag. Þingið verður í safnhúsinu
og stendur í tvo daga en Þjóðminjasafnið á nú 130 ára afmæli. Sjálf
afmælissýningin verður haldin í vor. Guðmundur Magnússon þjóðminja-
vörður segir að áformað sé að halda þjóðminjaþing árlega eða á tveggja
ára fresti í framtíðinni. „Þessu þingi er ætlað að vera vettvangur um-
ræou um Þjóðminjasafnið," segir Guðmundur.
Að sögn Guðmundar lagði hann
hugmyndir sínar um þjóðminjaþing
fyrir Þjóðminjaráð í sumar í tengslum
við umræðu um að efla Þjóðminjasafn-
ið. Þjóðminjaráð samþykkti síðan að
halda þingið á 130 ára afmæli safnsins.
„Þetta er í fyrsta sinn sem þjóð-
minjaþing er haldið en í tengslum við
það hafa starfsmenn safnsins, starfs-
menn byggðasafna og aðrir sem tengj-
ast þessum málið verið kallaðir til,“
segir Guðmundur. „Hér er einkum um
að ræða fólk sem vinnur að minja-
vernd og minjavörslu. Einniger ætlun-
in að vekja athygli á starfsemi Þjóð-
minjasafnsins en hún er mun víðtæk-
ari en reksturinn á safnhúsinu.“
Ólafur G. Einarsson menntamála-
ráðherra ávarpar þjóðminjaþingið við
setningu þess og mun hann væntan-
lega ræða um húsnæðismál Þjóð-
minjasafnsins sem verið hafa í brenni-
depli. Guðmundur Magnússon ávarpar
einnig gesti við setninguna og segir
hann að í máii sínu muni hann gefa
yfirlit um umfang starfsemi safnsins,
þau verkefni sem framundan eru hjá
því og þá framtíðarsýn sem við blasir.
Nýtt merki
Meðal þess sem gert verður á þjóð-
minjaþinginu er afhjúpun á nýju merki
fyrir Þjóðminjasafnið en það hefur
ekki áður átt slíkt merki. Efnt var til
samkeppni í samvinnu við Félag ís-
lenskra teiknara um merkið og alls
barst 121 tillaga til safnsins. Sýning
á tillögunum verður í Bogasal.
Viðhaldsstöð Flugleiða á Keflavíkurflugvelli tekin í notkun
Morgunblaðið/Björn Blöndal
Vígsluathöfn
SIGURÐUR Helgason forstjóri flytur ávarp við athöfnina. Á innfelldu myndinni
eru Hörður Sigurgestsson stjómarformaður Flugleiða, Einar Sigurðsson blaðafull-
trúi, Sigurður Helgason forstjóri, Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra og
Hallbjörn Sævars flugvirki, sem tók við viðhaldsstöðinni fyrir hönd starfsmanna
Vinnustaður 160 starfsmanna
- kostnaður tæpur milljarður
Keflavík. ^
VIÐHALDSSTÖÐ Flugleiða á Keflavíkurflugvelli var formlega
opnuð í gær. Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra opnaði
stöðina með því að Ijúka upp annarri af 1.100 fermetra hurðum
flugskýlisins og síðan var Heiðdís TF-FID, ein af Boeing 737-vélum
félagsins, dregin inn. Þar með flyst öll starfsemi tæknisviðs undir
sama þak, en viðhald og stórskoðanir hafa farið fram í flugskýli
á Reykjavíkurflugvelli og í leiguhúsnæði hjá Bandaríkjaher á Kefla-
víkurflugvelli. Með tilkomu nýju viðhaldsstöðvarinnar mun vinnu-
rými flugvirkja verða fjórum sinnum stærra og þar munu starfa
um 160 manns.
Við athöfnina voru viðstaddir
nokkur hundruð gestir auk starfs-
manna Flugleiða. Hörður Sigur-
gestsson formaður stjómar flutti
ræðu og sömuleiðis Sigurður
Helgason forstjóri sem í lok athafn-
arinnar afhenti starfsmönnum
bygginguna formlega með því að
afhenda Hallbirni Sævars fulltrúa
flugvirkja skóflu þá sem fyrsta
skóflustungan var tekin með haust-
ið 1991. Sigurður gat þess að félag-
ið ætti nú í harðnandi samkeppni
og allt væri gert til að gera rekstur-
inn sem hagkvæmastan, væri við-
haldsbyggingin einn liðurinn í því
átaki. Sigurður sagði að í sumar
yrði nýtt þak lagt ofan á það sem
fyrir væri, en það skemmdist í ill-
viðrum í vetur, og kæmi félagið
ekki til með að bera neinn kostnað
af því.
Einar Sigurðsson blaðafulltrúi
Flugleiða sagði í samtali við
Morgunblaðið að nýja viðhaldsstöð-
in væri um 12.500 fermetrar. Gerð-
ur hefði verið svokallaður alverk-
tökusamningur um bygginguna við
kanadíska verktakafyrirtækið
Matthews Contracting. Bygginga-
kostnaður hefði verið áætlaður
tæplega einn milljarður króna, sem
væri talið hagstætt. Fengist hefði
hagstæð fjármögnun og væri sýnt
að kostnaður yrði innan marka
áætlunarinnar. Fyrsta verkefnið
beið svo flugvirkjanna, en það er
að skipta um mótor í Boeing 727-
vél frá bandaríska flugfélaginu
Federal Express sem bilaði við
flugstöðina í gærmorgun.
- BB
Fyrsta skrefíð í að
losa um starfs-
menn á launaskrá
- segir stj órnarformaður Herjólfs um
uppsagmr háseta og þerna
GRÍMUR Gíslason, sljórnarformaður Herjólfs, segir að uppsagnir háseta
og þerna um borð í Herjólfi séu fyrsta skrefið í því að losa um starfsmenn
á launaskrá ef verkfallið dragist á langinn, þannig að félagið sitji ekki
uppi með menn á launaskrá fram eftir ári. Elías Björnsson, formaður
sjómannafélagsins Jötuns, segir að uppsagnirnar hafi komið eins og
þruma úr heiðskíru lofti og ef stjórn Herjólfs haldi að hún komist undan
samningunum með þessu móti þá sé það misskilningur.
Tilkynnt var um uppsagnirnar fímm
háseta og sjö þerna í fyrradag, en
Jötun hafnar að eiga aðild að heild-
arkjarasamningi starfshópa um borð,
en lýsir sig reiðubúið til að framlengja
núgildandi kjarasamning. Verkfall
tveggja stýrimanna um borð hefur
staðið frá 3. febrúar. Ætlunin er að
halda almennan fund í Vestmannaeyj-
um í dag um málið.
Ekki verkbann
fram kjörum umfram yfírmenn, á því
væri engin launung. Deilan stæði um
sérkjarasamning sem sjómannafélag-
ið Jötunn hefði gert við stjóm Her-
jólfs. Hásetarnir gætu ekki látið eins
og þeim kæmi málið ekki við. Þetta
sneri að þeirra samning, sem væri
viðaukasamningur við samning Sjó-
mannafélags Reykjavíkur, en þar
væru þeim tryggð kjör sem væru
umfram það sem allir aðrir farmenn
hefðu.
Aðspurður hvers vegna ekki væri
boðað verkbann á aðrar starfsstéttir
um borð sagði Grímur að Vinnuveit-
endasamband íslands væri sá aðili sem
gerði það og ekki hefði reynst áhugi
á slíku, en það sem gert hefði verið
í deilunni til þessa væri unnið í fullu
samráði við Vinnuveitendasambandið.
Hann sagðist ekki sjá neina lausn á
málinu eins og staðan væri í dag, það
væri engin hreyfíng.
Aðspurður hvort kæmi til greina
að semja við stýrimennina á sama
grundvelli og hásetana sagði Grímur
að það þýddi miklar launahækkanir
fyrir fyrirtækið. Að mati stjómar
Heijólfs væri ekki önnur leið fær til
lausnar á þessu máli en ganga til
heildarsamninga um kjör starfsmanna
um borð. Með gerð heildarsamnings
væri verið að tala um breytingar á
vinnufyrirkomulagi og samræmingu á
launakerfi yfír- og undirmanna sem
væru sitt hvort. „Það eru slíkar breyt-
ingar sem við emm að hugsa um og
að reyna binda þetta í einn samning
þannig að við fáum ekki þá víxlverkun
sem verið hefur. Fyrst er samið við
eitt félagið og þá koma hin á eftir og
vilja auðvitað fá hið sama og helst
eitthvað meira,“ sagði Grímur.
Hann sagði að hásetamir hefðu náð
Uppsagmirnar komu á óvart
Elías Bjömsson, formaður Jötuns,
sagði að uppsagnimar hefðu komiðr
eins og þruma úr heiðskíru lofti. Hann
hefði haft meiri trú á stjóm Heijólfs
en að hún gerði slíka vitleysu sem
þessa. Hann gæti ekki séð að það
væri hægt að gera meiri vitleysu en
segja upp fólki sem ætti ekki í vinnu-
deilu og hefði lýst þvi yfír að það
ætlaði sér ekki að gera neinar kröfur
í komandi samningum.
Elías sagði að það yrði bara að
koma í ljós hvað næst gerðist, en ef
stjóm Heijólfs héldi að hún slypppi
frá samningunum með þessum hætti,
þá væri það algjör misskilningur. Það
væri ekki hægt að segja upp fólki og
ráða nýtt á lægri launum, það væri
óheimilt. Stjómin yrði að semja sig
frá þeim samningi sem hún ætti hlut
að. Þessi samningur hefði verið sam-
þykktur samhljóða í stjórn Heijólfs
árið 1989, en upphaflegi samningur-
inn væri frá árinu 1977. Ekki færri
en fjórir núverandi stjómarmenn
hefðu verið í stjóminni sem sam-
þykkti samninginn 1989. „Þeir vilja
rifta sinni eigin undirskrift og lækka
launin,“ sagði Elías.
„Hið góða sem ég vil,
það geri ég ekki“
eftir Halldór
Guðmundsson
Heimsbókmenntirnar, allt frá
grískum harmleikjum um íslend-
ingasögur til nútímabókmennta,
geyma fjölmörg dæmi um menn sem
lenda í erfíðri aðstöðu, taka ranga
ákvörðun og eiga þá ekki lengur
afturkvæmt af braut ógæfunnar,
allt snýst þeim til verri vegar, uns
kemur að hörmulegum endalokum.
Og kannski er hvert skref stigið í
nafni einhverrar hugsjónar eða leið-
arstjörnu, sem öllum utanaðkomandi
sýnist vera þráhyggja.
Hetjur sem þessar eru sýnu
hættulegri umhverfi sínu þegar þær
stíga á svið mannkynssögunnar, ger-
ast þjóðarleiðtogar eða stjómmála-
skörungar og stefna öllu í voða í
kringum sig. Þráhyggjan réttlætir
allar athafnir slíkra manna og það
er markvert einkenni á þeim jafnt í
bókmenntum sem stjórnmálum að
þeir geta ekki séð sig úr fíarlægð
og sjá fyrir vikið ekki hvert þeir
stefna.
Hér skal ekki fullyrt að svona sé
komið fyrir forystumönnum Islend-
inga, en í einu dæmi þar sem ég
þekki til verður erfitt að bægja frá
sér hugleiðingum á borð við þessar.
“Enginn ráðamaður
virðist hafa tekið þessa
ákvörðun glaður, hvað
þá gert sér hana að
hugsjón, allir harma
hana á svipaðan hátt
og jarðskjálfta eða flóð
með tilheyrandi tjóni,
rétt einsog við henni
verði ekki gert“
Sú ranga ákvörðun sem ráðamenn
tóku og ég hef í huga er skattalagn-
ing lesefnis og á að koma til fram-
kvæmda nú í sumar. Enginn ráða-
maður virðist hafa tekið þessa
ákvörðun glaður, hvað þá gert sér
hana að hugsjón, allir harma hana
á svipaðan hátt og jarðskjálfta eða
flóð með t.ilheyrandi tjóni, rétt eins
og við henni verði ekki gert.
Og það er vegna þess að hún er
tekin, rétt eins og margar aðrar
ákvarðanir um þessar mundir, ekki
beinlínis í nafni hugsjónar en þó leið-
arstjörnu, sem kalla mætti ástandið.
Og er þá átt við efnahagsástandið
og hina síumtöluðu bágu burði þess.
Allir stjórnmálaflokkar stóðu að
því fyrir nokkrum árum að fella nið-
ur virðisaukaskatt af íslenskum bók-
um. Engar af þeim röksemdum sem
menn héldu þá á loft hver með sínu
lagi hafa fallið úr gildi síðan: ís-
lenska málsvæðið hefur ekki stækk-
að svo vitað sé, ekki hefur dregið
úr gervihnattasjónvarpi né alþjóð-
legri ijölmiðlun, samkeppnisstaða
bókmenningar hefur ekki batnað né
afkoma íslenskra útgáfufyrirtækja,
ekki hafa rithöfundar skyndilega
fundið fé, engum nágrannaþjóðum
nema Bretum hefur dottið í hug að
hækka skatt á bókum að nýju, þvert
á móti beitir þing Evrópubandalags-
ins sér fyrir lækkun hans. Hvað í
ósköpunum fær þá meirihluta þings-
ins til að skipta um skoðun? Engin
rök, aðeins þetta margumtalaða
ástand, sem virðist eiga það sameig-
inlegt með veðrinu að fara síversn-
andi.
En batnar ástandið þá við þetta?
Engar líkur eru til þess. Ráðamönn-
um hefur verið bent á með ítarlegum
greinargerðum, einnig frá óháðum
aðilum, að skatturinn muni líkast til
hafa í för með sér stórum verri af-
komu íslenskra prent- og útgáfufyr-
irtækja og auka enn á atvinnuleysið
í þeim greinum, og sá tiltölulega litli
fjárhagslegi ávinningur sem hlýst
Halldór Guðmundsson
af honum fyrir ríkissjóð verður fljótt
rokinn út í veður og vind. Enda hafa
ráðamenn ekki einu sinni reynt að
sýna fram á annað.
Verður þá engu tauti við þá kom-
ið, fremur en hetjur grískra harm-
leikja? Enn er ekki útséð um það,
stjórnmálaforingjarnir eru ekki per-
sónur í harmleik þótt tæpast verði
heldur talað um gleðileik eins og
ástandið er; hins vegar er ekki of
seint að sjá að sér - ekki síst í ljósi
þeirra alvarlegu upplýsinga sem Þor-
björn Broddason hefur lagt fram um
bóklestur barna og unglinga.
Samkævmt könnunum hans hefur
lestur þeirra minnkað jafnt og þétt
síðan 1979 og, það sem verst er, sá
hópur barna og unglinga sem aldrei
lítur í bók fer stækkandi svo um
munar. Ekki veit ég hvort mönnum
er ljóst hvað það þýðir, en að mínum
dómi er þetta skýrasta dæmið um
að það sé að myndast óbrúanleg gjá
í íslensku menningarlífí. Gjá, stærri
en sú sem kalda stríðið lauk upp,
milli þeirra sem aldrei sækja neitt
til bóka og allra hinna. Kannanir um
versnandi lestrarkunnáttu hníga í
sömu átt: Hér er að verða til og mun
stækka allstór minnihluti meðal
þjóðarinnar sem ekkert hefur til bók-
menningar að sækja. Vonandi þarf
ekki að útmála hvað það þýðir á öll-
um sviðum, ekki bara á sviði vísinda
og fagurbókmennta. Hætt er við að
þá fyrst verði ástandið verulega vont.
Og nú reynir á ráðamenn, að þeir
stökkvi út úr sjálfum sér og sjái úr
fjarlægð brautina sem þeir halda
eftir. Vissulega er þróunin sem Þor-
björn lýsir ekki þeim að kenna, en
með því að halda fast við þá stefnu
að leggja skatt á íslenskar bækur
að nýju, eru þeir ekki að sporna við
henni, heldur í raun að ýta undir
hana eins og þeim er framast unnt.
Sjái þeir ekki að sér eftir að allar
þessar staðreyndir eru komnar fram
er ekki hægt að líta öðruvísi á en
svo að þeir séu viljandi og vísvitandi
að vinna bókmenningu þjóðarinnar
tjón. Ekkert ástand getur réttlætt
það.
Eins og þeir vita sem hafa yndi
af skáldskap getur verið undarlega
gaman að lesa um persónur sem
rata í ógæfu og gera síðan illt verra
með hverri sinni athöfn. En slíkar
hetjur eru best geymdar í bókum.
Höfundur er útgáfusljóri Máls og
menningar.
Morgunblaðið/Signrgeir Jónasson
Einangrunin rofin
Vestmannaeyj um.
I GÆR viðraði til flugs í Eyjum og voru um
400 farþegar fluttir flugleiðina milli lands og
Eyja. Fjöldi fólks hafði verið veðurtepptur í
Reykjavík frá því á sunnudag en einungis tókst
að flytja hluta farþega sem þangað áttu pantað
á mánudagsmorgun áður en þoka skall yfir og
kom í veg fyrir flug. Um 100 ungmenni úr fram-
haldsskólanum og handboltalið frá ÍBV sem
höfðu beðið fars frá því á sunnudag komust
heim í gærmorgun eftir öllu lengri viðdvöl á
fastalandinu en áætlað var þegar lagt var af
stað.
Flugleiðir fluttu um 300 farþega í gær í 5
ferðum og íslandsflug fór 3 ferðir með nálægt
70 farþega. Þá voni leiguvélar í flutningum
með fólk og mjólk milli lands og Eyja.
Á myndinni eru tvær Fokker vélar Flugleiða
og Domier vél íslandsflugs á planinu við Flug-
stöðina í Eyjum í gærmorgun.
Grímur