Morgunblaðið - 25.02.1993, Qupperneq 35

/
Þegar sólin skín, þá er sælt að lifa,
þá sofna harmamir, gleðin vaknar,
og sérhver unaðsleg endurminning
upp af gleymskunnar dái raknar.
En ætli vér fyndum þann frið og unað,
sem færir oss vor með geislum hlýjum,
ef ekki væri til vetrarmyrkrið,
sem vefur sólina dimmum skýjum?
■ (Jón frá Ljárskógum)
Skjótt skipast veður í lofti, það
sýna veðurguðirnir áþreifanlega.
Tilveran er margslungin og venju-
legum manni oft óskiljanleg.
Snögg umskipti lífs og dauða leiða
hugann að því, að forsjónin fer
sínar leiðir með ævidaga okkar.
Af hveiju og hvers vegna? Hver
getur svarað?
Þegar góður vinur fellur frá á
besta aldri verður tregt um tungu
að hræra. Minningarnar hrannast
upp frá gömlum og nýjum tíma. -
Hákon Svanur, brosmildur, traust-
ur og hlýr, ætíð reiðubúinn að rétta
öðrum hjálparhönd. Fjölskyldur
okkar fóru saman margar ferðirn-
ar utan- og innanlands. Osjaldan
var farið með tjald í farteskinu og
tjaldað á fallegum stað við á eða
vatn og rennt fyrir fisk. Venjulega
var leikinn fótbolti að veiði lok-
inni. íþróttir voru hans áhugamál
svo og skáklistin. Skákklúbburinn
okkar kveður nú kæran félaga.
Foreldrar Hákonar Svans voru
hjónin Níelsína Helga Hákonar-
dóttir, ættuð af Akranesi og Magn-
ús Ólafsson frá Fossá í Kjós. Nutu
foreldrar og tengdaforeldrar
ræktarsemi og umhyggju hans.
Eiginkonan Svanhildur Sigurðar-
dóttir, studdi hann með ráðum og
dáð alla tíð. Þau eignuðust þijú
mannvænleg börn, Helgu, Hildi og
Magnús. Barnabömin eru þijú.
Þakklæti er efst í huga á þess-
ari stund. Þakklæti fyrir órofa
tryggð í gegn um árin. Eiginkonu,
börnum og barnabörnum vottum
við hjónin dýpstu samúð.
Kvaddur er heiðursmaður.
Steinar.
Þótt hugurinn fýllist trega þegar
góður drengur er kvaddur langt
um aldur fram birtir til þegar
minningamar fara að hrannast upp
— og það eru þær sem lifa og ylja.
Fáa menn höfum við hitt á lífsleið-
inni traustari en Hákon Magnús-
son og heilli í öllum athöfnum sín-
um og gerðum. í nærveru hans
fann maður til vissrar öryggis-
kenndar. Réttlætiskennd hans var
mjög rík og dró hann ekki dul á
þegar henni var misboðið. Hann
lá ekki á skoðunum sínum og vissu
allir hvar þeir höfðu hann. Ef til
vill er það ekki í takt við tíðarand-
ann, en þannig var Hákon. Heiðar-
leikinn var hans aðal. Hjarta hans
sló á réttum stað. Þá var hjálpsemi
hans og viðbrugðið. Hann var vin-
ur í raun.
Hákon var mikill fjölskyldumað-
ur. Umhyggja hans fyrir sínum
nánustu fór ekki fram hjá neinum.
Eiginkonan og börnin fengu notið
þess ríkulega og núna síðast
barnabörnin, sem voru augasteinar
hans.
Ekki má heldur gleyma hvernig
hann reyndist tengdaforeldrum
sínum og foreldrum í veikindum
þeirra. Mun vart hafa liðið sá dag-
ur að hann heimsækti ekki móður
sína þau 10 ár sem hún dvaldi á
sjúkrahúsi.
Það var ómögulegt að vera lengi
í návist Hákonar Magnússonar án
þess að komast í gott skap. Lund
hans var svo létt að það smitaði
út frá sér. Hann var fljótur að sjá
skoplegu hliðarnar og læddi út úr
sér athugasemdum sem kitluðu
hláturtaugarnar.
Nú er skarð fyrir skildi og sökn-
uður mikill, þó hvergi sem hjá
eiginkonu, börnum, tengdabörnum
og barnabörnum. Biðjum við góðan
Guð að veita þeim styrk. Þeim
verður léttir í sorginni hve bjart
er yfir minningo hans.
Rósa og Þorbjörn.
Föstudaginn 19. febrúar síðast-
liðinn barst okkur sú harmafregn
að einn félagi okkar, Hákon Svan-
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1993
35
ur Magnússon, væri látinn.
Þegar vinur og félagi til langs
tíma kveður jarðlífið fyrirvaralítið
og Iangt um aldur fram fyllist
hugurinn söknuði og einmana-
kennd. Þannig eru tilfinningar
okkar félaganna í litla en sam-
heldna hópnum okkar. Við félag-
amir höfum komið saman í meira
en 20 ár til að tefla skák, blanda
geði hver við annan og njóta ríku-
legra köku- og kaffiveitinga eigin-
kvenna okkar.
En nú er höggvið skarð í hópinn
þegar við verðum að sjá á bak
Hákoni. Þegar við látum hugann
reika til baka minnumst við prúð-
mennsku og dagfarsprýði Hákon-
ar, sem kom oft glögglega í ljós
þegar tekist var á við skákborðið,
þar sem stundum getur myndast
nokkur spenna í tímaþröng og erf-
iðri stöðu í taflinu. Þá var ávallt
stutt í brosið og glettnina hjá Há-
koni. Eins er ljúft að minnast loka-
kvöldanna á vorin þar sem félag-
arnir ásamt eiginkonum hittust oft
á heimili þeirra Hákonar og Svönu,
fyrst á Freyjugötu og síðan í Stífl-
useli 6.
En þó að söknuður sé sár og
þungt sé í sinni þá lifir minningin
og þakklætið fyrir að hafa fengið
að njóta samfylgdar góðs félaga.
Elsku Svana, megi góður guð
styrkja þig og fjölskylduna í ykkar
miklu sorg.
Skákfélagarnir.
Aðeins nokkrar línur til að
þakka honum Hákoni mági mínum
fyrir samfylgdina á sl. 35 árum.
Ökkar kynni hófust þegar hann
og Bubba systir mín fóru að draga
sig saman.
Það er svo margt sem kemur
upp í huga manns og margt að
þakka sem ekki er hægt að telja
hér upp. En efst í hugum okkar
er þegar við hjónin ásamt Bubbu
og Hákoni fórum í ferðalag saman
í október sl. og skoðuðum ýmsa
staði á meginlandi Evrópu. Þetta
var okkur öllum ógleymanleg ferð.
Engum hefði þá dottið í hug að
hann gengi ekki heill til skógar,
en viku eftir að heim kom þá fann
hann fyrst fyrir sínum veikindum
og hefur barist við illvígan sjúkdóm
síðan. Hann lés.t á Grensásdeild
Borgarspítala 19. febrúar sl.
Bubba mín, þú hefur alla tíð
staðið eins og klettur við hlið hans
og ekki síst núna sl. mánuði. Við
þökkum fyrir allar góðu stundirnar
sem við fjölskyldurnar höfum átt
saman og eigum eftir að geyma
þær í minningunni. Bubba mín,
Helga, Hildur og Maggi, við vitum
að ykkar missir er mikill, en þið
eigið góðar minningar um góðan
eiginmann og föður sem eiga eftir
að ylja ykkur á komandi árum.
Megi góður guð styrkja ykkur og
blessa.
Guðný, Elías og fjölskyldur.
t
Elsku faðir minn og tengdafaðir,
JÓN MÝRDAL JÓNSSON,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 23. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Gísli Jónsson, Heiðbjört Dröfn Jóhannsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkarr, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN JÓNSDÓTTIR,
Álfheimum 26,
Reykjavfk,
lést í Borgarspítalanum 22. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ingvar Ágústsson, Bergþóra Ögmundsdóttir,
Gunnar Jón Ágústsson, Signý Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar,
OTTÓ G. GUÐJÓNSSON,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli
laugardaginn 20. febrúar, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn
26. febrúar kl. 10.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Erla Ottósdóttir,
Þórir H. Ottósson.
t
Útför eiginmanns míns, föður okkar og tengdaföður,
SVEINS S. SVEINSSONAR,
Þórufelli 16,
fer fram í Fossvogskapellu föstudaginn 26. febrúar kl. 10.30.
Ingibjörg Theodórsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Elskuleg konan mín,
BJARNVEIG ÞORGERÐUR
SVEINSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Reykhólakirkju
á morgun, föstudaginn 26. febrúar,
kl. 14.00.
Sætaferð frá BSl kl. 8.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Markús Guðmundsson.
t
Eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma,
SVEINFRÍÐUR G. SVEINSDÓTTIR
húsmóðir,
Holtagerði 15,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju föstudaginn 26. febrúar
kl. 15.00.
Blóm afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsam-
lega bent á söfnunarsjóð Stomasamtakanna, Búnaðarbanka
íslands, Garðabæ, bók nr. 289150.
Skápti Óiafsson,
Stella Skaptadóttir, Ólafur Eljsson,
Sævar Skaptason, Bryndfs Óladóttir,
Snorri Skaptason, Steinn Skaptason
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA SIGRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR
frá Patreksfirði,
Álfheimum 22,
Reykjavík, _
verður jarðsungin frá Áskirkju föstudaginn 26. febrúar nk.
kl. 15.00.
Agnes Ágústsdóttir,
Hannes Agústsson,
Sigrún Sigurjónsdóttir,
Herdfs Heiðdal, Magnús Olafsson,
Haukur Heiðdal, Helga Haraldsdóttir,
Elín Heiðdal, Gísli Þorvaldsson,
Elín Þorkelsdóttir, Ólafur Pétursson
og fjölskyldur.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓFRÍÐUR MAGNÚSDÓTTIR,
Melgerði 30,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 26. febrúar
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Hjartavernd.
Kristín Hulda Óskarsdóttir, Bjarni Guðbjörnsson,
Ágústa Eygló Óskarsdóttir, Haukur Þ. Ingólfsson,
Sigríður Magnea Óskarsdóttir, Erlingur Björnsson,
Friðbjörg Óskarsdóttir, Þorsteinn A. Andrésson,
Guðmundur Rafnar Óskarsson, Alice B. Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
ÞÓRÐAR P. SIGHVATS.
Guðný Þórðardóttir, Grétar Guðbergsson,
Þórður Grétarsson.
t
Við þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför föður okkar,
GUÐMUNDAR S. KRISTINSSONAR,
Laufásvegi 60.
Sérstakar þakkir til Oddfellowbræðra í stúkunni nr. 5, Þórsteinn
IOOF, fyrir virðingu og hjálp okkur sýnda.
Guðbjörg Birna Guðmundsdóttir,
Unnur Berglind Guðmundsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÖNNU SIGURJÓNSDÓTTUR
frá Blöndudalshólum.
Ingibjörg Bjarnadóttir, Elín Bjarnadóttir,
Jónas Bjarnason, Ásdís Friðgeirsdóttir,
Kolfinna Bjarnadóttir, Hinrik Bjarnason,
Ólafur Bjarnason, Hólmfri'ður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför móður minnar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
PETREU ANDRÉSDÓTTUR,
Skólasti'g 14a,
Stykkishólmi.
Elsa Valentínusdóttir, Guðni Friðriksson,
Mari'a Guðnadóttir, Ólafur Sigurðsson,
Valentínus Guðnason, Elísabet Björgvinsdóttir,
Elínborg Guðnadóttir, Helgi Bragason
og barnabarnabörn.