Morgunblaðið - 14.03.1993, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. MARZ 1993
K
Ingvar E. Sigurósson leikari segir þá daga sem hann er á fjölunum
vera f rábrugdna öórum dögum. Hann hef ur hlotió mikió lof ffyrir
frammistöóu sina á leiksvióinu, nú síóast í „Stund gaupunnar11
eftir Urði Gunnarsdóttur
ÞEIR dagar sem Ingvar Eggert Sigurðsson stíg- hefur verið með miklum ágætum, ekki síst í
ur á svið eru öðruvísi. Hann segist ekki vita á „Stund gaupunnar“ sem frumsýnd var fyrir viku.
hvaða hátt þeir séu frábrugðnir öðrum dögum, „Afburðaleikari," segir í leikdómi Morgunblaðs-
sviðsskrekkur sé ekki rétta orðið því stundum ins, „sýnir nýjar víddir í næmlegri og vel unninni
sé ekki síður um tilhlökkun að ræða. Frammi- persónusköpun", segir leikdómari DV og Alþýðu-
staða Ingvars frá því að hann útskrifaðist úr blaðið segir Ingvar sanna enn einu sinrti hversu
Leiklistarskóla íslands fyrir tæpum þremur árum hæfileikamikill leikari hann sé.
Hann sjálfur
„ÞÓ AÐ ég opni mig á sviðinu í tilbúnu hlutverki er ekki þar með sagt að ég sé opinn sjálfur.“
Morgunblaðið/Kristinn
Hvaða áhrif hafa leik-
dómar á Ingvar Sig-
urðsson?
„Þeir hafa engin
þau áhrif að ég breyti
einhveiju, eftir að ég sé þá, að
minnsta kosti ekki hingað til. En ég
hlusta á alla gagnrýni hvort sem hún
er úr fjölmiðlum eða frá almenningi
og þá er hún annaðhvort staðfesting
á því sem ég vissi eða staðfesting á
því að ég veit betur.“
Ingvar er 29 ára og útskrifaðist
úr Leiklistarskóla íslands vorið 1990
og um haustið fékk hann hlutverk
í Borgarleikhúsinu. Hann lék í verki
Hrafnhildar Guðmundsdóttur Hag-
alín, „Ég er meistarinn" og síðar
um veturinn bættust við sýningar á
leikritinu „Pétri Gaut“ hjá Þjóðleik-
húsinu. Sumarið 1991 lék Ingvar í
kvikmynd Ásdísar Thoroddsen,
„Inguló“ og um haustið var hann
ráðinn á árssamning hjá Þjóðleik-
húsinu. Þar hefur hann leikið í
„Rómeó og Júlíu“, „Elínu, Helgu,
Guðríði", „Kæru Jelenu", „Stræti"
og nú síðast „Stund gaupunnar" Þá
hefur hann leikið í stuttmyndinni
„SSL 25“ og fjölda útvarpsleikrita.
„Með leik sínum í „Stund gaup-
unnar staðfestir Ingvar að hann er
sérstakur leikari," segir Þórhallur
Sigurðsson leikstjóri „Kæru Jelenu".
„Maður veit ekki hveiju von er á frá
honum, að því leyti er hann óútreikn-
anlegur. í samstarfi er Ingvar sann-
ur í öllu því sem hann gerir, hann
vill gera vel og uppsker eftir því.“
Undir það tekur Halldóra Bjöms-
dóttir leikkona, sem hefur leikið tals-
vert með Ingvari á tveimur fyrstu
leikárunum í Þjóðleikhúsinu. „í mín-
um huga er Ingvar ljúfur drengur,
traustur og einlægur persónuleiki
með viðkvæmt hjarta sem er fullt
af list.“
Ingvar hefur oftar en ekki túlkað
persónur sem eru skuggamegin í líf-
inu, fylliraftana Scullery í „Stræti"
og Vitja í „Kæru Jelenu“, illmennið
Jagó í „Óþelló“, sem Nemendaleik-
húsið setti upp og geðsjúka drenginn
í „Stund gaupunnar". „Ég er skarp-
leitur og á sjálfsagt ekkert erfitt
með að vera skuggalegur," segir
Ingvar og brosir ögn vandræðalega.
Segist ekki hafa áhyggjur af því að
að festast í hlutverki „vonda karls-
ins“.
Þórhallur segir Ingvar hafa vítt
hæfíleikasvið, hann búi ekki síst yfír
hæfileikum í gamanleik. „Hann hef-
ur spilað mjög vel úr þeim hlutverk-
um sem hann hefur fengið. En hann
er rétt að byija, hann á heila starfs-
ævi fyrir höndum."
Einhver myndi segja að Ingvar
hefði verið heppinn með hlutverk.
„Já, ég hef örugglega verið það. En
ég vil ekki trúa því að ég hafa bara
verið heppinn," segir hann. „Leikrit
geta verið leiðinleg aflestrar, maður
fær persónumar ekki fullmótaðar í
hendumar, heldur vinnur úr þeim
sjálfur með leikstjóranum. Hlutverk
sem maður fær getur því tekið á sig
mynd sem er ólík þeirri sem virtist
í upphafí."
- Hvernig er undirbúningi þínum
háttað?
„Það er misjafnt, fer eftir þvi
hvers konar verkefni er um að ræða
og hvaða kröfur leikstjórinn gerir.
Stundum er undirbúningur meira
sameiginlegur öðrum í leikhópnum
og stundum er maður meira einn.
Fyrir sýningar reyni ég að halda
andlegu jafnvægi og halda mér heit-
um.“
- Hvað með sviðskrekk?
„Hver dagur fram að sýningar-
kvöldi er öðruvísi án þess að ég
geti útskýrt það frekar. Þegar um
krefjandi hlutverk er að ræða vil ég
helst ekki leika í fleiri en fimm sýn-
ingum á viku. Ég verð að eiga ein-
hvem tíma frí.“
- Hvernig slakar þú á utan leik-
hússins?
„Til að hvíla mig finnst mér gott
að lesa, eitthvað allt annað en það
sem ég er að fást við í leikhúsinu."
Einn leikdómari sagði að líkams-
beitingin væri sterkasta hlið Ing-
vars. Þórhallur Sigurðsson segir að
þrátt fyrir að hún sé góð eigi hann
eftir að ná enn betri tökum á líkam-
anum. Sjálfur segist Ingvar ekki
hugsa nákvæmlega um hvernig
hann beiti líkama sínum á sviði.
„Það verður að vera eðlilegt flæði á
milli líkamans og hugsunarinnar,
það kemur sjálfkrafa. Þær persónur
sem leika á sviði eiga sér ekki eina
ákveðna fyrirmynd, sem ég stæli.“
Sýning á borð við „Stund gaup-
unnar“ vekur upp margar spuming-
ar, siðferðilegar og trúarlegar, og
eftir eina sýningu var boðið upp á
umræður á eftir. „Mér finnst gott
að þessi sýning skuli vekja spurning-
ar og umræðu, þó að við séum ekki
viðræðugóð svona strax eftir sýn-
ingu. Ég er ekki viss um að áhorf-
endur séu það heldur.“
Það er þó nokkuð um pör í leikara-
stéttinni eins og öðrum starfsgrein-
um og Ingvar er giftur leikk'onunni
Eddu Arnljótsdóttur. Þau eiga tvö
börn, Áslák tveggja ára og Snæfríði
eins árs. Er makinn kannski besti
leiklistargagniýnandinn á heimili
leikaranna?
„Ætli maður sé það ekki sjálfur."
Annað slagið stendur Ingvar upp
og gengur um gólf eða horfír út um
stofugluggann. Lýkur ekki öllum
setningum. Er hann kannski feim-
inn?
„Þó að ég opni mig á sviðinu i
tilbúnu hlutverki er ekki þar með
sagt að ég sé opinn sjálfur."
Ingvar er yngstur af sex systkin-
um, alinn upp í Bústaðahverfinu.
Hann átti ekki von á því að vera
leikari, lét sig dreyma um að verða
prestur en bróðir hans setti stefnuna
á að verða öskukall. „Eitt sinn mun-
aði sáralitlu að ég léki aðalhlutverk
í barnaævintýri sem sett var upp í
barnaskólanum. Á síðustu stundu
brast mig kjark og ég fékk þess í
stað að leika varðmann sem sagði
eina setningu.“
- Hvað með íþróttir?
„Mér fannst gaman í boltaleik og
finnst enn, ég hef líka gaman af að