Morgunblaðið - 27.04.1993, Blaðsíða 27

26
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 1993
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 1993
27

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Flaraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Kringlan 1, 103 Reykjavík. Símar: Skiptiborð 691100. Auglýsingar:
691111. Áskriftir 691122. Áskriftargjald 1200 kr. á mánuði innan-
lands. í lausasölu 110 kr. eintakið.
Lýðræðislegt umboð
Jeltsíns endumýjað
rátt fyrir staðhæfingar and-
stæðinga Borísar Jeltsíns
Rússlandsforseta um annað eru
úrslit þjóðaratkvæðagreiðslunn-
ar í Rússlandi á laugardag mikil-
vægur og ótvíræður sigur fyrir
hann.
Ekkert bendir til að valdabar-
áttu forsetans við fulltrúaþingið
sé hér með lokið. Hins vegar
ættu úrslitin að reynast Jeltsín
mikilvægt vopn þegar næst
skerst í odda í þeirri baráttu.
Fulltrúar ríkja á Vesturlöndum
hafa líka þegar lýst því yfir að
úrslitin séu hvatning til að efla
fjárhagslega aðstoð við Rússa.
Fjórar spurningar voru lagðar
fyrir rússnesku þjóðina. Spurt
var hvort hún styddi Jeltsín sem
forseta, hvort hún væri fylgjandi
umbótastefnu ríkisstjórnarinnar
og loks hvort hún teldi að efna
bæri fljótlega annars vegar til
þingkosninga og hins vegar til
forsetakosninga.
Þó að endanlegar niðurstöður
þjóðaratkvæðagreiðslunnar liggi
ekki fyrir fyrr en að nokkrum
dögum liðnum virðist sem um
60% þeirra Rússa, sem greiddu
atkvæði, hafi lýst yfír stuðningi
við Jeltsín. Það styrkir líka for-
setann að stuðningur við hann
dreifist um landið í heild, allt frá
Síberíu í austri til Iandamæra
Austur-Evrópu í vestri, en er
ekki einangraður við stórborgir,
líkt og raunin hefur verið með
fylgi umbótasinna í sumum öðr-
um fyrrverandi austantjaldsríkj-
um. Lýstu kjósendur á veruleg-
um meirihluta þeirra 88 svæða,
sem mynda Rússland, yfir stuðn-
ingi við forsetann. Samt sem
áður var stuðningur við Jeltsín
töluvert meiri í Moskvu og Pét-
ursborg en í flestum öðrum hér-
uðum eða um 75%.
Umbótastefna rússnesku rík-
isstjórnarinnar hlaut einnig
stuðning á meirihluta svæðanna,
þótt mjórra hafí verið á munun-
um. Þess ber þó að geta að talið
var líklegt að stjómin biði ósigur
í atkvæðagreiðslunni hvað þetta
atriði varðar.
Meirihluti kjósenda taldi líka
rétt að efna til þingkosninga og
nokkuð færri til forsetakosninga
en töluvert skorti á að hreinn
meirihluti atkvæðisbærra manna
væri hlynntur kosningum, líkt
og nauðsynlegt hefði verið, ættu
niðurstöðurnar að vera bindandi.
Meginandstæðingar Jeltsíns í
valdabaráttunni, þeir Rúslan
Khasbúlatov þingforseti og
Alexander Rútskoj varaforseti,
segja niðurstöðuna hins vegar
marklausa og að enginn standi
uppi sem sigurvegari að þjóðar-
atkvæðagreiðslunni lokinni. Hélt
Rútskoj því meira að segja fram
að 75% þeirra 100 milljóna sem
eru á kjörskrá hefðu þurft að
styðja forsetann ef túlka ætti
niðurstöðuna sem stuðning al-
mennings við hann.
Þessar yfirlýsingar eru með
endemum og lýsa hættulegum
lýðræðislegum vanþroska. Það
sem skiptir máli er þetta: Borís
Jeltsín er eini stjórnmálamaður-
inn í Rússlandi sem sækir umboð
sitt til almennings í gegnum Iýð-
ræðislega kosningu. Það umboð
hlaut hann er hann var kjörinn
forseti fyrir tveimur árum. Nið-
urstöður helgarinnar er ekki
hægt að- túlka á annan veg en
þann, að þetta umboð hafi verið
endurnýjað.
Og sú staðreynd að kosninga-
þátttaka var í kringum 60% er
ekki síst undraverð þegar haft
er í huga hversu víðfeðmt ríki
Rússland er, hversu margar og
ólíkar þjóðir byggja það og
hversu takmörkuð hefð er fyrir
lýðræðislegum kosningum. Þetta
gengur þvert á hrakspár um að
pólitískur áhugi væri lítill sem
enginn í Rússlandi og sú stað-
reynd, að rúmlega helmingur
kjósenda segist styðja efnahags-
stefnu stjórnarinnar, þrátt fyrir
hrun lífskjara, bendir til verulegs
pólitísks þroska almennings.
Þessi góða kosningaþátttaka
uppfyllir að auki það skilyrði,
sem sett hafði verið af stjórn-
lagadómstól landsins, að helm-
ingur kjósenda yrði að taka þátt
í kosningunum, ef niðurstöðurn-
ar ættu að vera bindandi.
Sigur Jeltsíns í kosningunum
mun hins vegar duga skammt
ef hann nýtir sér ekki þetta
tækifæri til að gjörbylta stjórn-
skipulagi landsins. Það eru talin
vera afdrifaríkustu mistök hans,
að loknum kosningunum árið
1991, að leysa ekki upp fulltrúa-
þingið, sem sækir vald sitt til
gamla sovétkerfisins en ekki
þjóðarinnar, og boða til nýrra
kosninga. Flest bendir til að for-
setinn ætli ekki að endurtaka
þessi mistök og muni nú, á með-
an andstæðingar hans eru enn
ráðvilltir, freista þess að fá sam-
þykkta nýja stjórnarskrá þar
sem völd forsetans eru aukin og
fulltrúaþingið afnumið í núver-
andi mynd.
Ella gæti hann staðið uppi í
svipaðri stöðu og Míkhaíl Gorb-
atsjov, fyrrum Sovétforseti, sem
í mars 1991 vann glæsilegan
sigur í þjóðaratkvæðagreiðslu er
76% kjósenda studdu tillögu
hans um að Sovétríkjunum yrði
viðhaldið í endurnýjaðri mynd.
Níu mánuðum síðar heyrðu Sov-
étríkin og Gorbatsjov sögunni til.
Mikið var rætt um króka-
leyfi og Þróunarsjóðinn
Fundir Tvíhöfðanefndar á Höfn í Hornafirði og Eskifirði
Fundað á Austfjörðum
Hermann Hansson fyrrverandi kaupfélagssljóri heilsar upp á Þröst
Ólafsson og Vilhjálm Egilsson í lok fundarins á Höfn.
Hluti fundarmanna á fundi Tvíhöfðanefndarinnar á Eskifirði.
Hörð gagnrýni á útgerðarmenn sem brjóta kjarasamninga með kvótakaupum
Á FUNDUM formanna Tvíhöfðanefndarinnar á Höfn í
Hornafirði og Eskifirði á sunnudag höfðu fundarmenn mest-
an áhuga á að ræða krókaleyfisbáta og Þróunarsjóðinn. Að
mati formannana, þeirra Vilhjálms Egilssonar og Þrastar
Olafssonar, voru umræðurnar á þessum fundum, einkum
þeim á Höfn, mjög málefnalegar og þeir ánægðir með þá
báða. Fjölmargar fyrirspurnir bárust formönnunum á fund-
inum á Höfn í tengslum við hina nýju sjávarútvegsstefnu
og vildu fundarmenn þar nánari vitneskju um allt frá veiðum
á Nýfundnalandi og að spurningu um hvernig málsmeðferð
skýrslh nefndarinnar fær á alþingi. Fundirnir voru ágætlega
sóttir, um 50 manns komu á Eskifirði og um 60 manns á Höfn.
Formennirnir skiptust á um að
vera frummælendur á fundunum og
það vakti athygli á fundinum á Höfn
í Hornafírði að Þröstur Ólafsson
gagnrýndi harðlega þá útgerðarmenn
sem láta sjómenn taka þátt í kvóta-
kaupum með sér. Þröstur sagði að
hafa yrði upp á þessum mönnum og
refsa þeim fyrir athæfið. „Hér er um
klárt brot á kjarasamningum að ræða
og við viljum að dæmin séu lögð fram
á borðið,“ sagði Þröstur. „Hinsvegar
er ekki hægt að afnema heilt kerfi
af því að einstakir útgerðarmenn
misnota það.“
Að venju fóru formennirnir yfir
helstu þættina í skýrslu sinni um
nýja sjávarútvegsstefnu en síðan var
orðið gefíð laust.
Hver er reynslan af
kvótakerfinu?
Einn þeirra fyrstu sem til máls
tóku á Höfn var Eiríkur Jónsson.
Hann sagði að menn væru að ræða
um kvótakerfið og að setja fleiri teg-
undir en nú eru undir kvóta. Hinsveg-
ar væri kvótakerfíð búið að vera við
lýði í 9 ár og hver væri árangurinn?
„Ég sakna þess að ekkert er fjallað
um það í dag að við erum nú að
veiða helmingi minni þorsk en við
gerðum fyrir daga kvótakerfisins,"
sagði Eiríkur. „Hvers vegna er svona
komið fyrir þorskinum í dag?“ Og
hvað varðaði þær hugmyndir að
mega setja kvóta á fískvinnsluhús
taldi Eiríkur að fískvinnslan ætti nú
um 90% af kvótanum í gegnum út-
gerðir sínar og til hvers væri þá ver-
ið að gera þetta.
Vilhjálmur Egilsson svaraði þessu
og sagði að það væri landlægt hér á
landi að farið væri framúr tillögum
fískifræðinga um ieyfilegan afla. Frá
árinu 1976 þar til í fyrra hefði þors-
kveiðin þannig verið um milljón tonn
fram yfir tillögur Hafrannsóknar-
stofnunar. „Þessar umframveiðar eru
angi af þeirri tilhneigingu íslendinga
að eyða um efni fram sem einnig
kemur fram í því að gengið er of
hátt skráð,“ segir Vilhjálmur. „En
þetta er ekki kvótakerfinu að kenna
og það á ekki að kenna kvótakerfinu
um annað en því ber.“
Þröstur Ólafsson bætti því við að
það væri of mikil einföldun að gera
kvótakerfið að blóraböggli fyrir það
hvernig komið væri fyrir helstu nytja-
stofnum okkar. Vissulega væru göt
í kerfinu sem stuðluðu að of mikilli
veiði eins og krókaleyfisbátarnir og
tvöföldun línuveiða en tillögur nefnd-
arinnar miðuðu að því að stoppa upp
í þessi göt. Hvað varðaði kvóta á físk-
vinnsluhús sagði Þröstur að hér væri
um mjög byggðavæna ráðstöfun að
ræða sem kæmi í veg fyrir að sjávar-
pláss misstu kvóta með skipasölum.
Davíð Sveinsson vildi fá að vita
hvort líkur væru á að alþingi myndi
ná að afgreiða tillögur nefndarinnar
á þessu þingi. Þröstur Ólafsson sagði
að slíkt væri óvíst en ef það næðist
ekki í vor myndu tillögumar ekki
koma til framkvæmda fyrr en á fisk-
veiðaárinu sem hæfist haustið 1994.
„En þetta gæti allt farið í biðstöðu
fram til 1. septeniber 1996,“ sagði
Þröstur. „Á næsta ári eru sveitar-
stjórnarkostningar og árið 1995 eru
alþingiskosningar og það gæti orðið
bið á að tillögurnar yrði afgreiddar
af þeim sökum þar til eftir stjórnar-
myndun 1995.“
Kvótakerfið er efnahagskerfi
Halldór Árnason tók næstur til
máls og sagði að kvótakerfið væri
efnahagslegt kerfí en ekki fiskvernd-
unarkerfi og menn yrðu að skilja þar
á milli. Hann sagði að göt hefðu ver-
ið í kerfínu frá upphafi en var ánægð-
ur með að nú væri verið að stoppa
í þau síðustu, það er krókaleyfisbát-
ana og Iínutvöföldunina. Hvað varð-
aði fyrirhugaðan kvóta krókabátana
upp á 13.275 tonn vildi Halldór gera
athugasemdir og taldi að þar væri
verið að ganga of langt á kostnað
annara þegar fyrir lægi að jafnvel
þyrfti að draga enn meira úr þorsk-
veiðum en nú er. „Þessir menn hafa
fengið langt umfram það sem aðrir
hafa þurft að una við í takmörkunum
á afla og ég tel að gengið hafi verið
of langt til móts við þennan hóp,“
sagði Halldór.
Halldór kom einnig inn á Þróunar-
sjóðinn sem hann kallaði auðlinda-
skatt. Hann sagði að ekki væm efna-
hagslegar forsendur fyrir upptöku
þessa skatts nú vegna þeirra erfið-
leika sem sjávarútvegurinn ætti í.
Hvað varðaði flutning á kvóta af
skipum yfír á fískvinnslu kvaðst
Halldór fagna þeim tillögum og sagði
þær tímabærar.
Elvar Unnsteinsson kvaddi sér
hljóðs til að láta nefndarformennina
vita að ekki væru allir fundarmenn
sammála Halldóri hvað krókaleyfin
varðaði og hann tali ekki ofmikið
gert fyrir krókaleyfísbátana. Stefán
Arngrímsson sagði að það væri sök
stjórnvalda hvernig komið væri fyrir
smábátaútgerðinni því stjórnvöld
hefðu leyft þessa miklu uppbyggingu
á smábátaflotanum.
Ekki völ á betra kerfi
Hermann Hansson sagði að það
kæmi glöggt fram hjá nefndarfor-
mönnunum að ekki væri völ á betra
fiskstjórnunarkerfi en kvótakerfínu.
Hvað varðaði einstakar tillögur
nefndarinnar sagði Hermann að hann
væri ánægður með að fiskvinnslan
fengi nú kvóta en hann hefði oft
sagt það áður að það hefði verið
galli á kerfínu að slíkt var ekki mögu-
legt. Hér gilti máltækið betra seint
en aldrei. Hvað varðaði krókaleyfís-
bátana sagði Hermann að hann átt-
aði sig ekki alveg á því af hveiju þær
fengju mest út úr tillögum nefndar-
innar. Það hefði legið fyrir þegar lög-
unum var breytt 1991 að með því
að fara á krókaleyfí í stað þess að
fá kvóta hefðu menn verið að taka
ákveðna áhættu og því ættu lögin
að standa áfram óbreytt hvað þetta
varðaði en í lögunum er kveðið á um
að leyfin verði afnumin 1994 og allir
bátar á þeim fái samtals 4.300 tonna
kvóta.
Sérskattur
Á fundinum á Eskifirði töluðu að-
eins þrír menn auk formannana.
Annar þeirra, Eiríkur Ólafsson,
gagnrýndi m.a. Þróunarsjóðinn harð-
iega og sagði hann ekki annað en
sérskatt á sjávarútveginn og flutning
á íjármagni frá landsbyggðinni til
höfuðborgarinnar. „Ég sé ekki að
Þróunarsjóðurinn muni breyta
nokkru nema veikja þau fyrirtæki
sem eftir eru í sjávarútveginum og
það sé ætlun alþingis að gera okkur
alla að ölmusumönnum," sagði Eirík-
ur.
Gunnar Hjaltason tók einnig til
máls og sagðist ekki sammála tillög-
um nefndarmanna um krókaleyfis-
bátana, hlutur þeirra væri skertur
um of þegar fyrir lægði að þetta
væri besta og arðbærasta útgerðar-
formið. „Ég vona að menn beri gæfu
til í tillögugerð sinni að ganga ekki
frá þessari útgerð dauðri," sagði
Gunnar.
Gunnlaugur Stefánsson sagði að
Þróunarsjóðurinn væri málamiðlun
milli stjórnarflokkana og að umræðu
um hann innan Alþýðuflokksins væri
ekki lokið. Hinsvegar vildi Gunnlaug-
ur þakka Tvíhöfðanefndinni eitt og
það væri hina mikla upplýsingasöfn-
un sem átt hefði sér stað og skilað
hefði sér í skýrslu þeirra. „Á þessum
vettvangi hefur nefndin staðið sig
vel,“ sagði Gunnlaugur sem síðan
lagði nokkrar spurningar fyrir for-
mennina m.a. þá hvort kvótakerfinu
hefði tekist að auka hagkvæmni í
rekstri og draga úr skuldasöfnun.
Vilhjálmur Egilsson svaraði því til
að skuldsetning í sjávarútvegi væri
ekki spurning um hvort kvótakerfíð
væri til staðar eða ekki. Hann væri
sannfærður um að hægt væri að
auka hagkvæmnina mjög mikið með
breytingum á kerfinu eins og nefndin
leggur til.
Hvað varðaði Þróunarsjóðinn sagði
Þröstur Ólafsson m.a. að ef sjóðurinn
kæmi ekki til myndu gjaldþrot fisk-
vinnslufyrirtækja koma mun harðar
niður á landsbyggðinni en ella. Hann
sagði að menn yrðu að gera sér grein
fyrir að skuldir sjávarútvegsins um
síðustu áramót hefðu numið um 110
milljörðum króna og að af þeim væru
um 35 milljarðar taldir glatað fé.
Ákveðið að ganga til samninga við hæstbjóðendur í togara EG hf.
Grindavíkurbær og Hái-
grandi hf. með hæstu boð
Oæskilegt ef sveitarfélög bítast um skip og kvóta, segir bæjarstjóri Bolungarvíkur
SKIPTASTJÓRAR þrotabús Einars Guðfinnssonar hf. á
Bolungarvík hafa fengið heimild veðhafa til að ganga til
samninga við hæstbjóðendur í togarana Heiðrúnu IS og
Dagrúnu ÍS. Verður annars vegar gengið til samninga við
Grindavíkurbæ, sem bauð 430 milljónir í togarann Dagrúnu
IS, og hins vegar við Háagranda hf., sem er óstofnað hlutafé-
lag í Hafnarfirði með aðild bæjarins, Fiskmarkaðar Hafnar-
fjarðar hf., verkalýðsfélaga og fleiri aðila í útgerð og fisk-
vinnslu, en Háigrandi bauð 291 milljón í togarann Heiðrúnu
IS. Samkvæmt upplýsingum Morgunblaðsins bárust fimm
tilboð í Dagrúnu og þijú í Heiðrúnu.
Á fundi með veðhöfum í gær
fengu skiptastjórar heimild til 'að
semja við hæstbjóðendur í skipin.
Að baki Háagranda hf. standa
meðal annars Hafnaríjarðarbær og
Fiskmarkaðurinn hf. Bolungarvík-
urbær hefur forkaupsrétt og getur
gengið inni í samninga.
Aðrir sem buðu í Dagrúnu eru
UNS ráðgjafaþjónustan f.h. ónafn-
greindra, 420 millj., Vinnslustöðin
hf., Vestmannaeyjum bauð
410.459.000 krónur, Ósvör hf.,
Bolungarvík bauð 375 millj. og
Hrönn hf., ísafirði bauð 80 millj. í
skipið án aflaheimilda að fullu á
árinu.
Auk hæstbjóðanda bauð Ósvör
hf. Bolungarvík 285 millj. kr. í
Heiðrúnu og UNS ráðgjafaþjónust-
an f.h. ónafngreindra bauð einnig
285 millj.
Bolungarvík á forkaupsrétt
Ólafur Kristjánsson, bæjarstjóri
í Bolungarvík, sagði eftir fundinn
með skiptastjórum og veðhöfum í
gær að það væri mjög óæskileg
þróun ef sveitarfélög ætluðu að
fara að bítast um skip og veiðiheim-
ildir. Ólafur sagðist gera ráð fyrir
að bæjarráð ætti fund með stjórn
Ósvarar hf. í dag um þessi mál.
„Við vitum núna nokkuð um
markaðsverð skipanna og við mun-
um að sjálfsögðu ræða þessa stöðu
því að við eigum þó alla vega for-
kaupsrétt í skipin,“ sagði Ólafur.
Hafnarfjarðarbær víkjandi
hluthafi
„Ef svo fer að menn leggjast á
eitt um það að halda öðru hvoru
skipinu áfram fyrir vestan þá mun-
um við ekki leggja steina í götu
þess,“ sagði Guðmundur Árni Stef-
ánsson, bæjarstjóri í Hafnarfirði.
Stofnun hlutafélags í Hafnarfirði
um kaup á nýjum ísfisktogara eða
stóru fiskiskipi, sem landi afla sín-
um á Fiskmarkaði Hafnarfjarðar,
hefur verið í undirbúningi í bænum
vetur. Var tekin ákvörðun á grund-
velli vilyrða sem fyrir liggja frá
bæjaryfirvöldum, verkalýðsfélögum
og aðilum í útgerð og vinnslu í
bænum að gera tilboð í Heiðrúnu,
að sögn Guðmundar Árna.
Undirbúningsstofnfundur Háa-
granda verður haldinn næstkom-
andi fimmtudag. Ráðgert er að
hlutafé félagsins um kaup á skipinu
verði ekki undir 70 millj. kr. Fisk-
markaður Hafnarfjarðar mun hafa
rekstur útgerðar skipsins með
höndum. Guðmundur Árni sagði að
Háigrandi yrði almenningshlutafé-
lag og fjöldi fyrirtækja í útgerð og
vinnslu stæðu að félaginu en bæjar-
sjóður verði víkjandi hluthafí og því
I v\. ■.í.-és* :ftr 11w ii
- vrmei m . n~.
Togararnir
HEIÐRÚN ÍS-4 og Dagrún ÍS-9 í Bolungarvíkurhöfn. Heiðrún er 294
brúttórúmlestir, smiðuð á Isafirði 1977, en Dagrún er 500 brúttórúm-
lestir, smiðuð í Frakklandi árið 1974.
væri hér engan vegin um bæjarút-
gerð að ræða.
Framhald óráðið í Grindavík
„Tilgangur okkar er að efla at-
vinnulífið í bænum,“ sagði Jón
Gunnar Stefánsson, bæjarstjóri í
Grindavík, um tilboð bæjarins í tog-
arann Dagrúnu en hann benti þó á
að fyrst myndi þó reyna á forkaups-
rétt Bolungarvíkurbæjar áður en
réðist hvort Grindvíkingar fengju
skipið. Bolungarvíkurbær hefur
mánaðarfrest til að notfæra sér
forkaupsrétt eftir að gengið hefur
verið frá samningum um kaupin.
Sagði hann Grindvíkinga sárlega
vanta kvóta en ekkert hefur verið
ákveðið um hvort stofnað verður
félag um reksturinn eða hvernig
framhaldinu verður háttað. Málið
verður tekið fyrir á bæjarráðsfundi
í Grindavík á morgun.
Kristján Jóhannsson um jákvæða grein Associated Press
Er ekki í vafa um að frásögn
AP ýtir undir velgengni mína
Syngur á frumsýningu óperunnar Aidu fyrir 15.000 manns 1 París í næstu viku
„ÉG heyrði af þessari grein AP, sem Morgunblaðið birti
útdrátt úr og hún er mér mikið ánægjuefni. ÁP er ein af
stærstu fréttastofum heims og fréttir hennar berast um
víða veröld. Ef það reynist rétt spáð hjá fréttastofunni, að
sú framtíð blasi við mér í söngnum að ég verði arftaki
Pavarottis, Domingos og Carreras, þá hlýt ég að gleðjast,“
sagði Kristján Jóhannsson, söngvari, þegar Morgunblaðið
innti hann eftir viðbrögðum hans við grein Associated
Press, en fréttastofan spáir því að Kristján verði arftaki
stórsöngvaranna þriggja.
Kristján sagði að þegar litið væri
yfir óperusöguna kæmi í Ijós, að
arftakar meistaranna hefðu ávallt
fundist. „Það kemur alltaf maður í
manns stað og nýir stórsöngvarar
taka við af hinum eldri á 15-20 ára
fresti," sagði hann. „Menn á mínum
aldri munu taka við af þeim Pava-
rotti, Domingo og Carreras og verði
raunin sú að ég verði einn arftaka
þeirra þá hlýt ég að vera mjög
ánægður með minn hlut.“
Kristján sagði að gagnrýni í hans
garð hefði verið tiltölulega neikvæð
þar til fyrir um 3 árum. „Ég reyndi
að læra af þessari gagnrýni í stað
þess að láta hana bijóta mig niður.
Síðustu þijú árin hefur birt mjög
til. Hluti ástæðunnar er sú, að ég
syng betur og er orðinn þroskaðri
listamaður. Þá vill það gjarnan vera
svo, að þegar réttu mennirnir skrifa
jákvæða gagnrýni, þá fylgja aðrir
í kjölfarið. Eg er ekki í vafa um að
frásögn AP ýtir undir velgengni
mína.“
Söngvarinn
KRISTJÁN Jóhannsson segir að
nýir stórsöngvarar taki við af
hinum eldri á 15-20 ára fresti.
Aida í París
Kristján er nú staddur í París,
við æfingar á óperunni Aidu eftir
Verdi. „Það verða 12 sýningar á
óperunni í Palais du Sport í Bercy
og ég syng á framsýningunni þann
4. maí,“ sagði hann. „Fjórir söngv-
arar æfa hvert hlutverk og sungið
verður 1 15 þúsund manna sal. Það
eina, sem ég er ekki fyllilega sáttur
við, er að söngvararnir verða látnir
nota hljóðnema og stórar raddir
þykja oft koma verr út í slíkri hljóð-
mögnun. Ég söng með hljóðnema í
uppfærslu á Aidu í Berlín í fyrra
og útkoman varð sú, að allir söngv-
ararnir virtust hafa sama radd-
styrk. Þýskur tenór, sem varla hafði
heyrst í á æfingum, rak upp slík
hljóð á frumsýningunni að ég hélt
að ég stæði við hlið Mario Del
Monaco. Ég er af gamla skólanum
og vil syngja án hljóðmögnunar,“
sagði Kristján Jóhannsson, söngv-
ari.