Morgunblaðið - 13.10.1993, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. OKTÓBER 1993
4 }
mmhm
// y/i/aéí k&m -fyr/r Sjór>\j£Xirj>i& ? "
Finnst þér ekki kominn tími til
að ég hringi í pípulagningarmann,
Tómas?
*
Ast er...
TM Reg U.S Pat Ott.-all íights reserved
• 1993 Los Angetes Times Syndicate
Ég ætla að kíkja snöggva'st á
vegakortið.
HOGNI HREKKVISI
BRÉF TIL BLAÐSEMS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Leiðin til velgengni
Frá Guðlaugi Haukssyni:
Undanfarin þrjú ár hefur Garð-
ar Björgvinsson miðill tekið á
móti sérstöku kerfi, frá Michael.
Það hefur verið kallað Leiðin til
velgengni. Síðastliðið ár hefur það
verið í þróun og aðlögun. Hópur,
sem kallar sig Samstarfshóp um
bætta líðan, tók þátt í þessu starfi
með Garðari.
Afraksturinn kom í ljós á Nesja-
völlum, á námskeiði sem haldið
var þar 29. september til 1. októ-
ber síðastliðinn. Þar var unnið að
því að gefa þátttakendum það sem
þeir þurfa, til að skapa það líf sem
þeir helst vilja lifa. Það var byijað
á að lagfæra grunninn. Að því
loknu fengum við vegvísi, sem
nýtist til að halda áfram að byggja
upp og laga, alla leið til þess lífs
sem kallast velgengni.
Velgengni er sá lífsstíll og það
hugarfar sem skapar innri full-
nægju í víðasta skilningi. Sum
okkar leyfa sér að dreyma um
þetta, einstaka ná þessu tak-
marki, en flestir telja að þetta sé
ekki mögulegt, nema fyrir hina.
Þegar við notum kerfið við að
skoða innsta kjarna okkar, þá
kemur yfirleitt í ljós einhver hindr-
un, sem við héldum að ætti að
vera þarna. Þessi hindrun, eða til-
finningasár, hefur síðan valdið því
að Draumalandið okkar hefur allt-
af verið mismunandi fjarlægt, ef
það hefur þá verið í sjónmáli yfir-
leitt. Þegar þessar hindranir eru
fundnar, þær upplifaðar og með-
höndlaðar á sérstakan hátt, þá lít-
ur lífið öðru visi út.
Grunnþema námskeiðsins var:
„Nú ætla ég að skapa mér það líf
sem mig langar sjálfan til að lifa.“
Upplifunin á námskeiðinu fór fram
úr öllum þeim vonum sem ég batt
við það.
Uppbygging kerfisins sem
kennt er á námskeiðinu er þess
eðlis að það gefur algerlega nýtt
sjónarhorn á meðferð allra meiri
háttar vandamála í mannlegri
hegðun og líðan, ásamt því að
nýtast öllum sem vilja koma lífinu
í það horf sem þá langar sjálfa.
Þessi meiriháttar vandamál í
mannlegri hegðun, sem ég tala
um, standa mér svolítið nærri. Þar
á ég við alkóhólisma, spilafíkn,
afbrot og geðræn vandamál af
ýmsu tagi, svo nokkur dæmi séu
tekin. Ég átti við sumt af þessu
að stríða og leitaði á viðeigandi
staði eftir lausnum. Það hefur
virkað fyrir mig svipað og að fá
hjólbörur fyrir stóran skítahaug,
sem ég þurfti svo sjálfur að moka
án skóflu og berhentur að auki.
Það virkaði, en mikið hefði verið
þægilegra að eiga skóflu. Það sem
ég fékk í hendurnar núna var ekki
aðeins skófla, heldur þessi fína
vélskófla. Nú er gaman að moka.
Mér er heldur ekki lengur kalt við
moksturinn, því nú er ég umvafinn
hlýju og öryggi Guðs í gegnum
bæn. Það er stór liður í þessu
námskeiði að ná tökum á bæninni
og fá hana til að virka, óháð hvaða
trúarbrögð maður aðhyllist.
Mig langar að endingu til að
þakka Garðari Björgvinssyni,
Samstarfshópnum og félögum
mínum á námskeiðinu fyrir svo
margt.
GUÐLAUGUR HAUKSSON,
Hverfisgötu 88c,
Reykjavík.
Glataði sonurinn
gerður afturreka
Frá Eggerti E. Laxdal:
FLESTIR hafa fylgst með blaða-
skrifum um heimilið í Gunnars-
holti, sem nú á að leggja niður í
spamaðarskyni. Ég kom þar við
fyrir skömmu og kynntist öllum
aðstæðum á þessum umdeilda
stað. Mér virtist allt vera þar til
fyrirmyndar. Fólkið sem þarna er
vistað og starfsfólkið býður af sér
góðan þokka. Þarna er sjúkt fólk
og fólk sem hefur orðið undir í
lífsbaráttunni og þarfnast hjálpar,
en nú á að svipta það heimili og
nauðsynlegri umhyggju. Þessu má
líkja við að glataði sonurinn hefði
verið gerður afturreka frá föður-
húsum, þar sem hann leitaði hælis
í nauðum sínum og rekinn út í
óvissu og böl.
Kain spurði: „Á ég að gæta
bróður míns?“ Eigum við að taka
okkur þessi orð í munn, eða bregð-
ast við eins og miskunnsami Sam-
veijinn gerði, þegar hann hjálpaði
sjúkum og meiddum manni, sem
lá hirðulaus við veginn og enginn
vildi hjálpa. Starfið í Gunnarsholti
hefur hjálpað mörgum mönnum
til nýs og betra lífs. Það er komið
nóg af niðurskurði í heilbrigðis-
kerfinu og mál að linni þessum
ósóma. Látum starfið í Gunnars-
holti lifa og aðrar hjúkrunar- og
líknarstofnanir á borð við það.
EGGERT E. LAXDAL,
Frumskógum 14,
Hveragerði.
Víkveiji skrifar
að var ánægjulegt að fylgjast
með því í fréttum um og eft-
ir helgina að unglingarnir sem
verið hafa svo mikið í fréttum að
undanförnu, vegna miður ákjósan-
legrar hegðunar, drykkju og of-
beldis, í miðborg Reykjavíkur,
kusu um síðustu helgi að vera
heima, í félagsmiðstöðvum hverf-
anna eða annars staðar, þar sem
hegðun þeirra gaf ekki tilefni til
afskipta lögreglu eða annarra sem
láta sig útivist þeirra um helgar
máli skipta. Meira að segja var
sérstöku athvarfi fyrir drukkna
unglinga lokað fyrr en til stóð,
vegna þess að „viðskiptavinir"
þess reyndust einungis vera tveir.
Útilokað er að segja til um það
nú, hvort ástand það sem ríkti í
miðbænum að kvöldi og nóttu um
síðustu helgi, sé það sem koma
skal, en Víkveiji vonar heilshugar
að svo sé. Því fannst Víkveija
skjóta nokkuð skökku við, þegar
báðar sjónvarpsstöðvarnar voru
með ítarlegan fréttatíma á laugar-
dagskvöldið síðasta, um ástandið,
eða öllu heldur „ekki ástandið" í
miðbænum aðfaranótt laugar-
dagsins.
xxx
Taldist Víkveija til að frétt
Stöðvar 2, sem var fyrsta
fréttin í fréttatímanum, hefði var-
að í sjö mínútur. Það er í huga
Víkveija ærið langur fréttatími á
sjónvarpsmælikvarða, að veija
fyrstu sjö mínútum fréttatímans
undir frétt, sem í rauninni var
engin frétt, sem betur fer. Hér
hefur ugglaust komið til það mat
yfirmanna fréttastofanna, að fyrst
ráðist var í þann kostnað aðfara-
nótt laugardagsins að senda tökul-
ið, þ.e. kvikmyndamann, hljóð-
mann og fréttamann, í bæinn til
þess að greina frá því hvernig
unglingarnir hegðuðu sér í mið-
bænum, þá hafi annað þótt óveij-
andi en að nýta fjárfestinguna,
með þeim hætti að senda sem
mest út á öldum ljósvakans, sem
hafði verið fest á filmu nóttina á
undan. Hvað sem allri hagkvæmni
líður og nýtingu fjárfestingarinn-
ar, þá voru það greinilega ekki
fréttaleg sjónarmið sem réðu
þessu ófréttalega fréttamati.
xxx
ótt talsmenn stjórnarandstöð-
unnar hafi farið mikinn í
utandagskrárumræðu á Alþingi í
fyrradag um bifreiðakaup hins
opinbera og verið heilagri í fram-
setningu sinni, en sæmilega ka-
tólskur páfi, verður að segjast eins
og er að þeir höfðu sitthvað til
síns máls að því er varðar óráðss-
íu og sólundun. Sömuleiðis verður
það að viðurkennast að Friðrik
Sophusson fjármálaráðherra hafði
nokkuð til síns máls, þegar hann
sagði að í þessum efnum væru
allir stjórnmálaflokkar að Kvenna-
lista undanskildum samsekir. En
hvað sem samsekt líður, þá er
ekki nóg að viðurkenna tilvist
hennar - heldur verður að horfast
í augu við þá staðreynd að ráða-
menn þjóðarinnar eru ekki lengur
í takt við það sem er að gerast í
þessu landi, ef þeir halda að þeir
komist endalaust upp með kaup á
lúxusbifreiðum til einkanota fyrir
embættistoppa þjóðfélagsins og
óheft ferðalög á kostnað hins opin-
bera út um allan heim, þegar sím-
bréf, símtöl og bréfaskipti gætu í
mörgum tilvikum gert sama gagn.
Hvað er eðlilegra, þegar árar jafn-
illa og nú, en þessir sömu menn
kaupi litlar bifreiðar, sem full-
nægja ferðaþörf þeirra, eða fresti
því bara um einhvern tíma að end-
urnýja farkostinn sem embættið
borgar hvort eð er fyrir þá? Væri
ekki skynsamlegra af þeim sem
um opinberar fjárhirslur halda að
þeir sýndu samstöðu með þjóð í
þrengingum, með því að neita sér
um eitthvað örlítið, þó ekki væri
nema bara til að sýna lit?