Morgunblaðið - 15.03.1994, Síða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. MARZ 1994
Karl Auðunsson út-
gerðarmaður í Hafn-
arfirði - Minning
Fæddur 22. ágúst 1916
Dáinn 7. mars 1994
Nokkur minningarbrot um
tengdaföður minn, Karl Auðunsson,
sem aldrei var kallaður annað en
Kalli á mínu heimili.
Ég minnist hans fyrst þegar hann
kom á vinnustað minn, með glettni
» í- augum og bros á vör. Hann lagði
á borðið hjá mér umslag sem inni-
hélt flugfarseðil til Akureyrar og
spurði hvort ég vildi ekki heim-
sækja strákinn. Þannig var Kalli,
alltaf með bros á vör og glettni í
augum og ef hann gat gert manni
gott gerði hann það. Strákurinn sem
um var talað var sonur hans sem
ég hafði kynnst nokkrum mánuðum
áður. Hann var sjómaður á þessum
tíma og var í landlegu á Akureyri.
Ég hef orðið þess aðnjótandi að
vera honum og hans fjölskyldu sam-
ferða í 28 ár, ár sem orðið hafa
mér til mikillar ánægju og góðs
gengis.
Ég minnist Kalla, sem heimsins
' besta afa fyrir bamabömin sln. Það
var ekki ónýtt að eiga afa sem átti
kindur en hann var einn af síðustu
bæjarbóndum hér í Hafnarfirði. Á
hverju vori var hann vakinn og sof-
inn yfir fénu um burðinn. Og alltaf
fengu bamabörnin að taka þátt í
þessari upplifun að sjá nýtt líf koma
í heiminn. Það var unun að sjá gleð-
ina í augum Kalla á þessum árs-
tíma. Ennfremur var það árlegur
viðburður að fara á sjóinn með
Kalla á sjómannadaginn á Guðrúnu
GK eða Auðuni GK.
Ég minnist allra sumranna í
Hamrahlíðinni, en það er sumarbú-
staður þeirra hjóna sem þau hafa
átt í tæp 50 ár. Þar var alltaf glatt
á hjalla og gott að koma og það
vom fáir sem gátu státað af eins
fallegum blómum og tijám eins og
þeim sem þar vom. Þarna var Kalli
í essinu sínu að hlúa að öllu, blóm-
um, tijám, bústað og öðm sem sum-
arbústað fylgir. Og sætið hans afa
í klettunum var sem heilagur staður
hjá bamabömunum. Þær gleymast
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N
sími 620200
Erfidrykkjur
Glæsileg kíiffi-
hlaðborð Megir
salir og mjög
góð þjóniista.
IJpplýsingar
ísíma22322
ekki heldur góðgerðirnar sem töfr-
aðar voru fram í litla eldhúsinu hjá
þeim hjónum og oft mátti finna
pönnukökuilminn um allt hraun.
Ég minnist veiðitúranna í Hlíðar-
vatn en það var fastur punktur í
tilveru okkar að fara þangað einu
sinni á sumri. Þar naut Kalli sín
með alla strákana sína ásamt
tengdadætrum, barnabörnum og
síðar barnabamabömum. Oft var
þröngt á þingi í litla veiðiskálanum
og fyrir kom að tjaldað var líka þó
meira væri það fyrir sportið og börn-
in. Er þetta okkur öllum ógleyman-
leg minning.
Ég minnist ferðalaga til Ítalíu
með þeim hjónum. Það var Kalli
gleðigjafi eins og fyrr. Hann hafði
alveg sérstakt lag á að fá fólk til
að hlæja og gleðjast, gerði góðlát-
legt grín af sjálfum sér og öðmm
sem varð til þess að fólk laðaðist
að honum.
Ég minnist allra jóla og áramóta
sem við héldum saman og eftirvænt-
ingarinnar hjá börnunum eftir að
afi kæmi í heimsókn á gamlársdags-
morgun því þá var öllum bamaböm-
unum boðið í bíltúr og keyptir flug-
eldar og ekki klipið við nögl frekar
en endranær þegar Kalli átti í hlut
því hann var höfðingi í öllu sem
hann tók sér fyrir hendur.
Minningamar em ótæmandi,
þetta er aðeins lítið brot af þeim,
en eitt eiga þær sameiginlegt að
vera ljúfar.
Þannig var tengdafaðir minn,
honum fylgdi sólskin, ylur og hrein-
skilni. Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Guð gefí tengdamóður minni, Vig-
dísi, styrk til að takast á við lífíð
án hans, — því það verður aldrei
eins.
Blessuð sé minning þín.
Hjördís Ingvarsdóttir.
Mánudaginn 7. mars 1994 lést
Karl Auðunsson útgerðarmaður á
heimili sínu, Austurgötu 7, Hafnar-
fírði. Karl var fæddur 22. ágúst
1916 í Hafnarfirði, sonur hjónanna
Guðrúnar Hinriksdóttur og Auðuns
Níelssonar. Böm þeirra hjóna vom
tíu og komust öll til fullorðins ára
nema drengur sem lést á bams-
aldri. Alla tíð var mikil samheldni
í Auðunsfjölskyldunni eins og hún
var oft nefnd. Móðir þeirra, hin
merka og mikilhæfa kona, lagði
mikið upp úr því að slík samstaða
og eindrægni héldist. Systkinin
hlutu uppeldi þar sem hin góðu gildi,
trúmennska, orðheldni, samvisku-
semi og hjálpsemi, vom í heiðri
höfð. Þau mótuðust af þessu og
hafa verið vel virt í lífí og starfí.
Karl Auðunsson var traustur
maður og velviljaður. Hann var dug-
mikill og sem unglingur á kreppuá-
mm §órða áratugarins lærði hann
reglusemi og nýtni, að vinna verk
sín vel og láta sinn hlut ekki eftir
liggja. Fyrstu árin vann Karl verka-
mannavinnu en um 1940 gerðist
hann vömbifreiðastjóri og annaðist
þá vömflutninga milli Hafnarfjarðar
og Reykjavíkur þar til árið 1953 en
það ár urðu kaflaskil í lífí Karls.
Þeir bræðurnir Þorsteinn, Karl og
Pétur og mágar þeirra, Bjarni Árna-
son og Oddur Hannesson, stofnuðu
hlutafélagið Ása hf. Fyrstu árin rak
félagið fískverkun en árið 1960 lét
félagið byggja fískiskipið Auðun og
1964 var Guðrún ms. byggð. Vom
þetta um 200 rúmlesta skip. Auðunn
ms. var seldur árið 1971 en Guðrún
ms. var í rekstri til ársins 1988 að
skipið var selt og ákveðið að hætta
útgerð. Ásar hf. var alla tíð mjög
vel rekið fyrirtæki og naut mikils
trausts. Vömvöndun var í hávegum
höfð og allt var nýtt sem hægt var
að gera verðmæti úr. Vel var hugs-
að um alla hluti bæði hvað snerti
skip og fískverkun. Snyrtimennsku
og góðri umgengni var viðbmgðið.
Mikil og góð samheldni var milli
eigendanna og þeirra sem hjá þeim
störfuðu bæði til sjós og lands. Var
gaman og lærdómsríkt að eiga þess
kost að geta fylgst með hinum far-
sæla rekstri fyrirtækisins. Karl var
alla tíð framkvæmdastjóri félagsins
og Þorsteinn stjómarformaður. Karl
átti sæti í stjóm Samlags íslenskra
skreiðarframleiðenda um árabil var
og formaður þess um skeið.
Karl hafði mikinn áhuga á íþrótt-
um og var stofnandi Knattspymufé-
lagsins Hauka 1931, var fyrsti for-
maður félagsins og stjórnarmaður
um árabil. Lengst af átti Karl nokkr-
ar kindur og hafði hann ánægju af
að sinna þeim í frístundum sínum.
Hann átti um tíma sæti í sijórn
Búnaðarfélags Hafnaríjarðar. Karl
var virkur í starfí Sjálfstæðisflokks-
ins í Hafnarfirði og gegndi trúnað-
arstörfum á þeim vettvangi. Var um
tíma í stjórn Stefnis félags ungra
sjálfstæðismanna og formaður þess
í eitt ár. Þá átti hann sæti í stjórn
Sjúkrasamlags Hafnarfjarðar fjölda
ára.
Karl kvongaðist Vigdísi Jónsdótt-
ur frá Súðavík, Álftafírði, 18. maí
1946. Foreldrar hennar vom Vigdís
Sigurðardóttir og Jón Kristófersson
bæði frá Súðavík. Karl og Vigdís
hófu búskap á Austurgötu 7 í Hafn-
arfírði og hafa búið þar alla tíð. Þau
eignuðust fjóra syni: Jón Vigni, sem
kvæntur er Hjördísi E. Ingvarsdótt-
ur, Auðun, sem kvæntur er Þor-
björgu Símonardóttur, Níels, sem
er kvæntur Jóhönnu Pétursdóttur
og Sigurð, sem er kvæntur Jóhönnu
S. Ingadóttur. Barnabörnin og
bamabamabömin era 19.
Það var notalegt að koma til
þeirra Karls og Vigdísar á Austur-
götu 7. Heimilið myndarlegt og við-
mótið hlýlegt og traust. Þau nutu
þess að vera úti í náttúranni og
sumarhúsið, Hamrahlíð, áttu þau í
hrauninu upp með Kaldárselsvegin-
um og höfðu búið sér þar unaðsreit
og lá leiðin oft þangað til hvíldar
og hressingar.
Við sem þekktum Karl Auðuns-
son söknum góðs vinar. Hann var
látlaus, einlægur og traustur. Hann
var farsæll og dugmikill athafna-
maður og setti svipmót á umhverfi
sitt. Það tognar á vináttuböndunum
yfír móðuna miklu en hinar góðu
minningar koma í veg fyrir slit
þeirra. Við þökkum mætum dreng
samfylgdina. Friður og blessun fylgi
kæram vini. Eftirlifandi eiginkonu,
sonum og fjölskyldum þeirra flytjum
við innilegar samúðarkveðjur.
Páll V. Daníelsson.
Kæra Vigdís og fjölskylda.
Ég sendi ykkur mínar innilegustu
samúðarkveðjur á þessari sorgar-
stund. Ég vildi óska að ég gæti
FLUGLEIDIR
HÍTEL LOFTLEIBIK
-4
VJterkurog
k«/ hagkvæmur
auglýsingamiöill!
í: slenskur efniviður
t — KAUVN OIJtMIV íslenskar steintegundir henta margar afar vel í legsteina og hverskonar minnismerki. Eigum jafnan til fyrir- liggjandi margskonar íslenskt efni: j Grástein, Blágrýti, Líparít og Gabbró.
Áralöng reynsla.
J Leitíð W S. HELGAS0N HF upplýsinga. 11STEINSMIÐJA SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677

verið með ykkur og aðstoðað, en
störf mín hér í Noregi gera mér því
miður ókleift að komast.
Það er stórbrotinn maður sem nú
er á brott kallaður. Minningin um
Karl Auðunsson er skýr og mun lifa
lengi. Hann var maður með stórt
hjarta sem gott var heim að sækja
og þau fáu ár sem ég kynntist hon-
um reyndist hann mér sem besti afí.
Mér era eftirminnilegastar þær
stundir sem við áttum saman í sum-
arbústaðnum Hamrahlíð. Saman
settum við niður kartöflur og saman
tókum við þær upp. Einnig hef ég
kynnst honum í gegnum minningar
Guðrúnar frá bamæsku sinni.
Traustari og betri afa getur ekkert
barn óskað sér. Oft hefur hún sagt
mér frá því er hann kom og sótti
hana á dagheimilið á sínum stóra
vörabíl og um sumarstörf sín í físk-
verkuninni hjá honum.
En mesta lífshamingja Karls var
ástkær kona hans, Vigdís, og fjöl-
skylda hans. Hann var mikill fjöl-
skyldumaður. Því fékk bróðir minn,
Per Erik, að kynnast þegar hann
kom til íslands jólin 1992. Þá naut
hann þess að vera f fjölskylduboði
hjá Viddu og Kalla á jóladag þar
sem hann fékk konunglegar móttök-
ur og honum var þetta ógleymanleg
stund. Hann segir alltaf að svona
eigi sannkölluð Qölskylduboð að
vera.
Svo lengi sem ég hef þekkt Viddu
og Kalla hafa þau farið snemma
morguns í sund saman, ferðast til
suðrænna sólarlanda og farið í veiði-
túra vítt og breitt um landið. Kalli
kunni að njóta lystisemda lífsins. í
augum hans var sérstakt blik. Hann
var góður maður og verður sárt
saknað af öllum.
Á þessari stundu vil ég og mín
fjölskylda senda hlýjar kveðjur til
Vigdísar og hennar fjölskyldu. Öll
eram við hér í Noregi mjög þakklát
fyrir að hafa fengið tækifæri til að
kynnast Karli áður en kallið kom.
Hann mun ætíð skipa stóran sess í
hjarta okkar.
Vidar Eriksen.
Kveðja frá Knattspyrnu-
félaginu Haukum
Þeir vora ekki háir í loftinu strák-
arnir þrettán sem komu saman til
fundar í KFUM-salnum við Hverfís-
götu í Hafnarfírði þann 12. apríl
1931. Sá elsti nýorðinn 17 ára og
sá yngsti vel innan við fermingu.
Þennan sunnudag stóð mikið til, því
strákarnir ætluðu að stofna sitt eig-
ið íþróttafélag. Þeir létu fortölur
þeirra fullorðnu í engu aftra sinni
ráðagerð. Þeir vora staðráðnir í því
að stofna alvöru íþróttafélag. Kári
Auðunsson var einn þessara ungu
og áhugasömu stráka sem vissu
hvað þeir vildu. Stofnfundurinn stóð
í stutta stund, allt hafði verið vel
undirbúið. Það þurfti aðeins að kjósa
formann fyrir félagið og í þeim efn-
um voru allir sammála, Karl Auð-
unsson var sjálfkjörinn foringi ungu
strákanna, tæpra fimmtán ára gam-
all.
Það var ekki fyrr en komið var
fram á sumar að byijað var að
ræða um nafn á nýja félagið sem
þegar var farið af starfa af miklu
kappi. í þeim efnum voru ekki allir
á eitt sáttir og þegar meirihluti
drengjanna samþykkti að nefna fé-
lagið „Geysi“ ákvað Karl að segja
af sér formannsembættinu, svo
ósáttur var hann við nafngiftina.
Það voru reyndar fleiri og til að
halda friðinn var ákveðið að leita
ráða hjá sjálfum séra Friðrik, leið-
toga drengjanna og einum helsta
hvatamanni að stofnun félagsins.
Friðrik lagði til að félagið yrði látið
heita „Haukar“ og á það féllust allir.
Því er þessi saga rakin hér, að
það er ekki eingöngu að Karl Auð-
unsson, sem við kveðjum í dag,
hafí átt sinn stóra þátt í stofnun
Knattspyrnufélagsins Hauka og
verið fyrsti formaður þess, heldur
hafði afstaða hans rík áhrif á hvaða
nafn félagið fékk að lokum. Þessi
verk voru þó smámunir miðað við
allt það fórnfúsa starf sem hann
átti eftir að vinna fyrir félagið sitt.
Á gullaldaráram Hauka á fímmta
áratugnum var Kalli Auðuns, eins
og hann var jafnan nefndur, í farar-
broddi hvort heldur var inni á leik-
vellinum eða í fjörmiklu félags-
starfí. Hann átti fast sæti í sigur-
sælu handknattleiksliði Hauka og
var m.a. íslandsmeistari með félag-
inu vorið 1943. Glæsilegur árangur
Haukastrákanna nú í vetur hefur
vakið gamlar og hlýjar minningar
hjá gömlu góðu Haukunum sem
fylgst hafa með af áhuga. Kalli var
þar í hópi með félögunum í öldung-
aráðinu, en aðeins tveimur sólar-
hringum áður en meistaratitillinn í
deildarkeppnini var í höfn var hann
farinn frá okkur.
Við Haukafélagar þökkum sam-
fylgdina og samstafíð. Við minn-
umst gáskans og gleðinnar sem alla
tíð einkenndi hann Kalla og þeirrar
merku stundar þegar hann tók fyrir
okkur fyrstu skóflustunguna á nýja
íþróttasvæðinu á Ásvöllum. Þar með
hófst nýr kafli í sögu félagsins og
að sjálfsögðu var Kalli þar í lykil-
hlutverki, líkt og á fundinum í
KFUM-húsinu fyrir 63 árum síðan.
Eftirlifandi eiginkonu, sonum og
öðrum ættingjum sendum við sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
Karls Auðunssonar.
Lúðvík Geirsson,
formaður Hauka.
Kveðja frá Lionsklúbbi
Hafnarfjarðar
Einn af elstu félögum okkar í
Lionsklúbbnum hefur lokið hérvist-
ardögum sínum. Þótt staðreyndin
sé sú að ekkert líf sé án dauða og
enginn dauði án lífs, þá er það jafn-
an svo að þegar þessi staðreynd
snertir mann sjálfan, er hún sár og
verður til þess að maður fínnur til
smæðar sinnar gagnvart almættinu.
Þó að okkur hafi verið gefín fyrirhe-
it um að mannssálin lifí að eilífu
og að að endurfundum komi fyrr
eða síðar, sem vissulega er huggun
harmi gegn, þá er það oft svo að
við eigum erfítt með að sætta okkur
við orðinn hlut og þá sérstaklega
þegar dauðinn kemur jafn snögg-
lega og óvænt og nú varð.
Karl Auðunsson gekk í Lions-
klúbb Hafnarfjarðar árið 1965 og
var allt tíð vel virkur félagi, sem
gott var að eiga samneyti við. Hann
sinnti mörgum störfum innan
klúbbsins, sem ekki skulu þó upptal-
in hér. Karl var mikill áhugamaður
um ræktun og landgræðslu og þeg-
ar ákveðið var að klúbburinn hasl-
aði sér völ á því sviði, varð Karl
sjálfkjörinn forystumaður land-
græðslunefndarinnar. í mörg ár
vann hann ásamt félögum sínum
mjög gott starf að gróðursetningu
í reit Lionsklúbbsins í hrauninu fyr-
ir ofan Hafnarfjörð, sem Hafnfirð-
ingar og aðrir eiga eftir að njóta
góðs af og gleðjast yfír á komandi
tímum.
Þó að Karl væri áhugasamur
ræktunarmaður, þá var líf hans og
starf fyrst og fremst tengt sjávarút-
veginum. Hann gerði lengi út skip
frá Hafnarfírði og nutu Lionsmenn
góðs af því, því að hann lánaði í
nokkur ár skip sitt til að fara með
Lionsmenn og fjölskyldur þeirra í
stuttar skemmtisiglingar, sem þóttu
takast mjög vel og voru öllum þátt-
takendum til mikillar ánægju. Já,
það er svo sannarlega margs að
minnast á kveðjustundu og við Li-
onsmenn munum sárt sakna góðs
vinar úr hópnum. Við sendum frú
Vigdísi og fjölskyldu hans allri ein-
lægar samúðarkveðjur.
F.h. Lionsklúbbs Hafnarfjarðar,
Eggert ísaksson.