Morgunblaðið - 06.05.1994, Blaðsíða 24

24 FÖSTUDAGUR 6. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
BORGAR- OG SVEITARSTJÓRNARKOSIMINGARNAR 28. MAÍ
Þrír listar í
Andakíls-
hreppi
Andakílshreppi - Fram eru
komnir þrír listar við hrepps-
nefndarkosningamar 28. maí
nk.
Lista fólksins skipa: Sturia
Guðbjamason, Sigurður Jakobs-
son, Gunnar
Kristjánsson,
Guðmundur Sig-
urðsson, Guðrún
Ólafsdóttir, Sig-
ríður L. Guðjóns-
dóttir, Steinunn
Eiríksdóttir,
Steinunn Ámadóttir, Ólöf Guð-
bransdóttir og Steinþór Grön-
feld.
Listi óháðra býður fram eftir-
talda: Ríkharð Brynjólfsson,
Svövu Kristjánsdóttur, Magnús
Jónsson, Sverri Hallgrímsson,
Rósu Marinósdóttur, Hauk Júl-
íusson, Elísabetu Haraldsdóttur,
Gísla Sverrisson, Guðrúnu
Gunnarsdóttur og Guðmund
Hallgrímsson.
Listi ungs fólks er þannig:
Ólafur Davíðsson, Sigvaldi Jóns-
son, Þórhallur Teitsson, Sverrir
Júlíusson, Jón Ólafsson og Soff-
ía Egilsdóttir.
Fyrir fjórum ámm var Listi
óháðra sjálfkjörinn og fékk fimm
menn í hreppsnefnd.
28.MAI
Vinstri menn o g húsnæðismálin
UM ÞESSAR
mundir dreifa vinstri
menn bæklingi, sem
hefur hlotið yfirskrift-
ina „Við viljum
breyta". Eitt af þeim
málum sem frambjóð-
endur vinstri manna
vilja breyta er stefnan
í húsnæðismálum
borgarinnar. Við að
lesa þennan bækling
mætti halda að þessir
frambjóðendur hafi
ekki hugmynd um það
sem þeir skrifa um eða
þá að þeir rita gegn
betri vitund. Vinstri
menn vilja breyta
stefnu í húsnæðismálum, m.a. með
það í huga að létta greiðslubyrði
almennings. Lausnin er að þeirra
dómi aukið framboð á leiguhús-
næði og kaupleiguíbúðum. Lítum
aðeins nánar á þetta. Húsnæðis-
nefnd Reykjavíkur hefur haft til
úthlutunar þrenns konar húsnæði.
Félagslegar eignaíbúðir — félags-
legar kaupleiguíbúðir og almennar
kaupleiguíbúðir. Vinstri menn vilja
félagslegar eignaíbúðir feigar og
vera eingöngu með kaupleiguíbúðir
í félagslega íbúðakerfinu og halda
að með því geti þeir lækkað
greiðslubyrði fólks. Ef við værum
með íbúð sem kostaði
8 milljónir króna miðað
við áðurnefnda lána-
flokka er greiðslubyrði
eftirfarandi:
Félagsleg eignaíbúð:
(Kaup) útborgun 800
þúsund kr., greiðslu-
byrði 22.800, - kr. pr.
mánuð.
Félagsleg kaup-
leiguíbúð: (Leiga) eng-
in útborgun, greiðslu-
byrði 30.000.- kr. pr.
mánuð.
Almenn kaupleigu-
íbúð: (Leiga) engin út-
borgun, greiðslubyrði
47.300.- kr. pr. mánuð.
Afborganir í eigin vasa
Við skulum gefa okkur að sá sem
fær úthlutað félagslegri eignaíbúð
eigi ekki fyrir útborgun og þurfi
aðstoð (en sem betur fer eiga flest-
ir fyrir útborgun) þá kemur tvennt
til greina, að Húsnæðisstofnun láni
100% lán til 3ja ára eða viðkom-
andi fái lífeyrissjóðslán, sem marg-
ir eiga aðgang að í dag. Greiðslu-
byrði af 800 þúsund kr. lífeyris-
sjóðsláni er ca 5.200.- kr. á mán-
uði, yrði þá greiðslubyrðin komin
upp í ca. 28 þúsund kr. á mánuði
en yrði samt lægri, en kaupleigu-
Það er furðulegt að
vinstri menn skuli vilja
ganga af sjálfseignar-
forminu dauðu, segir
Hilmar Guðlaugsson,
enda verður fólk að hafa
val um leiðir í húsnæðis-
málum.
íbúðin, sem vinstri menn leggja
ofurkapp á.
Er þetta öryggiskenndin í hús-
næðismálum sem vinstri menn
vilja, að fylgi því að búa í Reykja-
vík? Ég legg það í dóm kjósenda.
Þá er það ekki svo lítið atriði, að
þeir sem fá úthlutað félagslegri
eignaríbúð eru að greiða afborgan-
ir af lánum í sinn eigin vasa og
er útborgunin og afborganirnar
vísitölutryggðar. Ef íbúðin verður
í samfelldri eign í 30 ár, er gefið
út kvaðalaust afsal, og viðkomandi
getur selt íbúðina á frjálsum mark-
aði eftir það.
Kaupleiguíbúðir eiga engan
rétt á sér
Ég er mjög undrandi á þeim
ákafa vinstri manna, að vilja ganga
af eignaríbúðaforminu dauðu, og
vara ég alvarlega við því. Fólk á
að hafa val eins og það hefur í
dag, að öðru leyti en því, að það á
skilyrðislaust að leggja niður al-
mennar kaupleiguíbúðir, þeir eiga
engan rétt á sér innan félagslega
íbúðakerfisins.
Húsnæðisnefnd Reykjavíkur
hefur nýlokið við úthlutun íbúða,
en alls bárust 860 umsóknir, 90%
af þeim umsóknum óskuðu eftir
félagslegri eignaríbúð. Því miður
fengu ekki allir íbúð, en aldrei hef-
ur verið úthlutað eins* mörgum
íbúðum og nú, eða alls um 350
íbúðum.
Félagslega íbúðakerfið hefur
reynst mjög vel, eins og það var
uppbyggt 1971. Sjálfsagt er að
endurskoða og skera vankanta af
gömlum reglugerðum, en að ætla
sér að bylta kerfínu eins og vinstri
menn boða getur haft alvarlegar
afleiðingar.
Ég næ því engan veginn, hvaða
tilgangi það þjónar, að dreifa slík-
um fullyrðingum, eins og koma
fram í þessum bæklingi vinstri
manna. Er kannski tilgangurinn
aðeins sá að reyna að blekkja fólk?
Höfundur er múrari og skipar
fjórða sæti á D-lista íReykjavík.
Hilmar
Guðlaugsson
Listi Al-
þýðuflokks í
Mýrasýslu
FRAMBOÐSLISTI Alþýðu-
flokksins í sameinuðu sveitarfé-
lagi í Mýrasýslu (Borgarnes,
Hraunhreppur, Norðurárdals-
hreppur, Stafholtstungna-
hreppur), vegna komandi kosn-
inga er þannig skipaður: Sig-
urður Már Einarsson, fiski-
fræðingur, Jón Haraldsson,
verslunarmaður, Kristmar
Ólafsson, háskólanemi, Hólm-
fríður Sveinsdóttir, stjórnmála-
fræðinemi, Bjami Steinarsson,
málarameistari, Björk
Ágústsdóttir, húsmóðir, Sigríð-
ur Karlsdóttir, húsmóðir,
Tryggvi Gunnarsson, rafvirkja-
meistari, Eyjólfur T. Geirsson,
bókari, Jóhanna Lára Óttars-
dóttir, fulltrúi, Valdimar K.
Sigurðsson, Trausti Jóhanns-
son, húsasmiður, Henning
Henningsson, háskólanemi,
Valgeir Ingólfsson, verkstjóri,
Eygló Harðardóttir, verslunar-
maður, Ingi Ingimundarson,
aðalbókari, Ingigerður Jóns-
dóttir, kjötiðnaðarmaður og
Sveinn G. Hálfdánarson, inn-
heimtustjóri.
FYRIR skömmu gerði heilbrigð-
isráðherra grein fyrir nýrri verka-
skiptinu sjúkrahúsanna á Stór-
Hafnarfjarðarsvæðinu. Þar kemur
skýrt og greinilega fram staðfesting
ráðherrans á því hlutverki St. Jó-
sefsspítala í Hafnarfirði verður með
sama hætti og verið hefur undan-
farin ár. Sú þjónusta hefur verið
byggð upp á síðastliðnum 12 árum
með það í huga að veita Hafnfirð-
ingum og íbúum nágrannabyggða-
laganna eins fjölbreytta sérfræði-
þjónustu og kostur er, ásamt því
að kappkosta að hagkvæmni stærð-
arinnar fær því að njóta sín. Það
er að segja að sú þjónusta sem í
boði er sé viðráðanleg fyrir ekki
stærri stofnun og að þjóðarbúið
borgi ekki meira með henni heldur
en gert er á öðrum sjúkrahúsum.
Vegna bæjar- og sveitarstjórnar-
kosninga koma stjórnmálaflokkar
nú fram með ýmsar hugmyndir í
stefnuskrám sínum. Stefnuskrá
okkar sjálfstæðismanna í Hafnar-
fírði hefur verið birt. Þar er víða
komið við. Meðal annars eru ýmsir
áhugaverðir þættir um heilbrigðis-
mál. Til dæmis er lögð áhersla á
áframhaldandi uppbyggingu á St.
Jósefsspítala, Sólvangi og Hrafn-
istu. Ándstæðingar Sjálfstæðis-
flokksins hafa sagt að
bæjarstjóm hafí ekkert
með þessi mál að gera,
þar sem þau séu ákveð-
jn af ríkisvaldinu og
fjármögnuð að lang-
mestu leyti (85%). Um
þetta vil ég segja, að
ef ekki kemur til áhugi
og þrýstingur frá bæj-
aryfivöldum og al-
menningi um mál sem
þessi, þá gerast hlut-
imir seint. Áhrif bæjar-
yfirvalda og almenn-
ings getur ráðið úrslit-
um. Sem dæmi um það
má benda á, að þá at-
lögu sem gerð var að
St. Jósefsspítala í árslok 1991 skipti
verulegu máli sú undirskriftasöfnun
sem þá fór fram í Hafnarfirði,
Garðabæ og Bessastaðahreppi.
Rúmlega tíu þúsund manns úr þess-
um byggðarlögum sögðu þáverandi
heilbrigðisráðherra skoðun sína á
málinu, og í framhaldi af því voru
fyrri áform dregin til baka.
Við núverandi aðstæður í at-
vinnumálum ber bæjarstjórn að
standa vörð um þær þjónustustofn-
anir sem fyrir em í bænum. St.
Jósefsspítali, Sólvangur og Hrafn-
ista eru stórir vinnu-
staðir og aukin þjón-
usta þeirra þýðir
aukna atvinnu. Með
það í huga ber bæj-
aryfirvöldum að beita
sér fyrir vexti þeirra
og viðgangi. Til dæmis
eru áætlanir um tengi-
byggingu á St. Jósefs-
spítala mjög mikilvæg-
ar fyrir áframhaldandi
þróun þeirrar sérfræði-
þjónustu sem þar er
starfrækt. Bygging
þessi tengir saman
sjálfan spítalann og
göngudeildarhúsið,
ásamt því að skapa
aðstöðu fyrir nýjan aðgang að spít-
alanum. Breytt verkaskipting á
milli ríkis og sveitarfélaga, sem
fyrirhuguð er í formi reynslusveit-
arfélaga, gerir ráð fyrir því að
bæjaryfirvöld taki öldrunarþjónustu
og heilsugæslu á nýjan leik. Gefur
þetta bæjarstjórn meiri möguleika
á að skipuleggja og endurbæta
þjónustu á þessum sviðum, bæði
hraðar og með markvissari hætti
heldur en þegar eiga þarf við ríkis-
valdið. Árið 1985 samþykktu bæjar-
yfirvöld áætlun um uppbyggingu á
St. Jósefsspítali, Sól-
vangur og Hrafnista eru
stórir vinnustaðir og
Arni Sverrisson vill
staðinn verði vörður um
þær þjónustustofnanir
sem fyrir eru í Hafnar-
fírði.
Sóivangi. Hluti þessara fram-
kvæmda er þegar kominn í gagnið,
en ef litið er til áforma um viðbygg-
ingu við Hrafnistu kemur upp sú
spurning hvort þarna sé hugsanlega
um tvíverknað að ræða. Þessu þurfa
bæjaryfirvöld að fá úr skorið.
Hafnfirðingar, stöndum vörð um
heilbrigðiskerfið í bænum okkar og
sýnum frumkvæði til frekari fram-
fara. Það fjölgar atvinnutækifær-
um.
Höfundur er framkvæmdastjóri
St. Jósefsspítala og skipar 7. sætið
á franboðsiista
Sjáifstæðisflokksins i Hnfnarfirði.
Frumkvæði til framfara
Árni Sverrisson
Guðrún Þórbjarnardóttir
snyrtifræðingur
Guömundur Magnússon
prófessor
Bryndís Þórðardóttir
kennari /félagsráðgjafi
Egill Ólafsson
leikari/tónlistamaður
Vala Asgeirsdóttir Thoroddsen

5 styðjum “______