Morgunblaðið - 06.05.1994, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Svo hollt...
...og gotf!
ÞORSTEINN
FINNBOGASON
Á laugardagsmorgnum gekk hún
til prestsins, en á meðan var ég
alltaf hjá honum afa mínum og
talaði við hann um hitt og þetta
og þótti mér það bara ansi gaman.
Þegar ég var yngri héldum við
Eva frænka og Siggi bróðir oft
tombólur í bílskúrnum hjá afa og
ömmu og höfðu þau gaman af þess-
ari starfsemi okkar.
Þegar Eva frænka mín bjó í kjall-
aranum fyrir neðan afa og ömmu,
var ég oft hjá henni og fórum við
þá oft upp til þeirra.
Ævinlega man ég vel eftir súkk-
ulaðinu sem afi gaf mér og þeim
krökkum sem komu í heimsókn.
Ég á eftir að sakna afa míns
mikið og að hafa misst hann hefur
verið sárt, því mér þótti svo vænt
um hann.
Góði Guð, viltu gætu afa míns
vel og taka vel á móti honum og
passa hann vel fyrir mig.
Guð blessi minningu elsku afa
míns.
Þó styttist dagur, daprist ljós
og dimmi meir og meir,
ég þekki ljós, sem logar skært,
það ljós, er aldrei deyr.
Þótt hverfi árin, líði líf,
við líkam skilji önd,
ég veit, að yfir dauðans djúp
mig Drottins leiðir hönd.
(Margrét Jónsdóttir)
Lína Dögg Ástgeirsdóttir.
Afi minn er dáinn. Hann var hlý-
legur og góður og unni mér. Hann
var alltaf í góðu skapi við mig.
Ég man eftir því þegar við Lína
og Eva fengum að tjalda í garðinum
hans. Hann gaf okkur krökkunum
alltaf súkkulaði þegar við komum.
Stundum gaf hann okkur ís.
Afí minn var hjartveikur og fór
stundum á spítala. Hann var stund-
um á heilsuhælinu í Hveragerði og
gisti þar. Þegar ég kom í heimsókn
til hans í Hveragerði fór ég stundum
í íþróttasalinn og horfði á menn
spila snóker og borðtennis.
Einnig man ég vel eftir síðasta
sumri, þá fór ég alltaf á Kvisthag-
ann til afa og ömmu og sló fyrir
þau garðinn, þá var afi minn
ánægður með mig.
Nú er hann dáinn. Góði Guð, viltu
taka vel á móti sál hans. Ég elsk-
aði afa minn afar heitt.
Ó, Guð minn, vek þá hugsun mér í huga.
Við hveija néyð og sorg og reynslusár,
þá styrkist ég og læt mig böl ei buga,
og brosið skin i gepum öll mín tár.
(Matth. Jochumsson.)
Sigurður.
Ég vil í örfáum orðum minnast
afa míns, Þorsteins Finnbogasonar,
sem lést á heimili sínu hinn 29.
apríl síðastliðinn.
Afi var dálítið sérstakur maður.
Hann var mikill safnari og bóklestr-
armaður og ég er viss um að fjöldi
þeirra bóka sem hann las nemur
þúsundum.
Þar sem afi hafði upplifað marga
atburði gat verið mjög skemmtilegt
að fara í heimsókn til hans, því
hann kunni ógrynnin öll af sögum
frá liðnum árum.
Ég fór tvisvar í ferðalög með afa
og ömmu, en hún lést í október síð-
astliðnum. Fyrra ferðalagið var til
Flateyjar á Breiðafirði en hið seinna
að Vattarnesi. Vegna þess að afi
var uppalinn á þessum stöðum hafði
hann frá mörgu að segja, bæði frá
húsunum í Flatey og öllum kenni-
leitunum á Vattarnesi. Hann gat
næstum sagt í smáatriðum frá öll-
um atvikum í lífi sínu, því hann
hafði nánast óbrigðult minni þegar
ártöl voru annars vegar.
Ég minnist líka sumranna þegar
ég kom á Kvisthagann í heimsókn.
Þá fórum við afi alltaf í sund og
syntum ósjaldan kappsund þar sem
ég leyfði honum að vinna mig.
Afa líður vonandi vel núna.
Sigurveig Ástgeirsdóttir.
Þorsteinn
Finnbogason,
fyrrverandi toll-
vörður, fæddist á
Vattarnesi í Múla-
sveit í Austur-
Barðastrandar-
sýslu 22. maí 1916
og lést í Reykja-
vík 29. apríl 1994.
Foreldrar hans
voru Finnbogi
Jónsson, bóndi á
Vattarnesi, og
Kristín Jónsdótt-
ir. Eiginkona Þor-
steins var Sigur-
veig Ástgeirsdóttir, f. 15. apríl
1929, d. 5. október 1993. Jarð-
arför Þorsteins fer fram frá
Neskirkju í dag.
MIG LANGAR með nokkrum orð-
um að kveðja tengdaföður minn,
Þorstein Finnbogason.
Fyrir rúmum sex mánuðum er
ég sat og skrifaði um tengdamóður
mína, Sigurveigu, er lést 5. október
síðastliðinn aðeins 64 ára að aldri,
grunaði mig ekki að svona stutt
yrði á milli þeirra hjóna. Að vísu
var Þorsteinn búinn að vera lengi
veill fyrir hjarta en að öðru leyti
vel á sig kominn.
Margt kemur upp í huga minn
þegar ég lít til baka yfir þessi tutt-
ugu og tvö ár eða síðan ég kynnt-
ist fjölskyldu hans. Ég man alltaf
hvað ég var kvíðin í fyrsta sinn
þegar ég kom á Kvisthagann. Það
var um hádegi og var Sigurveig
með saltaða grásleppu á borðum
og bauð mér að borða. Oft hefur
mér verið strítt á því að ég hafi
ekki þorað annað en að borða grá-
sleppuna.
Ekki vorum við Þorsteinn alltaf
sammála um lífið og tilveruna. En
margar stundirnar áttum við sam-
an er við Geiri bjuggum á Sel-
fossi. Þá dvaldist Þorsteinn oft á
heilsuhælinu í Hveragerði og kom
hann þá oft til okkar í mat.
Einnig kemur upp í huga minn
haustið 1991 þegar ákveðið var að
mála allt á Kvisthaganum. Þá var
Sigurveig enn heilsuhraust og vann
allan daginn. Fékk ég þá að heyra
margar sögur frá liðnum árum.
Erfitt þykir mér að sætta mig
við að lífínu á Kvisthaganum sé
lokið fyrir okkur, því þarna eru
allar ræturnar. Alltaf gekk ég þar
inn og út eins og þetta væri mitt
æskuheimili jafnt sem barnanna
þeirra.
Vil ég biðja Guð um að geyma
minningu þeirra hjóna, Sigurveigar
og Þorsteins, og gefa börnunum
fjórum og afkomendum þeirra
styrk á þessum kaflaskiptum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Arnbjörg.
Ég vil minnast afa
míns sem var mér oft svo
góður.
Ég bjó í kjallaranum
fýrir neðan afa og ömmu
í nokkur ár, ásamt henni
mömmu minni. Mamma
vann mikið á kvöldin og
þá var ég alltaf uppi hjá
afa og ömmu.
Fram eftir öllum aldri
vorum við afi alltaf í hin-
um og þessum leikjum.
Við fórum til dæmis í
skólaleik, þá var ég kenn-
arinn og afi nemandinn,
sem ég kallaði Ara Pét-
ursson. Ég á ennþá heimaverkefnin
hans Ara og líka nokkrar teikning-
ar eftir hann. Við fórum líka í lækn-
isleik, og áttum við afi eina dúkku
sem hét María Pétursdóttir og átti
hann að vera pabbi hennar en ég
læknirinn. Mér þótti alltaf gaman
að leika við afa. Stundum slettist
upp á vinskapinn, en það stóð í
stuttan tíma í einu.
Afi kenndi mér að tefla og við
tefldum mjög oft. Ég reyndi að
kenna honum að prjóna, en það
gekk mjög illa.
Mér eru nokkrir atburðir sérstak-
lega minnisstæðir, m.a. það þegar
afi kom að sækja mig á Ægisborg
og ég rak hann út. Einnig man ég
vel þegar ég var uþ.b. fjögurra ára
að afi var að passa mig. Hann var
að skúra en ég var á leikfangabíl
og var að keyra um íbúðina. Þegar
hann hafði lokið skúringunum, og
var að fara með fötuna fram, kom
ég á fullri ferð og rakst óvart á
hann. Afi greyið datt og vatnið
fór út um allt.
Við afi fórum oft í strætó niður
í bæ og fórum við mjög oft á Borg-
arbókasafnið.
í nokkur ár var afi veikur fyrir
hjarta og fór á spítala. Hann var
svo veikur að ég hélt að hann kæmi
ekki heim aftur, en hann kom alltaf
til baka. Það var stundum eins og
hann hefði níu líf eins og kötturinn.
Við afí áttum margar góðar
stundir saman, en nú geymi ég all-
ar þær minningar í huga mínum.
Mig langar til þess að biðja Guð
og englana að gæta elsku afa og
ömmu og geyma þau vel.
Blessuð sé minning þeirra.
Eva Bragadóttir.
Þegar ég hugsa um afa þá dettur
mér í hug amma og þegar ég hugsa
um þau bæði man ég vel eftir Kvist-
haganum þar sem þau bjuggu. Afi
minn gat verið mjög skemmtilegur
og þótti mér svo vænt um hann.
Hann var hjartveikur og alltaf þeg-
ar hann þurfti að fara á spítala
bjóst ég við því versta. En hann
afi kom heim aftur. Honum hefur
bara verið ætlað að lifa lengur.
Afi dvaldi oft í Hveragerði og
man ég vel eftir því þegar við heim-
sóttum hann þangað.
Síðastliðinn vetur gisti ég mjög
oft hjá frænku minni á föstudögum.
FÖSTUDAGUR 6. MAÍ 1994 31
GÆÐAPLÖTUR FRÁ SWISS
pavarac
LOFTA
PLÖTUR
OG LÍM
Nýkomin sending
EiNKAUMBOÐ
£8 Þ.Þ0RGRÍMSS0N & CO
Ármúla 29 - Reykjavík - sími 38640
Bílamarkadurinn
Smiðjuvegi 46E
v/ReykjanesbrauL
Kopavogi, sími
571800
Opið sunnudaga
kl. 13-18.
Renault 21 GTX Nevada 4x4 station
'90, dökkgrænn, 5 g., ek. 61 þ., rafm. í
rúöum o.fl. V. 1180 þús., sk. á ód.
Mazda 626 GLX 2000 '91, sjálfsk., ek.
80 þ. (vél ný yfirfarin). V. 1170 þús., sk.
á ód.
Volvo 740 GLi ’88, 5 g., ek. 155 þ. Topp
eintak. V. 950 þús.
Toyota Corolla GL SS’91, 5 dyra, 5 g.,
ek. 40 þ. V. 800 þús.
MMC Lancer GLXi '91, 5 g., ek. 69 þ.
V. 900 þús.
MMC Pajero bensin '85. Gott eintak.
V 600 þús., sk. á fólksbíl.
Ford Escort RS turbo '88, rauður, 5 g.,
ek. 80 þ. km., álflegur, ABS, spoiler o.fl.
V. 850 þús.
Nissan Sunny 1.6 SLX hlaðbakur '91,
rauður, 5 g., ek. 53 þ., álfelgur, spoiler,
rafm. í rúöum o.fl. V. 890 þús.
Nissan Micra GL '91, 5 g., ek. 45 þ. Topp
eintak. V. 590 þús.
Nissan Sunny SLX 4ra dyra '91, grásans,
sjálfsk., ek. 45 þ., rafm. í rúðum o.fl.
V. 890 þús.
Daihatsu Charade CS '88, rauður, 5 dyra,
4 g., ek. 75 þ. V. 390 þús.
MMC Colt GLi '93, rauður, 5 g., ek. að-
eins 2 þ. km. V. 1040 þús.
MMC Colt GTi '89, rauður, 5 g., ek. 90
MMC Pajero V-6 langur '91, sjálfsk., ek.
39 þ. V. 2350 þús.
MMC L-300 Minibus 4x4 '90, 5 g., ek.
82 þ. V. 1370 þús., sk. á ód.
Saab 900i 5 dyra ’86, sjálfsk., ek. 160
þ. Tilboðsverð 395 þús. stgr.___________
Fjörug bílaviðskipti
Vantar góða bíia á sýningarsvæðið.
Toyota Double Cab SR5 ’92, hvítur, ek.
43 þ. Gott eintak. V. 1830 þús.
Civic LSi 92, rauður, sjálfsk., ek.
36 þ., rafm. rúöur, spoiler, vetrar/sumar-
dekk, o.fl. V. 1290 þús., sk. á ód.
MMC Pajero V-6 ’91, 5 g., ek. 40 þ., ál-
felgur, rafm. í rúðum o.fl. V. 1890 þús.,
sk. á ód.
Nissan Sunny 1600 SLX 4x4 ’90, 5 g.,
ek. 70 þ., rafm. í rúðum o.fl. V. 830 þús.,
sk. á ód.
ÆM
nýuppt., rafm. í rúðum o.fl. V. 1790 þús.
Tilboösverð kr. 1590 þús.
MMC Lancer EXE ’92, hlaðbakur, dökk-
blár, 5 g., ek. aðeins 15 þ., rafm. í öllu
o.fl. V. 1160 þús., sk. á ód.
- kjarni málsins!
SÆTRE KJEKS • SÆTRE KJEKS • SÆTRE K J E K S • S ÆIR E KJEKS • S Æ T R E KJEKS • SÆTRE KJEKS • S Æ T R E KJEKS • SÆTRE KJEKS •