Morgunblaðið - 25.05.1994, Blaðsíða 42

MORGUNBLAÐIÐ
42 MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1994
BORGAR- OG SVEITARSTJÓRIMARKOSNINGARIVIAR 28. MAÍ
Aríðandi áminning til kjósenda
NU ER það kjós-
andinn sem ber ábyrgð-
ina næstu fjögur árin,
þegar hann metur
frambjóðendur eða
flokka í væntanlegum
kosningum. Það er hans
ábyrgð og hans skylda
sem kjósanda að velja
það fólk til forystu sem
nær árangri.
Þetta er kjarni máls-
ins. Öllu öðru er ofauk-
ið.'í þessu tilfelli er ekk-
ert rúm fyrir afsakanir
eða ásakanir — einungis
fyrir árangur.
Meginspurningamar
Thomas M. Ludwig
hljóta að vera þessar:
- Hvernig stóð
„meirihlutinn" sig á
kjörtímabilinu?
- Hvemig lítur af-
rekaskráin út ef borið
er saman við kosninga-
loforð hans?
- Hvemig var
brugðist við vandamál-
um, sem upp komu á
kjörtímabilinu?
- Hefur raunveru-
legur og viðunandi
árangur náðst?
- Hefur hann alltaf
haft hagsmuni fólksins
að leiðarljósi?
- Munum, að við tökum ekki
mark á afsökunum.
- Hefur hann efnt — svo viðun-
andi sé — öll, mörg, nokkur eða fá
kosningaloforð?
- Eða hefur hann eytt dýrmætum
tíma í að undirbúa frábærar og „ill-
mögulegt-að-hrekja“ afsakanir?
- Því oftar sem þú velur sömu
mennina þeim mun meira færð þú
af því sama og þú hefur haft.
- Þú getur ekki valið sömu menn-
ina aftur og aftur og búist við öðru-
vísi/betri árangri. Það gerist aldrei!
- Láttu engin „kosningaloforð"
slá ryki í augun á þér.
„Gabbir þú mig einu sinni, skamm-
astu þín! Gabbir þú mig tvisvar,

<Sunnlenskt,
- iátakk!
..sækjum Suðurland og
Vestmannaeyjar heim.
Fyrirtæki á Suðurlandi og í
Vestmannaeyjum kynna það
nýjasta í framleiðslu- og
♦ ferðaþjónustu.
°9f*
Sala
Kynning
Vöruþróun
Bátaferðir
Rútuferðir
Reiðtúrar
Kaupmenn x\ Suðurlandshelgi
Ferðaskrifstofur x\Spumingagetraun
Veitingafólk \Skemmtun
Listmunir
Heimilisiðnaður
Minjagripir
Menning
Víkingahljómsveit
Söngur
r ^ FNl 98.9 1
ylgjan í bein ni‘‘J
pP1
*
§

JP
I
KolaP0
rtíO°
1 v Ifi
KOLAPORTIÐ
MARKAÐSTORG
Við eigum að vera
gagnrýnin á hvatir þess
meirihluta, segir Thom-
as M. Ludwig, sem
skyndilega breytir um
stefnu og áherslur í
kosningabaráttu.
skammist ég mín!“ Þessi gamla
„þumalputtaregla" gildir hér. Hún á
við um núverandi meirihluta, sem
skyndilega breytir stefnu sinni og
áherslum í kosningabaráttunni að-
eins til að mæta ögrunum andstæð-
ingsins.
Við eigum líka að vera gagnrýnin
á ástæður og hvatir þessa meiri-
hluta, sem allt í einu fer að „leysa“
hvers manns vanda og ná árangri
rétt fyrir kosningar, þó að hann hafi
haft tækifæri, Ijármuni og vald allt
kjörtímabilið.
Þannig eigum við ekki að láta
„gabba“ okkur. Þetta eru innantóm-
ar auglýsingar.
Við þurfum að þróa með okkur
nokkurskonar einkunnakerfi/mæli-
kvarða til að meta feril þeirra sem
stýrt hafa á líðandi kjörtímabili.
Ábyrgð kjósandans og skylda hans
er að ná fram árangri. Að búast við
og gera kröfu um árangur.
Það gerum við einfaldlega með því
að kjósa „meirihlutann", ef við erum
sátt við árangur hans. Annars höfn-
um við honum.
Höfundur er hugkönnuður.
„Ilbleikir með
strengdan kvið“
EVRÓPA hefur mátt
þola efnahagslægð und-
anfarin ár. Samdráttur
og atvinnuleysi setja
mark sitt á löndin. Is-
land er þar ekki sér á
báti. Landið er háð
verslun og viðskiptum
við þjóðir heimsins.
Fylgifiskur þessa er
atvinnuleysið. Það er
verst allra þjóðfélags-
meina - veldur eintóm-
um skaða en leiðir ekk-
ert gott af sér. Heimilin
missa tekjur sínar og
taka að safna skuldum.
Ríki og sveitarfélög
verða sömuleiðis af
skattstofnum sínum en hafa útgjöld
og kostnað þess í stað.
Verst er þó hin seigdrepandi
útskúfun og höfnun sem sá einn
reynir, sem er án atvinnu sinnar og
öruggrar afkomu fyrir sig og sína.
Um þetta deila menn ekki.
Uppgjöf og vonleysi
Á að draga saman seglin eða efla
atvinnulífið með lántöku þegar svona
stendur á? Er ekki vænlegra að snú-
ast gegn samdrætti og atvinnuleys-
inu? Er ekki ráð að jafna út tíma-
bundna niðursveiflu með lántöku á
innanlandsmarkaði eða erlendis
fremur en híma hnípinn og láta sig
dreyma soðningardrauma á svangan
maga? Uppgjöf leysir engan vanda.
Því er það að beyg setur að mönnum
þegar þær systur Uppgjöf og Von-
leysi hafa slík heljartök á hluta Reyk-
víkinga að þeir híma íjötraðir í soðn-
ingardrauminum í stað þess að hrista
af sér svefnflötra þeirrar vábeiðu,
sem spinnur draumvef og blekking-
ar, er fela þann Ijóta veruleika, sem
fólginn er handan myrkratjaldsins.
Úlfur í sauðarg-æru
Sé draumatjöldum svipt frá vit-
undinni og snúið frá svefni til vöku
þá blasir við ógnarsýn.
Sundurleitir smáflokkar
hafa dregist saman í
ófélegan hóp. Kvið-
strengt úlfastóðið
hungrar í valdastóla
borgarinnar.
Þar er sú bráð sem
heldur nú aftur af þeim
að ijúka saman sem
holrífa er háttur og bít-
ast í hópnum eftir eðli
sínu. Hljóðir híma þeir
álengdar með sultar-
glóð í augum. Þögnin
er vopn þeirra því henni
fylgir andvaraleysi
þeirrar bráðar er bíta
skal. Nú er brýnt að
sofendur bregði blundi og snúist til
varnar gegn þeim óvini, sem kýs
þagnarskjól skugga og skúmaskota,
svo ekki verði hann kenndur af ýlfr-
an og ásýnd.
Kviðstrengt úlfastóðið,
- segir Haraldur G.
Blöndal, hungrar í
valdastóla borgarinnar.
Það er helst að fyrir bregði þeim,
sem skrýddur er sauðargærunni og
fer fyrir stóðinu. Freistar hann þess
að dylja eðli og ætlan með áblíðu
fasi svo ekki styggist bráðin.
Skora ég á Reykvíkinga að bægja
þessari hættu frá dyrum sínum og
sveia burt stóðinu með eldibrandi
þeirrar samstöðu er tryggir upp-
byggingu og stöðugleika í borginni.
Þá mun vel ganga er Reykvíkingar
ganga samhentir til verka og segja
bölmóði, uppgjöf og vonleysi stríð á
hendur.
Höfundur starfar í íslandsbanka.
Haraldur Gunnars-
son Blöndal
«2-

áffrann
Reykjavílc
Verkin tala X-D
Arnar Sigurðsson
sölumaður
Inga Hrönn Þorvaldsdóttir
húsmóðir
Guðjón Ármann Eyjólfsson
skólam. Stýrim.skólans í Reykjavík
Ragnheiður Guðmundsdóttir
kennari
Sigurgeir Þór Sigurðsson
húsgagnasmiður

■liM.Inil.