Morgunblaðið - 14.02.1995, Side 43

MORGUNBLAÐIÐ
svo fátæklegur en minningamar
em margar og góðar og við þær
munum við ylja okkur.
Það er sárt að hugsa til þess að
þessi bjarta og yndislega mannvera
skuli hafa átt svona erfítt og að
maður skyldi ekki hafa haft skilning
á líðan hennar. Tilhugsunin um að
sjá ekki oftar faliega brosið hennar
er dapurleg. En ég trúi því að nú
líði Hóffu okkar vel og hver veit
nema einhvers staðar einhvem tím-
ann eigum við aftur eftir að verða
sessunautar?
Ættingjum og vinum votta ég
mína dýpstu samúð.
Hulda.
í dag kveðjum við hinstu kveðju
góða vinkonu og starfsfélaga,
Hólmfríði eða Hófí eins og hún var
oft kölluð, unga og fallega konu í
blóma lífsins. Það er stórt skarðið
sem Hólmfríður skilur eftir í hópi
okkar starfsfélaganna, en það sem
við eigum em minningarnar.
Það snertir ætíð viðkvæman
streng þegar vinir kveðja og þannig
var því farið er' okkur barst sú
harmafregn að starfsfélagi okkar
til margra ára væri látinn langt um
aldur fram. Það er erfitt að skilja
gang lífsins, sérstaklega þegar
dauða ber að og ungt fólk fellur
frá. Við finnum til vanmáttar gagn-
vart þessum heimi sem stundum
er svo erfitt að skilja. Um leið eram
við þakklát fyrir þá dýrmætu gjöf
sem fólst í vináttu hennar og sam-
verastundum með henni gegnum
árin.
HólmMður kom til starfa hjá
Sölusambandi Ssl. fískframleiðenda,
SÍF, hf. 1988 og eru þeir því orðn-
ir æði margir starfsmennirnir sem
hún hefur átt samskipti við í gegn-
um árin. Síðar flutti hún sig um
set og hóf störf hjá dótturfýrirtæki
SÍF í Frakklandi þar sem hún dvaldi
í tvö ár. Fyrir tæpum tveim áram
kom hún aftur til okkar og hóf störf
á skrifstofu SÍF, full atorku og
dugnaðar sem einkenndi hana alla
tíð. Það var þá sem við stofnuðum
starfsmannafélag SÍF. Hugmyndin
hafði oft verið rædd meðal starfs-
mannanna, en lítið orðið úr fram-
kvæmdum. Það var því fyrir til-
stuðlan og áhuga Hólmfríðar að
starfsmannafélagið var stofnað og
var hún að sjálfsögðu sjálfkjörin
formaður félagsins. Það féll því að
mestu leyti í hennar hlut að móta
og efla starf félagsins og móta
þann ramma sem við skyldum vinna
eftir. Við sem störfuðum með henni
í stjórainni kynntumst þá enn frek-
ar dugnaði hennar, hún tók hlut-
verk sitt alvarlega og skilaði því
af vandvirkni og samviskusemi.
Fyrir stuttu héldum við fund því
nú var orðið tímabært að fínna
nýja stjóra og ræddum þá að einn
úr gömlu stjóminni skyldi halda
áfram til stuðnings fyrir nýliðana
og var Hólmfríði að sjálfsögðu ætl-
að það starf. Stofnun starfsmanna-
félagsins hefur virkilega orðið til
þess að þjappa starfsfólkinu betur
saman og mynda skemmtilega
heild, þökk sé þér, kæra vinkona,
fyrir að hrinda hugmyndinni í fram-
kvæmd.
Hólmfríður var sterkur persónu-
leiki, ákveðin en viðkvæm í lund,
alvöragefin en þó var líka stutt í
ríkulega kímnigáfu. Hún var dul
og hógvær og bar ekki tilfínningar
sínar á torg, en ætíð sú hjálpfús-
asta þegar til hennar var leitað.
Þegar setja þurfti saman texta á
blað var auðveldasta leiðin að fara
inn til Hólmfríðar og biðja um að-
stoð og þau era ekki ófá skiptin sem
heyrst hefur í fyrirtækinu „spyrjirm
islenskufræðinginn" þegar upp hafa
komið spumingar um rétt íslenskt
mál. Hún var vel menntuð, hafði
yndi af bókmenntum og því var
aldrei komið að tómum kofanum
hjá henni þegar minnst var á bæk-
ur. Við sjáum nú á bak einstökum
samstarfsmanni og vini. í okkar hóp
hefur verið höggvið skarð sem verð-
ur vandfyllt. Minning hennar mun
lifa á meðal okkar.
Skyndilega er vegferðinni lokið.
Margt ósagt, en eflaust líður öllum
þannig sem syrgja vini sína. Orð
MIIMNINGAR
6PI SA'IflffiH H flltlMIJlQlfl'I ut
ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRÚAR 1995 43
fá ekki sefað sorg þeirra sem nú
eiga um sárt að binda. Hólmfríðar
er sárt saknað af vinnufélögum en
mestur er þó missir og söknuður
foreldra, systkina og annarra að-
standenda.
Um leið og við kveðjum kæran
starfsfélaga og vin sendum við flöl-
skyldu hennar og öðram aðstand-
endum einlægar samúðarkveðjur.
Það er ósk okkar að hið eilífa
ljós megi fylgja vinkonu okkar um
ókunnar slóðir á æðri tilverastig.
Guðfinna Theodórsdóttir.
Elsku Hóffa mín, við voram
frænkur og vinkonur en þú varst
mér svo miklu meira, við voram sem
systur. Við höfðum oft sagt hvor
annarri það og fýrir það þakka ég
nú.
Undanfama daga hef ég fundið
mjög sterkt fýrir návist þinni og
minningamar era farnar að
streyma fram.
Eg minnist okkar í níu ára bekk,
við sátum saman sem oftar. Dag
einn kom ný stelpa í bekkinn, hún
Hulda okkar og þér fannst hún svo
spennandi að þú færðir þig til henn-
ar, mikið var ég afbrýðisöm. Þá
hvarflaði ekki að mér að hún ætti
eftir að verða okkar besta vinkona.
Ég man eftir þér á fermingardag-
inn okkar, þú í nýjum skokk sem
amma þín Hólmfríður hafði keypt
úti í London, en þú varst ekki par
hrifín af. Þú varst auðvitað jafnsæt
og endranær þó að það hvarflaði
ekki að þér.
Þegar þú varst í Frakklandi þá
barst einu sinni sem oftar fax í
klúbbinn okkar þar sem þú baðst
okkur stelpumar að taka frá einn
dag í maí fyrir þig, þetta var mörg-
um mánuðum áður. Við gerðum
þetta og þegar nálgast fór umrædd-
an dag, fóru að berast vísbending-
ar. Við áttum að mæta í Rafveitu-
heimilinu, mig minnir kl. 9 um
morguninn, með sundföt, í útifötum
og góðum skóm. Við máttum ekki
hringja heim þennan dag. Við
mættum á réttum tíma og þá birt-
ist þú þama öllum að óvöram (þó
okkur hafí verið farið að grana að
þú værir á landinu). Þú varst búin
að útvega bílstjóra og tvo bíla og
svo var branað austur í sumarbú-
stað SÍF. Þama áttum við yndisleg-
an dag þar sem þú varst með
ábyggilega tíu rétta máltíð að
frönskum sið og allt var svo vel
undirbúið af þér eins og þín var von
og vísa. Við kölluðum þetta oft
húsmæðraorlofíð.
Ég og Ijölskylda mín heimsóttum
þig í einn mánuð til Frakklands og
mikið var tekið vel á móti okkur.
Það var ekki annað í mál takandi
en að við svæfum í þínu rúmi með
þína sæng en þú lást frammi í stofu
undir teppi. Um þetta þýddi ekkert
að ræða við þig og svona voru allar
móttökumar. Þú hentist með okkur
um allar trissur og sýndir okkur
alla bestu staðina og þetta var eins
og að hafa einn innfaeddan með sér
undirbúninginn. Við fundum mynd
af okkur síðan á unglingsáranum
þar sem við voram dansandi á gaml-
árskvöld. Þetta límdum við framan
á boðskortið og sendum útum allan
bæ. Elduðum matinn sjálfar og
keyptum okkur nýja kjóla og við
voram svo ánægðar með okkur.
Mér fannst alltaf svo gaman hjá
okkur og ég sé þig alltaf fyrir mér
brosandi, þó að við höfum oft rifíst
og verið mjög ósammála um menn
og málefni, en við voram líka svo
miklar andstæður og það var
kannski það sem gerði okkur að
svona góðum vinkonum. Því miður
voram við svo fjarlægar undanfarna
mánuði og það er svo margt sem
ég vildi hafa sagt við þig og gert,
en nú er það of seint. En sem betur
fer verða minningamar ekki frá
okkur teknar.
Elsku Nonni, Madda og flöl-
skylda, megi algóður guð leiða ykk-
ur og styrkja á þessari miklu sorg-
arstundu. Við höfum minningamar
og svo höfum við hvert annað.
Linda.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvflast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál múia,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Dottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Þegar þær hörmulegu fréttir bár-
ust að Hólmfríður væri látin þá laut
ég höfði og reyndi að velta fyrir
SJÁ NÆSTU SÍÐU
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
í síma 22322
því fyrir utan að rata allt þá talað-
ir þú náttúrlega frönskuna reip-
rennandi fyrir okkur sem eram ekki
beysin í henni. Siggi minn, sem er
nú vanur að ferðast, varð skyndi-
lega eins og ekta túristi og lét þig
leiða okkur áfram eins og farar-
stjóra og líkaði vel. Okkur hefði
langað til að vera hjá þér miklu
lengur.
Þrítugsafmælið okkar héldum við
uppá saman þegar þú fluttir heim
frá Frakklandi, mikið skemmtum
við okkur vel þá - ekki síður við
ERFIDRYKKJUR
sími 620200
J t I Krossar
TTT á leidi
I viöarlit og málcoir.
Mismunandi mynshjr, vönduo vinna.
Simi >1.35929 og 35735
P E R L A N
FLUGLEIDIR
HÓTEL LSPTLKIHIH
Suöurlandsbraut
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öif kvöid
tii kl. 22,- einnig um helgar.
r •< <'■' ^
Gjafavörur.

, - - ' :
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓNAS G. RAFNAR
fyrrverandi aiþingismaður
og bankastjóri,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Aðalheiður B. Rafnar,
Halldóra J. Rafnar,
Ingibjörg Þ. Rafnar,
Ásdís J. Rafnar.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIBJÖRG INGVARSDÓTTIR,
Bústaðavegi 99, /
lést í Landspítalanum þann 11. febrúar.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elsku eiginmaður minn, elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
CARLÞÓRÓLFURBERNDSEN,
Strandgötu 10,
Skagaströnd,
lést aðfaranótt sunnudagsins 12. febrúar.
Útförin auglýst sfðar.
Fríða Hafsteinsdóttir,
Karl Berndsen,
Laufey Berndsen, Ágúst Jónsson,
Ernst Berndsen, Þórunn Óladóttir,
Friðvin Ingi, Eyþór Örn,
Mikael Karl, Jón Ernst og Fríða Mónika.
+
Ástkær faðir okkar,
LEÓ ÁRNASON
frá Vikum,
andaðist í Sjúkrahúsi Suðurlands
11. febrúar sl.
Fyrir hönd móður okkar, Herdísar Jóns-
dóttur, og annarra aðstandenda,
Börn hins látna.
K
+
Ástkær móðir okkar,
GUÐMUNDA K. JÚLÍUSDÓTTiR
fyrrum húsfreyja
á Skjaldartröð,
Hellnum,
lést sunnudaginn 12. febrúar á Heilsu-
verndarstöð Reykjavíkur.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Börn hinnar látnu.