Morgunblaðið - 26.03.1995, Blaðsíða 28
28 SUNNUDAGUR 26. MARZ 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SÆVAR ÍSFELD,
andaðist í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja að morgni 24. mars.
Sigurborg Sævarsdóttir, Gretar l'sfeld,
Alda Guðný Sævarsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn.
BJARNI PÉTURSSON
fyrrv. bóndi og stöðvarstjóri,
Fosshóli, Suður-Þing.,
Hólmgarði 46,
lést þ. 24. mars á Borgarspítalanum.
Sigurbjörg Magnúsdóttir.
t
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir
okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRN ÓFEIGSSON,
Hæðargarði 33,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
mánudaginn 27. mars kl. 13.30.
Judith Júliusdóttir,
Jón Björnsson,
Jóhanna Björnsdóttir, Sigurjón Jónasson,
Ófeigur Björnsson, Hildur Bolladóttir,
Anna Lísa Björnsdóttir, Haukur Alfreðsson.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
MAGÐALENA ANDRÉSDÓTTIR,
Ásbraut 17,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju
þriðjudaginn 28. mars kl. 15.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Guðrún K. Eggertsdóttir, Sigurður Pétursson,
Bjarni Eggertsson,
Sveinbjörg Eggertsdóttir, Jón Grétar Sigurðsson,
Þorleifur Eggertsson
ogbarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR STEFÁNSDÓTTIR
frá Borgarhóli,
Eyjafjarðarsveit,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn 28. mars kl. 13.30.
Stefán Þór Jónsson,
Arnheiður Jónsdóttir,
Sigmar Kristinn Jónsson,
Jón Eyþór Jónsson,
Þorgerður Jónsdóttir,
Þóra Hildur Jónsdóttir,
Auður Hauksdóttir,
Freyr Ófeigsson,
Guðbjörg Harðardóttir,
Atli Freyr Guðmundsson,
Þorsteinn Vilhelmsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRIR KONRÁÐSSON
bakarameistari,
Krummahólum 29,
Reykjavík,
er andaðist þann 20. mars sl. verður
jarðsunginn frá Fossvógskirkju þriðju-
daginn 28. mars kl. 13.30. Blóm vin-
samlegast afþökkuð, en þeim sem vildu
minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið
Hrönn Jónsdóttir,
Fylkir Þórisson, Bárbel Valtýsdóttir,
Helga Þórisdóttir,
Jens Þórisson,
Jón Þórisson,
Konráð Þórisson,
Vöröur Þórisson,
Hrafnhildur Óskarsdóttir,
Ragnheiður Steindórsdóttir,
Margrét Auðunsdóttir,
Margret Benedikz,
Þorbjörg Þórisdóttir, Ólafur R. Pálsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
BJÖRN ÓFEIGSSON
+ Björn Ófeigsson
fæddist í Ráða-
gerði í Gerðahreppi
27. febrúar 1912.
Hann lést á Kanarí-
eyjum 19. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Jóhanna
Guðrún Frímanns-
dóttir frá Hvammi í
Langadal í A-Húna-
vatnssýslu, f. 16.
des. 1871, d. 25. maí
1952, og Ófeigur
Ófeigsson frá Fjalli
á Skeiðum, f. 23.
ágúst 1858, d. 31.
maí 1942. Árið 1926 fluttust
foreldrar Björns til Reykjavík-
ur og bjuggu þar það sem eftir
lifði ævi. Systkini Björns eru
Sólveig Jóhanna, f. 1894,
Tryggvi, f. 1896, Guðrún Anna,
f. 1898, Ólafur Frímann, f.
1900, Þórdís ísabella, f. 1902,
dó ung, Ófeigur, f. 1904, Þór-
dís, f. 1908, og Guðmundur
Frímann, f. 1915.
Hinn 20. maí 1939 kvæntist
Björn Jensínu E. S. Jónsdóttur,
f. 18. maí 1915, d. 2. janúar
1976. Börn þeirra eru: 1) Jón,
arkitekt, f. 1. mars 1941, kona
27. sept. 1969 Sunna Guðna-
dóttir flugfreyja, d. 5. des.
1984. Þeirra börn eru Birna
Jenna, f. 1971, viðskiptafræði-
nemi við Háskóla íslands,
Björk, f. 1975, nemi, hún á dótt-
ur, Sunnu Björk, og Jenna Lilja,
f. 1976, nemi. Fóstursonur
Jóns, sonur Sunnu, er Friðrik
Árnason, f. 1965. 2) Jóhanna,
f. 19. april 1944, var flugfreyja,
en er nú starfsmaður skáta-
hreyfingarinnar.
: ' Hún er í sambýli
með Sigurjóni
Jónssyni, fram-
reiðslumanni. 3)
Ófeigur, f. 14. febr.
1948, gullsmiður
og myndlistamað-
ur, hans kona er
Hildur Bolladóttir,
f. 13. maí 1949,
klæðskerameist-
ari. Þeirra börn
eru Bolli, f. 1970,
gullsmíðanemi,
Björn, f. 1973,
nemi. 4) Anna Lísa,
f. 12. apríl 1953, flugfreyja.
Hún er gift Hauk Alfreðssyni
rekstrarverkfræðingi og eiga
þau fjögur börn á lífi: Alfreð,
f. 1974, Björn Arnar, f. 1977,
Jóhönnu Hildi, f. 1981, Hannes
Pál, f. 1990, sem lést fjögra
daga gamall, og Jenný, f. 1991.
Nú síðustu ár hefur Björn
búið með Judith Júlíusdóttur i
í Reykjavík.
Björn tók virkan þátt í fé-
lagsmálum. A unga aldri var
hann virkur í skátahreyfing-
unni og var formaður í félagi
vefnaðarvörukaupmanna og í
kaupmannasamtökunum. Hann
tók þátt í starfi Skógræktarfé-
lags Reykjavíkur allt frá 1960
og var gjaldkeri þar til 1989.
Hann var verslunarskólageng-
inn og var eftir það um tíma í
Englandi í skóla í verslunar-
fræðum.
Jarðarför Björns fer fram frá
Bústaðakirkju á morgun og
hefst athöfnin kl. 13.30. Jarðsett
verður í Fossvogskirkjugarði.
FYRSTU kynni mín af Bimi voru
upp úr 1950 þegar ég var við
plöntuafgreiðslu hjá Skógræktarfé-
lagi Reylqavíkur. Þá var lítið um
plöntur og voru þær pantaðar með
löngum fyrirvara. Stundum og
reyndar oftast var ekki til nóg.
Björn var í hópi þeirra sem þarna
komu ár hvert. Hann hafði keypt
land í Norðlingaholti um fimm ha,
algjört örreytisholt. Þar var þá varla
stingandi strá. Þetta girti hann,
byggði sér bústað og plantaði þarna
ár hvert með sinni fjölskyldu. Þau
fóru upp eftir um Jónsmessu og
voru þarna fram að réttum. Björn
stundaði reyndar sína vinnu í bæn-
um, lengi sem skrifstofumaður hjá
Júpiter og Mars, síðar sem heild-
sali og fatakaupmaður í Aðalstræti
4 og seinast sem heildsali með
ýmiss konar fatnað.
Það var gaman að koma til Jennu
og Bjöms. Þar var sífelld ánægja
og gleði, heimilið fagurlega búið
listaverkum okkar fremstu mynd-
listarmanna, svo og verk eftir
Björn, en hann var mjög listrænn
og var góður teiknari og málari og
naut lista í ríkum mæli. Það var
einstakt samband Jennu og Björns,
hann íhugull viðskipta- og fram-
kvæmdamaður, listrænn og ná-
kvæmur, Jenna listræn, áköf og
mikið náttúmbarn og skapaði hon-
um sérstaklega fallegt heimili. Það
hefur líklega sameinað þau’ mest.
Við hjónin vorum nánir vinir þeirra
í mörg ár, fómm saman í náttúru-
rannsóknarferðir, gangandi eða ríð-
andi. Jenna átti í mörg ár gæðing
er Kolskeggur hét og var hann
(DaCía
Fersk blóm og
slíreytingar
við öll tækifærí
Persónuleg þjónusta.
* Fákafeni 11, simi 689120.
%'-n--n"H"W"írn'Tt'Bt-Ti--ír-n"n'wwrrn-i
mikið yndi. Við fómm í skógrækt-
ar- og sólarlandaferðir og alltaf var
viðmótið hið sama hjá þeim, aðals-
framkoma í hvívetna.
Það var gott að vera með Bimi,
hann var einlægur og sagði alltaf
sína meiningu hreint út án þess að
særa neina. Hann var fæddur heið-
ursmaður.
Eftir að Jenna dó var Björn minn
mjög einmana og við vinir hans
sáum að hann þarfnaðist föranaut-
ar í stað. Hann var svo heppinn að
hann fann sér förunaut sem honum
geðjaðist vel að, og nú síðari ár
hafa þau Jutith og hann helgað
hvort öðm sameiginlegar stundir.
Þeim hefur liðið vel saman og ég
þori að fullyrða að öllum vinum
þeirra þótti slíkt hið sama.
Nú seinustu árin átti hann við
veikindi að stríða og var Jutith sér-
lega umhyggjusöm og nærgætin
og mat hann það mikils.
Þau breyttu um húsnæði, fluttu
úr Brekkugerði að Hæðargarði í
minna húsnæði sem var mjög hent-
ugt fyrir þau. Þau stunduðu úti-
veru, fóm eins oft og mögulegt var
í bústaðinn, þar sem þau unnu sam-
an við snyrtingu skógarins og lag-
færingu. Á vetuma fóra þau gjam-
an til Kanaríeyja og dvöldu þar með
vinum sínum, s.s. Lámsi Blöndal
og Þómnni, sem vom meðal þeirra
bestu vina.
Hann hringdi til okkar daginn
áður en hann fór sína hinstu ferð
til Kanaríeyja, glaður og hress að
vanda, og óskaði okkur og Skóg-
ræktarfélaginu alls hins besta í
framtíðinni. Við þökkum allt sem
hann gerði fyrir félagið fyrr og síð-
ar. Blessuð sé minning hans.
Vllhjálmur Sigtryggsson.
Eftir hálfrar aldar samfylgd er
komið að leiðarlokum. Ferðalögin í
lífi ykkar mömmu vom mörg alveg
frá því að ég man eftir mér og all-
oft var ég með ykkur, m.a. í hnatt-
ferð.
Nú ert þú farinn í þína síðustu
ferð og það innlegg sem þú lagðir
inn með tilvem þinni hér á eftir að
skila sér til okkar sem eftir lifum.
Við vomm svo lánsöm að eiga þig
að sem föður og lærðum mikið af
þinni yfírveguðu framkomu og
elskulegheitum við allt og alla.
Áhugi þinn á fuglalífi, skógrækt og
málaralist var ávallt mikill. Allt sem
þú tókst þér fyrir hendur var skap-
andi og ávallt gafstu mikið af sjálf-
um þér.
Við systkinin áttum yndislegt
heimili, fyrst á Vífilsgötunni, þar
sem við fæddumst, og síðan í
Brekkugerðinu. Alltaf var hugsað
um okkar hag og væntumþykjan
var í fyrirrúmi. Ogleymanlegt er
hvað við áttum yndisleg sumur í
Grenihlíð, þar sem þið mamma
breyttuð móa í stórkostlegan tijá-
garð með yfír 30.000 plöntum.
Það sem þú skilur eftir þig bæði
þar og hjá okkur afkomendum þín-
um er minning um góðan og heiðar-
legan mann í alla staði.
Kær kveðja frá okkur systkinun-
um.
Jóhanna.
Bimi Ófeigssyni kynntumst við
fyrst fyrir einum 11 árum er þau
móðir mín hófu sambúð. Björn varð
þegar einn af fjölskyldunni. Þar fór
augljóslega mannkostamaður.
Hæglátur náttúruunnandi en um-
fram allt ljúfmenni. Var yndislegt
að fylgjast með hve mikið þau Jud:
ith gáfu hvort öðm á efri ámm. í
sambúð þeirra allri ríkti gagnkvæm
virðing og kærleikur. Margar vom
þær ánægjustundir sem þau áttu
saman með fjölskyldum sínum í
unaðsreit Björns við Norðlingabraut
þar sem hann hafði af eljusemi og
natni ræktað upp skógi vaxið land
um áratuga skeið.
Björn var barnelskur og fóm börn
okkar hjóna ekki varhluta af því.
Hændust þau mjög að Birni, enda
kom hann þeim í afa stað af mikilli
nærgætni og umhyggju. Er „litla
afa“ sárt saknað.
Við hjónin og böm okkar kveðjum
Björn Ófeigsson með virðingu og
þakklæti. Minning hans lifír með
okkur áfram. Fjölskyldu hans allri
vottum við innilega samúð.
Margrét, Jóhann
og börn.
Með Birni Ófeigssyni er farinn
einn ötulasti og einlægasti skóg-
ræktarmaður þessarar þjóðar. Virð-
ing og ást Björns á öllum gróanda
var áberandi í hans daglega lífí. Sú
staðreynd að hann breytti örfoka
mel í ótrúlegan unaðsreit er lýsandi
minnisvarði fyrir þau lífsgildi sem
Björn lifði eftir.
Skógræktarfólk í dag þekkir ekki
þær erfíðu aðstæður sem frumheijar
þessarar aldar í skógrækt stóðu
andspænis. Þá vom nokkur fræ í
poka þessum grænu höndum dýr-
mætari en nokkurt gull. En með-
fram erfiðu umhverfí og rýmm að-
föngum þurfti líka að bijóta niður
veggi fordóma og fávisku sem hlóð-
ust hratt og jafnóðum í kringum
fmmheija skógræktar á íslandi.
Hjarta Bjöms sló í takt við gróð-
urmoldina og hendur hans hlífðust
aldrei við að ávaxta pundið í fræpok-
anum.
Það em forréttindi að fá að kynn-
ast og umgangast menn sem hafa
mannbætandi áhrif á sitt umhverfi.
Slíkur var Bjöm sem með léttleika,
hógværð og þolinmæði skildi eftir
sig vináttu- og virðingarreiti. Hann
var sérlega laginn við smáfólkið og
átti svo auðvelt með að skapa eftir-
sóknarverða blöndu af forvitnilegri
ró þar sem allir einstaklingar em
fullgildir og metnir burtséð frá aldri.
Slíkur umgengnismáti ætti að vera
öllum uppalendum fyrirmynd.
Það er mikill harmur að sjá á bak
Bimi sem átti svo mikinn vísdóm
og gæfu til að gefa sínu samferða-
fólki. Það er fáum gefíð að eftirláta
afkomendum sínum jafn göfugt for-
dæmi til eftirbreytni og Bjöm hefur
gert með mannkostum sínum og lífí.
Hans dagsverk verður seint þakkað
og ásjóna Islands væri önnur í dag
ef samverkamenn hans hefðu verið
fleiri.
Elsku Bjöm, það var heiður að
návist þinni og það sem hún gaf
mun æ lifa. Ég veit að litlu vinimir
þínir, fuglar þessa heims og himins,
munu syngja þér blessunar- og
þakkarsöng nú í garði Drottins.
Guðrún Þórsdóttir.
■■■ w—mr—iWiiTfim
•MMB
H