Morgunblaðið - 26.03.1995, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
BREF TIL BLAÐSIEMS
SUNNUDAGUR 26. MARZ 1995 37
Frá Árna Helgasyni:
Að þegnarnir drekki eins og þolið fær léð
er þjóðinni dýrmætur fengur.
„Því sjónin og heymin og málið fer með
og minnið úr vistinni gengur."
Er þetta ekki því miður dagurinn
í dag? Það er alltaf verið að leggja
snörur fyrir fólk, gylla upp ósóm-
ann, og fá sem flesta til að ganga
í gildrurnar. Og hugsa sér, nú er
miðborg Reykjavíkur orðin full af
allskonar „sjoppum" sem taka svo
þúsundum skiptir fólk og þá ekki
síst unglinga, til þess eins að því
er mér virðist, að koma þeim á
„bragðið" og auðvitað koma svo
hvergi nærri þegar „gæðin“ fara
að koma í ljós. Þá fær þjóðfélagið
að taka við og allir vita hvað það
þýðir. Og þegar svo þjóðfélagið
getur ekki ráðið við neitt, þá er það
kaldur klakinn sem tekur við fórn-
inni. Það er talað um fátækt heimil-
anna, sem ekki skal dregin í efa
svo langt sem hún nær.
En hvernig er þá háttað með
heimilin yfirleitt og leiðsögnina þar.
Það er spurning út af fyrir sig.
Einhvers staðar koma þessir „úti-
gangsmenn“ frá. Það þykir ekki
tiltökumál þótt skemmtanalífið sé
fullt af allskonar óþverra. Hann er
alltaf gylltur upp og svo eiga menn
bara að vara sig á að ofnota ekki
þessi efni. Þú átt að kunna fótum
þínum forráð og ef þú ferð of langt
þá er það þitt mál ekki þeirra sem
Spilling
fylgir
áfenginu
opna leiðina til allra átta. Síður en
svo.
Það er sorgarsaga hversu langt
menn láta. teyma sig, og telja allt
fært þar til sundin lokast og fólki
er ráðlagt að fara í „meðferð" sem
þeir hefðu annars sloppið við með
því að koma aldrei nálægt þessu.
En þeir sem leiðina hafa varðað
sleppa. Og hugsa sér hversu þetta
allt er komið inn í þjóðlífið og hvern-
ig alltaf er verið að benda á ógæfu-
leiðina. Og auðvitað fínnst öllum
þetta spor til ógæfu og ekkert ann-
að, en samt er haldið áfram á
óheillabrautinni. Þær raddir sem
uppi eru í dag eru ógnvænlegar.
Fólk má ekki vera eitt á ferð
eftir vissan tíma dags og jafnvel
ekki yfírgefa híbýli sín um bjartan
dag. Þá getur allt ömurlegt skeð.
Það er talað um sjónvarpið sem
illan uppaldanda og víst er það að
í því sjá menn allt sem skuggalegt
er, blandað því fagra og góðum
kjamamyndum en það er eins og
Um grátkórana
Frá Steingrími Steingrímssyni:
ÁSTÆÐAN fýrir því að ég sest
niður og skrifa þessa grein er
framhleypni grátkóranna núna
stuttu fyrir kosningar. Sjálfur fór
ég ógætilega með líf mitt um
nokkurra ára skeið en reyni samt
sem áður að gera það besta úr
hlutunum. Núna bý ég í bílskúr
og ek um á litlum sparneytnum
japönskum bíl en hef nóg að bíta
og brenna þótt ég sé atvinnulaus
sem stendur.
Blettur á íslensku samfélagi
Lýðræðið stendur föstum fótu*.i
á íslandi og er okkar dýrasta hnoss
en til þess að þróa lýðræðið verð-
um við að sýna það hvert fyrir sig
að við séum þess verðug að búa
við þau forréttindi að búa í þokka-
lega þróuðu lýðræðisríki. Það sem
hefur í gegnum árin sett og setur
versta blettinn á íslenskt samfélag
> dag, að mínu mati, er innbyrðis
samkeppni stéttarfélaganna í
landinu og jafnvel hatursfull bar-
átta um að ná sem mestu út úr
sameiginlegum sjóði okkar allra.
Sérstaklega hafa kennarar og sér-
fræðingar úr læknastétt verið
grófír í hagsmunabaráttunni und-
anfarið því þeir beita aðstæðum
skjólstæðinga sinna fyrir sinn eig-
in „hagsmuna- vagn“. Þessir skjól-
stæðingar þeirra sem þeir nota eru
börn, unglingar og sjúkir.
Baráttuaðferð fyrmefndra aðila
er í ætt við baráttuaðferðir hryðju-
verkamanna. Núna þegar smá
svigrúm til launahækkana, upp á
um þrjá milljarða, hefur skapast
> þjóðfélaginu, þá koma þessir
aðilar og segjast vera svo mikil-
vægir að þeir verði eiginlega að
taka sér alla kökuna sem var ætl-
uð öllum aðilum vinnumarkaðar-
ins. Hugsunarhátturinn virðist
vera sá að þeir sem fyrstir koma
fái fyrstir.
Hverjir hafa mest?
Þetta er lykilspurning ásamt
spurningunni hveijir hafa nóg og
hverjir hafa of lítið. Fyrir nokkru
ætlaði fyrirtæki hér í bæ að gefa
út plagg um nokkur þúsund tekju-
hæstu Islendingana en það var
náttúrulega bannað. í dag eru erf-
iðleikar hjá mörgum stéttum sem
áður gerðu það þokkalega gott og
þá fara menn oft út í það að heimta
lagasetningar til að búa til múr
umhverfís sína hagsmuni til að
veija þá sem þegar hafa aðstöðuna
í dag. Leigubílstjórar vildu fá
gömlu mennina út úr faginu vegna
aldurs. Sendibílastjórar töluðu um
að það væri allt of mikil ásókn í
þá starfsgrein og vildu loka hurð-
um á nýja. Fasteignasalar komu
sér upp tryggingamúr. Núna síð-
ast kemur það upp að menn þurfa
að hafa sérstök réttindi til að selja
bíla sem er einfaldasti hlutur í
heimi. Tannlæknar báðu um að
aðsókn í tannlæknadeildina yrði
skert því tannlæknar væru að
verða of margir. Það eru fjöldatak-
markanir í Læknadeild Háskólans
þar sem hugsanlega er verið að
vísa fjöldanum öllum af hæfu fólki
frá. Hvernig er með lögmálið um
framboð og eftirspurn og ágæti
þess fyrir kaupendur (okkur öll),
erum við að gleyma því í hags-
munapotinu? Allt þetta brambolt
miðar að því að tryggja fjárhags-
lega aðstöðu þeirra sem þegar
hafa hana (þó að uppgefnar
ástæður séu aðrar). Hveijir verða
undir, jú það er unga fólkið sem
hefur ekki komið sér upp þrýsti-
hópum um þetta og hitt og svo
gamla fólkið.
Hveqir geta gefið eftir?
Læknar og kennarar hafa alveg
þokkaleg laun miðað við það sem
gengur og gerist í íslensku samfé-
lagi í dag, þá á ég kannski fyrst
og fremst við að þeir búa við
þokkalegt atvinnuöryggi miðað við
margar aðrar stéttir og hafa sín
hlunnindi á þurru.
Það sem við þurfum í íslenskt
þjóðfélag í dag er ábyrgari hugs-
unarháttur þeirra sem þó hafa ein-
hveija yfírburðaaðstöðu fram yfir
meðaljóninn. Þessi söngur um
slæma stjórnmálamenn er alveg
óskaplega þreytandi af hendi „há-
karlanna" í íslensku samfélagi sem
að sjálfsögðu er stærri hópur en
þessir tveir.
Það sem ræður því hvert mitt
atkvæði fer í vor, er fyrst og
fremst það traust sem ég ber til
væntanlegra gæslumanna ríkis-
sjóðs og það byggi ég aðallega upp
á fyrri reynslu. Við höfum ekkert
að gera við lýðskrumara í ríkis-
stjórn. Jöfnum lífskjörin og kom-
um einstaklingnum í góðan gír.
STEINGRÍMUR STEINGRÍMSSON,
Fannafold 217a, Reykjavík.
þýði lítið að ræða um, því það er
svo spennandi að horfa á þetta ljóta,
að hitt hverfur í skuggann og hvers
vegna? Það er svo nátengt eðli
mannsins að vilja heldur horfa á
það sem er spennandi og varað er
við að horfa á og freistingin lætur
ekki sitt eftir liggja.
En með þessu áframhaldi getur
þjóðlíf okkar ekki skilað árangri til
góðs, heldur öfugt. Menn verða að
hætta að nota sér veikleika bræðra
sinna, sjálfum sér til framdráttar.
Annað er ekki til í dæminu. Hætta
að afsaka og hætta að segja: Hann
var svo drukkinn að hann vissi ekki
hvað hann gerði. Og það verður að
taka hart á bruggurunum, sem í
raun og veru eru ekkert annað en
eyðileggjendur hamingju svo
margra og í vissum skilningi „morð-
ingjar" þegar allt kemur til alls.
Spillingin hefir alltaf fylgt áfeng-
inu og afleiðingum þess. Það fer
ekki á milli mála og til að uppræta
hana þá þarf að uppræta áfengið í
hvaða mynd sem það er.
ÁRNI HELGASON,
Stykkishólmi.
„Þú verslar ekki ódýi
af nýjum
vörum
B.MAGNUSSON HF.
Hólshrauni 2, Hafnarfirði - Pönlunarsími 52866
ÞOR HF
TOLVUDEILD
Armúla 11 - Sími 568-1500
EPSON
Nýi EPSON5fp/HsC L R litaprentarinn býður
upp á litaprentun sem enginn annar litaprentari
í sama verðflokki (og þó hærra verði leitað)
getur státað af, enda höfum við ekki getað
annað eftirspurn hingað til!
EPSON Stylus C L R hefur hámarksupplausn
720 x 720 p.á.t. í grafík og texta en það er
hærri upplausn en hægt er að sýna í venju-
legu dagblaði!
Og verðið ? Það er lægra en flesta grunar (og í
engu samræmi við upplausnina!).
Kíktu til okkar og gerðu samanburð - þú sérð
'ekki eftir því.
flðarjQMttlrtaftito
kjarni málsins!