Morgunblaðið - 07.06.1995, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 7. JÚNÍ1995 41
+ Þuríður Tómas-
dóttir Bjarna-
son fæddist í
Reykjavík 1. des
1901. Hún lést á
hjúkrunarheimil-
inu Sunnuhlíð í
Kópavogi 31. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Vilhelmína
Soffía Sveinsdóttir,
f. 13.4. 1870, d. 3.5.
1939, og Tómas
Jónsson skipstjóri,
f. 16.3. 1872, d. 8.4.
1956, en þau
bjuggu allan sinn búskap i
vesturbænum í Reykjavík.
Systkini hennar voru: Louisa,
f. 21.9. 1895, d. 16.10. 1973,
Oddur Júlíus, f. 14.7. 1897, d.
12. 10. 1991, Sveinn, f. 12.8.
1898, d. 23.7. 1960, Vilhelmína
Soffía, f. 21.9. 1908, d. 13.11.
1987. Eftirlifandi er Jóna Guð-
björg, f. 14.8. 1904.
Hinn 30. október 1926 giftist
Þuríður Camillusi Wich
Bjarnasyni málarameistara, f.
ELSKULEG amma okkar, Þuríður
T. Bjarnason, hefur nú fengið hvíld-
ina eftir langan ævidag. Andlát
ömmu Þuru bar ekki snöggt að,
engu að síður er erfitt að trúa að
hún sé dáin. Við systkinin eigum
margar góðar minningar um ömmu.
Eftir að afi Cammi dó sótti pabbi
yfirleitt ömmu til að borða kvöld-
matinn með okkur og ef hann var
ekki farinn að stað þegar maturinn
var kominn í pottana var farið að
forvitnast um hvort að amma ætl-
aði nú ekki að koma í kvöld. Fyrir
matinn náðu Haukur og amma oft
að slappa af eftir daginn með því
að spila marías og viðkvæði ömmu,
,Spaði, sprengjan úti á hlaði“, lýsir
vel hversu stutt var alltaf í húmor-
inn hjá ömmu og oft urðu ansi fjör-
legar umræður við spilaborðið.
Ófá voru jólin, þar sem pakkarn-
ir undir jólatrénu voru ,svakalega“
margir og var eftirvæntingin hjá
okkur krökkunum oft gífurlega
mikil en þegar byijað var að lesa
á pakkana kom í ljós að þeir rötuðu
24.9. 1905, d. 12.9.
1976, og eignuðust
þau fimm börn: 1)
Þórir Jóhannes, f.
2.2. 1927, d. 15.3.
1993. Eftirlifandi
eiginkona hans er
Guðfríður Her-
mannsdóttir. 2)
Jarþrúður, f. 2.4.
1928, d. 1.2. 1978.
Eiginmaður henn-
ar var Óli Ragnar
Georgsson. 3)
Rafn, f. 10.9. 1928.
Eiginkona hans var
Magnfríður Perla
Gústafsdóttir. 4) Benedikt
Bjarni, f. 7.1. 1936. Eiginkona
hans er Matta Friðriksdóttir.
5) Tómas Halldór, f. 31.3.1938,
d. 2.2. 1941. Alls eru afkom-
endur Þuríðar og Camillusar
orðnir 67. Auk fimm barna eru
19 barnabörn, 40 barnabarna-
börn og þrjú barnabarna-
barnabörn.
Utför Þuríðar fer fram frá
Dómkirkjunni í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
nú flestir í hendurnar á ömmu. En
við nutum nú samt góðs af, því að
í flestum þessara pakka var eitt-
hvert góðgæti sem hún var dugleg
við að halda að okkur. Og úr því
við erum að tala um jólin, þá má
ekki gleyma öllum þeim stundum
sem fóru í að skrifa kveðjur á jóla-
kort til útlanda. Amma hafði verið
mikið á faraldsfæti, sérstaklega á
Norðurlöndunum, þar sem hún
eignaðist marga kunningja, sem
hún hélt ævinlega góðu sambandi
við. Hennar sjálflærða skandinav-
iska dugaði henni vel í samskiptum
við þessa kunningja sína, þótt okk-
ur sem vorum skólagengin í dönsku
fyndist hún oft dálítið heimatilbúin,
þegar hún las okkur fyrir við jóla-
kortaskriftirnar, og höfðum gaman
af.
Danmörk var alltaf ofarlega í
huga ömmu og þegar Þyrí kom
heim í frí frá Danmörku gat amma
setið og talað um dvöl sína í Dan-
mörku, eins og hún hefði verið þar
í gær. Hún mundi greinilega götu-
heiti og þá staði sem hún hafði
komið á, svo að hægur vandi var
að finna þá eftir lýsingum hennar
þegar til Danmerkur var komið.
Með þessum fáu orðum viljum
við systkinin kveðja ömmu okkar
og minningin um góða ömmu mun
geymast í hjarta okkar það sem
eftir er. Elsku amma, við þökkum
þér allar góðu stundirnar og munum
við búa að því, að hafa verið svo
lánsöm að hafa kynnst þér svona
vel. Megi góður guð geyma þig.
Blessuð sé minning hennar.
Þyrí, Sigurður og Haukur.
Lokið hefur lífshlaupi sínu
Reykjavíkurmærin Þuríður Tómas-
dóttir. Hún var fædd og uppalin á
Bræðraborgarstíg 35, dóttir Tóm-
asar Jónssonar skútuskipstjóra og
eiginkonu hans Vilhelmínu Sveins-
dóttur. Hún sá bæinn vakna. Hún
sá breytingarnar og framfarirnar.
Við urðum góðar vinkonur og
áttum margar góðar stundir saman.
Fimmtíu og fimm ár skildu okkur
að árum en ekkert í anda. Hún var
alltaf ung. Hún var af þeirri kyn-
slóð sem þurfti að hafa fyrir lífinu,
en hún tók lífinu mátulega létt. Við
spjölluðum mikið þegar við hitt-
umst. Hún sagði mér frá uppvaxtar-
árunum sínum og dró ekkert und-
an. Hlutirnir voru sagðir eins og
þeir voru og fyrir vikið var gaman
að hlusta á hana. Hún ferðaðist
eins mikið og hún hafði tök á og
sagði mér margar ferðasögur. Hún
var glaðlynd og skemmtileg. Á ár-
unum í kringum 1925 bjó hún með
foreldrum og systkinum í Viðey þar
sem faðir hennar var fiskmatsmað-
ur og á ljósmyndasýningu í gamla
skólahúsinu í Viðey í fyrrasumar
voru myndir af Þuru frænku ásamt
systrum og þó myndirnar væru
ekki mjög skýrar þá þekktist hún
af glettninni í andlitinu
Eg og mín fjölskylda þökkum
Þuru frænku fyrir allt sem hún gaf
okkur og vottum við börnum henn-
ar og þeirra fjölskyldum samúð
okkar. Einnig fylgja innilegar sam-
úðarkveðjur frá ættingjum í Banda-
ríkjunum.
Louisa
Okkur langar að minnast ömmu
okkar með fáeinum orðum. Amma
var alltaf mjög heilsuhraust og
minnumst við hennar sem atorku-
mikillar konu. Hún hafði mjög gam-
an af því að ferðast og átti skemmti-
legt myndasafn sem oft var blaðað
í þegar við sóttum hana og Camma
afa heim í Kópavoginn. Ferðasögur
hennar voru einnig skemmtilegar
því hún lenti í ýmsu á ferðalögum
sínum. Minnust við sérstaklega
einnar sögu en amma var þá stödd
á Spáni þegar piltar á mótorhjóli
reyndu að hrifsa af henni handtösk-
una sem hún bar á öxlinni. Þeim
tókst ekki ætlunarverkið þar sem
amma hafði vafið töskunni svo dug-
lega um hendina og fyrr hefði eitt-
hvað annað þurft að gefa sig en
að amma léti ræna sig um hábjart-
an dag. Þessi saga er einmitt svolít-
ið lýsandi fyrir hana og hverskonar
kjarnorkukona hún var.
Hin síðari ár var heilsan ekki
alltaf í lagi en aldrei heyrðist hilír
kvarta frekar en venjulega. Það var
aldrei mikil lognmolla í kringum
ömmu og efumst við um að svo sé
hinum megin við móðuna miklu þar
sem hún er sjálfsagt strax byijuð
að heilsa upp á alla ættingja og vini.
Elsku amma, með þessum fátæk-
legu orðum fylgir okkar hinsta
kveðja og hvíl þú í friði.
Rafnsbörn.
t
Faðir okkar,
SÆMUNDUR SÆMUNDSSON,
SkarSi,
áðurtil heimilis
á Kleppsvegi 30,
Reykjavik,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi mánudaginn 5. júní.
Sigriður Theodóra Sæmundsdóttir,
Margrét Sæmundsdóttir,
Sæmundur Sæmundsson.
t
Amma okkar,
SIGURBJÖRG HELGA SIGURVINSDÓTTIR,
Flúðaseli 40,
áður Hagamel 43,
lést í Landspítalanum laugardaginn 3. júní.
Ingibjörg S. Karlsdóttir,
Sigurbjörg K. Karlsdóttir,
Svanhildur Karlsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
MATTHÍAS GUÐMUNDSSON
vélsmiður,
Þingeyri,
sem lést 3. júní sl. verður jarðsunginn
frá Þingeyrarkirkju þriðjudaginn 13. júní
kl. 14.00.
Camilla Sigmundsdóttir,
Jónas Matthíasson, Guðbjörg Þorbjarnardóttir,
Gerður Matthiasdóttir, Ólafur Bjarnason,
Guðmundur Jón Matthiasson, Margrét Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
ÞURIÐUR T.
BJARNASON
Síðumúla 23 • 108 Reykjavík
Sími: 533-5000 • Fax: 533-5330
SECÚRITAS
Óbrigðul aðferð til að
muna
nýja númerið okkar
Seinni helminginn manstu þegar þú hugsar um stærsta íslenska
peningaseðilinn. Þá er bara fremri hluti númersins eftir.
Fyrsti stafurinn er fimm eins og í öllum öðrum númerum á
höfuðborgarsvæðinu, svo nú er bara 33 eftir. Þá þarf aðeins að
leggja á minnið aðra töluna því hin er nákvæmlega eins.
Og svo þú gleymir henni ekki, er eitt ráð - bara til öryggis.
Teldu punktana í Securitas merkinu.
5 33-5000