Morgunblaðið - 29.06.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 29. JÚNÍ1995 45
BRÉF TIL BLAÐSINS
Góðar fréttir fyrir
psoriasissjúklinga
Dónaleg framkoma
á veitingastað
Frá Guðlaugu Pálsdóttur:
EG ER ein af þessum sem þjáist
af psoriasissjúkdómnum, þeirri
tegund hans sem kallast bletta:
psoriasis eða plaque psoriasis. í
gegnum árin hef ég sjálfsagt reynt
flest þau meðferðarúrræði sem
standa til boða. Ég fór til Júgóslav-
íu og baðaði mig í salti og sjá,
synti í Bláa lóninu, notaði ótal
tegundir áburða, tók inn lyf og
notaði um tíma grasaseyði. Allt
þetta bar árangur að einhveiju
leyti en yfirleitt þurftu blettirnir
langan tíma til að hjaðna og komu
fljótt aftur eftir að meðferð var
hætt.
Nú hef ég hins vegar kynnst
áburði sem slær við öllu sem ég
hef hingað til reynt. Ég var varla
farin að nota Dr. Guttorm Hernes
vítamínkrem þegar ég var farin
að greina mun á verstu blettunum.
Þetta eru tvær tegudir áburðar
annar með tjöru en hinn án. Tjöru-
áburðurinn hefur það fram yfir
annan samskonar áburð að hægt
er að nota hann án þess að eyði-
leggja rúmföt og fatnað. Ætlast
er til að tjöruáburðurinn sé notað-
ur á næturnar en hinn á daginn.
Ég gat ekki fundið að önnur teg-
undin reyndist betur en hin en hef
frétt frá foreldrum barna með
psoriasisexem að tjöruáburðurinn
reyndist betur á börn.
Psoriasis er erfiður sjúkdómur
og flestir sem þjást af honum eru
stöðugt að leita að meðferð sem
skilar góðum og helst varanlegum
árangri. Sjálf hef ég ekki notað
áburðinn mjög lengi en það gefur
mér góða von að fólk sem reyndi
hann um leið og innflutningur
hans hófst hingað til lands hefur
sagt mér að sá góði árangur sem
strax varð af notkun hans vari
enn. En það er lengur en þetta
fólk hefur nokkru sinni áður verið
án meðferðar.
Þess vegna vil ég benda öllum
Psoriasissjúklingum á þennan
áburð og ekki skemmir að hér er
um náttúruafurð að ræða sem
ekki er blönduð neinum kemískum
efnum. Dr. Guttorm Hernes er
norskur húðsjúkdómalæknir sem
þróaði þetta krem sjálfur með
margra ára tilraunum og notar
það óspart á heilsuhæli sínu. Hann
sýður áburðinn sjálfur og enginn
stór verksmiðja stendur þar að
baki. Sem sagt gott mál.
GUÐLAUG PÁLSDÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 66, Reykjavík.
Frá Heiðrúnu Júlíusdóttur:
ÉG SÉ mig knúna til að kvarta yfír
ótrúlega dónalegri framkomu bar-
þjóns á veitingastaðnum Gauki á
stöng. Aðfaranótt 18. júní var ég
stödd þar ásamt vinum mínum til
að halda upp á þjóðhátíðardaginn.
Hljómsveitin Tin lék fyrir dansi og
var góð stemmning. Þegar ég hafði
fengið mér snúning sótti að mér
þorsti og vék ég mér að barnum og
spurði þjóninn kurteislega hvort ég
gæti fengið vatnsglas, en engin
vatnskanna var á barborðinu. Mér
til undrunar svaraði hann með mikl-
um þjósti: „Neq sérðu ekki að ég
er að vinna?!“ Ég spurði hann þá
aftur hvort ég gæti virkilega ekki
fengið vatnsglas. Hann brást hinn
versti við og kallaði á nærstaddan
dyravörð með orðunum: „Þessi
stelpa er með stæla, hendið henni
út!“ Dyravörðurinn þreif í fötin mín
og gerði sig líklegan til að varpa
mér á dyr. Mér varð óneitanlega
mjög bilt við en tókst að útskýra
fýrir honum að ég hefði einungis
beðið kurteislega um vatnsglas en
barþjónninn hefði brugðist við með
eintómum dónaskap. Sem betur fer
var dyravörðurinn skynsamur og
bað mig afsökunar. Ég var aiveg
miður mín eftir þennan atburð, sem
eyðilagði alveg annars ágætt þjóð-
hátíðarkvöld. Eg tel framkomu bar-
þjónsins fyrir neðan allar hellur og
ekki einungis til þess fallna að
valda gestum staðarins miklum
óþægindum heldur getur hún jafn-
vel stuðlað að slysum, sem því mið-
ur eru of algeng á vínveitingastöð-
um.
HEIÐRÚN JÚLÍUSDÓTTIR,
Vallarási 3, Reykjavík.
Upptaka
beinanna
Frá Þorsteini Guðjónssyni:
ÞEIM FER fjölgandi sem taka
þátt í umræðum um upptöku beina
Egils Skallagrímssonar og skiptast
menn í þijár deildir: þá sem eru
með, þá sem eru á móti og þá sem
eru á báðum áttum eins og Her-
mann Pálsson prófessor í Edin-
borg. Ég las grein hans í Lesbók
23. júní og dáðist að því hve „vel
hann var heima“ en með því orði
heiðruðu mig eitt sinn gömlu karl-
arnir í vinnuskála forðum þar sem
oft var rætt um fornar sögur við
vinnuborðin. En það var ekki kom-
ið að tómum kofunum hjá þeim
körlum. Reyndar sýndist mér í
þetta sinn eins og einhver tölvu-
svipur væri kominn á orðgnóttina
hjá Hermanni, en það breytir ekki
því, að hann er maður harla fróður
og hefur margt vel gert.
En það var þetta með afstöð-
una, sem þrátt fyrir alla kosti
greinar Hermanns kom ekki skýrt
fram: með uppgrefti eða móti?
Þögn er sama og samþykki og
meðan ekki kemur annað fram, tel
ég hann með okkur sem viljum
láta grafa. En þeir eru margir og
fer fjölgandi.
Meðal þess sem ekki ætti að
þurfa að taka fram, en veitir þó
ekki af, meðan margt villir fyrir,
er þetta.
Sögn Snorra, í niðurlagi Egils-
sögu, um færslu kirkjugarðs frá
Hrísbrú að Mosfelli, hefur enginn
véfengt, enda er tíminn frá þeirri
færslu til ritunar sögunnar naum-
ast lengri en 80-100 ár. Sá hluti
hennar, sem víkur að beinum Eg-
ils, er það, sem enn síður væri lík-
legt að skolaðist til, hjá hinu fróða
og raunsæja 12. aldar fólki. Við
getum því með miklu öryggi sett
okkur við hlið þeirra sem stóðu að
graftarverki þessu (um 1120 ca.)
og spurt tveggja spuminga: grófuð
þið beinin aftur í nýja garðinum,
og eru þetta bein Egils? Snorri
svarar þessu fyrir þeirra hönd, ját-
andi. „Þau bein voru miklu meiri
en annarra manna bein“, segir
hann, og „þykjast menn það vita
af sögn gamalla manna að mundi
verið hafa bein Egils“. Beinin vom
lögð niður „í utanverðum kirkju-
garði að Mosfelli", en áður höfðu
þau verið undir altarinu.
Ekkert er ótrúlegt við það, að
stóru beinin fundust undir altarinu.
Ef Þórdísi Þórólfsdóttur er rétt
lýst í sögunni, væri hún allra
manna ólíklegust til að hafa haft
eitthvert hálfkák á því að koma
sál Egils frænda inn í himnaríki.
ÞORSTEINN GUÐJÓNSSON,
Rauðalæk 14, Reykjavík.

V.
—r * r \
v /
J
Úrvai
af tjöldum f 4
til sýnis
við verslun
okkar við ZJZ*
Eyjaslóð 7 ZJ
/
r
IXRA rl,
/ rr rr
r r', r'
í

ALASKA 5 manna tjald
himinn með fortjald'
VERÐ: 39.900
TILBOÐ
ISLENSKA
ÆGISTJALDIÐ
5 manna tjald
með fleygahimni
TILBOÐSVERÐ: 43.650
,aWKlSSé
POSTSENDUM
SAMDÆGURS
m lEM smoájm iyrjari
EQLAOERÐIN
slóð 7 Reykjavík s. 51 I -2200