Morgunblaðið - 16.07.1995, Blaðsíða 32

32 SUNNUDAGUR 16. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Kœru vinir, frœndfólk og venslafólk.
Hafið innilega þökk fyrir að gleðja okkur á
ýmsan hátt í tilefni áttrœðisafmœlisins.
Lifið heil.
Lára Pálsdóttir og
Einar Guðmundsson.

Elnnig:
kællskápar
eldunartæki
og uppþvottavélar
á elnstöku verðl
FAGOR FE-534
Staögreitt kr.
Þrautreyndar þvottavélar
sem hafa sannaö glldl sltt á
íslandl.
Stærö: fyrir 5 kg.
Hæð: 85 cm
Breldd: 60cm
Dýpt: 60 cm
Afborgunarverö kr. 39.900 - Visa og Euro raögreidslur
RONNING
BORGARTÚNI 24
SÍMI: 568 5868
_______
ufesa
kr. 13.990
Suðurlandsbraut 16 - 108 Reykjavík - Sími588 0500.
Söluaðiiar:
Hafnarfjörður: Rafmætti, Miðbæ. Keflavík: Stapafell.
Garður: Raftækjav. Sigurðar Ingvarssonar. Húsavík: Kaupfélag Þingeyinga.
^^Ryksuga
L Stálrör stillanlegt
IDAG
SKÁK
llmsjón Margcir
Pétursson
SVARTUR leikur
og vinnur
Staðan kom upp á Boðs-
móti Tafifélags Reykjavík-
ur sem lauk á mánudaginn
var. Atli Antonsson
(1.685) var með hvítt og
átti leik, en Eiríkur K.
Björnsson (2.010) hafði
svart og átti leik.
37. - Hg3! og hvítur gafst
upp. Aðalhótunin er 38. —
Hxh3 mát og eftir 38.
Rxg3 — fxg3+ 39. Hxg3
(Ekki 39. Bxg3 - Dxh3
mát) 39. — Bxg3+ 40.
Bxg3 - Dxh3+ 41. Kgl
— Hxg3+ verður hvítur
að gefa drottninguna til
að fresta mátinu.
Sigurður Daði Sigfús-
son vann allar sjö skákir
sínar á mótinu.
Farsi
Með morgunkaffinu
COSPER
FLÝTTU þér áður en það vaknar.
"jlú cr nóg komiki Ekki mtirvL. ókojpis kafi£/"
LEIÐRÉTT
Tala tífaldaðist
I viðtali við Sigfús Bjarna-
son formann Frama stétt-
arfélags léigubílstjóra í
Morgunblaðinu sl. föstu-
dag var haft eftir Sigfúsi
að félagið ætti 34 milljón-
ir í sjóði til að lána félags-
mönnum á erfiðum tím-
um. Hið rétta er að félag-
ið á 3-4 milljónir í þessum
sjóði.
EF ÉG hefði eyðilagt
það sem er í ísskápn-
um, hefðuð þið verið
boðin I mat.
varaformaður? Þú ert
svo sem vanur því að
heiman.
TIL AÐ byrja með get
ég glatt þig með þeim
fréttum að þú ert ekki
með ímyndunarveiki.
Víkverji skrifar...
VÍKVERJI hitti fyrir skömmu
veitingamann í miðbæ
Reykjavíkur. Hann hafði áhyggjur
af stöðu veitingahúsanna, sem hann
vildi bæta. Veitingamaðurinn benti
á að í miðbæ Reukjavíkur og reynd-
ar víðar í borginni væru rekin mötu-
neyti fyrir starfsmenn stórra fyrir-
tækja, þar sem maturinn væri veru-
lega niðurgreiddur af vinnuveitend-
um. Hugmynd hans var sú, að
starfsfólkið gæti notað matarmiða
frá fyrirtækjunum á veitingahúsum
borgarinnar, sem þá tækju sig sam-
an um að bjóða tvíréttaða máltíð á
sama verði og slíkar máltíðir kosta
í raun í mötuneytunum. Væri mat-
urinn niðurgreiddur fyrir fólkið,
rynni sú niðurgreiðsla til viðkom-
andi veitingahúss í stað mötuneytis-
ins. Þannig ykist kostnaður hvergi,
en heldur lifnaði yfir veitingahúsun-
um og starfsfólkið kæmist út úr
húsi í hádegisverðarhléinu og lífg-
aði þannig bæði upp á starfsdaginn
og bæjarlífið.
Víkverja finnst þetta hugmynd,
sem vert er að ræða um, ekki ein-
ungis út frá hagsmunum veitinga-
mannsins, heldur einnig fólksins og
fyrirtækjanna. Reyndar finnst Vík-
verja það röng leið að bæta fólki
upp of lág laun með niðurgreiðslu
á mat. Miklu nær væri að borga
fólki skikkanleg laun svo það hefði
efni á að borða annað en skrínu-
kost að heiman og kæmist út úr
húsi í hádeginu. Víkveiji er einnig
þeirrar skoðunar að almennt sé
verð á matvælum á íslandi allt of
hátt og enginn meðalmaður hefur
efni á því að borða reglulega á veit-
ingahúsum. Þar virðist samkeppnin
fara öfuga leið, því veitingastaðirn-
ir eru of margir og þurfa því að fá
hærra verð fyrir færri máltíðir en
ella til að lifa af. Niðurstaðan verð-
ur þá sú, að verðið hækkar sífellt
vegna fárra gesta, en gestum fækk-
ar um leið vegna of hás verðs. Vík-
veiji hefur ekki orðið þess var að
sívaxandi samkeppni á veitinga-
markaðnum hafi komið neytandan-
um til góða.
MÖTUNEYTI á vinnustað eru
ágætur kostur fyrir starfs-
fólk, því maturinn á veitingastöðun-
um getur verið ærið misjafn. Hins
vegar ætti að gefa fólki kost á því
að velja á milli mötuneytis og veit-
ingastaðar, sé þess kostur og sé
um niðurgreiðslu á mat að ræða,
ætti það ekki að skipta vinnuveit-
andann máli hvert sú niðurgreiðsla
rennur. Vel mætti hugsa sér að
Reykjavíkurborg riði á vaðið hvað
þetta varðar og lífgaði þannig upp
á mannlífið í borginni. Að mati
Víkverja er þetta hugmynd, sem
er góðra gjalda verð.
Víðast hvar erlendis er verð á
matvælum það lágt að þeirra geta
allir notið og ekki skiptir megin-
máli hvort borðað er heima eða á
veitingastað, hvort sem um er að
ræða í hádegi eða síðdegi á leið
heim frá vinnu. Fyrir vikið er ið-
andi mannlíf í miðbænum, veitinga-
reksturinn blómstar og mannskepn-
an er væntanlega vel haldin á sál
og líkama.