Morgunblaðið - 29.08.1995, Blaðsíða 44

44 ÞRIÐJUDAGUR 29. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Unglingurinn í dag
Hvar eru þau og hvað eru þau að gera?
Hefur hu g á
því að verða
lögfræðingur
Nafn: Bjarni Þórarinn Brynjólfs-
son.
Aldur: 14 ára.
Heima: Vestur-Landeyjum.
Skóli: Grunnskóli Þorlákshafnar.
Hvernig finnst þér skólinn?
Hann er bara allt í lagi, kennar-
amir eru ágætir og það er fínt
að læra þama.
Hvemig finnst þér félagslíf
unglinga í þinni heimabyggð?
Það er alveg ágætt. í Þorlákshöfn
leikum við okkur í körfubolta og
svoleiðis en úti í sveit gerir maður
alit, ég var til dæmis um daginn
að selja fjórhjól sem ég átti, svo
spila ég mikið fótbolta.
Hveiju hefur þú áhuga á?
Aðallega fótbolta og náttúrlega
stelpum.
Hverju hefur þú ekki áhuga á?
Leiðinlegu fólki.
Hvað er nauðsynlegt fyrir ung-
linga að eiga?
Peninga og föt.
Hveiju þurfa unglingar ekki á
að halda?
Eiturlyijum og svoleiðis drasli.
Hvað er mikilvægast í lífinu?
Að eiga peninga og mikið af þeim.
Hvað er í tísku hjá unglingum?
Það er ekkert eitt sem er í tísku
núna heldur allt, bæði eldgamalt
og nýtt.
Hvað er það hallærislegasta
sem þú veist um?
Fólk sem er að reyna að vera eitt-
hvað annað en það er.
Lest þú dagblöð eða fylgist með
fréttum?
Auglýsingarnar í DV og stundum
íþróttir.
Hvað ætlar þú að verða þegar
þú verður stór?
Lögfræðingur eða eitthvað sem
maður græðir peninga á.
Hvaða þijú orð lýsa þér best?
Frekja, þijóska og stjórnsemi.
Finnst þér fullorðnir vera
ósanngjarnir gagnvart ungling-
um?
Já, þeir mega allt en við ekki neitt.
Em unglingar í dag dekurrófur?
Nei, það finnst mér ekki.
Hver er munurinn á kaffikönnu
og kirkju?
Kaffikannan kemst inn í kirkjuna
en kirkjan ekki inn í kaffikönnuna.
I húsdýragarðinum
Á DÖGUNUM áttum við leið um
Húsdýragarðinn og hittum þar
unga stúlku sem var þar með vin-
konum sínum. Hún heitir Helga
Guðmundsdóttir og er þrettán ára.
Hún var í Fossvogsskóla en í haust
hefur hún nám í Réttarholtsskólan-
um. Við spurðum hana hvað henni
fyndist um sumarið.
„Sumarið hefur verið ágætt,
finnst mér, ég var í vist í einn
mánuð en fór líka í ferðalag til
Akureyrar og í útilegu á Laugar-
vatn. Ég kem ekki oft hingað í
Húsdýragarðinn, ég kom hingað í
dag með vinkonu mínum að skoða
og finnst það mjög gaman. Vetur-
inn leggst vel í mig og ég held að
hann verði skemmtilegur, þó ég sé
að fara í nýjan skóla og kvíði því
svolítið," sagði hún og við óskum
henni velfarnaðar í nýja skólanum.
UNGLINGAR
Algjör steypa
Tuttugu ára hjónaband í
vaskinn vegna spilaskulda
EINFALDIR hlutir, eins og það að
spila á spil, geta orðið mjög flóknir
og valdið hatrömmum deilum. Slúð-
urritið Sun, sem flytur oft furðuleg-
ar og vafasamar fréttir, segir frá
miðaldra hjónum sem skildu vegna
spilaskulda eiginmannsins við eigin-
konuna.
Hjónin enduðu í skilnaðardómstól
vegna 200.000 kr. skuld sem eigin-
maðurinn hafði komið sér í við að
spila rommý við konuna sína á síð-
kvöldum. Eiginkonan, Patricia, fór
í opinbert mál við manninn sinn,
Bert, og heimtaði að hann borgaði
sér peningana sem hún hefði unnið
af honum á tuttugu ára tímabili.
Bert varð auðvitað svolítið beiskur
við málsóknina og segist ekki geta
búið með konu sem treysti honum
ekki. „Hún veit að ég er borgunar-
maður fyrir skuldunum mínum,“
sagði hann við dómarann sem
dæmdi í málinu. „Þetta eru aðeins
200.000 kr. og hún á að gefa mér
tækifæri á að vinna þær til baka
en ekki fara í mál við mig.“
Eiginkonan ósammála
Patricia er ekki alveg sammála
eiginmanni sínum fyrrverandi, enda
sé þetta ekki spurning um það hvort
hann sé borgunarmaður eða ekki,
heldur hvort hann yfir höfuð hafi
ætlað sér að borga henni. „Hann
hefur skuldað mér peninga síðustu
átján árin og hefur aldrei sýnt vilja
til að borga,“ sagði hún. „Nú er
upphæðin orðin svo há að hann
borgar aldrei, það er ég viss um,
nógu erfitt var að ná af honum
peningum til heimilishaldsis og fyr-
ir húsaleigu. Það að auki fer af
honum það orðspor á meðal vina
hans að hann borgi sjaldnast skuld-
irnar sínar.“
Alltaf að spila
„Ég var ekki góð í spilum þegar
við byijuðum og ég tapaði miklu
til hans,“ rifjar hún upp. „Hann
rukkaði mig með því að láta mig
fá minna fé til heimilisins. Á endan-
um varð ég að fá mér hlutastarf á
bamaheimili til að eiga fyrir húsa-
leigunni okkar og mat.“ Patricia
segir að Bert hafí kennt henni að
spila rommý fljótlega eftir að þau
giftu sig fyrir 20 árum, og hann
hafi rukkað inn sína vinninga strax.
Þegar hún fór svo að vinna hann
stöðugt kom annað hljóð í strokk-
inn, hann jafnvel grátbað hana að
lofa sér að vinna peningana aftur.
„Ég gaf honum jafnvel nokkur
tækifæri til að jafna skuldirnar með
því að leggja allt undir,“ segir hún.
„En hann er svo lélegur í spilum
að hann gat ekki notfært sér það
og skuldin við mig varð alltaf meiri
og meiri.“
Málareksturinn
Patricia segist hafa ákveðið að
fara í mál við Bert vegna þess að
með árunum hafi hann orðið enn
nískari og var hann þó nískur fyr-
ir. „Hann hefur alltaf verið nísku-
púki en núna er hann bara ótrúleg-
ur í peningamálum, hann situr á
hveijum eyri sem hann eignast.
Þetta hefur jafnvel gengið svo langt
að ég varð að fá mér fullt starf til
að geta borgað reikningana okkar.
Ég er orðin dauðleið á því að bíða,
og ef hann heldur að ég gleymi
þessu bara þá þekkir hann mig
ekki mjög vel.“ Hún segir að fyrir
mánuði hafi hún beðið Bert um
peninga fyrir viðgerð á bíl þeirra
en hann hafi neitað henni og sagt
henni að fara í mál við sig ef hún
sætti sig ekki við það, svo hún gerði
það.
Niður

Róbert
Olafur