Morgunblaðið - 14.10.1995, Page 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 14. OKTÓBER 1995 31
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðm.)
Elsku Bíbí. Við vottum þér og
fjölskyldu þinni okkar dýpstu sam-
úð. Guð veri með ykkur.
Saumaklúbburinn og makar.
Kveðja frá samstarfsmönn-
um hjá Olfushreppi.
Vor ævi stuttrar stundar
er stefnd til drottins fundar,
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa í gildi.
Hún boðast oss í engils róm.
Svo helgist hjartans varðar.
Ei hiynur tár til jarðar
í trú, að ekki talið sé.
í aldastormsins straumi
og stundarbamsins draumi
oss veita himnar vemd og hlé.
(Einar Ben.)
í dag fer fram frá Þorlákskirkju
útför vinar okkar og samstarfs-
manns, Jóhanns Alfreðssonar,
hafnarstjóra í Þorlákshöfn.
Jóhann kom til starfa hjá Ölfus-
hreppi 1989 en hafði áður um ára-
raðir verið farsæll skipstjóri frá
Þorlákshöfn.
Ástæða þess að Jóhann gerðist
starfsmaður Ölfushrepps var að
samningur var gerður við ríkissjóð
um að Ölfushreppur yfirtæki
Landshöfnina í Þorlákshöfn. Hér
var því um nýja stöðu að ræða og
mikils um vert að vel tækist til.
Það var því ómetanlegt að til
starfans veldist svo heilsteyptur og
vandaður maður sem Jóhann var.
Verulega þurfti að taka til hendi,
en höfnin hafði verið í fjársvelti
um áraraðir hvað viðhald varðaði
og engar nýframkvæmdir átt sér
stað, þrátt fyrir að þörfin væri
óneitanlega mikil. Enda höfðu fyrri
eigendur ekki verið áhugasamir um
framgang mála.
Á þeim fimm árum sem Þorláks-
höfn hefur verið í eigu Ölfushrepps
og undir farsælli stjórn Jóhanns,
hefur verulega verið tekið til hend-
inni á öllum sviðum, sem væri of
langt mál upp að telja.
Stöðugt vaxandi umferð um
höfnina er besti mælikvarðinn á,
að vel hefur tekist, en þar er hlut-
ur Jóhanns ekki minnstur. Með
framkomu sinni og viðmóti vann
hann traust allra þeirra fjölmörgu
sem viðskipti þurftu að eiga við
hann. Áhugi Jóhanns fyrir starfí
sínu var takmarkalaus. Hann trúði
því að Þorlákshöfn ætti framtíðina
fyrir sér og gladdist innilega þegar
vel gekk.
Jóhann hafði um nokkurra miss-
era skeið átt við illvígan sjúkdóm
að stríða en þrátt fyrir það gekk
hann til starfa hvern dag, eins og
ekkert hefði verið sjálfsagðara. I
þeirri baráttu naut hann dyggs
stuðnings og ástríkis eiginkonu
sinnar og fjölskyldu.
Við starfsmenn Ölfushrepps
sjáum nú á bak góðum félaga, sem
gott var að eiga samskipti við,
gott að leita til og gaman að ræða
mál líðandi stundar, því verður
hans sárt saknað.
Fjölskyldu hans sendum við okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Megi dugnaður hans og æðruleysi
verða okkur öllum til eftirbreytni
og aðstandendum hans huggun í
sorg sinni.
Guðmundur Hermannsson.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveidust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasíðum.
bað eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og hálfa örk
A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stultnefni undir greinunum.
+ Júlía Guð-
mundsdóttir,
Dvalarheimilinu
Hlévangi, áður til
heimilis að Kirkju-
vegi 11 í Keflavík,
fæddist á Háeyr-
arvöllum á Eyrar-
bakka 2. júlí 1915.
Hún Iést í Landspít-
alanum 3. október
siðastliðinn. Hún
var sjöunda í röð
þrettán systkina og
fluttist með
fjölsyldu sinni til
Keflavíkur árið
1931. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Guðmundsson, f.
30.8. 1866, d. 30.3. 1938, og
Guðríður Vigfúsdóttir, f. 20.4.
1879, d. 27.8. 1944.
Hinn 9. desember 1939 giftist
Júlía Sigurvin Breiðfjörð Páls-
syni, ættuðum úr Höskuldsey á
Breiðafirði, f. 20. mars 1910,
d. 7. júlí 1987. Foreldrar hans
voru M. Páll Guðmundsson og
Ástríður Helga Jónasdóttir frá
Helgafelli í Helgafellssveit. Sig-
urvin var næstyngstur 14 systk-
ina.
Börn Júlíu og Sigurvins eru:
1) Guðfinnur, f.' 6.7. 1936,
kvæntur Gislínu Jóhannesdótt-
ur. Þau búa í Keflavík og eiga
fimm börn. 2) Agnar Breið-
fjörð, f. 1.11. 1940, kvæntur
Helgu Walsh, þau búa í Lúxem-
borg og eiga þrjú börn. 3) Berg-
ljót Hulda, f. 13.8. 1942, gift
í DAG fer fram útför tengdamóð-
ur minnar, Júlíu Guðmundsdóttur.
Það eru tæplega tuttugu og níu
ár síðan ég kom fýrst á heimili
hennar og Sigurvins Breiðfjörðs
Pálssonar. Þau bjuggu þá á Faxa-
braut 14 í Keflavík. Þar var mér
vel tekið og ætíð síðan. Um svipað
leyti var Sigurvin að ljúka sínum
langa og farsæla sjómannsferli og
hefja störf í landi. Ég átti þess
kost að fara með þeim á æsku-
stöðvar Sigurvins við Breiðafjörð-
inn og út í Breiðafjarðareyjar. Það
var vart hægt að hugsa sér
skemmtilegri ferðafélaga. Júlía
átti sínar æskustöðvar á Háeyrar-
völlum á Eyrarbakka. Þar var hún
Sigurþór Hjartar-
syni. Þau búa i Mos-
fellsbæ og eiga tvö
börn. 4) Ævar Þór,
f. 4.8. 1945. Hann
var kvæntur Jenný
Steindórsdóttur og
eiga þau þrjú börn.
Ævar býr nú með
Báru Hauksdóttur í
Keflavík. 5) Ólafur,
f. 21.12.1947, d. 7.8.
1977. Hann var
kvæntur Gróu Há-
varðardóttur. Þau
voru búsett í Kefla-
vík og eignuðust
tvær dætur. 6) Ástríður Helga,
f. 12.9. 1953, gift Júlíusi Gunn-
arssyni. Þau búa í Keflavík og
eiga þrjú börn. 7) Páll Breið-
fjörð, f. 22.12. 1955. Hann var
kvæntur Valdísi Skarphéðins-
dóttur og eiga þau tvö börn.
Páll er nú búsettur í Danmörku.
Eftir að börnin uxu úr grasi
hóf Júlía störf á veitingastaðn-
um Aðalveri í Keflavík, en
starfaði síðan hjá Loftleiðum
og Flugleiðum hf. til 67 ára
aldurs. Hún starfaði auk þess
hjá nokkrum veitingamönnum.
Júlía og Sigurvin bjuggu öll sín
hjúskaparár í Keflavík, þar sem
Sigurvin stundaði sjó sem vél-
stjóri á fiskibátum, en síðustu
starfsárin var hann meðhjálp-
ari við Keflavíkurkirkju.
Júlía verður jarðsungin frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.00.
fædd ásamt dreng er Dagur var
skírður. Drengurinn lést nokkurra
daga gámall, en stúlkan lifði. Við
fórum gjaman einu sinni á sumri
með þeim hjónum á æskustöðvar
hennar. Þá settumst við gjaman
niður þar sem bæjarhlaðið var í
hennar æsku. Þetta er alveg á
sjávarkambinum, og í skjóli við
sjóvarnargarðinn fengum við okk-
ur kaffísopa og hlustuðum á Júlíu
rifja upp gamlar minningar. Það
var síðan fastur liður að fara nokk-
ur hundmð metra austur með sjón-
um að lágum klettum. Þar var
uppspretta, sem kom í ljós, þegar
hálf er fallið út. Þar streymdi und-
an steini svalt og tært vatn. Þetta
vatn drakk hún í æsku og enn var
þarna sama góða vatnið. Hápunkt-
ur ferðarinnar var svo að drekka
enn á ný vatnið á æskuslóðunum.
Á áttatíu ára afmælisdaginn í
sumar var Júlía enn sest niður í
hlaðvarpann á Háeyrarvöllum í
glampandi sól. í för með henni
voru börn hennar, makar þeirra,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hún ljómaði öll af ánægju og
skemmti sér konunglega. I lokin
var farið að vitja uppsprettunnar
góðu. Þá brá svo við, að hún fannst
hvergi, er sennilega komin undir
sand. Margt sagði Júlía okkur frá
yngri árum sínum. Hún sagði okk-
ur frá því, þegar hún giftist Sigur-
vin 9. deseihber 1939. Það var í
Útskálakirkju og presturinn var
séra Eiríkur Brynjólfsson. Að at-
höfninni lokinni, er þau gengu út
úr kirkjunni, var stafalogn. Séra
Eiríkur tók þá fram tvö kerti og
kveikti á þeim. Ljósin skinu skært
í logninu. Þessu gleymdi hún aldr-
ei. Á hveiju ári í fjöldamörg ár
heimsóttu þau hjónin Agnar son
sinn og fjölskyldu hans í Lúxem-
borg. Þessar ferðir voru þeim báð-
um til mikillar ánægju. Hún hélt
þeim áfram að Sigurvini látnum,
á meðan heilsan leyfði. Júlía var
félagslynd og mannblendin. Hún
starfaði mikið í systrafélaginu og
Árnesingafélaginu. Einnig tók hún
virkan þátt í starfi eldri borgara
á efri árum.
Ég minnist hennar með þakk-
læti virðingu.
Sigurþór Hjartarson.
Hinn 3. október síðastliðinn
hringdi móðir mín til mín á heima-
vist Menntaskólans á Akureyri,
þar sem ég bý nú, og tilkynnti
mér að langamma mín, Júlía Guð-
mundsdóttir væri Iátin.
Mér brá ákaflega því það er svo
stutt síðan ég kvaddi hana í her-
bergi hennar á Hlévangi. Þá var
hún svo hress og kát. Og nú, örfá-
um dögum síðar, er hún komin til
Guðs þar sem ég veit að henni líð-
ur vel.
Tvær minningar leita á hugann
þegar ég hugsa um ömmu Júllu.
Sú fyrri er frá því að ég kom í
heimsókn á Vatnsnesveg 24 til
hennar og Sigurvins afa. Mikið
var gaman að koma til þeirra
hjóna. AUtaf líf og fjör. Amma gaf
manni mjólk, kökur og kandís á
meðan afí gamli sagði mér sögurn-
ar af sér á sjónum, þegar hann
var ungur, og tottaði pípuna sína
um leið. Sigurvin afi dó 1987 og
sá ég þá eftir mætum manni og
nú er amma komin til afa og mun
minning þeirra hjóna lifa í hjarta
mínu um ókomna tíð.
Hin minningin sem ég á um
ömmu mína er frá 80 ára afmæli
hennar í sumar. Þá fór öll fjöl-
skyldan á Eyrarbakka þar sem
amma Júlla ólst upp. Það var ákaf-
lega skemmtileg ferð og sé ég
ömmu í anda þar sem hún sat í
sólstólrium niðri við sjóinn á
bernskuslóðum sínum, svo bros-
andi og glæsileg að vanda.
Elsku amma mín, þakka þér
kærlega fyrir allt og allt. Megi
góður guð gæta þín og afa á himn-
um.
Guðfinnur Sigurvins-
son, yngri.
Fyrir mörgum árum kynntist
ég Júlíu dálítið yfír kaffibolla hjá
Ástu dóttur hennar. Alltaf var hún
róleg, yfírveguð og brosandi þegar
hún leit inn, er hún átti leið hjá á
göngu.
En fyrir tveimur árum tengdist
ég svo þessari yndislegu konu
henni Júllu eins og hún var alltaf
kölluð. Hún var tilvonandi tengda-
móðir mín. Fyrir um það bil hálfum
mánuði áttum við yndislega stund
saman á Hlévangi þar sem hún
bjó. Hún talaði um hvað henni liði
yndislega vel að vera komin á
gamlar slóðir aftur eða á Faxa-
brautina.
Við töluðum um allt milli himins
og jarðar. Þar sem ég er fædd og
uppalin í Hólminum var margt rifj-
að upp þar sem ég þekkti fólkið
hans Sigurvins.
Hvað henni leið vel þegar hún
talaði um gamla daga. Laugardag-
inn 30. september hittumst við svo
aftur í afmæli hjá barnabarna-
börnum hennar. Hún var félags-
lynd kona og fannst indælt að
vera þarna með öllum barnahópn-
um sínum. En ekki gat hvarflað
að manni að þetta yrðu síðustu
stundirnar okkar saman.
Ég vil þakka Júllu þessar dýr-
mætu stundir.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
(V. Briem.)
Bára Hauksdóttir.
JÚLÍA
G UÐMUNDSDÓTTIR
SÓLEY
ÁRNADÓTTIR
■4- Sóley Árnadótt-
* ir Strandberg
fæddist í Reykjavík
30. nóvember 1932.
Hún lést í Hátúni 12,
6. október síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Árni Jóns-
son Strandberg og
Kristín Bjarnadótt-
ir. Sóley var þriðja
í röðinni af fimm
alsystkinum. Á lífi
eru Jón Hörður og
Örn, látnir eru, auk
Sóleyjar, Hlöðver
og Reynir. Hún átti
einnig þrjú hálf-
systkini sem öll eru á lífi: Ásta
Arnadóttir, Sævar Hermanníus-
KÆRA vinkona. Þegar ég hugsa
til þín núna, þá man ég best eftir
brosinu þínu, sem þú gafst í svo
ríkum mæli.
Ótal kærar minningar koma upp
í hugann frá árunum okkar norður
í Reykjahverfi og síðar, en þessar
línur eiga aðeins að vera nokkur
fátækleg kveðjuorð í bili.
Þakka þér okkar góðu kynni og
samveruna alla.
son og Hafsteinn
Hermanníusson.
Eftirlifandi eigin-
maður Sóleyjar er
Björn Karlsson. Þau
eignuðust átta börn
sem öll eru á lífi.
Þau eru í aldursröð:
Sveinn Smári, Karl
Björgúlfur, Baldur
Árni, Kristín, Lilja
Guðný, ^ Sigrún
Bryndís, Ólöf Birna
og Helga Agnes.
Barnabörnin eru
orðin 23 og barna-
barnabörnin tvö.
Útför Sóleyjar fór
fram frá Fossvogskirkju 13.
október.
Guð blessi þig og varðveiti.
Kveikt er Ijós við ljós,
burt er sortans svið.
Angar rós við rós,
opnast himins hlið.
(Stefán frá Hvítadal)
Eiginmanni, börnum og öðrum
ástvinum, sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Helga Björnsdóttir,
Húsavík.
t
Ástkær faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR EIÐSSON
bóndi,
Hreiðarsstaðakoti,
Svarfaðardal,
verður jarðsunginn frá Dalvíkurkirkju þriðjudaginn 17. október
kl. 13.30.
Jarðsett verður að Urðum.
Synir, fósturbörn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur, stjúpsonur og bróðir,
séra ÞÓRHALLUR HÖSKULDSSON,
lést 7. október sl.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 16. október kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á sóknarkirkjur hans, Akureyrarkirkju
og Miðgarðakirkju í Grímsey.
Þóra Steinunn Gisladóttir,
Björg Þórhallsdóttir,
Höskuldur Þór Þórhallsson,
Anna Kristín ÞórhaUsdóttir,
Gísli Sigurjón Jónsson,
Björg Steindórsdóttir, Kristján Sævaldsson,
Hulda Kristjánsdóttir, Gestur Jónsson og synir.