Morgunblaðið - 09.11.1995, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 09.11.1995, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1995 47 MIIMNINGAR FJÖLSKYLDANHJALLA VEGI10 - SÓLRÚNÁSA GUNNARSDÓTTIR + Sólrún Ása Gunnarsdóttir fæddist í Reykjavík 2. nóvember 1980. Hún fórst í snjó- flóðinu á Flateyri 26. október síðast- liðinn og fór útför hennar fram frá Hallgrímskirkju 2. nóvember. SNEMMA morguns 26. október var ég vakin upp með mjög óhugnanlegum frétt- um um að snjóflóð hafi fallið á Flateyri. Það var sem hjarta mitt hefði stöðvast og mig setti hljóða. Síðan bárust fréttirnar hver á fæt- ur annarri um afdrif þeirra sem í flóðinu lentu. 20 manns fórust og þekkti ég þau flest öll, sum mjög vel. Meðal þeirra sem fórust voru elskuleg frændsystkin mín, Sólrún Ása, aðeins fimmtán ára gömul, Halli, Svanhildur og litlu bömin þeirra þijú, Halli Jón, Ástrós og Rebekka. Það var erfitt að sofna á kvöldin eftir þessar hörmungar og var vonin sú hjá mér að þetta væri bara martröð og ég mundi vakna upp og anda léttar. En raun- veruleikinn var allur annar. Er ég grét yfir raunveruleikanum, kom sonur minn til mín og sagði við mig: Heyrðu mamma, þau em öll saman hjá Guði, og em núna engl- ar eins og við verðum þegar við deyjúm. Við skulum biðja bænina okkar, þá líður okkur svo miklu betur. Og við fómm með bænina saman. Leiddu mína litlu hendi, ljúfí Jesú, þér ég sendi bæn frá mínu bijósti sjáðu, blíði Jesú að mér gáðu. Þessi orð sonar míns voru mér mikil huggun. Ekkert er ofar kærleikanum. Ég sé frændsystkin min fyrir mér svo full af lífí og þrótti. Þannig mun ég ávallt minnast þeirra. Ég og Bjarni erum þakklát fyrir all- ar þær góðu stundir er við áttum saman með Svanhildi og Halla. Þessar minningar geym- um við eins og fjársjóð í hjarta okkar. Elsku Ella og Gunni og fjöl- skylda, Laufey, Eggert og fjöl- skylda, Bima, Hlöðver og §öl- skylda. Ykkur vottum við okkar dýpstu samúð. Missir ykkar er svo mikill. Megi Guð styrkja ykkur á þessum erfiða tíma. Hver vepr að heiman er vegurinn heim en handan við flöllin og handan við áttimar og nóttina ris tum ljóssins þar sem tíminn sefur inn í frið hans og draum er fórinni heitið. Gunnhildur Hreinsdóttir. Nú er horfin frá okkur kær vin- kona í hörmulegu slysi sem átti sér stað á Flateyri aðfaranótt 26. októ- ber síðastliðinn. Tilfinningunni sem heltók okkur er við fréttum að Ása okkar væri dáin er ekki hægt að lýsa með nokkrum fátæklegum orð- um á blaði og við vonum að þeir sem misst hafa ástvin skilji okkur. Hún Ása var alltaf brosandi og hún bjó yfir þeim einstaka eigin- leika að geta alltaf komið okkur í betra_ skap ef við vorum leið og súr. Ása var aldrei vond við neinn og alltaf til reiðu fyrir okkur vini sína. í frystihúsinu í sumar var hún langduglegust af okkur og ómögulegt var að reyna að tala við hana í vinnutímanum því hún var svo niðursokkin í starf sitt. í pásunum þegar við settumst niður og kvörtúðum sáran undan bak- verkjum og þrældómnum, brosti hún bara og sagði: „Látiði ekki svona, eftir bara fjóra daga er kominn föstudagur og þá skellum við okkur á ísó, er það ekki?“ Skarð hefur verið höggvið í vina- hópinn og sárið mun seint gróa, en aldrei munum við gleyma Ásu, minningin um breiða brosið henn- ar, hláturinn og lífsgleðina sem geislaði frá henni mun ylja okkur um hjartarætur á lífsleiðinni. Ása er dáin. Því getur ekkert breytt. En við munum muna hana eins og hún var lifandi og geymum hvert og eitt minninguna um hana í hjarta okkar þar sem hún á heima. Elsku Ella og Gunnar, Fribba og Fríða. Við vottum ykkur okkar dýpstu samúð og megi góðar minn- ingar veita ykkur styrk í sorginni. Björg, Helga, Lára, Berglind, íris, Helga Rún og Teitur. LINDA BJÖRK MAGNÚSDÓTTIR -I- Linda Björk ‘ Magnúsdóttir fæddist í Reylqa- vík 28. apríl 1971. Hún fórst í snjó- flóðinu á Flateyri 26. október síðast- liðinn og fór útför hennar fram frá Víðistaðakirkju 6. nóvember. ELSKU Linda Björk. Þó svo að við höfum þekkst alla ævi, kynntumst við ekki vel fyrr en við leigðum saman íbúð í miðbæ Hafnarfjarð- ar. Það var ekki erfítt að lynda við þig enda hafðir þú mikið jafn- aðargeð - alltaf til í allt og alltaf stutt í brosið og hláturinn. Það myndaðist strax mjög sterkt vin- áttusamband 'okkar á milli er byggðist á trúnaði, trausti og kærleika er entist allt fram til hins mikla sorgardags 26. október er snjóflóð féll á Flateyri. Það var ætíð glatt á hjalla hjá okkur frænkunum, hvort sem við sátum heima í stofu yfír pijóna- skap eða gerðum eitthvað allt ann- að. Við áttum það til að veltast um af hlátri yfir einhverju sem við höfðum sagt eða gert enda sögðum við hvor annarri flest allt er fyrir okkur kom. Samband okk- ar síðasta ár var að mestu leyti í gegnum síma enda hvor á sínu landshorninu, en við hringdumst alltaf reglulega á, spjölluðum sam- an um það sem okkur langaði til að gera - nú síðast laugardaginn fyrir snjóflóðið impr- uðum við á því að flytjast saman til Eg- ilsstaða, leigja þar íbúð og fara að vinna. Elsku Linda, ég kem til með að sakna þín mikið, samtala okkar og alls þess sem við ætluðum að gera saman, enda varst þú ein af mínum bestu vinkonum. Elsku Fjóla og Maggi, maður kom aldrei að lokuðum dyrum hjá ykkur. Það ríkti alltaf gleði og samkennd þar sem þið voruð, og allir velkomnir. Pjóla, þú varst alltaf svo hress og kát, og Maggi, þú með þinn dulda húmor. Þið tókuð alltaf vel á móti mér og mínum enda leið mér allt- af vel meðal ýkkar. Elsku Linda, Fjóla og Maggi, ég kveð ykkur í þeirri vissu að ykkur líði vel þar sem þið eruð, sérstaklega þar sem þið eruð öll saman. En kærleikurinn, vináttan og samkenndin er ríkti á milli ykkar og eftirlifandi íjölskyldu- meðlima ykkar var alveg einstök, mjög sterk og virkilega falleg. Ég er svo fegin að hafa fengið að kynnast ykkur eins vel og ég gerði því ég hef svo margs að minnast. Elsku Kalli, Toni, Magga og fjölskyldur. Ég votta ykkur mína dýpstu samúð því engin orð fá því lýst hve mikill missir ykkar er. Ykkar frænka, Anna Hilmarsdóttir. SIGURÐUR ÞORSTEINSSON ÞORSTEINN SIG URÐSSON tSigurður Þorsteinsson fæddist 18. jan- úar 1956. Þor- steinn Sigurðs- son fæddist í Reykjavík 11. ág- úst 1977. Þeir fórust í spjóflóð- inu á Flateyri 26. október síðastlið- inn. Útför Sig- urðar og Þor- steins fór fram 6. nóvember. „SKOÐAÐU hug þinn vel, þegar þú ert glaður, og þú munt sjá, að aðeins það, sem valdið hefur hryggð þinni, gerir þig glaðan.“ (K. Gibran.) Elsku Siggi og Þorsteinn. Það finnast svo mörg orð. En að raða þeim saman, þegar maður kveður bróður sinn og frænda, er ekki auðvelt. Það eru svo margar góðar minn- ingar. Það eru svo margar mynd- ir. En þó að orðin vanti munu minningarnar og myndimar alltaf lifa í hjörtum okkar. Allt gerðist svo fljótt, svo óvænt, og við hug- leiðum allt sem við áttum eftir að gera saman, ræða saman og upp- lifa saman. En okkur eru víst takmörk sett, við hvorki sjáum fyrir eða ráðum við hvenær dauðinn bankar upp á. En við sem eftir erum, verðum að halda áfram, það verður erfitt en saman tekst okkur það. Elsku Siggi og Þorsteinn, okkur þykir svo innilega vænt um ykkur og við munum ætíð sakna ykkar. Við trúum því að þið séuð saman, þar sem þið eruð núna. Og jafnframt nálægt okkur, og einhvern daginn hittumst við á ný. „Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur huga þinn, og þú munt sjá, að þú grætur vegna þess sem var gleði þín.“ (K. Gi- bran.) Elsku Sigrún, Berglind Ósk, Atli Már og Borgrún Alda, megi Guð gefa ykkur styrk á þessari erfiðu stundu. Einnig viljum við senda innileg- ar samúðarkveðjur til allra þeirra sem eiga um sárt að binda vegna hamfaranna á Flateyri. Kær kveðja. Ingimar, Kristín, Steinar og íris. Við minnumst vinar og sam- starfsmanns, formanns Verka- lýðsfélagsins Skjaldar á Flateyri. Siggi gekk án orða í það sem þurfti að gera. Hugur hans stóð alltaf með fólkinu sem hann vann fyrir. Hann mátti ekkert bágt sjá án þess að það kallaði á aðgerðir. Siggi hafði alltaf tíma fyrir fólk og það að leysa úr málum þess. Hver einstaklingur þarf sína ein- stöku meðferð. Það vissi Siggi. Hann vissi líka hvar mörkin lágu. í erfiðum málum settist hann nið- ur með báðum aðilum, verkamanni og vinnuveitanda, og gaf sér tíma til að ræða málin í rólegheitunum og komast að farsælli lausn. Það sem Siggi lofaði að gera, stóð hann við og fylgdi eftir. Hann vildi leysa málin sem fyrst og í sem mestu bróðerni. Siggi var rólegur og yfirvegaður og skipti sjaldnast skapi. Þegar Jón Guðjónsson, fyrrver- andi formaður Verkalýðsfélagsins, lést af slysförum fyrir 7 árum, kallaði Siggi, þá varaformaður Verkalýðsfélagsins, okkur félag- ana saman, leysti þau mál sem þurfti að leysa og kom Verkalýðs- félaginu af stað á ný. Síðastliðið vor fór Siggi á tón- leika með Rolling Stones í Dan- mörku með vini sínum. Hann kom uppnuminn til baka. Ferðin veitti honum mikla hamingju og hann sagðist mundu lifa á henni það sem eftir væri. Siggi hafði líka áhuga á að kynnast myndlistinni og nota hana sem tjáningarform. Hann bæði skoðaði myndlist og prófaði sig áfram. Pappírar á skrifstofunni báru þeirri þörf hans fyrir tjáningu oft vitni. Siggi var einstakur vinur, traustur og góður. Fyrir Sigga var greinilegt að fjölskylda hans og framtíð hennar skipaði stóran sess. Hann var dyggur bakhjarl barna sinna og þegar hann var seinn fyrir á skrifstofuna var hann að sinna litlu dúllunni sinni. Það var honum ofarlega í huga að tryggja þeim öllum góða framtíð. Elsku Steini og börn, Sigrún, Berglind, Atli Már og Borgrún Alda. Megi almættið veita ykkur stuðning og styrk vegna fráfalls þess góða drengs sem Siggi var. Ekki síður er styrkrar handleiðslu þörf vegna sonarins Þorsteins, sem kom heim tímabundið til að vinna sér inn pening fyrir frekara námi. Nám hafði hann bæði hæfileika og getu til að stunda áfram. Megi almættið blessa ykkur og hjálpa í gegnum þessa sorgartíma og um ókomna framtíð. Fyrir hönd Verkalýðsfélagsins Skialdar á Flateyri, Agústa og Guðmundur Jón. Eitt mannskæðasta snjóflóð ís- landssögunnar féll á byggðina okkar hér á Flateyri 26. október sl. og hreif með sér 20 dýrmæt mannslíf og ógnaði byggðinni sem er okkur svo kær. Frá okkur voru teknir vinir okkar í blóma lífsins og ung börn sem áttu allt lífíð framundan. Mikill harmur hefur sótt heim mörg heimili í okkar fámenna og trausta byggðarlagi og eiga margir nú um sárt að binda. Við og fjölskyldur okkar sendum þeim okkar dýpstu samúð- arkveðjur og biðjum algóðan Guð að styrkja þau í þeirra miklu sorg. Meðal þeirra sem fórust í þessu snjóflóði var góðvinur okkar, Sig- urður Þorsteinsson, og ungur son- ur hans, Þorsteinn Sigurðsson. Sigurður og Sigrún kona hans fluttu hingað til Flateyrar fyrir nær 17 árum og starfaði hann lengst af við sjómennsku á togar- anum Gylli, sjómannslífið átti vel við Sigurð en vissulega átti hann sér þann draum að starfa í landi og geta þannig verið meira sam- vistum við fjölskyldu sína. Sá draumur hafði ræst og starfaði hann síðustu árin hjá Vestfírskum skelfiski hf. á Flateyri og líkaði vel. Sigurður var þannig gerður að hann lét sig velferð samborgara sinna skipta og þess vegna hlóð- ust á hann ýmis trúnaðarstörf sem hann leysti vel og samvisku- samlega af hendi, hann sat í hreppsnefnd Flateyrarhrepps eitt kjörtímabil og hefur verið formað- ur Verkalýðsfélagsins Skjaldar allmörg ár. Sigurður naut þess innilega að starfa að félagsmálum og gáfu þessi störf honum aukinn kraft og mikla gleði. Þau hjón áttu mörg áhugamál saman og einnig áttu þau sín sér- stöku áhugamál. Sigurður var af blómakynslóðinni og minntist hann oft þeirra daga og lét sig dreyma. Einn var sá draumur að fá að sjá, í fullu formi, uppáhalds- hljómsveit sína, Rolling Stones, og lét hann þann draum rætast sl. sumar þegar hann fór ásamt félögum sínum til Danmerkur og sá Rollingana spila af fullum krafti. Oft sagði hann okkur frá þessari ferð og þá var hann glað- ur. Mesta gæfuspor Sigurðar var að kynnast og eignast fyrir eigin- konu Sigrúnu Magnúsdóttur. Þau voru hvort öðru festan í lífínu, þau elskuðu hvort annað innilega og nutu þess að vera saman. Þau eignuðust fjögur mannvænleg börn, tvo drengi og tvær stúlkur, elsta barn þeirra, Þorsteinn, 18 ára, fórst með föður sínum í þessu hörmulega snjóflóði og er því harmur fjölskyldunnar mikill. Sigurður var mikill „barnakarl" og lét sér mjög annt um velferð barna sinna og reyndist þeim góður uppalandi og félagi enda endurguldu þau honum umhyggj- una og voru fjölskylduböndin mjög sterk. Það var gott að eiga þau Sigurð og Sigrúnu að vinum og félögum enda var vinahópurinn stór og margt spjallað og spekúlerað. Kæru feðgar, Sigurður og Þor- steinn, nú er komið að leiðarlok- um, við þökkum trausta vináttu og samfylgdina sem varð allt of stutt, biðjum ykkur guðs blessun- ar í nýjum heimkynnum. Elsku Sigrún, börnin þín bless- uð og aðrir aðstandendur, við; sendum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðjur og biðjum góðan Guð að styrkja ykkur í þeirri miklu sorg sem á ykkur er lögð en minningin um góðan dreng mun lifa og veita ykkur huggun harmi gegn. Ægir, Bjöm og Sigurður Hafberg og fjölskyldur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.