Morgunblaðið - 25.11.1995, Síða 40

40 LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 1995
MIIMNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
ELÍN
GUÐJÓNSDÓTTIR
+ Elín Guðjóns-
dóttir fæddist á
Eyrarbakka 9. maí
1898. Hún lést á
Hrafnistu 20.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Ingunn
Guðmundsdóttir, f.
20.6. 1857,, d. 1.2.
1940, Þorsteinsson-
ar, járnsmiðs í Eimu
á Eyrarbakka, og
Þórunnar Þorvalds-
dóttur úr Grafningi
og Guðjón Þor-
steinsson, f. 27.7.
1865, d. 19.8. 1898, Jónssonar,
sem bjó í Gröf í Hrunamanna-
hreppi og Guðrúnar Jónsdóttur
frá Núpstúni. Onnur böm Ing-
unnar og Guðjóns vom Jóhanna
Sigríður, f. 30.11. 1890, d. 7.4.
1987, Guðmundur, f. 17.3. 1892,
d. 4.1.1970, og Kristrún, f. 18.6.
1894, d. 14.6.1976. Guðjón fórst
19. ágúst 1898 er hafnsögubáti
hvolfdi við Eyrarbakka. Elín
ólst upp hjá móður sinni á Eyr-
arbakka. Arið 1923 fluttust þær
til Reykjavíkur og vann Elín
þar við ýmis störf, einkum á
heimilum.
Hinn 1. desember 1931 giftist
Elín Stefáni J. Guðmundssyni,
f. 26.10. 1899, d. 29.10. 1988,
húsasmíðameistara og bæjar-
fulltrúa í Neskaupstað. Arið
1936 fluttust þau til Hveragerð-
is og áttu þar heima þar til þau
fluttust á dvalarheimilið Hrafn-
istu í Reykjavík í ágúst 1987.
Stefán lést þar 29. október
1988. Elíns og Stefán eignuðust
fimm syni og eina dóttur, sem
lést á 1. ári. Synir þeirra em:
Árni Geir, lektor, f. 3.11. 1932,
kvæntur Aðal-
björgu Árnadóttur,
hjúkmnarfræðingi.
Börn þeirra eru
Gerður Aagot,
læknir, Elín Huld,
söngkona og kenn-
aranemi, Kristín
Sif, hjúkrunarfræð-
ingur, og Stefán
Baldur, nemi í bók-
menntafræði. Unn-
ar, viðskiptafræð-
ingur, f. 20.4. 1934,
kvæntur Maríu Ól-
afsdóttur, próf-
arkalesara. Þeirra
börn eru Kristján Már, frétta-
maður, Stefán Öra, viðskipta-
fræðingur, og Elín Björk, veð-
urfræðingur. Guðmundur,
hljóðfærasmíðameistari, f. 5.10.
1937, kona hans er Erla K.
Valdimarsdóttir, sjúkraliði, og
dóttir Sigríður, nemi. Sonur
með Fanneyju Þórðardóttur, er
Ragnar Daníel, vélfræðingur.
Guðjón Ingvi, verkfræðingur,
f. 3.3. 1939, kvæntur Guðrúnu
Broddadóttur, hjúkmnarfræð-
ingi. Þeirra börn: Elín, banka-
starfsmaður, Þorbjörn, læknir,
og Stefán Broddi, nemi í sljórn-
málafræði. Atli Þorsteinn,
tæknifræðingur, f. 11.12. 1942,
ókvæntur. Elín var fyrsti for-
maður Kvenfélags Hveragerðis
og gegndi því starfi í yfir 20
ár. Hún var í byggingamefnd
Hveragerðiskirkju óg sat í
hreppsnefnd 1969-1970. Þá
var hún í mörg ár umboðsmað-
ur happdrættis Háskólans, DAS
og SIBS.
Elín verður jarðsungin í
Hveragerðiskirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 14.00.
AMMA í Hveragerði er dáin. Langri
ævi merkrar konu er lokið, hún var
hvíldinni fegin. Hún átti góða ævi
þótt ekki færi hún varhluta af sorg-
um og erfiðleikum lífsins. Ung
missti hún föður sinn og litla dóttur
missti hún. Hún var samt hamingju-
rík kona og miðlaði okkur af lífi
sínu og gleði.
í Hveragerði bjó hún mestan
hluta ævi sinnar. Þar byggðu þau
afi yndislegt hús og þar dvöldum
við oft. Afi og amma gengu í hjóna-
band 1931. Um þann atburð sagði
amma; „ég giftist ekki, ég gekk í
hjónaband.“ Þessi orð lýsa ömmu
vel. Hún var vel gefín, sjálfstæð,
drífandi og dugleg kona og hafði
ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum. Henni var umhugað um
velferð þeirra sem minna máttu sín.
Hún var ákaflega vinnusöm og
gerði allt vel sem hún tók sér fyrir
hendur. Umfram allt var hún þó
hlý og traust. Hún elskaði fjölskyld-
una sína meira en allt annað. Hún
fylgdist vel með barnabörnunum
og var annt um hag okkar. Hún
hafði metnað fyrir okkar hönd og
vildi að við stæðum okkur vel. Við
hvem unninn áfanga óskaði hún
okkur til hamingju og þakkaði okk-
ur einnig fyrir að vera henni til
sóma. Hún var mjög ánægð og stolt
þegar við stelpumar hófum há-
skólanám hver af annarri en sagði
þó eitt sinn að við mættum ekki
Sérfræðingar
í blóimiskiwlingiini
við öll tækilæri
01 blómaverkstæði
ISlNNA*

Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
gleyma því að eignast böm , „því
það er lífið“. Hennar ijársjóður var
fjölskyldan, því vildi hún miðla til
okkar.
Amma var mikil hannyrðakona.
Hún saumaði út, heklaði og pijón-
aði og allt var það listavel gert.
Púðar og fleiri listmunir eftir hana
prýða heimili afkomendanna. Hún
bjó til tuskudúkkur, „Línur“, handa
barnabömunum ásamt viðeigandi
fatnaði og sængurfötum. Síðustu
árin pijónaði hún bangsa og kisur
handa langömmubörnunum sem
urðu mikil uppáhalds leikföng.
Við krakkarnir eigum yndislegar
minningar frá Hveragerði en þar
dvöldum við oft á sumrin. Oft brá
við að lítilli hönd var stungið í hönd-
ina á ömmu og rölt út i Reykja-
foss. Þar var síðan keypt „kókó-
pöff“ 'og fleira sem litlum krökkum
þótti gott. Ekki kunni hún amma
endilega nöfnin á þessari nýstárlegu
uppáhaldsfæðu bamanna en flest
var þó látið eftir þeim og fengum
við ýmislegt hjá ömmu í Hvera-
gerði sem ekki fékkst heima. í sum-
ardvöl hjá ömmu var farið í sund
oft á dag, amma hafði nóg að gera
við að fylgja bömum í og úr sundi
og þurrka handklæði og hár. Hjá
afa og ömmu var nóg að gera.
Uppi á lofti vora leikföng og bækur
og þar gátum við dvalið daglangt
við leik og lestur. Engum leiddist í
Hveragerði, það var alltaf gaman
hjá afa og ömmu.
Þegar gist var hjá afa og ömmu
var farið snemma í háttinn. Oft var
lesið í rúminu á kvöldin. Amma kom
síðan, settist á rúmstokkinn og söng
fyrir okkur „Nú legg ég augun aft-
ur“. Hún söng á sinn sérstaka hátt,
röddin titraði á þann hát.t sem
ógleymanlegt er. Þessi sáímur mun
alla tíð tengjast ömmu í huga okk-
ar, tengslin þar á milli eru óijúfan-
leg. Það er við hæfí að ljúka þessum
orðum með þessum fallega sálmi.
Eftir stendur minning um hlýja og
yndislega konu. Hún umvafði okkur
öll með ást sinni og hlýju og mikið
þótti okkur vænt um hana. Hún er
kvödd í dag með virðingu og sökn-
uði.
Nú legg ég augun aftur
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
Gerður Aagot Árnadóttir.
í dag verður til moldar borin frá
Hveragerðiskirkju móðursystir mín
frú Elín Guðjónsdóttir en hún and-
aðist á Hrafnistu aðfaranótt mánu-
dagsins 13. þ.m. á 98. aldursári.
Elín var fædd á Eyrarbakka 9.
maí 1898, dóttir hjónanna Ingunn-
ar Guðmundsdóttur og Guðjóns
Þorsteinssonar, en þau vora kennd
við Eimu á Eyrarbakka. Guðjón
faðir hennar drakknaði við lend-
ingu á Eyrarbakka frá fjórum
börnum í ómegð og Elín, sem var
þeirra yngst, varð síðasta aðstoð
ekkjunnar, hin börnin öll voru far-
in að heiman, þar á meðal móðir
mín, Kristrún. Þegar ég svo fædd-
ist var það þrautalendingin að
amma, Ingunn, tæki við mér til
umönnunar. Því var það að Elín
leit jafnan á mig sem nokkurs
konar fósturson sinn. Hefur þessi
aukakrógi á heimilinu vafalítið
valdið þeim mæðgum ýmsum erfið-
leikum umfram venju, því móðirin
var lömuð, hafði farið úr liði á
vinstri öxl og ekki hafði tekist að
kippa í liðinn í tæka tíð svo að hún
var lömuð til æviloka. En ekki var
gefist upp. Elín var með okkur
næstu 6-7 árin eða þar til hún fór
til Reykjavíkur í vist til Konráðs
læknis Konráðssonar. Þegar amma
svo fluttist til Reykjavíkur 1923
nálguðumst við hvort annað að
nýju og m.a. fyrir Elínar aðstoð
fékk ég vinnu sem sendill í verslun
Gunnþórannar & Co en á þeim
árum lágu þessi störf ekki á lausu.
Áfram lágu leiðir okkar saman
1933, en þá hafði hún gifst Ste-
fáni Guðmundssyni bygginga-
meistara frá Neskaupstað. og sá
til þess að ég fengi sumarvinnu
við byggingu prestsseturs í kaup-
staðnum. Það var svo tveim árum
síðar að þau hjónin fluttu hingað
á Suðurlandið og settust að í
Hveragerði þar sem þau byggðu
sér hús og þar bjuggu þau svo öll
þeirra starfsár eða þar til þau 1987
fengu rými á dvalarheimili aldr-
aðra í Reykjavík, Hrafnistu. Stefán
andaðist í oktober 1983 en hún
hefur dvalið þar síðan.
Jafnframt því að Stefán varð
leiðandi maður í sínu nýja sveitar-
félagi og virkur byggingameistari
víðsvegar um Suðurland, varð Elín
einnig athafnasöm í félagslífinu í
Hveragerði. Hún var fyrsti formað-
ur kvenfélags staðarins, átti sæti
í byggingamefnd Hveragerðis-
kirkju auk þess að hafa um árabil
með höndum umboð fyrir stóru
happdrættin í Reykjavík. Hún var
þannig í beinu sambandi við flesta
bæjarbúa og fylgdist vel með öllu.
Þau Elín og Stefán eignuðust
sex böm. Eina dóttur, hana misstu
þau á fyrsta ári, og fimm syni, sem
allir era vel menntaðir, hver á sínu
sviði; lektor, viðskiptafræðingur,
hljóðfærasmíðameistari, verkfræð-
ingur og tæknifræðingur.
Alltaf var yndislegt að koma á
heimili þeirra hjóna, þau áttu nota-
legt og fagurt heimili. Elín stund-
aði handavinnu eftir því sem tíminn
leyfði og var hún smekkvís í því
efni sem öðru. Sambúð þeirra
hjóna var til fyrirmyndar og heim-
sóknir til þeirra skildu ævinlega
eftir hlýjar minningar. Jólagjafim-
ar, sem frá henni bárast til barn-
anna okkar voru í raun þær, sem
ætíð komu mest á óvart, gagnlegar
og skemmtilegar. Hún hélt andleg-
um kröftum að mestu óskertum til
hinstu stundar og bar aldurinn vel
eins og ætt hennar hefur ætíð gert.
Börnum hennar og fjölskyldum
þeirra vottum við hjónin innilega
samúð, minningin um góða móður
og traustan félaga mun lifa um
ókomna framtíð.
Ragnheiður og Erlingur
Dagsson.
BJARNI
NIKULÁSSON
+ Bjarni Nikulás-
son, bifreiða-
stjóri á Selfossi,
fæddist að Gislakoti
í Vetleifsholts-
hverfi í Holtum 10.
ágúst 1910. Hann
andaðist á Sjúkra-
húsi Suðurlands 19.
nóvember síðastlið-
inn.
Foreldrar Bjarna
voru Nikulás
Bjarnason, sjómað-
ur, f. 9.8.1885, d.
22.10.1953, ættaður
af Stokkseyri, og
Filippía Gestsdóttir, húsmóðir,
f. 5.11.1877, d. 14.1.1930, frá
Vetleifsholtsparti. Bjarni flutt-
ist með foreldrum sínum að
Stokkseyri þriggja ára gamall
og bjuggu þau lengi í Unhól.
Systkini Bjarna: Guðjóna, f.
24.7.1907, d. 25.12.1980, Guð-
ríður, f. 24.2.1909, dvelur nú á
Droplaugarstöðum, Stefán, f.
6.7.1913, býr í Kópavogi, Sig-
ríður, f. 18.7.1914, d. 15.5.1973,
og Tryggvi sem lést á fyrsta
ári 1921.
Bjarni kvæntist 9. júní 1935
eftirlifandi konu sinni Sesselju
Guðjónsdóttur, f. 27.12.1912
sem dvelur nú á
Sólvöllum á Eyrar-
bakka. Sesselja
fæddist á Leiðólfs-
stöðum en ólst upp
í Grímsfjósum á
Stokkseyri frá 9 ára
aldri. Börn þeirra
eru: 1) Kristjana, f.
9.3. 1936, húsmóðir
Breiðanesi, Gnúp-
veijahreppi. Eigin-
maður hennar er
Loftur S. Loftsson,
tónlistarkennari, og
börn þeirra eru
Sesselja, Gunnhild-
ur, Helga Guðrún, Hrafnhildur
og Loftur Signrður. 2) Bragi,
f. 7.12.1937, bílasmiður, Mána-
vegi 3, Selfossi. Eiginkona hans
er Sigrún Ásgeirsdóttir, lækna-
ritari, og börn þeirra eru
Bjarni, Leifur, Ásgeir Jóhann
og Adólf Ingvi. 3) Halldóra
Margrét, f. 29.10.1949, hjúkr-
unarfræðingur, Holtagerði 56,
Kópavogi. Eiginmaður hennar
er Ágúst Guðmundsson, jarð-
fræðingur, og börn þeirra eru
Arnar og Hörður.
Útför Bjarna verður gerð frá
Selfosskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.30.
BJARNI Nikulásson ólst upp á
Stokkseyri og stundaði í uppvexti
sínum ýmsa vinnu, eins og þá var
títt. Hann réðst 15 ára háseti til
hins kunna formanns Karls í Haf-
steini, sonar Magnúsar Teitssonar,
sem víðkunnur var fyrir kveðskap
sinn. Um sumarið fór hann á síld
til Siglufjarðar, þar sem hann reri
með Sighvati Bjarnasyni, frægum
formanni úr Vestmannaeyjum. Hjá
Karli reri hann þrjár vertíðir og
vertíðina 1927 hjá Eyjólfi í Björg-
vin á áraskipi, Hafrenningi, með
færi og línu og fiskuðu ágætlega.
Sumarið 1928 var Bjarni í vega-
vinnu í Andakýlsbrautinni í Borgar-
fírði, en um haustið réðst hann til
Sigurðar Jóelssonar bifreiðarstjóra í
Reykjavík, sem átti Ford- vörubíl,
1 tonns. Sigurður var illa farinn af
liðagigt og lét Bjarna keyra bílinn,
þótt próflaus væri, en var alltaf með
honum. Við þetta var Bjarni í tvö
ár, akstur byggingarefnis í hús og
gerð Shellbrautarinnar í Skeijafirði.
Árið 1930 tók Bjarni bílpróf hjá
Steingrími á Strönd, keypti bílinn
af Sigurði og stundaði næstu þijú
árin ýmsan akstur á Stokkseyri og
til Reykjavíkur. Á þessum árum
vann hann mikið víð húsasmíðar,
bæði með Guðmundi Siguijónssyni á
Sunnuhvoli og Jóni Þ. Ingimund-
arsyni á Sólbakka m.a. við byggingu
bamaskólans og endurnýjun kirkj-
unnar. Stóð hugur hans mjög til þess
að gera smíðar að ævistarfi sínu.
HJALTI
SIGURÐSSON
+ Hjalti Sigurðs-
son fæddist 22.
mars 1920 að Flugu-
mýrarhvammi í
Akrahreppi, Skaga-
firði, en ólst upp í
Stokkhólma í sömu
sveit. Hann lést á
Dvalarheimili Sauð-
árkróks 18. nóvem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sigurður Einarsson,
fæddur 4. septem-
ber 1891, dáinn 16.
apríl 1963, og Mar-
grét Þorsteinsdótt-
ir, fædd 8. janúar
1889, dáin 10. nóvember 1989.
Þau bjuggu 3 ár á Hjaltastöðum,
síðan 1 ár í Flugumýrarhvammi,
árið 1921 fluttu þau í Stokk-
hólma og árið 1941 fluttu þau
aftur í Hjaltastaði. Systkini
Hjalta eru: Þorsteinn, Pétur,
Leifur, Halldór og Jórunn. Hjalti
kvæntist 28. maí 1949 Ingibjörgu
Kristjánsdóttur, fædd 8. febrúar
1928. Börn þeirra eru: Unnur,
fædd 10. október 1948, maki
Jóhannes Þorkelsson. Margrét
Sigrún, fædd 16. febrúar 1950,
maki Jón Ásmundsson. Arnbjörg
Kristín, fædd 17. febrúar 1951,
maki Hartmann Ásgrímur Hall-
dórsson. Oddný, fædd 26. maí
1952, maki Árni Bergmann Pét-
ursson. Herdís Svava, fædd 6.
október 1953, maki Ástmundur
Norland. Eva, fædd
26. febrúar 1958,
maki Björn Jó-
hannesson. Svala,
fædd 1. maí 1959,
maki Ingvar R. Hár-
laugsson. Sigurður,
fæddur 14. apríl
1963, maki Úlfhild-
ur Sigurðardóttir.
Kristján, fæddur 24.
mars 1966, maki
Kolbrún Ólafsdóttir.
Hlynur, fæddur 31.
mars 1968, maki
Ingibjörg B. Sigur-
jónsdóttir. Sonur
Hjalta og Júlíönu
Sigurðardóttur var Ólafur
Freyr, fæddur 19. janúar 1950,
dáinn 27. mars 1968. Barnabörn-
in eru 19 og barnabarnabörnin
3. Hjalti stundaði nám við
Bændaskólann að Hólum vet-
urna 1936-1938 og við íþrótta-
skólann í Haukadal veturinn
1940. Iljalti byrjaði búskap sinn
í Reykjavík, en fluttist norður
1950 og keypti Hjaltastaði með
föður sínum og bræðrum. Árið
1963 flutti hann með fjölskyld-
una að Hjalla, þar sem hann
byggði nýbýli frá Hjaltastöðum
og bjó þar til ársins 1986 er
hann flutti á Dvalarheimili Sauð-
árkróks og bjó þar til dauðadags.
Útför Hjalta fer fram frá
Flugumýrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
MINNINGABROT um Hjalta föður- Þar dvaldist ég ásamt bræðrum mín-
bróður minn tengjast flest í mínum um og frændsystkinum að sumarlagi
huga gamla bænum á Hjaltastöðum. frá fímm ára aldri til fermingar.

«
• ••