Morgunblaðið - 26.11.1995, Qupperneq 20

20 SUNNUDAGUR 26. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Þorkell
ELLERT og Ágústa með börnin rétt við heimili fjölskyldunnar í Fossvoginum. Ágústa heldur utan um Ellert Björgvin sem verður fjögurra ára
5. desember og Ellert styður við Evu Þorbjörgu sem er fimm ára síðan 23. mars.
Ellert B. Schram hefur
sinnt ábyrgðarstörfum
á íslandi síðan hann
útskrifaðist úr lagadeild
Háskóla íslands 1966.
Ekki alls fyrir löngu
urðu tímamót hjá
honum þegar hann
hætti skyndilega sem
ritstjórí DV eftir 15 ára
starf en í samtali við
Steinþór Guðbjarts-
son kom fram að Ellert
telur að breytingin
verði sér til góðs.
ELLERT er þekktur fyrir að
koma til dyranna eins og hann
er klæddur. Hefur ákveðnar
skoðanir á hlutunum, fylgir
þeim eftir og fær þeim oftast
framgengt. Er metnaðarfull-
ur og hefur alls staðar verið í fremstu
röð í því sem hann hefur tekið sér
fyrir hendur. Ábyrgðarfullur og al-
varlegur þegar það á við en hrókur
alls fagnaðar á góðri stundu. „Bless-
aður komdu inn, dagurinn er hvort
sem er eyðilagður!“ stendur á spjaldi
sem er á forstofuhurðinni heima hjá
þeim hjónum, Ellert og Ágústu Jó-
hannsdóttur, og bömum þeirra, Ell-
ert Björgvin og Evu Þorbjörgu, og
skilaboðin eiga vel við manninn sem
kemur afslappaður til dyra í gaila-
buxum og fráhnepptri skyrtu, rétt
kominn úr fundarferð í útlöndum og
á leiðinni í aðra slíka.
Ekki eingöngu eigin ákvörðun
Frekar hljótt hefur verið um Ellert
á innlendum vettvangi síðan hann
hætti sem ritstjóri DV í haust eftir
að hafa farið skyndilega í „frí“ í vor
sem hann kom aldrei úr. Hann hefur
samt ekki setið auðum höndum og
sennilega aldrei haft eins mikið að
gera fyrir íþróttasamband íslands,
ISÍ, og Knattspyrnusamband Evr-
ópu, UEFA, í störfum sem hann
hefur sinnt sem áhugamálum í frí-
stundum. Miðað við reynsluna má
samt ætla að um sé að ræða stund
á milli stríða, ákveðna biðstöðu áður
en önnur og ný verkefni taka við,
en Ellert sagði við Morgunblaðið að
engin ráðagerð varðandi framtíðina
væri í gangi nú frekar en áður. Og
brotthvarfið frá DV eftir 15 ára starf
sem ritstjóri hefði borið óvænt að.
„Ég hef engar sérstakar ráðagerð-
ir á pijónunum. Það að ég skyldi
hætta á DV var ekki eingöngu mín
eigin ákvörðun og þaðan af síður
áfangi á framabraut. Það sem ég tek
að mér núna er á meðan er og reynsla
mín af lífínu er sú að eitt tekur við
af öðru. Ég er ekki skipulagður
maður.“
En af hvetju hættirðu sem ritstjóri
DV?
„Ætli ég hafi ekki verið búinn
með kvótann. Það að vera ritstjóri
er krefjandi starf. Það er 24 tíma
vakt allan sólarhringinn allan ársins
hring. Á sama tíma hef ég verið í
forystustörfum hjá íþróttahreyfing-
unni, fyrst hjá Knattspyrnusamband-
inu og síðan hjá Iþróttasambandinu,
og allt hefur það tekið sinn tíma.
Þetta tvennt hefur auðvitað valdið
togstreitu og árekstrum og sjálfsagt
hefur verið komin þreyta í mig. Eg
fann það, vinnuveitandinn fann það,
þannig að það varð að samkomulagi
að semja um starfslok."
Var sársaukalaust af þinni hálfu
að hætta sem ritstjóri?
„Það er eftirsjá í skemmtilegu
starfi og samstarfsmönnum sem ég
hef unnið með í langan tíma. Til að
byija með var þetta viss tilfinning
ósigurs en eftir að hafa yfirunnið þá
tilfinningu er ég sáttur við þessa
niðurstöðu. Ég held að hún geri mér
gott. Ég hef í raun gengið í gegnum
svona áður. Fyrst þegar ég hætti sem
skrifstofustjóri borgarverkfræðings
og fór á þing 1971 var eftirsjá í því
góða starfi sem ég hafði hjá borgar-
verkfræðingi. Þar leið mér afskap-
lega vel. Svo hætti ég aftur á þingi
og það var mikil eftirsjá í því en þá
varð ég að velja á milli blaðsins og
þingsins. En eftir á að hyggja hafa
þessar breytingar orðið mér til góðs
að því leyti að ég hef þroskast, ég
hef fengið ný viðfangsefni og getað
hlaðið batteríin upp á nýtt.
Það var líka stór ákvörðun þegar
ég hætti sem formaður KSÍ eftir 16
ára starf. KSÍ var hluti af lífi mínu
í langan tíma en á þeim tímamótum
lofaði ég Ágústu og fjölskyldunni að
hætta öllu félagsmálavafstri. Það var
ekki liðið ár_ þ_ar til ég var orðinn
varaforseti ÍSÍ og síðan forseti.
Þannig að það tekur eitt við af öðru
og þetta er þa,ð sem maður kallar
yfir sig sjálfur. Kannski er þetta það
sem gefur lífinu gildi, að skipta um
vettvang og skipta um umhverfi og
falla fyrir freistingum."
Flestum finnst það sjálfsagt óeðli-
legt að yfirgefa vel launað starf án
þess að hafa nokkuð annað fast í
hendi nema tímabundið á sviði íþrótt-
anna.
„Enda gerði ég það nauðugur vilj-
ugur eins og ég hef lýst fyrir þér.
Ég flokka það undir örlög, áhættu
og spennu enda er ég spennufíkill.
Það má heldur ekki gleyma því
að loksins núna býðst mér þóknun
fyrir störf mín í íþróttahreyfingunni.
Það þótti raunar fréttnæmt þótt ég
hefði haldið að hitt væri fréttnæmara
að fram að þessu hef ég aldrei feng-
ið krónu greidda fyrir íþróttastörf."
Þú segir að störfin fyrir íþrótta-
hreyfínguna hafi verið nánast fullt
starf og síðan varstu á vakt allan
sótarhringinn allt árið á DV. Hvernig
gastu sinnt þessu?
„Ef menn skipuleggja tíma sinn
og eru duglegir og áhugasamir má
koma mörgu í verk. En því er ekki
1-
I
I
L
l
L
l
I
I
I
I
1
L
I
I
C
I
I
t
I