Morgunblaðið - 02.12.1995, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 1995 47»
ÁSLAUG
ÞORSTEINSDÓTTIR
+ Áslaug Þor-
steinsdóttir frá
Dýrastöðum fædd-
ist í Reykjavík 12.
febrúar 1919. Hún
lést á sjúkrahúsi
Akraness 28. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar: Guð-
rún Hermanns-
dóttir frá Fremstu-
húsum í Dýrafirði,
f. 23.1.1891, d. 4.2.
1972, og Þorsteinn
Ágústsson, smiður
frá Torfufelli í
Eyjafirði, f. 8.10.
1874, d. 24.6. 1938.
Systkini: Torfi, f. 18.7. 1915,
d. 1975, Guðrún, f. 13.6. 1917,
Hermann Valdimar, f. 7.10.
1921, Ágúst Marinó, f. 18.10.
1925, og Erla, f. 11.7. 1927.
Fyrri maður Áslaugar var
Guðbergur Jónsson, d. 1951,
seinni maður hennar Halldór
Finnur Klemensson, bóndi, f.
9.10. 1910.
Börn af fyrra hjónabandi:
Þorsteinn, f. 22.9.
kv. Þuriði
Ingimundardóttur,
þau eiga einn son.
Siguijón Gunnar,
f. 10.4. 1940, hann
á tvö börn.
Börn af seinna
hjónabandi: Krist-
ín, f. 6.5. 1948, g.
Guðmundi Lind
Egilssyni, á 4 börn.
Haukur, f. __ 26.9.
1950, kv. Ástríði
Björk Steingríms-
dóttur, þau eiga 2
börn. Klemenz, f.
12.4. 1953, kv.
Ragnheiði Steinunni Hjörleifs-
dóttur, þau eiga tvo syni. Guð-
rún, f. 5.11. 1955, d. mai 1956.
Guðrún, f. 19.7. 1958, g. Óðni
Sigurgeirssyni, þau eiga tvær
dætur.
Útför Áslaugar verður gerð
frá Borgarneskirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 13. Jarðsett
verður í heimagrafreit að
Dýrastöðum.
Þegar ævirððull rennur
rökkvar fyrir sjónum þér.
Hræðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(S.Kr. Pétursson)
Elskuleg móðir mín er látin. Hún
fékk lausn frá þessu lífi og lang-
vinnu heilsuleysi árla morguns 28.
nóvember sl. Þeirri líkn getum við
ástvinir hennar fagnað nú, meðan
sorg og eftirsjá blandast öllum
kæru minningunum sem við eigum
um hana. Sorgin og gleðin eru syst-
ur og enginn getur glaðst af hjarta
nema sá sem hefur kynnst sorg-
inni, stendur einhvers staðar. Og
er það ekki einkennilegt að aðeins
góðu minningarnar lifa. Ef eitthvað
er til af öðrum toga þá er eins og
miskunnsamri blæju gleymskunnar
sé sveipað um þær svo þær hverfa
sjónum. Það er líka þannig að þeg-
ar þessi gestur kveður dyra, sem
alla heimsækir að lokum og enginn
fær umflúið, þá er eins og allt ann-
MINNINGAR
að verði léttvægt og ekkert skipti
máli nema þetta sem var og við
áttum sameiginlegt með þeim ást-
vini sem horfinn er yfir á land eilífð-
arinnar „meira að starfa Guðs um
geim“.
Það er sárt að skiljast við móður,
manneskjuna sem gaf mér lífíð, sem
ól mig í þennan heim, nærði á eigin
líkama, kenndi bænimar og faðir-
vorið, kom mér á legg og til nokk-
urs þroska. Síðan tók lífíð og tilver-
an við að slípa og móta manngerð-
ina. En alltaf fylgdist hún með og
var reiðubúin að rétta hjálpandi
hönd, ef hún var þess megnug.
Helst vildi hún halda alla tíð utan
um hópinn sinn og gleði hennar var
mikil þegar allir voru heima saman
eins og í skólafríum og á hátíðum.
Þá kom stundum fyrir að við fengum
kakó í rúmið, sérstaklega á rauðu
dögunum eins og þeir hétu hjá
henni, sunnudagamir og aðrir frí-
dagar. En svo lét hún okkur ekki
liggja of lengi í rúminu, því það var
alltaf nóg að gera á sveitaheimili á
þeim tímum þegar við vomm að
alast upp.
Hún mamma var fædd og uppal-
in Reykvíkingur og var það lengi í
hjarta sínu. Þar gifti hún sig fyrra
sinni og bytjaði búskap við erfíð
skilyrði á erfíðum tímum, átti tvo
syni, skildi við manninn sinn og var
um tíma ein með drengina sína tvo.
Svo kom að því að hann faðir minn
var að taka við búi á föðurleifð sinni.
Hann vantaði ráðskonu og auglýsti.
Og mamma sá auglýsinguna og sló
til að fara í Borgarfjörðinn, að Dýra-
stöðum í Norðurárdal. Þar bjuggu
þau allan sinn búskap, eignuðust
fimm börn og misstu af þeim eina
stúlku á fyrsta ári sem þau söknuðu
sárt og lengi. Hin uxu úr grasi og
vöndust við alla þá vinnu sem þurfti
að leggja fram við sveitabúskap á
þeim tímum. Hennar mikla lífsstarf
var í því fólgið að búa okkur öllum
gott heimili, ala okkur upp, hugga
og hirta eins og góð móðir gerir,
elda, baka, þvo og þrífa endalaust.
Þetta var og er hlustskipti hús-
mæðra fyrr og síðar við misjöfn
skilyrði. Sennilega getur enginn
gert sér í hugarlund nú á tímum
tækni og vísinda, við hvaða skilyrði
var unnið á heimilum án allra þæg-
inda okkar tíma, án rafmagns og á
stundum án vatns, því stundum vildi
vatnið þrjóta á sumrin og ftjósa á
veturna. Þessa minnist ég vel, t.d.
var ég oft að hjálpa til við að skola
þvott úfy í bæjarlæknum og annað
ámóta. Ég man líka hversu mikil
umskipti urðu í bænum þegar raf-
magnið kom, þá var ég sextán eða
sautján ára.
Allt um það, þá undi hún brátt
hag sínum svo vel í Norðurárdalnum
að þaðan vildi hún sig ekki hreyfa.
Þegar á leið ævi hennar þurfti hún
oft að beijast við erfiðan sjúkleika,
sem lá þó á stundum niðri og þá
naut hún sín vel, því í eðli sínu var
hún félagslynd og naut þess að
blanda geði við aðra. Ekki hvað síst
var hún afar barngóð og blíð við
þá sem af einhveijum ástæðum áttu
erfítt uppdráttar í lífinu. Réttlætis-
kennd hennar var rík og í raun og
veru mátti hún ekkert aumt sjá.
Börn voru hennar líf og yndi, enda
naut hún þess innilega þegar barna-
börnin fóru að koma við sögu í líf-
inu og þau elskuðu að vera í sveit-
inni hjá afa og ömmu, sofa í
„millinu“, spjalla við ömmu og spila
marías og rússa, fara í fjósið og
fjárhúsin með afa, láta afa lesa sög-
ur á kvöldin áður en Óli Lokbrá
lokaði augum þeirra, borða bestu
flatkökur í heimi, sem amma bakaði
á gashellunni sinni, og fleira og
fleira sem þau geyma nú í dýrmæt-
um minningasjóði.
En þar kom að þessum þætti lauk.
Heilsa hennar bilaði alvarlega og
löng sjúkrahúsvist tók við. Að lokum
stóðum við frammi fyrir því að vista-
skipti urðu ekki umflúin. Þau fengu
inni á Dvalarheimili aldraðra í Borg-
arnesi, einmitt á þeim tíma sem
þörfín var mest og síðan hefur heim-
ili þeirra verið þar. Hann var löngu
tilbúinn að flytja, vildi raunar fara
fyrr þegar kynslóðaskipti urðu á
Dýrastöðum og sonur þeirra
tengdadóttir tóku við búi. Henni
veittist erfiðara að sætta sig við
nýja heimilið en þegar fram liðu
stundir lagaðist það. Þau tæp fímm
ár sem þai' hafa átt heima þar hafa
þau og sér í lagi hún notið mikillar
og góðrar umönnunar sem við viljum
nú þakka af alhug. Síðustu tvö árin
hafa reynst þeim allgóð og er gott
að minnast þess nú, þegar breyting
er á orðin. í haust er leið þurfti hún
að fara á sjúkrahús og átti þaðan
ekki afturkvæmt. Hún fékk hægan
og fallegan viðskilnað, eins og þeg-
ar kertalog slokknar. Faðir minff?*
vék ekki frá henni síðustu sólar-
hringana. Fyrir sérstakan velvilja
starfsfólks á A-deild Sjúkrahúss
Akraness var honum gert kleift að
líkna henni í síðasta stríðinu henn-
ar. Við systkinin skiptumst síðan á
að vera hjá þeim eftir því sem unnt
var. Það kom í minn hlut að vera
hjá þeim nokkrar nætur og nú minn-
ist ég þess með þakklæti að hafa
fengið að hlusta á þau sofa. Það
var eitthvað sem snerti ákveðinn
streng í bijóstinu. Mér veittist líka
sú blessun að fá að vera henni ná-
læg síðustu andartökin og halda í
höndina hennar á meðan.
í dag verður hún flutt heim í ..
dalinn sinn, að Dýrastöðum sem
hjarta hennar var hugfólgnastur
staða og lögð til hinstu hvfldar við
hlið litlu dótturinnar sem hún missti.
Sofðu rótt, móðir mín góð, vertu
Guði falin og hjartans þakkir okkar
allra fyrir líf þitt og starf.
Guð minn gefðu þeim frið
gleddu og blessaðu þá
sem að lögðu mér lið
ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir)
Þín,
Kristín.
ER FEGURSTA
KIRKJAN Á
fSEANDI f
FEGURSTU
KIRKJUNNI
ÁÍSEANDI?

Hallgrímskirkja á vígsludegi?
Bænhúsið á Núpsstað?
Prýði Norðurlands?
Djásnið á hálsi Kópavogs?
Því svarar þú einn.
Ljóðabók, myndabók og fræðibók eftir Jón Ögmund Þormóðsson
um fjársjóði kirknanna, kristninnar og sögunnar okkar.
Fjörutíu Ijóð í einum Ijóðaflokki um nokkrar fegurstu kirkjur íslands.
Stór litljósmynd tengist hverju Ijóði. Skýringar, t.d. um fyrirmyndina að
turni Hallgrímskirkju og fjölda flísanna í altaristöflunni í Skálholti,
tilvitnanir í Biblíuna og aðrar trúarheimildir, svo sem hvar sagan um
eyri ekkjunnar sé geymd, ítarleg orðaskrá, vandaður útdráttur á ensku
o.fl. Ort um áttundu hverja kírkju, skrifað um fjórðu hverja kirkju.
FRÓDI
BÓK4 & BLAÐAÚTGÁFA
W'fÓK
Á kærleiksstundu
getur hjarta þitt verið
fegursta kirkjan á íslandi.
\