Morgunblaðið - 31.12.1995, Blaðsíða 18

Ljósmyndir/Ragnar Axelsson
18 B SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 1995 B 19
Hreinn
og hvítur
Skáldið fer sínum trega vonlausum vonum og segir
með vetrarkvíða og spyrjandi orðum í myrkrið svarta
og nótt sem hvarf inní land vort sem ruddir veglausir vegir
og vitjar oss enn eins og minning sem býr við vort grunlausa hjarta,
snjor
J.H.
að dauðinn sé snjór við stirðnað land vort og liggi sem mara
á lifandi brjósti sem kelur við tímalaust högg undir gafli
og ekkert sé lengur, en það sem var grandalaus gjálpandi fjara
sé gæfulaus hroði og myrkvuð nótt undir fallandi skafli.
Samt stöðvast augað við draum vorn um blákalda daga sem kalla
vort deyjandi líf til vitnis um upprisu þjóðar í nauðum,
vér horfum enn til vonar með sól er sígur til íjalla
og syngur vorið til lífsins og blómin úr klakanum dauðum.
En snjórinn er minning skálds um dauðann hreina og hvíta
sem hverfur að moldinni sjálfri og rís með henni að vori
einn ilmandi dag þegar grösin af jörðinni lyftast og líta
til ljóss þar sem himinn speglast við sóldögg í hverju spori.
MATTHÍAS JOHANNESSEN