Morgunblaðið - 16.02.1996, Side 6

6 FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
38 þúsund tonnum af loðnu verið landað á Eskifirði
„Veisla síðustu sólarhringana“
Morgunblaðið/Ásdís
LOÐNUFRYSTING fyrir Japan er hafin og fylgjast fulltrúar japönsku kaupendanna grannt með
gangi mála. Engin loðna er fryst fyrir þá, standist hún ekki kröfur um ferskleika og gæði.
Starfsmannafé-
lag ríkisstofnana
Kosið á milli
tveggja for-
mannsefna
TVÖ framboð til nýs for-
manns Starfsmannafélags
ríkisstofnana komu fram á
fundi trúnaðarmannaráðs
félagsins í gær. Uppstill-
inganefnd gerði tillögu um
Jens Andrésson, núverandi
varaformann félagsins, en
auk þess kom fram tillaga
um Braga Michaelsson sem
formann. Fékk Jens 74 at-
kvæði og Bragi 32 atkvæði.
Aðalfundur verður
haldinn 28. mars
Miklar breytingar verða
nú á stjórn SFR vegna þeirr-
ar reglu í félaginu að
stjórnarmenn megi ekki sitja
lengur en sex ár samfleytt.
Sigríður Kristinsdóttir, sem
verið hefur formaður félags-
ins síðustu sex ár lætur af
formennskunni og auk þess
ganga úr stjórn fimm aðrir
stjórnarmenn. Stjómin er
skipuð sex aðalmönnum og
fjórum varamönnum, auk
formanns.
Aðalfundur félagsins
verður haldinn 28. mars
næstkomandi. í síðasta lagi
tuttugu og fimm dögum fyr-
ir aðalfund þurfa framboð
að liggja fyrir og þarf minnst
fimmtíu meðmælendur til að
bjóða sig fram. Ef fleiri en
eitt framboð berast verður
kosið um forystu í félaginu.
„VERTÍÐIN hefur gengið vel,“
segir Emil Thorarensen, útgerð-
arsljóri Hraðfrystihúss Eski-
fjarðar. Hann segir að Hólma-
borgin hafi byijað 3. janúar á
flottrollsveiðum og landað í jan-
úarmánuði rúmum sex þúsund
tonnum. „Veiðarnar í nót byij-
uðu rétt undir mánaðamótin og
síðan má segja að það hafi verið
góð veiði og sannkölluð veisla
siðustu tvo sólarhringa," segir
Emil, en þegar náðist tal af hon-
um í gær var Jón Kjartansson á
leið í land með fullfermi eða
1.100 tonn eftir tvö köst.
A Eskifirði hefur verið landað
upp úr sjó um 38 þúsund tonnum.
Þar af hafa farið í frystingu um
1.100 tonn á Asíu og 500 tonn á
Rússland. „Hrognafyllingin er
14,5% til 15%,“ segir Haukur
Björnsson rekstrarstjóri. „Það
má búast við því að héðan af
fari mest á Japan og við stefnum
á að verða ekki undir 2.000 tonn-
um í útflutningi á frystri loðnu.“
Loðnuverðið viðunandi
fyrir alla
Aðspurður um verð á loðnu
segir Emil: „Þetta er allt á sömu
hendi þjá okkur. Við erum með
útgerð og fiskvinnsluna í landi.
Eg held að loðnuverðið sé viðun-
andi fyrir alla aðila og þar með
talda sjómennina. Við erum með
talsvert hærra verð en manni
skilst að sé greitt suður með sjó.
Við greiðum ekki þijú þúsund
krónur á tonnið hér heldur rúm-
ar 5 þúsund krónur."
Mokveiði á loðnumiðunum
Mokveiði er nú á loðnumiðun-
um. Loðnuflotinn var í gær að
veiðum rétt austan við Hroll-
laugseyjar, aðeins um eina mílu
frá landi. Skipin fylla sig í tveim-
ur og þremur köstum og vandinn
er að passa að köstin verði ekki
of stór.
Mikil veiði var einnig í fyrri-
nótt og mörg skip því á landleið
eða á leið á miðin á ný. Siguijón
Valdimarsson, skipsljóri á Beiti
frá Neskaupstað, segir að nú sé
enginn vandi að fá eins mikla
loðnu og menn ráði við. Slíkt sé
magnið. Hann segir loðnuna þok-
ast vestur með landinu, en hún
fari sér fremur hægt.
Frysta eins og afköst leyfa
Beitir flokkar loðnuna um
borð. Síðan dælir hann flokkaðri
loðnu um borð í frystitogarana,
Gnúp og Örfirisey, sem frysta
eins og afköst leyfa. Danska skip-
ið Geysir, sem Síldarvinnslan í
Neskaupstað er með á leigu, sér
svo um að taka „hratið" og flytja
til hafnar til bræðslu. Hann fór
síðast á Siglufjörð með loðnu til
bræðslu og er á leið á miðin aftur.
350.000 tonn veidd
Loðnuafiinn frá áramótum er
nú um 180.000 tonn og frá upp-
hafi vertíðar síðastliðið sumar
hafa um 350.000 tonn af loðnu
borist hér á land. Því eru eftir
um 550.000 tonn af leyfilegum
heildarafla.
Kosningar í Starfsmannafélagi Reykjavíkurborgar á mánudag og þriðjudag
Þrír gefa kost á
sér í formannskjöri
Grétar Jón Marías Sjöfn
Magnússon. Sveinsson. Ingólfsdóttir.
KOSNINGAR til stjórnar Starfs-
mannafélags Reykjavíkurborgar
fara fram á mánudag og þriðjudag
19. og 20. febrúar. Þrír eru í fram-
boði til formanns, Grétar Jón Magn-
ússon, starfsmaður Rafmagnsveitu
Reykjavíkur, Marías Sveinsson,
starfsmaður Strætisvagna Reykja-
víkur, og Sjöfn Ingólfsdóttir, núver-
andi formaður félagsins.
Að auki er kosið um helming tíu
manna stjórnar félagsins og eru sjö
manns í kjöri um þau fimm sæti.
Þau eru: Guðrún Guðjónsdóttir,
Helgi Eiríksson, Jakobína Þórðar-
dóttir, Jónas Engilbertsson, Óskar
D. Ólafsson, Pétur-Ingi Frantzson
og Örn Steinsson.
Rúmlega 3.100 manns eru á kjör-
skrá, en kosningarnar fara fram í
húsnæði Bandalags starfsmanna
ríkis og bæja að Grettisgötu 89.
Kjörstaður er opin frá 15-20 á
mánudag og frá 09-20 á þriðjudag
og verða atkvæði talin á þriðjudags-
kvöld þegar kjörstað hefur verið
lokað.
Ekki ánægður með
stjórnarfyrirkomulagið
Grétar Jón Magnússon, starfs-
maður Rafmagnsveitu Reykjavíkur,
segir að hann gefi kost á sér í for-
mannskjöri vegna þess að hann sé
alls ekki ánægður með stjórnarfyr-
irkomulagið i félaginu, en hann sé
búin að starfa í tvö ár sem trúnaðar:
maður og fulltrúi sinnar deildar. í
félaginu væru fimmtán deildir og
þær væru ólíkar innbyrðis. Stjórn-
unin þyrfti að vera miklu víðtækari
þ.e.a.s að formaður og stjórn félags-
ins ættu að vera í miklu nánara
sambandi við deildirnar til dæmis
með heimsóknum til þess að vera
í betra sambandi við félagsmenn.
Grétar sagði að ef hann næði
kjöri myndi hann beita sér fyrir að
ná meiri samstöðu á milli deildanna
og að upplýsingastreymi frá ein-
stökum deildum til stjórnar yrði
meira. Þá myndi hann ekki síst
beita sér fyrir því að sú stefna yrði
tekin upp í félaginu að það væri
ákvörðun félaganna hvað gert yrði,
en ekki ákvörðun einhverra örfárra
manna.
Grétar bætti því við að hann
hefði ekki lofað félögum neinum
launahækkunum. Hins vegar yrði
að berjast fyrir því að sómasamleg
laun fengjust greidd. Félagar í
Starfsmannafélaginu hefðu verið
að dragast aftur úr. Það tengdist
því að út úr félaginu hefðu farið
deildir sem hefðu stofnað sérstök
félög og gert síðan betri samninga
í kjölfarið. Hann ætlaði hins vegar
alls ekki að splundra félaginu, held-
ur að reyna að ná meiri samstöðu
milli deildanna og gera félagið
sterkara en það væri í dag.
Grétar sagði að sá hópur sem
styddi hann og hefði óskað eftir að
hann gæfi kost á sér væri hópur
sem hefði verið að hittast í allan
vetur. Það hefði alltaf verið að
fjölga í þeim hóp og sagðist hann
vonast til þess að félagar í Starfs-
mannafélaginu Iáti verða af því að
fjölmenna á kjörstað, þannig að það
komi greinilega fram hver sé vilji
félagsmanna.
Harðari launastefna
Marías Sveinsson, starfsmaður
Strætisvagna Reykjavíkur, segir að
ástæðan fyrir því að hann hafi
ákveðið að gefa kost á sér sé að
ijöldi fólks hafi skorað á hann í
kjölfar þess að ljóst var að það
kæmi til kosninga í félaginu. Menn
hafí óttast að framboð Grétars
Magnússonar yrði ef til vill eitthvað
misheppnað og því hafí verið geng-
ið á hann. „Eg hugsaði málið vel.
Ég er búin að vera lengi hundóá-
nægður með félagið mitt. Ég hef
lent í deilum við Sjöfn, samanber
strætódeiluna, og ég er með allt
aðrar áherslur. Eg vil breyta og
gera félagið miklu opnara og því
sló ég til og fór í framboð," sagði
Marías.
Hann sagðist einnig vera andvíg-
ur því hversu erfitt væri fyrir hinn
vénjulega félagsmann í verkalýðs-
hreyfingunni að komast í framboð.
Hann sagði að hans helsta baráttu-
mál í félaginu væri að hann vildi
taka upp miklu harðari launastefnu.
Samflotsstefnan væri löngu búin
að ganga sér til húðar. Þá vildi
hann taka upp opnari vinnubrögð
í félaginu og fara meira út á meðal
fólksins. Einnig vildi hann koma
upp aðstöðu fyrir einstakar deildir
félagsins sem væru fimmtán tals-
ins, þannig að þær hefðu betra
tækifæri til þess að sinna sínum
sérmálum með félagið að bakhjarli.
Marías sagði að sér fyndist líka
óeðlilegt að ellilífeyrisþegar í félag-
inu sem mynduðu eina stærstu deild
þess ættu ekki fulltrúa í stjórn fé-
lagsins. Lífeyrisgreiðslur væru
ákveðin prósenta af launum starfs-
manna og því væri eðlilegt að full-
trúar lífeyrisþega ættu kost á að
hafa áhrif á mótun launastefnunnar
í félaginu.
Kjaramálin á oddinum
Sjöfn Ingólfsdóttir, núverandi
formaður félagsins, sagðist gefa
kost á sér til áframhaldandi forystu
í félaginu vegna þess að hún hefði
áhuga á að halda áfram því starfi
sem hún hefði verið að vinna. Hún
hefði verið í þessum störfum í nokk-
ur ár og teldi sig hafa ráðið nokkuð
vel við þau verkefni sem við hefði
verið að glíma á undanförnum fimm
árum.
Hún sagði að það gæfi auga leið
hver væru helstu baráttumálin í
stéttarfélögum hveiju sinni. Það
væru kjaramálin í heild sinni, bæði
þau laun sem greidd væru og eins
livað fengist fyrir þau laun sem
fólk fengi í hendurnar. Þetta hefðu
verið meginverkefnin og yrðu það
ávallt.
Aðspurð hvort það hefði komið
henni á óvart að það skyldi koma
til kosninga í félaginu, sagði hún
það ekki vera. Hins vegar hefði
ýmislegt í aðdragandanum komið
henni í opna skjöldu. „Þegar á stað
er farið er þetta bara ágætt mál.
Það gefst ágætt tækifæri til þess
að ræða við félagsmenn. Þetta er
búið að vera fróðlegt og maður
hefur aflað sér reynslu,11 sagði
Sjöfn.
Aðspurð um málefnaágreining í
kosningabaráttunni sagði hún að
það væri kannski eðlilegt að nýir
menn teldu að breytinga væri þörf.
Spurningin væri hins vegar hvort
breytingar væru gerðar breyting-
anna vegna eða hvort það væri
málefnalegur rökstuðningur á bak
við þær.
Sjöfn sagðist vona að kosninga-
baráttan skildi ekki eftir sig sár.
Félagar í Starfsmanafélagi Reykja-
víkurborgar ættu svo margt sam-
eiginlegt. Kosningabaráttan yrði til
þess að skerpa línurnar en að henni
lokinni stæðu allir upp sáttir.
„Við sitjum hér hópur af hressu
fólki og vinnum að því að ég nái
hér góðri kosningu og göngum að
því verki með bros á vör,“ sagði
Sjöfn að lokum.