Morgunblaðið - 14.03.1996, Page 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 14. MARZ 1996 39
SIG URBJORN
EINARSSON
+ Sigurbjörn Ein-
arsson var
fæddur í Reykjavík
6. apríl 1981. Hann
Iést í Laugaskóla í
Sælingsdal 8. marz
síðastliðinn. Sigur-
björn var sonur
hjónanna Einars
stúdents Sigfússon-
ar frá Möðruvöllum
og Onnu Maríu Eg-
ilsdóttur frá Breið I
Goðadalssókn. Fað-
ir hans dó í des-
ember 1989 af slys-
förum og móðir
hans í september á sl. hausti.
Fósturfaðir hans var Eyjólfur
Vilhelmsson búandi í Fögru-
brekku í Staðarsókn í Hrúta-
firði og átti Sigurbjörn lög-
heimili þar.
Utför Sigurbjörns verður
gerð frá Fossvogskirlgu í dag
og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Elskulegur ömmudrengurinn
minn er farinn, sorg býr í hjarta
og söknuðurinn er mikill.
Ótímabært finnst okkur öllum,
en kannski ekki óskiljanlegt. Hann
sem svo ungur var, hafði lifað svo
mikinn sársauka af þvílíkri hug-
prýði og æðruleysi að mér fannst
hann sýna meiri styrk og huggun
handa öðrum sem væri hann ofar
okkur. Staðfastur og óbifanlegur
gekk hann leiðina sína. í júní mán-
uði sl. fékk elskuleg móðir hans
úrskurð um banvænan sjúkdóm, á
sama tíma fékk hann sjálfur að
vita, að hann þyrfti í aðgerð, sem
óframkvæmanleg var hér á landi
og ákveðin í Gautaborg. Um tíma
lágu móðir og sonur hlið við hlið á
Borgarspítalanum, hugguðu þau
hvort annað og bæði gerðu Iítið úr
því sem fyrir höndum var. Aðskiln-
aðurinn óhjákvæmilegi var fram-
undan, aðgerð í framandi landi 2.
ágúst. Til þess dags sat hann hveija
stund hjá móður sinni á St. Jós-
efsspítala í Hafnarfirði. Heimili
hans var sem oftast áður hjá mér
og svo í Kögurseli 13 hjá syni mín-
um Sigurði og konu hans Önnu, sem
fylgdu honum síðan til Gautaborgar
og studdu hann með hlýju og ást-
ríki. Frá þeim fylgja honum hlýj-
ustu kveðjur.
Sigurbirni var fjölskylda og
frændsemi mikið mál. Hann vildi
hafa samband við skyldmenni sín.
Til Svíþjóðar fór hann til skyldra
sem var honum mikils virði, þar var
föðurafi hans Sigfús B. Einarsson,
sem tók honum opnum örmum sem
og ijölskylda hans öll.
Aðgerðin gekk að óskum og
heimkomu þráði hann sem fyrst
vegna mömmu sinnar. Hann fékk
uppfyllta þá bæn sína að sitja hjá
henni uns yfir lauk. Með einstakri
ró og stillingu fylgdu bræðurnir
þrír, Svavar, Sigfús og Sigurbjörn,
henni til hinstu hvílu. Föður sinn
Einar höfðu þeir nokkrum árum
áður kvatt. Hvílustaður Sigurbjörns
verður við hlið foreldra sinna og
er það huggun.
Framtíðaráform hans voru svo
ótrúlega ákveðin og skýr og sárt
er að fá ekki að styðja og styrkja
hann í þeim.
Hann stýrði sér sjálfur í þá höfn
sem hann kaus að fara, í faðm
móður sinnar og föður. Ég veit að
hann treystir okkur sem hann fór
frá, að við sýnum honum skilning
og í anda hans séum fær um að
ganga í gegnum þá sorg sem frá-
fall hans er okkur, sem elskuðum
hann svo mikið.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
Guð blessi drenginn minn.
Amma Sigrún.
„Vertu trúr alt til
dauða og Guð mun
gefa þér lífsins kór-
ónu.“
Á síðasta vori, löngu
fyrr en snjóa leysti, var
sonarsonur Sigrúnar
systur minnar eitt
fermingarbarnanna í
litlum hópi ungmenna
í fámennri sókn norður
í Hrútafirði. Foreldrar
hans höfðu búið í fárra
ára hjónabandi syðra,
lengst af suður á
V atnsley suströnd.
Sigurbjöm var yngstur
þriggja sona þeirra, en hinir bræð-
urnir eru Svavar menntaskólapiltur
og Sigfús, starfsmaður hjá Essó í
Reykjavík. Móðir þeirra, Anna Mar-
ía, sem var háð veikindum alla
ævi, lézt á St. Jósefsspítala í Hafn-
arfirði í september sl. aðeins 41 árs.
Unglingur hafði Anna María trú-
lofazt pilti á nágrannabæ nyrðra,
Hrólfi Guðmundssyni á Lýtings-
stöðum. Hann varð úti í skaðaveðri
rétt fyrir hátíðar 1973, en sonur
þeirra, Guðmundur Björgvin,
drukknaði í Djúpadalsá tveggja ára.
Auk meðfæddra veikinda var þetta
mikil reynsla Önnu Maríu, sem hún
bar þó af séf með ótrúlegri stillingu
og trúarstyrk.
Fyrir sjö árum kynntist hún Eyj-
ólfi Vilhelmssyni frá Fögrubrekku
í Bæjarhreppi. Bjuggu þau hin
fyrstu árin á Hvammstanga, en
settust svo að á föðurleifð hans.
Ólst því Sigurbjörn upp með Eyjólfi
frá sjö ára aldri. Vann móðir hans
hörðum höndum fyrir drengjunum,
síðast á Borðeyri og þótti bæði
smekkvís og myndvirk, en gekk þó
aldrei heil til skógar. Drengirnir
ólust upp við þau býti og raunar
mikla áhyggju og þann dauðans
ótta, sem stöðugt vofði yfir. Eyjólf-
ur reyndist einkum Sigurbirni hlýr
og vinfastur. Eru sorgir hans mikl-
ar eftir missi Önnu Maríu og svo
sviplegt fráfall hins 14 ára ungl-
ings. Sigurbjörn dó yfirbugaður af
veikindum og dauðastríði móður
sinnar, áhyggjum og kvíða. Þá hafði
hann sjálfur farið tvisvar til Gauta-
borgar, þar sem Sigfús Bergmann
Einarsson afi hans er læknir, geng-
izt undir skurðaðgerð, sem þó
heppnaðist, en fékk góðan læknis-
dóm nú í janúarlokin í hinni síðari
Gautaborgarferð. Fór Anna mág-
kona föður hans með honum hina
fyrri og tvísýnu ferð, en þau hjónin
Anna og Sigurður Sigfússon hafa
reynzt bróðursyni hans frábærlega
vel, trygglynd og styrk. Síðari ferð-
ina mun nágranninn þeirra í Fögru-
brekku, Gísli Jósefsson, hafa farið
með honum, en grannar þeirra á
öllum bæjum verið stoð og stytta
Fögrubrekkufólksins í raunum og
vanda hins síðasta og erfiða tíma
og að vísu löngum fýrr.
Unglingar úr Bæjarhreppi hafa
notið skólavistar á Laugum í Sæl-
ingsdal um mörg ár við gagnkvæm
góðkynni. Dauði ungmennisins,
frænda míns, er undantekning, sem
á sína skýringu í hinu þrotlausa
veikindastríði móður hans, skilnaði
foreldranna og föðurmissi og svo
áraun eigin veikinda og einstæð-
ingsskap, er bræður hans voru báð-
ir brottfluttir, þótt vel færi á með
þeim Eyjólfi að því er virtist. Raun-
ar höfðu hjónin Sveinbjörn Jónsson
og Jóhanna Brynjólfsdóttir í Skál-
holtsvík boðið Sigurbirni vist og
veru, sem hann þó ekki þekktist til
langframa, enda kaus hann það
óháða líf og fijálsræði, sem hann
naut í Fögrubrekku fremur en for-
sjá og fyrirhyggju Skálholtsvíkur-
hjónanna. Hafi þau heilar þakkir
fyrir allt, sem þau gerðu drengnum
til góðs og gæfu.
Fermingarorðin og fyrirheiti
þeirra frá hátíðardeginum í fyrravor
eru mér efst í huga, þegar ég hugsa
til örlaga Sigurbjörns og uppgjafar
úr fjarlægu landi. Vertu trúr allt
til dauða og Guð mun gefa þér lífs-
ins kórónu. Lagði drengurinn sig
fram í kverlærdómnum og tók ferm-
ingunni af innileik og alvöru. Hann
var trúr, þótt dauða hans bæri að
með svo sviplegum hætti að þyngra
er til að hugsa en tárum taki. Lífs-
ins kórónan eru þeir endurfundir
við móðurina, sem hann þráði og
trúði svo staðfastlega á, enda ólst
hann upp við þá eilífðartrú, sem
móðir hans átti svo ríkulega og tók
í arf eftir afa sinn og ömmu á Sauð-
árkróki.
Þótt svona færi, þykir mér, að
fermingardrengurinn í Staðarkirkju
í fyrravor hafi verið trúr allt til
dauðans og er þess fullviss, að Guð
hafi gefið honum þá lífsins kórónu,
sem hann hefur þráð meir en nokk-
ur hugði, vina og vandamanna.
Kirkjuleg fær hann við hlið for-
eldra sinna í Fossvogskirkjugarði.
Svo er ömmu hans fyrir að þakka.
Hún er einhver hin styrkasta kona
í mótlæti og sorg, sem ég hef
kynnzt í löngu prestsstarfi, en áður
með foreldrum okkar heima á
Möðruvöllum. Guð gefi einnig henni
lífsins kórónu, eftir allt sem yfir
hefur gengið og nú síðast við jarð-
neska burtför hins unga sonarson-
ar.
Úr fjarlægð sendum við Guðrún
samúðarkveðjur í bæn og lofsöng
um trúna þessa lífs og annars. Um
kórónu lífsins í sjálfum dauðanum.
Ágúst Sigurðsson,
\ Prestbakka.
+
Elskulegur sonur okkar, bróðir og mágur,
ÞORSTEINN ÁGÚST BRAGASON,
Vatnsleysu,
Biskupstungum,
verður jarðsunginn frá Skálholtskirkju laugardaginn 16.
kl. 13.30.
mars
Halla Bjarnadóttir, Bragi Þorsteinsson,
Ragnheiður Bragadóttir, Eymundur Sigurðsson,
Inga Birna Bragadóttir, Kristrún Bragadóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
AVONA J. JENSEN,
Furugerði 1,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 15. mars kl. 13.30.
Erla Þorvaldsdóttir,
Ása Hilmarsdóttir,
John Þórður Kristinsson,
Ása M. Kristinsdóttir,
Hans Jakob Kristinsson,
Þórir Indriðason,
Hanna Indriðadóttir Coare, Dennis Coare,
barnabörn og barnabarnabörn.
LEVI
DIDRIKSEN
+ Leví Didriksen
fæddist í
Reykjavík 21. júní
1995. Hann lést í
Reykjavík 12. mars
síðastliðinn. For-
eldrar hans eru
Heidi og Schumann
Didriksen. Útför
Levís fer fram frá
Grafarvogskirkju í
dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Mér er þungt um
hjartað að skrifa minn-
ingarorð um elskuleg-
an lítinn frænda minn, Leví Didrik-
sen, sem er látinn eftir erfið veik-
indi aðeins átta mánaða gamall.
Leví fæddist með sjúkdóm sem
enginn mannlegur máttur gat lækn-
að. Drottinn hefur tekið hann til
sín og hlíft honum við frekari þján-
ingum í þessum heimi. Eftir sitja
ungir foreldrar og sjá á eftir frum-
burði sínum. Það er þungbærara
en orð fái lýst.
En það er alltaf ljós í myrkrinu
ef við trúum á Jesú og mátt hans
til að lækna öll sár. Þrátt fyrir
Læknar
þrautir sínar brosti
Leví og fagnaði for-
eldrum sínum þegar
þau með einstökum
dugnaði sinntu honum
á gjörgæsludeild
Landspítalans þar sem
hann lá í heilan mánuð
tengdur við vélar um
allan líkamann. Síð-
ustu sólarhringana var
hann heima hjá for-
eldrum sínum í sínu
rúmi í notalegu og ró-'
legu umhverfi og naut
umhyggju pabba og
mömmu.
og hjúkrunarfólk
barnadeild og gjörgæsludeild Land-
spítalans, svo og sjúkrahúsprestur,
gáfu Heidi og Schumann kraft og
styrk, svo og fyrirbænir fjölda fólks.
Ég bið góðan Guð að halda utan
um bróður minn og mágkonu og
leyfa minningu um fallegt barn að
blómstra.
Elsku litli Leví minn, frænka
kveður þig og ég sé fyrir mér að
Ingvar og Beinta og aðrir ástvinir
leiði þig inn í dýrðina.
Rúna „fastur“.
t
Útför
RAGNARS JÓNSSONAR
frá Hólmi á Mýrum,
til heimilis
á Skjólgarði, Höfn,
verður gerð frá Hafnarkirkju á Höfn laugardaginn 16. mars
kl. 14.00.
Aðstandendur.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
ÞORGRÍMUR JÓNSSON
bóndi,
Kúludalsá,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju
föstudaginn 15. mars kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er góð-
fúslega bent á Sjúkrahús Akraness.
Margrét A. Kristófersdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar
og tengdafaðir,
RÚNAR PÉTUR YOUNG,
Lindsay,
Ont., Kanada,
lést 6. mars.
Útförin fór fram í heimabæ hans.
Birna N. Young,
Aaron R. Young, Jennifer Boksman,
Njáll Þ. Young,
Helen G. Young.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför elskulegrar móður okk-
ar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
MARSIBIL BERNHARÐSDÓTTUR
kaupkonu
frá Kirkjubóli,
Valþjófsdal.
Sérstakar þakkir til alls hjúkrunarfólks
í Hlíðarbæ og Hrafnistu Reykjavík.
Helga Hjörvar, Úlfur Hjörvar,
Birgir Hjaltalin, Helga Sigurðardóttir,
Bernharð Hjaltalín,
Gerður Hjaltalín, Vilberg Sigtryggsson,
Torfi Hjaltalin,
Anna Hjaltalin, Stefán Jósafatsson,
Stefán Hjaltalín, Svanhvít Jakobsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.