Morgunblaðið - 14.04.1996, Blaðsíða 8

8 SUNNUDAGUR 14. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
ÞAÐ verður að skipta um stellin í þeim. Það gengur hreint ekkert að naga . . .
Austurstræti
í nýjan búning
í TILLÖGU að breyttu Austurstræti er gert ráð fyrir að akrein-
in verði færð nær suðurhlið götunnar og að þar verði stöplar
undir myndverk. Norðan við götuna er gert ráð fyrir gangandi
umferð og sölubúðum.
BORGARRÁÐ hefur samþykkt til-
lögu að breytingum á Austurstræti
frá Lækjartorgi að Ingólfstorgi. Gert
er ráð fyrir að framkvæmdir hefjist
eftir 17. júní og að í fyrsta áfanga
verði Austurstræti frá Lækjargötu
að Pósthússtræti. Um 40 milljónum
króna verður veitt til verksins í ár.
Að sögn Guðna Pálssonar arki-
tekts verður í fyrsta áfanga unnið
að endurbótum á Austurstræti frá
Lækjargötu að Pósthússtræti en
sjálft Lækjartorg bíður síðari tíma.
Gert er ráð fyrir að norðan við göt-
una verði komið fyrir ljósastaurum
með góðri lágri lýsingu og tijáröð
eftir allri götunni að Ingólfstorgi.
„Akreinin verður eins sunnarlega í
götunni og unnt er en gangstéttin
breikkuð norðan við götuna, þar sem
er skjól og menn geta notið sólar,“
sagði Guðni. Engir kantsteinar verða
í götunni, en pollar munu afmarka
ökuleiðina.
Borð úti á gangstétt
Guðni sagði að hugmyndin væri
að á góðum dögum yrði gatan opin
fyrir alla aðstandendur hennar, svo
sem veitingahús og verslanir með
sína sölu. Veitingahúsin gætu þá
sett upp borð á gangstéttinni norðan
við götuna jafnvel þótt þau séu stað-
sett sunnan við götu. „Það er al-
gengt erlendis að borð séu sett út
þar sem sólar nýtur og það ætti einn-
ig að geta gengið hér,“ sagði hann.
Enn fremur er gert ráð fyrir að
norðan við götuna verði komið fyrir
símaklefum, pylsusölu og öðrum
sölubúðum en þess verður gætt að
gönguleiðin verði ávallt fijáls. Sunn-
an við götuna er gert ráð fyrir bíla-
stæðum og þar er lagt til að settir
verði upp stöplar, þar sem koma má
fyrir listaverkum. „Þarna mætti
koma fyrir nokkrum stöplum og
skapa þannig götunni sérstöðu um-
fram aðrar," sagði Guðni.
Nv sendlnaa frá Libra
Vorum að taka upp stóra sendiingu frá Libra.
Buxna- og pilsdragtir ásamt síðum
og stuttum kjólum í lit við.
Stærðir 36-46.
Opið í dag, sunnudag.frá kl. 13-17
mraarion
Iþróttahreyfingin á villigötum?
Sigrar deyfa
sársaukann
■! ....
Brynjar Harðarson
BRYNJAR vakti at-
hygli í úrslitaleikjun-
um gegn KA á dög-
unum, þegar Valsmenn
fögnuðu Islandsmeistara-
titli. Jón Kristjánsson þjálf-
ari er einnig leikmaður og
Biynjar atjórnaði liðinu af
röggsemi af varamanna-
bekknum. „Formannsstarfið
er fjölbreytt," sagði Brynjar
er minnst var á þetta atriði.
Það er rnikið starf að
stjóma stórri deild í íþrótta-
félagi. Hvað er það sem fær
fólk til þess?
„Ætli það sé ekki helst
að hæfileikinn til að segja
nei sé ekki nógu mikill. Það
helgast náttúrlega af því að
svona félag sem maður hef-
ur leikið með og tengst allt
sitt líf skiptir miklu máli. Mönnum
er ekki sama um það.“
Fjárhagsstaðan er víða slæm í
íþróttahreyfmgunni og var það t.d.
hjá handknattleiksdeild Vals þegar
þú tókst við, ekki satt?
„Það er hóflega orðað. Sam-
kvæmt viðskiptafræðilegum lög-
málum er svona staða ekkert annað
en gjaldþrot, þegar skuldir eru
famar að nema hátt í tvöfaldri
veltu — en menn hafa ekki látið
rekstur svona félags lúta þeim lög-
málum beint og það er bæði kostur
og galli.“
Hvað veldur og hvað er til ráða?
„íþróttahreyfíngin er á algjörum
villigötum varðandi stjómskipulag.
Starfíð byggist á sjálfboðaliðum,
félögin era rekin samkvæmt sam-
þykktum sem gerðar vora einhvem
tímann í fymdinni en hafa þróast
eins og annað í þjóðfélaginu — allt
nema uppbygging félaganna. Það
er grandvallarvandamál að ákvarð-
anataka, ábyrgð og stefnumörkun
er í algjörum molum. Ef það er í
góðu lagi er það vegna þeirrar
heppni að góðir menn eru við
stjómvölinn hveiju sinni. Félögin
eru farin að takast á við verkefni
sem eru af allt öðru tagi en áður
og þau ekki í stakk búin að taka
við þeirri þróun."
Hvers vegna ekki?
„Því er ekki flókið að svara; um
leið og þjálfarar verða hátt launað-
ir, leikmenn fá meira og minna
allir greiðslur, dómarar eru orðnir
töluvert hátt launaðir og félögin
þurfa að inna af hendi miklar
greiðslur til að reka heildarsamtök-
in [HSÍ] hætta þau að valda hlut-
verki sínu. Annars vegar er félags-
legur pakki og hins vegar fjárhags-
hliðin sem er orðin þannig að félög-
in ráða ekki við hana. Þótt ég segi
þetta græt ég ekki og heimta að
ríki og borg hlaupi undir bagga.
Hreyfíngin þarf að breytast; það
þarf að myndast afl innan félag-
anna, sem sér til þess að það séu
ekki leikmenn og þjálf-
ari sem ráða því hvort
farið er til útlanda í
ferðir, eða hitt og þetta
gert sem ekki eru til
peningar fyrir, heldur
að stjóm stjómi félag-
inu og hafi til þess völd. Og í dag
það ekki hægt nema með atvinnu-
mönnum. Það verður að fara að
reka félögin með launuðu fólki;
ekki með einum framkvæmdastjóra
fyrir hveija deild, heldur heildar-
pakka sem sér um reksturinn þó
að félagið geti áfram verið deilda-
skipt eins og fyrirtæki. Atvinnu-
mennimir geta svo laðað áhugafólk
til starfa. Nú er verið að vinna að
þessu innan Vals — að ein heildar-
stjóm verði yfir öllu félaginu, fjár-
hagsleg ábyrgð liggi á einum stað
og það er algjör forsenda fyrir
áframhaldandi starfi mínu innan
Vals að uppbyggingin verði svona.
Svo er annað mjög stórt vanda-
► Brynjar Harðarson er fædd-
ur 9. ágúst 1961 í Reykjavík.
Hann ólst upp í Hlíðunum, seg-
ist fæddur Valsmaður og er nú
formaður handknattleiksdeild-
ar félagsins. Hann lék lengi
handknattleik, bæði með Val og
í Svíþjóð, en lagði skóna á hill-
una vprið 1993 eftir að Valur
varð Islandsmeistari. Brynjar
varð stúdent frá MH 1981 og
lærði viðskiptafræði við Háskól-
ann í Lundi í Svíþjóð. Brynjar
er kvæntur Guðrúnu Árnadótt-
ur viðskiptafræðingi og eiga
þau og reka fasteignasöluna
Húsakaup.
mál, að hin gamla félagsvitund
hefur alveg vikið fyrir persónulegri
vitund, menn hugsa fyrst og fremst
um eigið skinn.“
Er hægt að snúa þróuninni við?
„Eg held að í raun sé þetta þjóð-
félagslegt vandamál en ekki bara
íþróttahreyfíngarinnar. Menn bera
minni virðingu fyrír skólanum,
kennuram sínum og jafnvel foreldr-
um en áður var. En það þýðir ekki
að gráta, annaðhvort hafa félögin
styrk til að vekja aftur félagsvit-
undina í yngri flokkunum eða ekki.
Það verður að reyna.“
Líður mönnum ekki betur en ella
þegar sigrum er fagnað? „Jú,
sigurinn er það sem menn lifa á.
Aftur á móti er ég viss um að
Grindvíkingar hafa fagnað meira
þegar þeir urðu íslandsmeistarar í
körfuknattleik á fímmtudaginn en
við gerðum. Það er ekki eins fyrir
Jón Kristjánsson að verða íslands-
meistari í sjöunda sinn og Guðmund
Bragason í fyrsta skipti eftir alla
þessa baráttu. Sigur deyfír ekki
sársaukann eins mikið og hann
gerir hjá félagi úti á landi þar sem
einn titill á heilli mannsævi þykir
kannski hið besta mál.“
Hinar og þessar hug-
myndir hafa verið nefnd-
ar til aðgera handboltann
skemmtilegri. Hvað telur
þú að þurfí að gera?
„Ég held að hreyfingin
þurfi að þróast og þrosk-
ast og eins er með handboltann. í
samkeppni þarf að íhuga að íþrótt
eins og handbolti þarf að vera
skemmtun ef hún á að laða að
áhorfendur. Hvað skemmtir fólki?
Fyrst og fremst spenna og hraði.
Það þurfa að koma inn atriði sem
gera leikinn enn skemmtilegri. Ég
er til dæmis eindregið með því að
hægt verði að skora tvö mörk í
einu; þegar skorað er með lang-
skoti fyrir utan ákveðna línu og
eftir að boltinn er gripinn á lofti
mni í teig. Ég held við ættum að
taka af skarið hér á íslandi og láta
reyna á svona breytingar. Það tek-
-tíma að venjast þessu en ég
held að fólk vilji sjá þetta.“
Ættum að
prófa breyt-
ingar á leikn-
um hérlendis