Morgunblaðið - 14.04.1996, Blaðsíða 30

30 SUNNUDAGUR 14. APRÍL 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskulegur sonur minn og bróðir,
HELGI STEINARR KJARTANSSON,
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á ísafirði 12. apríl.
Gunnhildur Elíasdóttir,
Katrfn Kjartansdóttir.
t
Sonur okkar, ástvinur, bróðir og mágur,
TRAUSTI JÓNSSON,
Stigahlíð 54,
er lést 3. apríl sl. verður jarðsunginn
frá Kópavogskirkju þriðjudaginn 16.
apríl kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent
á styrktarfélag vangefinna eða önnur
Ifknarfélög.
Dollý Nielsen, Pétur Sveinsson,
Jón Ólafsson, Elfn Markan,
Snorri Jónsson,
Stella Leifsdóttir, Davíð Ingibjartsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
RAGNHEIÐUR EMILÍA
GUÐLAUGSDÓTTIR,
áður Hólabraut 8,
Hafnarfirði,
sem lést á Hrafnistu þann 9. apríl sl.,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðar-
kirkju þriðjudaginn 16. apríl kl. 13.30.
Helgi Björn Einarsson, Sólveig Einarsdóttir,
Aðalsteinn Einarsson, Ólöf E. Guðjónsdóttir,
Erna Einarsdóttir, Guðmundur E. Jónmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur og
barnabarn,
HJALTI GUÐJÓNSSON,
Suðurhólum 2,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
mánudaginn 15. febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hans, er bent
á Landsbjörg eða Slysavarnafélagið.
Guðjón Sigurbergsson, Dagmar Svala Runólfsdóttir,
Rúnar Ingi Guðjónsson, Mari'a Guðmundsdóttir,
Ómar Guðjónsson,
Sigurberg Bogason, Kristín Guðjónsdóttir,
Runólfur Dagbjartsson.
Hjúpun matvæla
Námskeið einkum ætlað þeim sem vinna
við vöruþróun í matvælaiðnaði.
Rannsóknastofnun fiskiðnaðarins heldur námskeið um
hjúpun matvæla dagana 29-30. apríl á Grand Hótel
Reykjavík, í samvinnu við Flair Flow Europe. Námskeiðið
fer að mestu leyti fram á ensku og munu tveir sérfræðingar
frá Frakklandi leggja til megnið af efninu. Þátttökugjald er 25.000.
Nánari upplýsingar og skráning er í síma 562 0240.
íf
Fyrri dagur Seinni dagur
8.45-9.00 Skráning 9.00-9.50 Notkun í fiskiðnaði
9.00-9.10 Setning 9.50-10.40 Notkun í kjötiðnaði
9.10-9.25 Inngangur og kynningá 10.40-11.00 Kaffi
námskeiðinu. 11.00-11.50 Notkun í ávaxta-og græn
9.25-10.30 Nýlegar rannsóknir á metisiðnaði.
pökkunarefnum/filmum úr 11.50-12.40 Notkun í sælgætisiðnaði
náttúrulegum fjölliöum 12.40-12.50 Umræöur
10.30-10.50 Kaffi 12.50-13.50 Hádegisverður
10.50-11.50 Kynning á neysluhæfum 13.50-14.40 Brauð og hveitihjúpar
filmum og hjúpum 14.40-15.30 Notkun hjúpa og filma í
11.50-12.00 Umræður kjötafurðum hérlendis
12.00-13.00 Hádegisverður 15.30-16.00 Hjúpaðar fiskafurðir
" 13.00-14.00 Hráefni til hjúpunar 16.00-16.20 Kaffi
14.00-15.00 Eölisfræöilegir eigin 16.20-17.05 Seljendur hráefna/hjál-
leikar filma parefna
15.00-15.20 Kaffi 17.05-17.30 Umræður
15.20-16.20 Stífar filmur og pökkunarefni unnin úr vööva-trefjapróteinum
„ 16.20-16.35 Umræöur
ELLYANNA
THOMSEN
AÐALSTEINSSON
+ Elly Thomsen
fæddist 30. júni
1912 á Grettisgötu í
Reykjavík. Hún lést
í Sunnuhlíð í Kópa-
vog-i 1. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru þau
hjónin Thomas
Thomsen, f. 11.4.
1883, vélvirki frá
Skagen á Jótlandi,
d. 20. sept. 1949, og
kona hans (11.5.
1910) Sigurlaug J.
Thomsen, f. 2.6.
1885, d. 28.10. 1954,
en hún var dóttir Jóns Þor-
valdssonar b. á Hofi í Svarfað-
ardal og k.h. Onnu Guðrúnar
Jónsdóttur frá Hofsá, Halldórs-
sonar. Elly var einkabarn
þeirra hjóna en þau tóku til
fósturs bróðurson frú Sigur-
laugar, Aðalstein Jóhannsson
(Eyfirðings), er móðir hans lézt.
Kona Aðalsteins er Hulda Ósk-
arsdóttir, Árnasonar rakara í
Friðfwns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík • Sími 553 1099
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um hclgar.
Skreytingar fyrir öll tilefní.
Gjafavörur.
Kirkjuhvoli - í
Reykjavík og eiga
þau þrjár dætur:
Sigurlaugu, gift
Eggert Jónssyni,
borgarhagfræð-
ingi, Guðnýju, gift
Sverri Hauki
Gunnlaugssyni,
sendiherra, og
Auði Maríu, gift
Vilhjálmi Bjarna-
syni.
Eiginmaður Ell-
yjar var Friðbjörn
Aðalsteinsson, f.
30.12. 1890, fyrr-
um skrifstofustjóri Landssíma
Islands og yfirmaður fjarskipta
i landinu. Þau giftu sig 29.6.
1947 og áttu heimili sitt í Loft-
skeytastöðinni á Melunum.
Friðbjörn lést 19.8. 1947 aðeins
einum og hálfum mánuði eftir
brúðkaupið.
Utför Ellyjar fór fram í kyrr-
þey að eigin ósk.
Látin er í Reykjavík vinkona okkar
hjóna eftir langvarandi veikindi.
Stuttu eftir að ég hóf störf hjá Lands-
símanum 1947 var ég kynnt fyrir
Elly. Varðstjórinn okkar, Lára Lárus-
dóttir, og Elly voru miklir mátar
enda báðar af þeim skóla er bar hag
stofnunarinnar fyrir bijósti. Þær
voru bráðskemmtilegar konur báðar
tvær og mér báðar ágætis fyrirmynd
á margan hátt án þess að þær hefðu
hugmynd um og ég ekki sjálf, fyrr
en á seinni árum.
Þegar við hittumst fyrst var ég
aðeins sextán ára, en Elly þá nýorð-
in ekkja aðeins 35 ára gömul. Hún
var þá nýkomin aftur til starfa við
stofnunina, hafði gift sig og látið af
störfum eins og tíðkaðist um giftar
konur á þeim árum og lífið virtist
bjart framundan. Maður hennar var
Friðbjörn Aðalsteinsson. Þau giftu
sig 29. júní 1947 og áttu heimili sitt
í Loftskeytastöðinni á Melunum, en
þar hafði Friðbjöm búið áður en þau
giftu sig. En þeim var ekki ætluð
löng samvera, Friðbjörn lést aðeins
einum og hálfum mánuði eftir brúð-
kaupið. Hann varð bráðkvaddur við
hlið hennar í bíl er þau voru á leið
norður til Akureyrar. Elly bjó áfram
í Loftskeytastöðinni til ársloka 1947
og flutti þá aftur til móður sinnar,
Sigurlaugar, og bjó með henni þar
til hún lézt árið 1958. Þó Elly léti
lítið yfir sér þá hafði hún mörgu að
miðla til þeirra sem gáfu sér tíma
til að hlusta eftir þeim gullkornum
sem frá henni komu. Það sem bar
mest á í frásögnum hennar var gleð-
in yfir öilu sem gerst hafði. Það var
allt svo skemmtilegt og frásögnin svo
rík að ekki var hægt annað en hríf-
ast með. Hún hafði frá svo mörgu,
að segja að mér fannst, og sagði svo
ljómandi vel frá sínum yngri árum,
skemmtilegu árunum fyrir stríð, sem
mig rámaði aðeins í enda enn á
barnsaldri á þeim tíma. Ekki átti ég
þess kost að kynnast Friðbirni heitn-
um, því hann lést árið sem ég hóf
nám hjá Landssímanum, hann ku
hafa verið manna skemmtilegastur í
góðum hópi og leysti hvers manns
vanda. Friðbjörn var einn af frum-
kvöðlum Landssímans og áhugasam-
ur um allt er laut að fjarskiptum
landsins. Oft var hans minnst og þá
að verðleikum hvort sem var í starfi
eða í sambandi við árshátíðir og veisl-
ur stofnunarinnar, þar sem hann var
ómissandi félagi og veislustjóri enda
gamansamur með afbrigðum.
Glampinn í augum hennar þegar á
hann var minnst sagði meira en
mörg orð. Aldrei fann ég fyrir því
að átján ára aldursmunur væri á
okkur. Elly var svo fersk, síung og
skemmtileg í daglegri umgengni. Fáa
hefi ég þekkt er mér féll jafn vel
við. Hún var fædd á Grettisgötu í
Reykjavík, en fluttist 11 mánaða
með foreldrum sínum til Vestmanna-
eyja og átti þar sín bernsku- og
æskuár eins og gengur við leiki og
störf áhyggjulausrar æsku í föð-
urhúsum. Frásögnin af lífinu í Eyjum
um og eftir fyrra stríð, ferðum henn-
ar til Danmerkur, gestum bæði
dönskum og íslenskum sem komu á
heimili foreldra hennar í Sólnesi; allt
þetta gæddi hún slíku lífi að unun
var á að heyra er hún hermdi eftir
og hneigði sig sem væri hún á stóru
leiksviði.
í frásögninni af árunum, þegar
hún var að alast upp í Eyjum, hefur
sólin alltaf skinið skærast. Svó verð-
ur oft í minningunni og er það vel.
Alla tíð var hún trygglynd og ræktar-
söm við alla, vini jafnt sem ættingja,
og fylgdist með öllu sem fram fór
jafnt hjá fjölskyldunum á Jótlandi
sem hér heima. Hún heimsótti á
hveiju ári ættingja sína í Skagen og
vildi helst ekki missa af sumrinu þar
í faðmi fjölskyldu og vina. Elly þótti
mjög vænt um þessar frænkur sínar
og leit á þær sem sína nánustu ætt-
ingja. Elly stundaði nám heima í
Eyjum en fór sextán ára að aldri til
náms í píanóieik hjá prófessor Har-
aldi Sigurðssyni í Kaupmannahöfn,
en það var aðeins einn mánuður.
Hann vildi að hún sækti um skóla-
vist við Konservatoríið í Kaupmanna-
höfn sem hún gerði i desember haust-
ið 1938 og var þar í eitt ár, en þá
voru ófriðarblikur á lofti og hún sigldi
heim til íslands. Það var hrein unun
að heyra hana spila og syngja gömlu
dönsku slagarana frá millistríðsárun-
um af mikilli snilld enda var það
henni mikil sorg er hún lamaðist
öðru megin og gat ekki lengur notið
þess að spila á píanóið.
Árið 1931 hóf hún störf á Lands-
símastöðinni í Vestmanneyjum, en
er foreldrar hennar fluttust til
Reykjavíkur 1934 varð hún eftir í
Eyjum og bjó þá hjá stöðvarstjóra-
hjónunum, Þórhalli og Ingibjörgu,
fram til september 1935 er hún kom
á Landssímann í Reykjavík. Fyrstu
árin bjuggu þau í Tjarnargötu 30
hjá töntu Þórdísi Carlquist, ljósmóð-
ur, en hún var systir frú Sigurlaugar.
Síðar keyptu foreldrar hennar hús
í Skeijafírði í kringum 1943.
Heimili hennar, bæði á Hörpugötu
3 í Skeijafirði og á Framnesvegi 27,
var unaðsreitur sem gott var að koma
á, enda byggt upp af arfi hennar frá
Marie Thomsen, föðursystur hennar
í Danmörku, munum frá heimili for-
eldranna og svo hennar og Friðbjarn-
ar. Hún var enda fagurkeri og hver
hlutur á heimilinu átti sína sögu.
Við hjónin áttum marga yndisstund
á þessu fagra heimili hér á árum
áður og fónim ætíð glaðari af henn-
ar fundi. Árið eftir lát Friðbjarnar
kom hún til starfa við talsamband
v/útlönd og vann þar til starfsloka.
Við kollegarnir af talsambandi við
útlönd minnumst með gleði kvenna-
frídagsins 24. október 1985 er við
vorum allar samankomnar heima á
Framnesvegi eftir fundinn á Lækjar-
torgi. Fæstar þeirra höfðu áður kom-
ið á heimili hennar og mér er minnis-
stætt hve þær dáðust að öllu þar.
Elly var góður samstarfsmaður og í
flestum tilfellum var hún veitandinn
en ekki þiggjandinn. Mér kenndi hún
og leiðbeindi á ýmsan hátt sem ég
þakka nú. Elly veiktist árið 1977 og
fór þá í ársfrí. Hún átti ekki aftur-
kvæmt til starfa og var sátt við það,
en svo komu áföllin, heilablæðing og
beinbrot hvað af öðru, uns allur
kraftur var á burt. Aldrei var kvart-
að þótt hugsunin væri alveg skýr.
Hún var mikill aufúsugestur á heim-
ili okkar Garðars og góður vinur
sona okkar beggja, enda heimsóknir
hennar okkur öllum gleðiefni. Aldrei
hittumst við svo, að hún spyrði ekki
fyrst um drengina mína, eiginmann
eða barnabömin, öllu þessu fólki
fylgdi hún í huganum í störfum
þeirra og viðfangsefnum á hveijum
tíma. Hún fylgdist með fermingu
Jacobs í Danmörku og brúðkaupum
sona okkar, allt var þetta henni gleði-
efni og sérlega gladdist hún með
okkur er hún kom í heimsókn og við
sýndum henni myndbönd frá þessum
atburðum. Við erum þakklát fyrir
að hafa getað með þessu móti glatt
hana, það er ekki svo margt sem
gleður þegar maður er algjörlega
ósjálfbjarga og öðrum háður. Það var
svo auðvelt að gleðja Elly því hún
var svo jákvæð og allt röfl var víðs-
ijarri henni. Oft er ég rúllaði hjóla-
stólnum hennar inn í stofuna hjá
okkur sagði hún: „Nú er ég komin
heim.“
Með Elly Thomsen er genginn
fulltrúi þeirrar kynslóðar sem upp-
lifði mestar breytingar á þessari öld,
þau hjón unnu bæði við símann og
gáfu þeirri stofnun krafta sína og
heilsu. Nú hafa þau hist aftur eftir
langan aðskilnað, nú er gleði í huga
þeirra. Langri sjúkdómsgöngu er lok-
ið. Við Garðar þökkum fyrir að hafa
átt Elly Thomsen að vini, úr húsi
okkar eru henni sendar kveðjur og
þakkir fyrir langa og góða samfylgd.
Ásthildur G. Steinsen.
. t
Eiginmaður minn og faöir okkar,
DANÍEL ÁGÚSTÍNUSSON,
1 Háholti 7,
Akranesi,
lést 11. apríl.
Anna Erlendsdóttir,
Erlendur Daníelsson,
Ingileif Daníelsdóttir.