Morgunblaðið - 14.04.1996, Blaðsíða 14
14 SUNNUDAGUR 14. APRÍL 1996
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
„Ég vil elska
mitt land“
HINIR árlegu vortónleikar Karlakórs
Reykjavíkur verða haldnir dagana 14.
til 20. apríl nk. Kórinn fagnar 70 ára
afmæli á þessu ári og af því tilefni
skipa sígild, íslensk sönglög stóran
sess á efnisskránni.
Nefna má lög eins og Ég vil elska
mitt land, eftir Bjama Þorsteinsson,
Sumar er í sveitum, eftir Jóhann Ó.
Haraldsson og Brennið þið vitar, eftir
Pál ísólfsson.
Eldri félagar í Karlakór Reykjavík-
ur koma einnig fram á tónleikunum.
Úr röðum þeirra kemur Friðbjöm G.
Jónsson, sem syngur einsöng. Aðrir
einsöngvarar eru: Ásgeir Eiríksson,
Sigurður Haukur Gíslason og Hreiðar
Pálmason.
Stjómandi Karlakórs Reykjavíkur
er Friðrik S. Kristinsson og Kjartan
Siguijónsson stjómar eldri félögum.
Þóra Fríða Sæmundsdóttir leikur á
píanó.
Fyrstu tónleikamir af alls fimm
verða í Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
í dag kl. 20. Síðan verða femir tón-
leikar í Langholtskirkju, mánudaginn
15. apríl kl. 20, miðvikudaginn 17.
apríl kl. 20, fimmtudaginn 18. apríl
kl. 20 og laugardaginn 20. apríl kl. 16.
í byrjun maí fer kórinn í söngferð
um Norðurland vestra og í vor verður
lokið við að taka upp 2 geislaplötur.
ÞANN 16. apríl næstkomandi
leika þau Steinunn Birna Ragnars-
dóttir og Þorsteinn Gauti Sigurðs-
son pianóleikarar saman á tónleik-
um fyrir tvö píanó á vegum
Styrktarfélags íslensku óperunn-
ar í íslensku óperunni kl. 20.30. Á
efnisskránni verða mörg þekkt-
ustu verk sem samin hafa verið
fyrir tvö píanó, en tónleikar sem
Tónleikar fyrir 2 píanó
þessir hafa ekki verið haldnir á
Islandi árum saman, svo þeir
verða að teljast til helstu tónlistar-
viðburða ársins. Hér koma fram
tveir af okkar bestu píanóleikur-
um og ættu tónleikarnir að verða
öllum eftirminnilegir. Verkin sem
flutt verða eru Sónata í D-dúr
fyrir tvö píanó eftir Mozart, Fant-
asia í f-moll eftir Schubert, Scar-
amouche eftir Milhaud og Con-
sertino fyrir tvö píanó eftir Sjos-
takovitsj. Steinunn Birna og Þor-
steinn Gauti hafa starfað saman
undanfarin ár, en bæði eiga þau
glæsilegan feril sem píanóleikarar
og hafa komið víða fram, sem ein-
leikarar með Sinfóníuhljómsveit
Islands og á tónleikum víða hér-
lendis og erlendis. Þá hafa þau
leikið inn á geislaplötur og starfa
við Tónlistarskólann í Reykjavík.
auglýst á almennum markaði.
Kom þá meðal annars fram til-
laga um að breyta húsinu í veit-
ingastað. Aðstandendur Jóns
aðhyllast á hinn bóginn hug-
myndina um grafíklistasafn.
Verk eftir kunna
grafíklistamenn
Meðal listaverka sem afkom-
endur Jóns ætla að gefa safninu
eru hátt í fimmtíu grafíklistaverk
eftir Jón sjálfan auk fjölmargra
tré- og dúkristna, sem lista-
maðurinn ku hafa unnið í anda
Edvards Munchs og þýskra ex-
pressjónista á fjórða áratugnum.
Þá standa safninu jafnframt
til boða tæplega fimmtíu grafík-
verk eftir marga kunna lista-
menn, innlenda og erlenda, sem
Jón átti í fórum sínum. Má þar
nefna Norðmennina Sigurd
Winge og Tidemand Johansen,
ítalina Cassenari og Giotto, auk
Gunnlaugs Scheving, Veturliða
Gunnarssonar, Þorsteins Þor-
steinssonar og Jóns Reykdal.
Að sögn Gretu er menningar-
legt gildi margra verkanna mikið
en grafíkverk eftir erlendu lista-
mennina og þrjá fyrstnefndu ís-
lendingana munu vera harla fá-
gæt.
„Jón var bæði í félagi grafík-
listamanna hér heima og í Kaup-
mannahöfn og þar skiptust menn
mikið á verkum. Þess vegna átti
hann svona gott safn sem við
höfum haldið mjög vel utan um
og ekki vitað hvað við ættum að
gera við — fyrr en nú. Það má
eiginlega segja að við höfum
verið að bíða eftir þessu tæki-
færi,“ segir Greta.
Þá segir hún afkomendurna
jafnframt hafa hug á að gefa
safninu verkfæri Jóns, brjóst-
mynd sem listamaðurinn gerði
af móður sinni og aðra sem
Ragnar Kjartansson gerði af Jóni
og sitthvað fleira sem tengist
manninum Jóni Engilberts og
listsköpun hans.
Morgunblaðið/RAX
ENGLABORG, hús Jóns heitins Engilberts listmálara.
AFKOMENDUR Jóns Engilberts
grafíklistamanns og listmálara
hafa ákveðið að selja hús hans
á Flókagötu 17, Englaborg, með
það fyrir augum að breyta því í
teikni- og grafíklistasafn —• hið
fyrsta sinnar tegundar á íslandi.
Hafa þeir jafnframt í hyggju að
færa safninu að gjöf hátt í eitt
hundrað og fimmtíu grafíklista-
verk og teikningar, þar af fjöl-
mörg eftir Jón sjálfan.
„Við viljum að þetta hús verði
í framtíðinni í nánum tengslum
við list á íslandi og það liggur
eiginlega beint við að breyta því
í teikni- og grafíklistasafn enda
var Jón Engilberts brautryðjandi
í íslenskri grafíklist og einn
stofnenda Islenskrar grafíkur,“
segir Greta Engilberts, dóttur-
dóttir listamannsins.
Segir Greta að húsið sé að lík-
indum of stór biti fyrir einstakl-
inga og munu aðstandendurnir
því leggja áherslu á að bjóða
opinberum aðilum og félagasam-
tökum það til kaups. Má þar
nefna Reykjavíkurborg, Sam-
band sveitarfélaga á höfuðborg-
arsvæðinu, menntamálaráðu-
neytið fyrir hönd ríkisins, Grafík-
félagið og Gerðarsafn, sem Greta
MÆÐGURNAR Birgitta og Greta Engilberts svipast
um í vinnustofu Jóns.
Afkomendur Jóns Engilberts hyggjast selja hús hans á Flókagötu
Vilja breyta Englaborg í
teikni- og grafíklistasafn
ef liststarfsemi í húsinu legðist
af í framtíðinni," segir Greta.
Jón Engilberts andaðist árið
1972 og bjó ekkja hans, Tove
Engilberts, í húsinu allar götur;
þar til hún lést í október síðast-
liðnum; ásamt dóttur þeirra,
Birgittu, móður Gretu. Þegar
ljóst var að Birgitta hafði hug á
að flytjast úr húsinu síðastliðið
haust kom, að sögn Gretu, fram
sú hugmynd að það yrði selt
undir liststarfsemi af einhveijum
toga. Litu fulltrúar frá Menning-
armálanefnd Reykjavíkurborgar
þá á aðstæður og segir Greta
að við það tækifæri hafi þeir
sýnt áhuga á því að festa kaup á
húsinu.
Síðan hefur mikið vatn runnið
til sjávar og Englaborg verið
hefur heyrt að
sé á höttunum
eftir aðstöðu
fyrir grafíklista-
menn.
Jón Engil-
berts lét byggja
Englaborg árið
1942, skömmu
eftir að hann
sneri heim eftir
langa dvöl í
Kaupmanna-
höfn. Arkitekt
var Gunnlaugur
Halldórsson og
var húsið, sem
VERK eftir Jón Engilberts.
er ríflega 2.600 fermetrar á
stærð, sérhannað með þarfir
listamannsins í huga. „Þar af
leiðandi hefur þetta hús sérstöðu
og byggingarsögulegt gildi enda
hafa ekki mörg hús á íslandi
verið byggð sérstaklega fyrir
listamenn. Það væri því sorglegt
Bosnia, ísland, Rwanda