Morgunblaðið - 11.06.1996, Page 22

22 ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚNÍ 1996
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
LJÓÐA- OG fjöllistakvöldið
Drápa var á dagskrá
Listahátíðar síðastliðið
föstudagskvöld í Tungl-
inu. Aðstandendur skilgreindu
kvöldið sem tæknibarn Listahátíðar
í ár og var skipun kvöldsins sú að
skáldin myndu finna verkum sínum
nýstárlegan flutningsmáta. Á dag-
skrá voru atriði frá 15 skáldum og
fjöllistamönnum sem flutt voru með
aðstoð fjölmenns tækniliðs og tón-
listarfólks. Það sem var einna
merkilegast við kvöldið og vakti
eftirvæntingu var að senda átti
dagskrána beint út á alnetinu. Af
þeim sökum var tækniliðið áberandi
á kvöldinu, menn með myndavélar
sem urðu eins og þátttakendur í
listatriðum kvöldsins. Til þess að
ná útsendingunni á netinu þurftu
þeir sem sátu heima við tölvurnar
að sækja sér hugbúnað af netinu
og fékkst hann ókeypis.
Þegar blaðamaður Morgunblaðs-
ins mætti í Tunglið var hljómsveit
kvöldsins, Drápubandið, byijuð að
kynda undir stemmninguna og
reykvélar spúðu reyk yfír áhorfend-
ur. Samkvæmt dagskrá átti tónlist-
in að magnast upp í stóra spreng-
ingu í lokin og það gekk eftir með
tilheyrandi ljósadýrð. Kynnir
kvöldsins, Kristrún Gunnarsdóttir,
steig fyrst á stokk og bauð heiminn
velkominn í Tunglið og kynnti
fyrsta atriðið.
Hávamál með
hringlúðri
Birgitta Jónsdóttur opnaði dag-
skrána og á meðan ljóð hennar
voru flutt var andlitsmyndum varp-
að á geysistórt höfuð sem hékk í
loftinu. Tónlist hljómaði undir og
myndband var sýnt á tjaldi. Þegar
vel var liðið á atriðið birtist lista-
konan í rólu í loftinu og rólaði sér
yfir hausamótunum á fólkinu í saln-
um og dreifði glimmer í loftið.
Hljómsveitin Reptilicus mælti ekkert
ljóð af vörum en flutti þess í stað
tónlist við nokkur erindi úr Háva-
inálum og notuðu til þess hljóð-
gervla, hringlúður og trommur.
Elísabet Jökulsdóttir setti á svið
leikþátt þar sem kvenmaður var
klæddur í hvítt og lá í rúmi á svið-
inu. Hann hreyfði sig til og frá og
makaði á sig blóðlituðum vökva sem
trúður bar inn í skál. Þessu til
skreytingar var myndband. Kristinn
Gunnar Blöndal flutti ljóð sín á
hefðbundinn hátt með hljómsveit á
bak við sig og tókst honum að skapa
skemmtilega stemmningu iklæddur
jakkafötum með vindling í munn-
vikinu og dökk sólgleraugu fyrir
augum.
Bragi Ólafsson stóð ekki sjálfur
á sviðinu heldur voru þijú ljóða
hans flutt í heimagerðu myndbandi
þar sem hann var í aðalhlutverkinu
við ýmsa iðju á heimili sínu. Látleys-
ið og einfaldleikinn í framsetning-
unni komu efninu vel til skila.
Nokkuð var um að tæknin stríddi
listamönnum og truflaði atriðin eða
kom alveg í veg fyrir að þau yrðu
flutt. Að mati blaðamanns hefði
dagskráin orðið áheyrilegri og
skemmtilegri ef atriðum hefði verið
fækkað ögn og fólk hefði haft meitl-
aðari vinnubrögð við skreytingu
ljóðanna, sem oftar en ekki urðu
undir í fjöllistablöndunni.
Ljóð og djass
Hópur skálda og djasslistamanna
hafa undanfarin misseri verið að
endurvekja sambræðslu listforma
sinna sem beatkynslóðin reyndi
kannski fyrst á fimmta áratugnum.
Ljóð og djass kallast á í samspili
orða og tóna sem oft verður áhrifa-
ríkt. Djassinn tekur mið af ljóðun-
um, andblæ þeirra, enda saminn
sérstaklega við þau af Carli Möller.
Um leið taka skáldin í lestri sínum
mið af tónlistinni, sveiflu djassins,
sem gefur ljóðunum oft nýtt andlit,
ferskara og líflegra. Hópnum hefur
líka verið vel tekið í skólum með
þessa dagskrá, djassinn opnar æsk-
unni nýjar dyr inn í heim ljóðsins.
Og það er vel.
Á dagskrá ljóðs og djass í Loft-
kastalanum á sunnudagskvöldið
voru sex ljóðskáld, Didda, Jóhann
Ljóð í lið
með tækni
og djass
Á Listahátíð í ár hafa menn gert tilraunir
til að fínna ljóðinu nýjan farveg, nýtt um-
hverfí. Annars vegar var reynt að fínna því
athvarf í nýjustu mynd- og hljóðmiðlum á
Drápukvöldi í Tunglinu síðastliðinn föstudag.
Hins vegar bræddu menn saman ljóð og
djass í Loftkastalanum á sunnudagskvöldið.
Þóroddur Bjarnason og Þröstur Helgason
fylgdust með dagskránum.
Morgunblaðið/Halldór
LIÐSMAÐUR Reptilicusar blæs í hringlúður við flutning Hávamála.
Hjálmarsson, Jón Óskar, Matthías
Johannessen, Nína Björk Árnadótt-
ir og Þorri, en undir léku Carl
Möller á píanó, Guðmundur Stein-
grímsson á trommur og Róbert
Þórhallsson á bassa. Stemmningin
var kannski ekki eins rómantísk og
fyrir ári, þegar þessi sami hópur
kom saman í hinum dásamlegu
húsakynnum Kaffíleikhússins í
Hlaðvarpanum - en rómantísk þó.
Áttu ástarljóð Matthíasar, Nínu og
Jóhanns ásamt Paríasarljóðum Jóns
Óskars stærstan þátt í því. Ljóð
Diddu og Þorra lýstu kvöldið öðrum
Iitum, eilítið dekkri en þó kímilegum.
Hljómsveitin hóf dagskrá kvölds-
ins með gríparidi lagi sem var það
Morgunblaðið/Þorkell
TRÍÓ Carls Möllers lék djass undir lestri Ijóðskáldanna sem var
ávallt sniðin að Ijóðunum og sköpuðu þeim yfirleitt látlausa um-
gjörð og fallega þar sem Ijóðin fengu að njóta sín.
UÓÐ sex skálda voru flutt
undir djassi Carls Möller á
sunnudagskvöldið; Didda,
Matthías Johannessen og
Nína Björk Árnadóttir lásu
ljóð sín en fyrir Jóhann
Hjálmarsson las dóttir hans
Dalla, fyrir Jón Óskar las
dóttir hans Una og fyrir
Þorra las móðir hans Ragn-
heiður Stephensen.
eina sem var ekki flutt með texta.
Tónlist kvöldsins var ávallt sniðin
að ljóðunum og sköpuðu þeim yfír-
leitt látlausa umgjörð og fallega þar
sem ljóðin fengu að njóta sín. Ein-
staka sinnum gekk þó tónlistin
meira í lið með ljóðunum og flytj-
endum þeirra en annars og dansaði
Matthías Johannessen oft á mörk-
um lesturs og söngs í flutningi sín-
um og þá sérstaklega í ljóðinu
Undir októberlaufi. í lokaljóði sínu,
Gísli kveður, náði hljómsveit og
flytjandi sérlega góðum samhljóm,
kaótískur djass undir dramatískum
lestri.
DimmufUgl Nínu Bjarkar fékk
viðeigandi stuðning frá góðu lagi,
ýmist tifandi létt eða þungstígandi.
Einstaka sinnum var tónlistin þó
full létt og leikandi, sérstaklega
þegar ljóð Þorra Jóhannssonar um
úldið og rotið kjöt og fleiri svipuð
mál voru lesin. Lesturinn var allur
greinilega vel æfður og féll vel að
tónlistinni og áberandi vel voru ljóð
Jóns Óskars lesin og þar fór tónlist-
in á þjóðlegar nótur undir ljóðinu
Norrænt vor. Skuggaleg lífs-
reynsluljóð Diddu misstu ekkert af
mætti sínum þó tónlistin væri oft á
léttari nótunum. Lögin sem öll voru
frumsamin náðu skiljanlega ekki
oft flugi sem sjálfstæðar tónsmíðar
þar sem ljóðin voru flest í styttra
lagi en margt var vel gert.
Samkeppnisskáld
Alltaf er verið að keppa á öllum
sviðum og þar er ljóðið ekki undan-
skilið. Hvort slík samkeppni á rétt
á sér skal ósagt látið hér en í gær-
kvöld var haldin ljóðadagskrá í
Loftkastalanum þar sem verðlauna-
skáldin þijú í ljóðasamkeppni Lista-
hátíðar þetta árið, Gunnar Harðar-
son, Þórður Helgason og Ragnar
Ingi Aðalsteinsson, lásu upp ljóð sín
ásamt nokkrum samkeppnisaðilum.
Var ljóðið þar í sínum hefðbundna
farvegi og er vitanlega gott til þess
að vita í honum er straumurinn
ennþá þungur.