Morgunblaðið - 17.11.1996, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996 B 9
Morgunblaðið/Kristinn
Svona eftir á þá f innst mér ég
hafa verið frábærlega heppinn
með starfsfólk, þetta var
einvalalid sem þoldi vel mikið
álag sem fylgdi starfinu.
að tala við góðan rithöfund á frið-
artímum. Ekki í nóvember eða
desember þegar bókin var nýkomin
út eða rétt ókomin eða hún ekki
selst eins og við höfðum gert okk-
ur vonir um eða hann var á þeirri
skoðun að hún væri of lítið aug-
lýst. Það var mjög ánægjulegt þeg-
ar rithöfundar komu í stutta heim-
sókn til að ræða málin. Þeir eru
menn sem starfa mikið einir og
vilja hitta útgefanda sinn til að
ræða málin og sjá oft þjóðfélagið
mjög skemmtilega úr sinni einveru
og góðir höfundar eru klárir menn.
Varðandi útgáfustarfið almennt er
það mjög ólíkt fjölmiðlun þannig
að maður þarf að vera að vinna
oft langt fram í tímann og þarf
að vera röskur samt, því annars
gerist aldrei neitt.
Mér fínnst að mörgu leyti út-
gáfustarfið meira stressandi en
fjölmiðlastarfið. Bókin er svo lengi
í vinnslu eða ferill hennar og mað-
ur er að velta því fýrir sér hvernig
henni verði tekið og maður er
hræddur um villur. En auðvitað
er þetta margfalt álag fyrir höfund
sem er að senda frá sér skáldsögu.
Þetta er langt stress sem tekur
yfir árið. Hjá Almenna bókafélag-
inu var ég í fimm ár og hætti þar
1991. Þá fór ég að vinna hjá Ið-
unni við útgáfustörf í eitt og hálft
ár.“
Og þú ert snemma kominn með
fjölskyldu og búinn að stofna heim-
ili.
„Já, ég var fjölskyldumaður frá
því að ég var átján ára. Kona mín
er Valgerður Stefánsdóttir. Hún
er forstöðumaður Samskiptamið-
stöðvar heyrnarlausra og heyrnar-
skertra. Ég var að byija í öðrum
bekk og hún í þriðja bekk Mennta-
skólans við Tjörnina þegar við
kynntumst. Við eigum fjögur börn,
Stefán, sem er 24 ára, og er hag-
fræðingur nú búsettur í París,
Valgeir Þórður er 16 ára, Guðni
14 ára og Hrefna 7 ára.“
Fjölmiðlamaðurinn og
dagskrárstiórinn
Og þá eru tímamót á starfsferli
Sigurðar Valgeirssonar. Hann hef-
ur störf við fjölmiðla.
„Þann tíma sem ég var í útgáf-
unni var ég með pistla í útvarpinu
stöku sinnum og skrifaði pistla í
blöð, gerði nokkra sjónvarpsþætti
og kom aðeins við á Bylgjunni eitt
sumar og var þar í þætti með
Halla Thorsteins. Þetta var spjall-
þáttur og góður undirbúningur
fyrir Dagsljós þegar ég gerðist rit-
stjóri þáttarins.
Dagsljós var nýr þáttur sem ég
fékk að móta frá grunni. Egill
Eðvarðsson, sem er reyndur dag-
skrárgerðarmaður, vann þetta á
móti mér og við þróuðum það í
umræðum okkar á milli og réðum
í þáttinn kunnáttufólk sem hafði
flest starfað eitthvað við fjölmiðla.
Þetta var mjög skemmtileg vinna
og við vorum eins og samrýnd fjöl-
skylda. Við sáum t.d. um útsend-
inguna frá Þingvöllum 17. júní
1994, níu tíma útsendingu, Dags-
ljósfólkið, og það er ánægjuleg
minning um verkefni sem heppnað-
ist að flestra dómi vel. Svona eftir
á þá finnst mér ég hafa verið frá-
bærlega heppinn með starfsfólk,
þetta var einvalalið sem þoldi vel
mikið álag sem fylgdi starfinu. Þar
var oft mikið rifist og kom til
ágreinings eins og gengur og ger-
ist en það var svona reglan að lok-
um að öll dýrin í skóginum væru
vinir.
Ég byija svo hér sem dagskrár-
stjóri 1. maí í vor þegar ég var
ráðinn úr stórum hópi umsækj-
enda. Ég hafði orðið mikla reynslu
sem útgáfustjóri hjá bókaútgáfu,
sem blaðamaður og ritstjóri og við
fjölmiðlun, ýmist í útvarpi eða sjón-
varpi, og setið í ýmiss konar úthlut-
unarnefndum, kvikmyndasjóðs,
norrænu bókmennta- og bóka-
safnsnefndinni, stjórn Norræna
kvikmyndasjóðsins og þannig
myndað samband við hina ýmsu
listamenn og fannst það spennandi
verkefni að fást við starf dagskrár-
stjóra og sótti því um starfið.
Maður fær reynslu í því sem ég
kalla svona að vera menningarleg-
ur dyravörður. Standa í dyragætt-
inni og ýmist að hleypa inn eða
segja að sé fullt. Það má segja að
það sé ekki glæsilegur titill en rím-
ar við ýmislegt sem maður hefur
verið að gera.“
Ertu ekki kominn í eins konar
draumastarf fjölmiðlamanns?
„Jú, mér finnst það. Það hefur
verið rætt um það árum saman
að fé til innlendrar dagskrárgerðar
verði að auka og vissulega þarf
það. Ef maður hugsar til þess að
þetta er eini staðurinn þar sem
unnin er einhver innlend dagskrá
þá er þetta mest spennandi starf
sem ég gat hugsað mér og mig
langar til að spila sem best úr
þeim peningum sem ég hef. Það
er eina röksemdin sem ég hef í
baráttunni og ef mér tekst að nýta
þá'fjármuni á sem hagkvæmastan
hátt vona ég að finnist einhveijir
fleiri sjóðir hér innan ríkissjón-
varpsins til þess að auka vægi inn-
lendrar dagskrár. Ég hef trú á því
að við finnum það fé með endur-
skipulagningu og sparnaði innan
stofnunarinnar.
Þetta er mjög lifandi starf og
maður umgengst skapandi og
skemmtilegt fólk og þetta er að
mörgu leyti mótunarstarf sem mér
hefur alltaf fallið mjög vel, að setja
eitthvað upp á teikniborðinu,
hleypa því af stokkunum, koma
góðu fólki saman og síðan ekki
síður þegar allt er farið af stað
þá þarf maður að vera á þönum
að reyna að bæta hér og þar og
fella annað út vegna þess að þann-
ig er þetta. Þetta er svona barátta
og ég er þannig innstilltur að ég
hef gaman af baráttu.“
Hvað er helst á dagskrá hjá
lista- og skemmtideild í vetur?
„Það sem ég fór af stað með í
vetur var Stundin okkar, Nýjasta
tækni og vísindi, síðan er það ungl-
ingaþátturinn Óið. Ég fór út í það
að minnka Dagsljósið og hafa það
eftir fréttir fjóra daga í viku og
mér frnnst það hafa tekist mjög
vel. Nú, ég byijaði með Hemma
núna í haust aðra hveija viku og
gamanþáttinn Örninn er sestur og
spjallþáttinn Á elleftu stundu. Eft-
ir áramót kemur Spaugstofan á
hveiju laugardagskvöldi.
Af frekari áformum sem ég hef
vil ég fyrst og fremst auka leikið
efni og þá vil ég fara eins ódýra
leið og góða og ég sé færa og það
er hugmynd sem ég er að vinna
að núna, og Sunnudagsleikhúsið
er vinnutitillinn á því, það er að
setja fimm höfunda af stað, hver
þeirra skrifar þijá tuttugu mínútna
þætti og þeir ráða hvort þeir hanga
saman eða eru stakir og þeim eru
settar ákveðnar skorður og þetta
er tekið upp í stúdíói að mestu
leyti og þeir hafa ákveðið rými og
síðan ætlum við að taka upp þessa
fimmtán þætti næsta vor og sýna
síðan kannski sex eða níu þætti
fyrir jól á næsta ári og um vorið
’98 og þá er ég að vonast til þess
að allt heppnist vel. Þetta á allt
að gerast í samtímanum og fjallar
um mannlífið í dag.
Hvað varðar heimildakvik-
myndagerð þá erum við með
ákveðin áform um að taka þátt í
námskeiði í handritagerð og jafn-
vel að vera með skýrari línur um
hvað við viljum og auglýsa meðal
kvikmyndagerðarmanna, taka við
hugmyndum og kaupa á ákveðnum
tímapunkti í janúar heimildamynd-
ir. En hvað almennt varðar heim-
ildakvikmyndagerð þá vil ég skipu-
leggja nánar fram í tímann og
hafa jafnframt gjarnan með þeim
umræðuþætti. Þá er væntanlegur
á dagskrá eftir áramótin heimilda-
þáttur sem forveri minn Sveinbjörn
I. Baldvinsson keypti og er í dag-
skrárgerð Steingríms Dúa Másson-
ar. Hann fór til Bandaríkjanna og
talaði þar við þijá íslenska tónlist-
armenn, Jón Pál Bjarnason, Áma
Egils og Skúla Sverrisson.“
Er það ekki rétt að þið verðið
t.d. með heimildamynd um Guð-
mundar- og Geirfmnsmálin á dag-
skrá eftir áramótin?
„Jú, jú, eftir áramótin, og það
var ég sem keypti það. Það er
Sigursteinn Másson sem er hand-
ritshöfundur og Einar Magnús
Magnússon er dagskrárgerðar-
maður. Þetta eru tveir þættir og
það getur orðið mjög spennandi.
Ég reikna með að verða með um-
ræðuþátt í tengslum við þættina.
Svona almennt þá vil ég efla
leiklist í sjónvarpi, gera einfalda
þætti í framleiðslu. Ef ég fengi
meiri pening vildi ég reyna að ná
samvinnu við önnur Norðurlönd
um að gera t.d. annaðhvort seríur
eða íslenskar myndir. Ég hef líka
metnað til að gera stærri leikrit
um jól og páska ef maður ætti
meiri pening og ef maður ætti
ennþá ennþá meiri pening þá
myndi manni finnast spennandi að
taka upp íslenskt verk úr leikhús-
unum. Og ef maður ætti ennþá,
ennþá, ennþá meiri pening þá
myndi ég vilja endursýna valin
verk sem sjónvarpið hefur tekið í
gegnum árin en það hefur verið
erfitt vegna þess að það er svo
dýrt.“
Hvað um dagskrána nú um jól
og áramót?
„Ég ætla að vera með jólaþátt
á annan í jólum sem ekki hefur
verið áður og reikna með að fá
Gauja litla sem var hundrað og
sextíu kíló þegar hann byijaði hjá
okkur og Svanhildi Konráðsdóttur
til að sjá um hann. Við ætlum að
sýna mynd Hilmars Oddssonar,
Tár úr steini, á annan í jólum. Við
erum svo með viðtal við Áshkenazy
og útsendingu frá Berlínarsinfón-
íunni. Þá erum við með tvær bama-
myndir, önnur þeirra heitir Mýsla
litla byggð á sögu eftir Jennu Jens-
dóttur gerð af Agli Egilssyni og
Tréð eftir Jón Egil Bergþórsson.
Þá er Jólastundin á sínum stað og
sirkus Ronaldó, sem var á listahá-
tíð, er líka á dagskrá. Nú, áramót-
askaupip er í fullri vinnslu undir
stjóm Ágústs Guðmundssonar og
hann hefur fengið nokkuð marga
handritshöfunda til liðs við sig og
skaupið er á dagskrá á gamlárs-
dag.“
Hver er hlutur deildarinnar af
fjárhagsáætlun sjónvarpsins í ár?
„Þetta er stærsta deildin og
hlutur okkar er um tvö hundrað
milljónir og annað eins fæ ég t.d.
með þjónustu, tæknideildar og leik-
myndadeildar. Um þessar mundir
er ég að gera áætlun fyrir næsta
ár og þá vonast ég náttúrlega til
þess að fá sæmilega sneið af kök-
unni og vonandi aukningu, alla-
vega finnst mér það ekki óeðlilegt
miðað við það sem allir tala um,
að auka veg íslenskrar dagskrár-
gerðar. Þetta er alveg tvímæla-
laust algjört forgangsverkefni hjá
sjónvarpinu vegna þess að það er
auðvitað þetta sem fólk vill sjá í
miðlinum sem það borgar afnota-
gjöld fyrir. Tilvera ríkissjónvarps-
ins byggist á öflugri íslenskri dag-
skrárgerð. Ég geri þær kröfur um
gæði efnisins, að það sé nægilega
frambærilegt og ég vil vera grimm-
ari við að vísa frá og taka bara
það til sýningar sem ég er mjög
ánægður með. Ekki neitt sem er
ódýrt og ég hálfánægður með. Það
sem dagskrárstjóri hér þarf að
hugsa um, er að deildin sé vel
skipulögð og að sé ekkert bruðl
og að nýtist sem best peningar
skattgreiðenda.
Mér finnst hvað varðar þessar
einkareknu sjónvarpsstöðvar eins
og Stöð 2 að mörgu leyti ótrúlegt
hvað þeim tekst að halda samúð
bæði stjórnvalda og almennings
miðað við hversu lítið þær sinna
innlendri dagskrárgerð. Beinharð-
ar tölur sýna að í samkeppni um
áhorf þá berum við af, það er svo
einfalt."
Sigurður Valgeirsson stóð upp
úr stól dagskrárstjóra, strauk yfir
skeggið, horfði um stund yfir að
Esjunni og hafði orð á því í lokin
að sjónvarpið byggi yfir óvenju-
miklum fjársjóði, sem væri þijátíu
ára saga skemmtunar, frétta,
menningar og lista, sem ríkissjón-
vai-pið hefur fært þjóðinni frá því
að það hóf útsendingar.