Morgunblaðið - 17.11.1996, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996
DÆGURTÓNLIST
MORGUNBLAÐIÐ
en vildu. Á dagskrá var
sitthvað forvitnilegt,
ekki síst að þar stigu á
svið sveitir sem Iítið eða
ekkert hafa látið á sér
MARGUR hefur kvart-
að yfir því að fátt sé
um að vera á tónlistar-
sviðinu og vist má til
sanns vegar færa að
minna ber á lifandi tón-
list en oft áður. Það er
þó heilmikil gerjun í
gangi og þó stór hluti
þeirra gerjunar byggist
á tónlist sem ekki fellur
vel að tónleikahaldi,
þ.e. danstónlist, er
vissulega af nógu að
taka þegar halda á tón-
leika. Reyndar má
halda því fram að helsti
Þrándur í Götu lifandi
tónlistar sé ekki hug-
mynda.urrð heldur
frekar skort ur á að-
stöðu.
Nýgræðingur í
Tjamarbwi
Margir minn-
ast Unglist- f >*»
ar, hátíðar sem
haldin var í
Reykjavík fyrir
skönnnu. Þar var
margt á seyði, ekki
^ómerk-
Iast tón-
leikar í
Tjarn-
aýbíói
þár sem
<*jpokkr-
eftir Árno ar
Motthiosson sveitir
komu
fram méð ráðsettari
neðanjárðarsveitum.
Tjarnárbíó er reyndar
afskaplega vel til tón-
leikahalds fallið, eini
ókosturinn reyndar
hvað það er lítið því
mnn fíprri knminst atí
bera í bland við aðrar
sem iðjað liafa við ýmis-
legt. Fyrir hlé réð ný-
græðingur ríkjum, Mo-
ondog, Panorama, Ork-
uml, Soma, Á túr og
Mósaík, en eftir hlé
komu ráðsettari liljóm-
sveitir eins og Botn-
leðja, Kolrassa krókríð-
andi og Maus, en
fyrsta sveit eftir hlé
var reyndar nýsveit,
Stjörnukisi, sigursveit
síðustu Músíktilrauna.
Reyndar skemmtilegt
að allar sveitirnar eftir
hlé voru sigursveitir,
sem segir sitt um stöðu
Músíktilraunanna. Fyr-
ir hlé voru líka forðum
tilraunasveitir fjöl-
mennar, Panorama, Á
túr og Mósaík.
Segja má að helsti
straumur í neðanjarð-
ar- og nýbylgjurokki sé
að allir séu að spila allt,
eða að minnsta kosti
var því svo farið fyrri
partinn, þegar
BlL bresku gítar-
poppi frá
Moondog, sem var
reyndar eina sveitin
sem ekki kunni íslensku
þetta kvöld, einskonar
•'ýávlgjugniggi frá Pa-
norama, argandi pönki
frá Orkumli, krafta-
poppi frá Soma, fram-
úrstefnufirringu frá Á
túr og bráðmerkilegu
samkrulli af stráka-
poppi og stúlku frá
Mósaík.
Eftirminnilegustu
nýsveitirnar voru Á túr
og Mósaík, sú fyrri fyr-
ir miklar framfarir í
lagasmíðum, þó þær
reyni kannski full mik-
ið að stinga í stúf, og
Mósaík, þar sem togast
á venjuleg, les: leiðin-
leg, strákasveit, og
bráðskemmtileg og
frumleg stúlknasveit.
Vonandi tekst að bræða
þessar tvær saman því
nóg er um hæfileika í
sveitinni og liugmynd-
ir.
Vonandi veit á gott
að tónleikarnir voru í
Tjarnarbíói og rétt að
skora á þá sem því ráða
að leggja bíóið undir
ungmennalist,
ekki ve it

mÚTGÁFUTÍÐ
stendur sem hæst
og í nógu að snúast
fyrir tónþyrsta.
Meðal sveita sem
send frá sér sínar
fyrstu breiðskífur á
þessu ári eru Dead
Sea Apple og
Stripshow. Þær
tóku höndum sam-
an til að kynna plöt-
urnar og halda sam-
eiginlega útgáfu-
tónleika í Borgar-
leikhúsinu annað
kvöld. Fyrstir troða
upp þeir félagar í
Dead Sea Apple
með aðstoðarmönn-
um, en þá tekur
Stripshow við og
flytur lög af sinni
breiðskífu með til-
heyrandi skrauti og
ljósum.
HLJÓMSVEITIN Todmobile tók
sér frí fyrir þremur árum á meðan
liðsmenn sinntu öðrum straumum
og hugmyndum. í sumar, þremur
árum siðar, ákváðu liðsmenn siðan
að taka upp þráðinn þar sem frá
var horfið, tóku upp breiðskífu og
fara nú um landið og leika á tón-
leikum Iíkt og forðum.
Todmobile leikur á ellefu til tólf
tónleikum og Eiður Arnarson
bassaleikari sveitarinnar segir að
ferðin taki alls um mánuð, en
reyndar séu fyrstu vikumar tvær
mjög stífar, en síðan tíu daga hlé
áður en hefðbundnir útgáfutón-
leikar verða haldnir í Islensku
ópemnni.
Eiður segir að vel hafi tekist
að snúa hljómsveitina i gang aftur
eftir fríið langa, „menn komu inn
fullir áhuga og kunnu gömlu lög-
in ennþá býsna vel“, segir hann,
en sveitin er eins skipuð og forð-
um utan að í stað Eyþórs Arnalds
Still-
upp-
steyp-
usög
mSTILLUPP-
STEYPA hefurver-
ið öðrum hljómsveit-
um iðnari við útgáfu
og heggur enn í
sama knérunn því
fyrir skemmstu kom
út sjötomma með
sveitinni. Stillupp-
steypa á þó ekki
nema helming plöt-
unnar því Hafl-
ertríóið á helming.
Þýska fyrirtækið
Musical Tragedies
gefur plötuna út, en
útlit hennar, sem
vekur nokkra furðu,
er liður í útgáfuröð
fyrirtækisins og er
plata Stilluppsteypu
og Hafler tríósins,
sem er reyndar skip-
að einum manni,
AndrewM.
McKenzie, fjórt-
ánda platan í þeirri
syrpu. Lag Stillupp-
steypu heitir That
would be, en lag
Hafler tríósins I was
there. Stilluppsteyp-
uliðar reka einnig
plötuútgáu samhliða
spiliríi, svokallaða
FIREInc, en sú gaf
út fyrir skemmstu
7“ Craters með Rep-
tilicus. Birgitta
Jónsdóttir semur
ljóð og flytur sjálf í
einu laginu, en alls
eru lögin þijú.
er Vihjálmur Goði sem leikur á
gítar, „danglar í bongó“, syngur
bakraddir og nokkur lög einn síns
liðs; „kemur mjög sterkur inn“,
segir Eiður. Hann segir að fyrstu
tónleikarnir hafi verið á íslafirði
og mikill sviðsskrekkur.
„Þetta var eins og við værum
öll að stíga á svið í fyrsta skipti,
nema nýi maðurinn, hann var af-
slappaðastur allra," segir Eiður
og hlær við.
Eiður segir að líkt og endranær
leggi sveitin mikð í sviðsbúnað
tónleika sinna um landið gervallt,
en sérstaklega verði mikið lagt í
tónleika hennar í íslensku óper-
unni. Áður en að þeim kemur á
Todmobile þó eftir að spila víða, á
Laugarvatni annað kvöld, í Kefla-
vík á þriðjudag, á Selfossi á mið-
vikudag, Akranesi fimmtudag og
föstudag í Vestmannaeyjum, en
þá kemur tíu daga frí og svo út-
gáfutónleikar 5. desember eins og
áður er getið.
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Todmobile tekur upp þráðinn