Morgunblaðið - 03.04.1997, Qupperneq 42

42 FIMMTUDAGUR 3. APRÍL 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
U/HEN h'OU L05E THE FIR5T 6AME OF THE 5EASON,IT'S A LON6 li lAl \/ LIAAA C IF ANYTHIN6 6ET5 IN TOUR WAY, YOU JU5T UIANTTO KICK IT!
U/ALIn HU/V\C.. ' ’
| )/ 1^1 C. í X/ S ^ —
i " A
3-25
Þegar fyrsti leikurinn er Ef eitthvað er fyrir manni Þá uppgötvar maður að
tapaður, er leiðin heim langar mann að sparka í maður getur ekki einu
löng... það! sinni gefið gott spark.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
„Kjarakönmin“
Y er slunarmanna-
félags Reykjavíkur
Frá Árna Ingólfssyni:
VERSLUNARMANNAFÉLAG
Reykjavíkur birti í byijun marsmán-
aðar lista yfir þau 50 fyrirtæki þar
sem starfsmannaskipti eru sögð
vera örstutt og laun lægst, sam-
kvæmt svokallaðri „kjaravísitölu".
Fjölmiðlar gripu upplýsingarnar
fegins hendi og ýmist útvörpuðu
eða birtu á prenti niðurstöðu úr
könnuninni, drógu fram hveijir
væru „ljótu karlarnir" í henni og
ættu að skammast sín eða svo
mátti af fréttum skilja.
Það sem vekur athygli er að fjöl-
miðlar skyldu ekki kanna betur og
í raun gera að umtalsefni á hversu
ótraustum grunni könnunin var
gerð. Framangreind kjaravísitala
samanstendur af tveimur þáttum.
Annars vegar starfsmannaskiptum
og hins vegar meðallaunum í hveiju
fyrirtæki, samanborið við meðaltal
sömu þátta hjá VR félögum. Skoð-
um nánar hvorn þáttinn fýrir sig.
Starfsmannaskipti (endurnýjunar-
hraði starfsmanna) eru reiknuð
þannig út að upp í heildarfjölda
starfsmanna á árinu er deilt með
Qölda starfsmanna í tilteknum mán-
uði. Þau fyrirtæki sem byggja starf-
semi sína að nokkru leyti á hluta-
störfum eða tímabundinni ráðningu
starfsmanna sýna því mikinn end-
urnýjunarhraða starfsmanna án
þess að hann í reynd þurfi að vera
meiri en hjá fyrirtækjum sem
byggja starfsemina á heilsdags-
störfum. Fataverslanir eins og okk-
ar, þ.e.a.s. Vero Moda, þurfa fleiri
starfsmenn seinni part vikunnar og
nýtist það vel meðal annars náms-
fólki sem þarf á aukapeningum að
halda. Meðallaun starfsmanna eru
reiknuð þannig að í heildarlaun
starfsmanna í tilteknum mánuði er
deilt með starfsmannafjölda í mán-
uðinum án þess að tillit sé tekið til
þess hvort viðkomandi starfsmaður
hefur unnið 10 tíma eða 170 tíma
í mánuðinum. Því fleir sem vinna í
hlutastörfum því lægri meðallaun
sýnir þessi reikniaðferð. Af framan-
greindu má sjá að niðurstaða könn-
unarinnar er marklaus, hún mælir
ekki það sem henni er ætlað að
mæla. Með einföldum dæmum er
hægt að sýna fram á að fyrirtæki
sem greiðir hærri laun á hveija
unna vinnustund en byggir starf-
semina á hlutastörfum kemur mun
lakar út úr kjaravísitölunni en fyrir-
tæki sem greiðir lægri laun en
byggir starfsemina á heilsdags-
störfum.
Ég skora á talsmann VR að gera
faglega og skiljanlega grein fyrir
þessum útreikningum og hreinsi sig
þannig af öllum grun um vægast
sagt afleit vinnubrögð og misnotkun
á tölum sem veldur því að einu fyrir-
tæki er hyglað á kostnað annars.
ÁRNIINGÓLFSSON,
formaður stjórnar Vero Moda.
Geta borgaryfirvöld
og borgarbúar lært
af reynshinni?
Frá Hrafnhildi Guðmundsdóttur:
SKIPULAGNING höfuðborgarinnar
er í brennidepli þessa daga og líta
borgaiyfirvöld til framtíðar og er
það vel. Borgin teygir sig í átt að
fallegu landssvæði Hvalfjarðar og
eru borgaryfirvöld í viðræðum við
sveitarfélög þar, um væntanlegan
samruna, og í framhaldi af því er
eðlilegt að spyija borgarbúa hvort
þeir hafi reynt að líta nokkra tugi
ára inn í framtíðina, til að ímynda
sér hvemig borgin þeirra muni líta
út með klasa af stóriðju- álverum í
túnfæti íbúabyggðar og steinsnar
frá útivistarsvæðum íbúanna?
Sá nokkur fyrir sér þegar áburð-
arverksmiðjan var reist á sínum
tíma, að hún myndi lenda svo ná-
lægt heimilum borgarbúa?
Það er allavega deginum ljósara,
að í dag myndu höfuðborgarbúar
aldrei samþykkja byggingu áburð-
arverksmiðjunnar á þeim stað, sem
hún er nú, vegna nálægðarinnar við
íbúabyggð. Dugar dæmi áburð-
arverksmiðjunnar til að vekja okkur
upp til meðvitundar og skoða af
fullri ábyrgð fyrirhugaðar stóriðju-
framkvæmdir stjórnvalda í Hval-
fírði, sem munu verða álíka dæmi
og áburðarverksmiðjan fyrir börn
og íbúa framtíðar? Eða erum við
kannski best í því að fljóta sofandi
að verksmiðjuósum?
Höfnin á Grundartanga er léleg
og fyrir væntanlegan stóriðjurekst-
ur verður að fara í mjög dýrar hafn-
arframkvæmdir, sem munu aftur
gefa stjórnvöldum átyllu til frekari
stóriðjureksturs á svæðinu, á þeirri
forsendu að svo dýr hafnarmann-
virki verði að gjörnýta.
Hvers á höfuðborgin að gjalda,
með öll þessi stóriðjuáform stjórn-
valda á höfuðborgarsvæðinu, á
borgin ekki nóg við að glíma, þegar
gulbrún slikja mengunar vegna bif-
reiðaútblásturs leggst í breiðu belti
í fallegar hlíðar Esjunnar? Eru borg-
arbúar tilbúnir að bæta við og blessa
bara stóriðjuáform stjórnvaida í
næsta nágrenni höfuðborgar lands-
manna, eða læra af reynslunni og
taka í taumana?
HRAFNHILDUR
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Markarflöt 37, Garðabæ.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.