Morgunblaðið - 23.05.1997, Blaðsíða 8

8 FÖSTUDAGUR 23. MAÍ 1997
FRÉTTIR
■ Háskólinn ber ekki ábyrgð á skýrsu Ragnars og Birgis Þórs
Hvattur til að segja eitthvaðiil
- svo menn hneykslist ekki á því sem frá skólanum kemur - segir i
NÚ vantar okkur bara 1 stk. skýrslu sem sýnir að Stjáni sægreifi
er besti vinur landsbyggðarinnar . . .
Ekkí má snerta samtímis vél og
jörð ef ekið er á háspennulínu
EF VINNUVÉLAR eða önnur öku-
tæki komast í snertingu við há-
spennulínu ber ökumanni að halda
kyrru fyrir í stjómhúsi og snerta
alls ekki vélina og jörð samtímis
með því að stíga út úr ökutækinu
segir í leiðbeiningum um vinnuvélar
í námunda við háspennulínur.
í frétt í blaðinu í gær af óhappi
þegar kranabóma á vörubíl lenti á
háspennulínu, er haft eftir bílstjór-
anum að hann hafi áttað sig of
seint á því að hann sýndi ekki rétt
viðbrögð þegar hann kastaði sér
út úr bílnum. í leiðbeiningum sem
Vinnueftirlit ríkisins og Löggilding-
arstofan, áður Rafmagnseftirlit rík-
isins hafa gefið út segir að ef ekki
takist að losa vélina með eigin afli
og tilfæringum úr snertingu við
háspennulínuna þá eigi að halda
kyrru fyrir í ökutækinu og gæta
þess að aðhafast ekkert fyrr en
tryggt er að spennan hafí verið tek-
in af línunni og hún jarðtengd. Ef
hættulegt virðist vera að halda
kyrru fyrir af öðrum orsökum, þá
á ökumaður að stökkva jafnfætis
út úr vélinni og gæta þess að snerta
ekki vélina og jörð samtímis.
mVöM
GRIP SHIFT skiptar
F|allah|ólabúðin
G.Á.PÉTURSSON ehf
Faxafeni 14 • Sími 568 5580
SHIMANO
bremsur/glrar
Aísláttur allt að 20% af 199B árgerðinni.
CD MIKIÐ ÚRVAL FYLDIHLUTA
OPIDFRÁKL. 9-18 LAU. 10-18
RAÐGREIÐSLUR
MORGUNBLAÐIÐ
Vestur-íslendingur í 52 ár
„Eg reyndi ætíð
að fræða börn-
in um Island“
G
UÐNY Magnús-
dóttir, sem hefur
búið í Bandaríkjun-
um í rúma hálfa öld, hefur
dvalið hér á landi síðustu
daga í tilefni sjötugsafmæl-
is síns 16. maí.
Guðný kynntist eigin-
manni sínum, Marvin Hey-
er, sumarið 1943, en hann
gegndi herþjónustu á ís-
landi á stríðsárunum
1941-45. „Elsti bróðir
minn, sem bjó í Vestmanna-
eyjum, hafði beðið mig að
koma þangað til að hjálpa
konu sinni um sumarið. Þau
áttu þá árs gamalt barn og
eignuðust annað bam um
þetta leyti. Ég samþykkti
það, fór á þjóðhátíð í Eyjum
og kynntist þá eiginmanni
mínum, sem var í hljóm-
sveit og spilaði á hátíðinni. Hann
bað mig um að hafa samband við
sig þegar ég færi til Reykjavíkur
um haustið og ég gerði það. Við
giftumst svo árið 1945 og höfum
verið gift síðan, í 52 ár.“
- Voru það mikil viðbrigði að flytj-
ast til Bandaríkjanna árið 1945?
„Já, það var það auðvitað. Manni
fannst þetta vera mjög stórt og
mikið land. Ég fór út að sumarlagi
og það var óskaplega heitt. Ég fór
strax suður til Flórída því maðurinn
minn var enn í hemum og starfaði
þar. Ég fór þangað 1. ágúst að ég
held og ég man að það var rosaleg-
ur hiti.“
- Þú hefur væntanlega saknað
austfirsku fjallanna þegar þú bjóst
í Iowa?
„Jú, ég saknaði alltaf fjallanna.
Við erum nýflutt til Colorado og
þar sé ég blessuð fjöllin daglega.
Það er mjög fallegt í Colorado og
þar er margt sem minnir mig á
Island, sérstaklega fjöllin og vötnin
sem em skammt vestan við bæinn
þar sem ég bý.“
- Þér hefur líkað vel að búa í
Bandaríkjunum?
„Já, ljómandi vel. Ég var mjög
heppin að því leyti að það var mjög
vel tekið á móti mér og fólk var
afskaplega gott við mig. Auðvitað
hjálpaði það mjög mikið og ég hef
alltaf kunnað vel við mig í Banda-
ríkjunum."
Guðnýju bauðst fljótlega starf
sem bankagjaldkeri og sinnti því í
26 ár. Jafnframt átti hún sæti í
stjóm sjúkrahúss í Webster City,
sem er bær á stærð við Akureyri
og er í hinum víðfeðmu landbún-
aðarhéruðum Iowa-ríkis. Kirkju-
legt starf og trúrækni hafa alla tíð
verið henni mjög hjartfólgin, meðal
annars hafði hún um 25 ára skeið
umsjón með sunnudagaskóla bama
í söfnuði sínum og kenndi við bibl-
íuskóla fyrir 14-15 ára börn á
sumrin. Auk þess hafði hún umsjón
með unglingastarfí ______________
safnaðarins í nokkur ár.
„Ég reyndi ætíð að
fræða bömin um ísland
og stundum reyndi ég
að kenna þeim söngva
eins og „Jesú bróðir ______
besti“ en það tókst þó
ekki alltaf vel! Ég sagði þeim frá
því hvemig það var að alast upp á
Islandi og stundum var ég beðin
um að koma í barnaskólann og
segja frá landinu.
Viðtökumar voru mjög góðar og
börnin höfðu mjög gaman af þessu,
sérstaklega þegar þau heyrðu mig
tala íslensku. Fólkið vissi svo lítið
um ísland á þessum tíma og þar
til fyrir nokkrum ámm. Þegar ég
Guðný Magnúsdóttir
► Guðný Magnúsdóttir fæddist
16. maí 1927 á Reyðarfirði. For-
eldrar hennar voru Rósa Sig-
urðardóttir og Magnús Guð-
mundsson. Auk Guðnýjar eign-
uðust þau sjö börn, en þau eru:
Aagot, húsmóðir, d. 1983, Emil
fyrrverandi kaupmaður á
Grundarfirði, Torfhildur, fyrr-
verandi símstöðvarstjóri á Eski-
firði, Aðalbjörg, húsmóðir á
Fáskrúðsfirði og i Reykjavík,
Stefanía, húsmóðir í Reykjavík,
Guðmundur, fræðslustjóri á
Reyðarfirði, og Sigurður, fram-
kvæmdastjóri, í Reykjavík.
Guðný ólst upp að hluta hjá
frændfólki sínu að Felli í
Breiðdal, en á unglingsárunum
starfaði hún i verslun Silla og
Valda o g ennfremur við hús-
þjálp þjá Thyru og Sveinbirni
Finnssyni í Reykjavík. Árið 1945
giftist hún Marvin Heyer, liðs-
manni í Bandaríkjaher hér á
landi á stríðsárunum. í lok
stríðsins árið 1945 fluttustþau
til Webster City í Iowa og stofn-
uðu þar heimili. Þau eignuðust
tvo drengi, Neal og Kent, sem
eru báðir búsettir í Denver í
Colorado, og hjónin fluttust
þangað nýlega frá Webster City.
„Eg saknadi
alltaf aust-
firsku ffjall-
anna
fór út var ég t.d. kynnt fyrir konu
sem sagði þegar hún sá að ég var
ljóshærð: „Nú, þú ert þá ekki esk-
imói!“ Þannig að fólkið vissi nú
ekki mikið um ísland á þeim tíma,
en það hefur þó breyst síðustu
árin.“
- Finnst þér hafa orðið miklar
breytingar á íslandi frá þvíþú flutt-
ist til Bandaríkjanna ílok stríðsins?
„Já, miklar, einkum í Reykjavík
sem hefur stækkað svo mikið.
Annars vil ég segja að fólkið á
íslandi er alltaf jafn yndislegt og
vingjamlegt."
„Eg er ein af þeim heppnu stúlk-
_________ um frá íslandi, sem
giftust bandarískum
hermönnum. Ég hef
kynnst dásamlegu fólki
í Bandaríkjunum og þar
var mér vel tekið. Ég
___^_ hef notið þess að búa í
Bandaríkjunum en það
merkir þó ekki að ég hafí aldrei
saknað Islands. Ég tel að eftir því
sem fólk eldist sakni það systkina
sinna meira. Þegar fólk er ungt er
það önnum kafíð við störf og barna-
uppeldi. En það er dásamlegt að
koma heim til Islands, sem er mjög
sérstakt og engu öðru landi líkt,“
sagði Guðný og kvaðst þakklát
systkinum sínum fyrir að hafa gert
ferðina til æskuslóðanna mögulega.