Morgunblaðið - 14.09.1997, Side 32

32 SUNNUDAGUR 14. SEPTEMBER1997
MORGUNBLAÐIÐ
GUÐLAUGERLA
SKAGFJÖRÐ
+ Guðlaug Erla
Skagfjörð
fæddist í Reykjavík
hinn 1. júní 1937.
Hún lést í London
23. ágúst síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Krist-
ján Skagfjörð,
múrarameistari, og
Sigriður J. Skag-
fjörð. Guðlaug var
miðdóttir þeirra, en
hinar eru: Hrönn,
f. 1933 og María
Björk, f. 1944. Börn
Guðlaugar eru: 1)
Valgeir Skagfjörð, f. 1956,
maki Guðrún Gunnarsdóttir.
Börn þeirra eru: Ólöf Jara, f.
1989, Anna IJjördís, f. 1992, og
Elísabet, f. 1994. Valgeir á
einnig Evu Lilju, f. 1975, og á
hún einn son, Valgeir Hrafn,
f. 1997. 2) Sigur-
björg Steindórs-
dóttir, f. 1958,^ synir
hennar eru: Óskar,
f. 1976, og Steindór,
f. 1977. 3) Benedikt
Þór Gústafsson, f.
1961, sonur hans er:
Benedikt Gilbert, f.
1987. 4) Jóhann
Trausti Bergsson,
f. 1972, maki Ingi-
björg Ósk Elías-
dóttir. Dóttir þeirra
er Guðlaug Elísa, f.
1997. Jóhann
Trausti á einnig
Benjamín, f. 1996. 5) Elsa Björk
Bergsdóttir, f. 1972, börn henn-
ar eru: Helga, f. 1990, og Ás-
laug Alda, f. 1995. 6) Bryiyar
Ingvarsson, f. 1979.
Utför Guðlaugar fór fram í
kyrrþey 12. september.
Elsku mamma mín, loks ertu
farin í sælunnar stað og þú og ham-
ingjan hafa fundið hvor aðra.
Minningarbrotin þjóta fyrir hug-
skotssjónum, blátt Blaupunkt út-
varpstæki í eldhúsglugganum
heima og þú segir stundarhátt við
mig þar sem ég sit við eldhúsborðið
eitthvað að sýsla við heimalærdóm,
„Hlustaðu ... þetta er Schu-
bert..." og söngvar löngu látins
meistara hljóma úr tækinu. Þú sýn-
ir mér gæsahúðina sem myndast á
handleggnum á þér. „Af hveiju?“
spyr ég. „Þeta er svo fallegt,“ svar-
ar þú og lítur á mig stóru bláu
augunum þínum, eins og ég ætti
að vera gæddur öllum skilningi
heimsins. Einn rigningardaginn
sitjum við systkinin við borðstofu-
borðið og litum í bækur, „Oh Danny
boy ... “ syngur Harry Belafonte
af grarnmófóninum og þú grætur.
Við spyijum: „Af hveiju græturðu,
mamma?“ „Þetta er svo fallegt,“
svarar þú. Þú hristir mig við fyrsta
hanagal á föstudaginn langa. Blau-
punkt-tækið er komið inn í svefn-
herbergi. És sest til fóta og hlýði
með andakt á frásögnina um pínu
frelsarans, sýni djúpa hluttekningu
og þegar kórinn byijar að syngja
„Eg kveiki á kertum mínum“, þá
ferðu aftur að gráta. Ég spyr af
hveiju, það er svo langt síðan frels-
arinn dó. Þú útskýrir fyrir mér
kjarnann í kristinni trú og ég öðl-
ast dýpri skilning um ókomin ár. Á
páskadagsmorgun erum við systk-
inin öll sest til fóta, með þijú hand-
klæði breidd yfir til að hlífa sæng-
urlíninu, bijótum súkkulaðieggin
sem svo lengi hafa staðið uppi á
bókaskáp innilokuð í glært sellófan,
kjömsum á innihaldinu og þú út-
skýrir fyrir okkur merkingu máls-
háttanna meðan presturinn í Blau-
punkt-útvarpinu tónar um upprisu
frelsarans. Ég reyni að herma upp
fáeinar hendingar, en þú áminnir
mig um að leggja ekki nafn Drott-
ins við hégóma og ég þagna, sting
upp í mig konfektmola og hlusta á
síðasta sálminn í auðmjúkri andakt.
Þú varst ung að árum, 27 ára
gömul, orðin einstæð þriggja bama
móðir og án nokkurs vafa fegursta
þriggja barna móðir í heimi og hvar
sem þú fórst var eftir þér tekið og
orðsporið sem fór af einstakri feg-
urð þinni var goðsögum líkast. Aldr-
ei leit ég fegurra fljóð á meðan ég
sleit barnsskónum við pilsfaldinn
þinn en það er svo með fegurstu
blómin að þau eru slitin upp fyrst
og sölna áður en rauður morgunn
rís. Og þó að þér og heiminum
hafi ekki komið vel saman alltaf
og á stundum hafí á milli ykkar
verið alvarleg misklíð, þá veit trúa
mín að þú ert nú komin í þann eina
stað þar sem þú finnur frið og heim-
urinn hérna megin grafar hefur
tekið þig í sátt. Uppheimar veit ég
fagna komu þinni og amma og afí
breiða út faðminn móti þér; ég og
við öll systkinin hugsum hlýtt til
þín og biðjum fyrir eilífum friði með
þér. Mikil og góð ættkvísl er frá
þér runnin og þú getur farið héðan
með virðingu og reisn.
Ég mun varðveita allar góðu
+
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
GUNNÞÓRUNN ERLINGSDÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 41,
er látin.
Kristín Einarsdóttlr Rygg, Olav Rygg,
Hafdís Elnarsdóttlr, Jón Ármann Jakobsson,
Elías Einarsson, Ólöf Eyjólfsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HJÖRTUR V. WIUM VILHJÁLMSSON,
bifreiðastjóri,
Hjallavegi 2,
Reykjavfk,
andaðist 10. september á Kristnesspítala.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ólafur Hjartarson, Herborg Ólafsdóttir,
Vilhjálmur Hjartarson, Harpa Jónsdóttir,
Guðbjörn Hjartarson,
Sigríður Hjartardóttir, Hreiðar Gfslason,
Sævar Hjartarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINNINGAR
minningarnar og láta þær verða ljós
í mínu lífí. Ég kenni dætrum mínum
versin sem þú kenndir mér, ég syng
fýrir þær vísumar sem þú lærðir,
ég segi þeim sögumar sem þú sagð-
ir mér, ég signi þær eftir baðið eins
og þú gerðir við mig, ég fer með
sömu bænimar með þeim áður en
þær sofna á kvöldin og brátt fer
ég að syngja fyrir Valgeir Hrafn,
dótturson minn, þessi sömu vers,
því enn hafa þau ekki glatað gildi
sínu, svo til einhvers var jarðvistin,
þótt þér fyndist hún lítilsvirði þegar
þú varst langt niðri og þrautir þessa
heims að sliga þig á líkama og sál.
Þú gekkst ekki þann veg um
stigu lífsins sem allir hinir, heldur
valdir þér sérleið sem gerði þér
ekki beinlínis auðvelt fyrir og varð
þér þess vegna oft fótaskortur; en
reistir þig við jafn harðan og hélst
áfram á þeirri sömu braut og þú
valdir þér. Ekki fórstu heil þennan
torsótta og krókótta veg og veik-
leiki þinn gerði að þér var tæpast
sjálfrátt þegar þú beygðir af.
Þú naust ekki þeirrar gæfu að
koma öllum börnum þínum til
manns, en Drottinn Guð er sá sem
öllu ræður og þú lifðir að vita öll
böm þín í öruggum höndum ásamt
barnabörnum og fréttir af nýfæddu
fyrsta langömmubarni þínu fékkstu
áður en þú yfirgafst þessa jarðvist.
Elsku mamma, við áttum langt
samtal í vikunni áður en þú hvarfst
á braut og við töluðum um gömlu
dagana og ég sökk inn í löngu horf-
inn heim með þér, heim þar sem
tíminn stóð í stað og fátt virtist
benda til þess að nokkuð mundi
nokkurn tíma breytast, en auðvitað
breytast tímarnir og mennirnir með
og loks á efsta degi skal gera upp
reikningana. Við höfum gert upp
okkar að svo miklu leyti sem við
vorum fær um og ég bið algóðan
Guð að blessa þig og minningu þína.
Sonarkveðja,
Valgeir Skagfjörð.
Sólin er hnigin og nú kemur nótt,
við skulum lengur ei æja,
því skaltu, moldarbam þig búa fljótt
þreytt af að gráta og hlæja.
Kom mér í faðm, þér ég þrýsti að mér,
- hræðstu ekki - !
svo hægt og svo létt ég á burtu þig ber
ljósum að draumanna löndum,
langt burt frá gleymskunnar ströndum.
Hvíl mér á örmum! Ég elska þig heitt,
þér óhætt skal vera þó blundir,
hið besta, þig dreymdi, skal bráðlega veitt,
og brennandi læknaðar undir.
Svæfða ég marga sem þig hefi þar,
- hræðsðu ekki - !
þungum frá hörmum ég þúsundir bar
burtu að ljósheima löndum,
langt burt frá táranna ströndum.
Þögul og kyrr er mín prúðhelga borg
og þar læknast mannshjörtun særðu;
allt, við sem þú skildir í veröld með sorg,
vaknaður aftur þar færðu.
Nú varir ég kyssi og vef þig að mér,
- hræðstu ekki - !
hægum í svefni ég burtu þig ber,
lang burt, að eilífum löndum.
Langt burt frá gleymskunnar ströndum.
(Þýð. Hannes Blöndal.)
Blessuð sé minning þín, elsku
systir.
Þín,
María Björk.
ELIN ÞORUNN
NORDQUIST
+ Elín Þórunn
Nordquist
fæddist í Bolung-
arvík 18. júlí 1929.
Hún lést á heimili
sínu í Rohnert
Park, Kaliforníu,
hinn 27. ágúst sið-
astliðinn. Foreldr-
ar hennar voru
hjónin Jón
Nordquist, f. 18.
nóvember 1895, d.
24. janúar 1961, og
Ása Vigfúsdóttir
Nordquist, f. 2.
apríl 1899, d. 15.
júní 1985. Bræður Elínar:
Sverrir, f. 20. otkóber 1916,
Jón, f. 20. janúar 1920, d. 2.
júlí 1939, Viggó, f. 20. septem-
ber 1921, Jónas, f. 11. ágúst
1925, og Theodór, f. 3. júlí
1933, d. 18. desember 1995.
Elín var gift Warren H. Smith,
f. 10. apríl 1910, d. 10. október
1974. Barn þeirra er Ása, lög
giltur réttarritari í Kaliforníu,
f. 24. október 1951. Seinni
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, dóttir,
systir og tengdadóttir,
HAFDÍS KRISTJÁNSDÓTTIR,
Borgarholtsbraut 35,
Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum 7. september sl.
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 17. september kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á MND félag (slands
Matthías Loftsson,
Kristján Matthfasson, Erna Matthfasdóttir,
Kristján Júlfusson,
Brynja Kristjánsdóttir,
Júlfus Kristjánsson,
Loftur Þorsteinsson,
maður Elínar var
David Benson, og
er hann einnig lát-
inn.
Elín tók gagn-
fræðapróf frá
Gagnfræðaskólan-
um á ísafirði. Hún
vann hjá Útvegs-
banka íslands á
Isafirði. Síðan
flutti hún til
Reykjavíkur og
vann um árabil hjá
Heildverslun
Magnúsar Kjaran.
Elín starfaði síðan
á lögmannastofu varnarliðsins
á Keflavíkurflugvelli, þar til
hún fluttist til Bandaríkjanna
1961. Elín tók próf sem lögg-
iltur réttarritari í Kaliforníu
og starfaði hjá forsætisráðu-
neyti Kaliforníufylkis í San
Fransisco um 20 ára skeið,
sem löggiltur réttarritari.
Útför Elínar fór fram frá
Fossvogskapellu í kyrrþey
mánudaginn 8. september.
Það var sumarið 1995 að föður-
systir mín Elín kölluð Ewa kom
í heimsókn til íslands, en Ewa
frænka bjó í Bandaríkjunum í
nokkra áratugi, heimsóknin var í
hennar augum „að koma heim“.
Bræður Ewu þeir Sverrir, Viggó
og Jónas snerust í kringum litlu
systur í sex vikur, það var yndis-
legur tími fyrir Ewu og einnig
fyrir okkur skyldfólkið. Ekki hafði
hún gleymt neinu og var málfar
hennar til fyrirmyndar. Ewa kom
ekki svo til íslands að hún færi
ekki á æskustöðvamar, ‘Bolungar-
vík og ísafjörð. Þar heimsótti hún
Viggó og Tedda bræður sína, en
Teddi yngstur þeirra systkina var
í miklu dálæti hjá Ewu svo og
fleirum er hann þekktu, en Tedda
misstum við fyrir tæplega tveimur
árum. Eftir þann missi fór Ewa
mikið að hugsa um fólkið sitt hér
og landið, hvort hún gæti komið
aftur heim og hvað hún gæti ef
til vill unnið við og annað í þeim
dúr. Þó varð vogarskálin alltaf
þyngri handan við hafíð þar sem
einkadóttirin, Ása, býr og dætur
hennar tvær og tvö ung barna-
böm. Ása og dætur hennar önnuð-
ust Ewu frænku af alúð er veik-
indi hennar ágerðust og sáu alfar-
ið um hana á heimili hennar þar
til yfir lauk. Ég átti mikinn vin í
frænku minni og heimsótti hana
nokkrum sinnum til Bandaríkj-
anna, hún var höfðingi heim að
sækja. Ekki alls fyrir löngu hringdi
hún í mig og sagði að sig hefði allt
í einu langað svo til að heyra fal-
legu röddina mína og hvort ég
hefði það ekki gott. Þetta símtal
gladdi mig inn að hjartarótum og
þar geymi ég hlýjuna sem þessi
orð veittu mér. Svona var hún
frænka mín.
Það er sárt til þess að hugsa
að hennar hlekkur er brostinn í
fjölskyldunni, og vita af afkom-
endum Ewu, fimm að tölu, svona
langt í burtu. Megi góður Guð
gefa að við missum ekki af þeim
og gefi Ásu, dætrum hennar, og
barnabömum, styrk í sorg þeirra.
Megi minningin um Ewu gefa
okkur dug til að rækta fjölskyldu-
böndin af alúð og einlægni hvar
sem við emm í veröldinni.
Eitt hjarta ég þekki. Því er
svo þögult allt í kring um mig.
Streym, elfur, hægt í hafið.
Lát húmið, skógur, byrgja þig.
(Tómas Guðmundsson.)
Sigrún Viggósdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa,
öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig
auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins í bréfasíma 5691115, eða á netfang
þess þess (minning@mbl.is) — vinsam-
legast sendið greinina inni í bréfinu,
ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar
má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg
tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línuleng — eða 2.200 slög. Höfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Sigríður Brynjólfsdóttir,
Sigrún Kristjánsdóttir,
Híldur Kristjánsdóttir,
Erna Matthíasdóttir.
108 Reykjavík • Sími 553 1099
Opið öll kvöld
22 - einnig um h
Skreytingar fyrir öll tílefni.
Gjafavörur.