Morgunblaðið - 10.01.1998, Qupperneq 27

u
MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 10. JANÚAR 1998 27
Reyktu mikið!
Síðan voru menn látnir glíma við
„meðvitundarverkefnið" svokallaða,
sem fólst í því að svara nokkrum
spurningum samviskusamlega, og
ræða síðan svörin sín á milli, tvö og
tvö.
Það vakti nokkra undrun, og jafn-
framt kátínu meðal þátttakenda að
fyrsti liðurinn í „heimaverkefni"
vinnubókarinnar hljóðaði svo:
„Reyktu mikið, með fullri meðvit-
und!“ Þetta er liður í því að læra að
reykja upp á nýtt. Leiðbeinandinn
lagði áherslu á að „reykja með með-
vitund", það er að vera einn með
sígarettunni og hugsa stöðugt um
hana og sjálfan sig á meðan. Forðast
að spjalla við fólk á meðan á reyking-
unum stæði og ef einhver vildi hefja
samræður að bregðast þá kui’teis-
lega við: „Fyrirgefðu, ég get ekki
talað við þig núna, ég er að reykja!“
Forðast kaffi og kók með sígarett-
unni, en drekka vatn þess í stað.
Hugsa um „vináttusamband“ sitt og
sígarettunnar og spyrja sig hvort
það sé virkilega þess virði að halda
sambandinu áfram.
Með þetta veganesti hélt hver til
síns heima, og undir hverjum og ein-
um komið að byggja upp rétt hugar-
far fyrir seinna kvöldið, tveimur dög-
um síðar, en þá átti að láta sverfa til
stáls og „drepa í að eilífu“.
Dagurinn á milli námskeiðskvöld-
anna var léttur og skemmtilegur
enda gat maður reykt mikið, eins og
„heimaverkefnið" kvað á um, án þess
að hafa samviskubit. Að fá sér vatn
með sígarettunni, í stað kaffis, var
hins vegar ekki eins gott og erfitt
reyndist að halda sig frá samræðum
við vinnufélagana í „reykpásunum“.
Hins vegar gafst ágætur tími inn á
milli til að vera „einn með sígarett-
unni“ og hugleiða stöðuna, og þótt
það kannski hljómi sérkennilega, þá
hafði það sín áhrif. Greinarhöfundur
komst að þeirri einfóldu niðurstöðu
að áframhaldandi „vináttusamband"
við sígarettuna gæti ekki endað
nema með skelfingu. Maður beið því
spenntur eftir seinna kvöldinu til að
geta „di'epið í til frambúðar".
Drepið í til frambúðar
Þátttakendur mættu þó misjafn-
lega_ stemmdir til leiks seinna kvöld-
ið. í ljós kom að ein konan hafði
NÝTT bragð í munninn.
helst úr lestinni, önnur var orðin
veik, en lét sig samt hafa það að
mæta. Þetta kvöld var farið yfir
grundvallaratriðin í ,jákvæðu leið-
inni“ til að hætta og byrja aldrei aft-
ur. Það fyrsta er auðvitað að taka
þessa ákvörðun og standa við hana
með glöðu geði. Allt of margir skýla
sér á bak við að það sé svo erfitt og
þeir séu að reyna. Hefur einhver
reynt að hlaupa einhvern tíma? Það
er ekki hægt. Annaðhvort hleypur
maður eða ekki.
Mjög mikilvægt er að eyða öllum
hugsunum um að það sé erfitt að
hætta. Líkamleg fráhverfseinkenni
sígarettna líkjast í raun aðeins vægri
svengd. Öll hin óþægindin eru and-
legs eðlis og í raun ekkert annað en
sjálfsvorkunn. Algengt er að fólk,
sem er nýhætt að reykja, tönnlist sí-
fellt á því hversu erfitt það sé. Bar-
lómur eins og: „Eg verð alltaf svo
geðvond(ur) þegar ég hætti. Eg fitna
svo mikið ... - Ef ég hætti að reykja
verð ég að hætta að fá mér í glas ...
Þetta er svo erfitt - SVO
ERFITT - SVO ERFITT... -
„Bíddu nú við, ekkert svona tal.
Þetta er nefnilega ekkert mál,“ seg-
ir Jákvæða leiðin“.
Þriðja atriðið er að nota jákvæðar
staðfestingar til að endurforrita
hugann, en þessar staðfestingar
fást á þar til gerðum spjöldum og
þarf að nota aftur og aftur. Nauð-
synlegt er því að hafa kortin alltaf á
sér og draga þau upp þegar sígar-
ettulöngunin hellist yfir mann.
Svo kom að því að reykja síðustu
sígarettuna og ekki laust við að viss
helgiblær væri yfir mannskapnum
meðan á þeirri athöfn stóð. Þetta
var vissulega stór stund í lífi okkar
allra. Menn reyktu þessa síðustu sí-
gaiættu með lokuð augu, samkvæmt
fyrirmælum leiðbeinandans, og
fylgdu í huganum leið reyksins í
gegnum munninn, niður um hálsinn,
út í lungun og svo aftur til baka.
Síðan var „drepið í til frambúðar",
eða sú er að minnsta kosti ætlunin.
Ekki var laust við að menn væru
dálítið drýldnir á svipinn að lokinni
þessari athöfn, enda í mikið ráðist.
Og eftir að hafa þvegið sér um
hendur og andlit var farið í smá
hugleiðslu, svona rétt til að skerpa á
samstöðuiini og festa þessa mikil-
vægu ákvörðun í sessi í huganum.
Stuðningsaðilar skiptust á síma-
númerum, en hvorum er ætlað að
hjálpa öðrum á erfiðum stundum.
Síðan fór hver til síns heima með
fögur fyrirheit í farteskinu.
Þegar þessi orð eru skrifuð er
engin reynsla komin á árangur
námskeiðsins. Til þess er of stuttur
tími liðinn, en greinarhöfundur er
þó enn reyklaus. Löng og bitur
reynsla hefur þó kennt honum að
fagna ekki of snemma sigri í viður-
eigninni við Nikótínus Tóbakus kon-
ung.
LEIÐBEIN ANDINN leggur anersiu a - -
SÍGARETTU-pakkarnir fara sína leið í ruslafótuna.
(hún er komin með sams konar
dragt og þú) þinn nýjum kröftum
til sóknar í lífinu. Seinni draumur-
inn tengist fyrri draumnum að því
leyti að þú virðist vera að vakna
fyrir óþekktum öflum í þér, kröft-
um sem geta leitt gott af sér (það
voru að koma jól). Þessi orka virð-
ist komin frá móður þinni (þvotta-
vélin sem var ónýt) en þú hafir
ekki sinnt þessu afli fyrr en á
reyndi (fyrri draumur). Til að þú
getir unnið á réttan hátt úr þess-
um hæfileika þínum (ný þvottavél
á leiðinni), segir draumurinn mér
að þú skulir snúa þér til systkina
þinna sem búi yfir hæfileikum til
að beina braut þína (þið systkinin
deilduð kostnaði við kaup á nýrri
þvottavél).
„Dulrún Draumland"
sendi draum
Mér fannst ég ganga á grasflöt
milli háira íbúðarblokka í roki.
Skyndilega laust niður eldingum
allt í kring um mig, en snertu mig
ekki. Þá fannst mér ég koma að
konu sem var í óða önn að rífa upp
illgresisrönd meðfram klettavegg
og ég hugsaði að varla tilheyi'ði
þessi skiki hennar garði. Konan,
sem ég rétt kannaðist við, bað mig
að koma með sér og skoða gróður-
húsið sitt. Eg gerði það en húsið
var stórt úr gleri og eins og þrí-
hyrningur í laginu. Otal plöntur og
smáhlutir voru þar og hún tíndi
saman lítinn blómvönd handa mér.
Blómvöndurinn var úr smáum blá-
um blómum og fannst mér ég
verða fyrir vonbrigðum.
Ráðning
Það gustar um þig (milli blokka í
roki) og þér virðist lagið að gera
veður (eldingum laust niður en
snertu ekki þig) út af engu.
Draumurinn er viðvörunardraum-
ur og beinir því til þín að láta af
neikvæðu hugarfari (illgresisrönd-
in) og hryssingslegum kveðjum
(skikinn tilheyrði ekki henni).
Leggja niður allt er öfund getur
kallast (glerhúsið og hlutirn-
irA)lómvöndurinn) svo hin smáu
blóm fái notið sín í návist þinni.
„Anúr“ dreymdi
Ég var stödd á fjölfórnum gatna-
mótum en það var engin umferð.
Þá sá ég hvar pabbi minn (hann
lést fyrir mörgum árum) stóð uppi
við húsvegg. Hann var eins og
hann átti að sér í dökkleitum jakka
og blágráiTÍ peysu undir. Ég varð
ósköp glöð og kallaði „pabbi“ og
ætlaði að faðma hann að mér. En
þá stóð ég með innihaldslausan mó-
brúnan jakka í fanginu, eða öllu
heldur jakkafót með gapandi háls-
mál. Pabbi var horfinn og ég fann
mikinn söknuð og sára tilfmningu
svo ég fór að gráta.
Ráðning
í drauminum kemur faðir þinn
til þín með þau skilaboð að þó eitt-
hvað bjáti á (gatnamót) þá búi
kraftur hans (dökki jakkinn og
gi-ábláa peysan) í þér og þú getir
rutt öllum hindrunum úr vegi á
lífsleiðinni. Hann vill einnig minna
á (móbrúni jakkinn) að hann er þér
ætíð nálægur.
• Þeir lesendur sem vilje fá
drauma sína birta og ráðna sendi
þá með fullu nafni, fæðingardegi
og ári ásamt heimilisfangi og dul-
nefni tii birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Reykjavfk
Opiðfrákl. 1130 - 23.00 j
1 rétta bragðlaukagælandi hlaðborð
alla sælkera í Lóninu á Hótel Loftleiði
Verð í hádegi kr. 1.395,-
Verð á kvöldin kr. 2.100,-
HÓTEL LOFÍLEÍE)
i c « í * m v * \
Símar 562 7575 & 5050 925, fax 562 7573 • Aílir gestir fá bfómi&a frá Laugai
C;j./JÍSn.lifiA Jt J'VJ.NJNGA JJUJtDJU
oc; JNNJtJÍJ 'J JN(f’A Jt J JiÁ SJ’ÁNJ