Morgunblaðið - 01.03.1998, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 1. MARZ 1998 25
mjög hrifín af ýmiskonar útfærslum
á fangamarki þeirra hjóna WW
(fyrir Wallis Windsor) og EW (Ed-
ward Wallis). Oftast valdi hún blóm-
um skreyttar útfærslur á fanga-
mörkum þeirra. Hún var sérstak-
lega hrifm af vafningsviði, tákni ást-
ar og trúfestu.“
En snúum okkur að húsinu
sjálfu. Þegai- gengið er inn í
húsið blasir við glæsilegt
anddyrið, sem á kvöldin var upplýst
með kertaljósum. Á hægri hönd var
skrifborðið þar sem hertoginn undir-
ritaði afsögn sína og á borðinu lá
rauða taskan svokallaða, „the red
box“, sem á var letrað með gylltum
stöfum The King, eða konungurinn.
Þessi taska gekk á milli konungs og
ríkisstjómar. í henni voru skjöl sem
þurfti að undirrita, leyniskýrslur o.fl.
Sögulega séð er þetta líklega
merkasti gripurinn í safninu. And-
dyrið var skreytt íburðarmiklu
ítölsku barokkveggteppi og fána
prinsins af Wales, sem hafði verið í
eigu Játvarðs VII.
Á vinstri hönd er breiður og mik-
ill stigi sem liggur upp á hæðina þar
sem íbúðir þeirra hjóna eru. Við
göngum inn í setustofu þein-a.
Þægilegur sófi blasir við, alsettur
púðum. Sumir eru úr hlébarða-
skinni, en Wallis hafði mikið dálæti
á því. Aðra hafði hertoginn saumað
út. Þama era líka tveir hæginda-
stólar og hér sat hertoginn á gamals
aldri, sötraði viskí og horfði á sjón-
varpið. Þegar gengið er inn í stof-
una, blasa við tveir stórir, franskir
gluggar með fógra útsýni yfir garð-
inn. Þar fengu þau sér morgun-
göngu með hundana, en af þeim
áttu þau svosem eina tylft.
Á hægri hönd er svefnherbergi frú-
arinnar, skreytt í bandarískum
nýrókókó-stíl; ljósbláum og ljós-
fjólubláum litum sem Wallis hafði
mikið dálæti á. Marmari, gyllingar
og blómamynstur voru hennar ær
og kýr. Skreytingarnar eru fjörleg-
ar og það er eins og hver hlutur sé á
iði. Inn af herberginu er einkabað-
herbergi hennar. Veggir og loft eru
þakin blómamyndum og skrauti
sem minna á sirkustjald. Milli bað-
herbergis og svefnherbergis er
fataherbergi hennar. Þar var hverj-
um hlut vafíð inn í silkipappír og ríf-
lega hundrað pör af skóm stóðu í
þéttri röð. Flest pörin voru sér-
saumuð af rómaðasta skósmið
Parísarborgar, Roger Vivier.
Snúum aftur til setustofunnar
og göngum inn um hurð til
vinstri. Þar er gengið inn í
svefnherbergi hertogans. Þar var
allt með öðram blæ en hjá frúnni.
Ljósgulir og rauðir litir (litir Eng-
lands) era áberandi og stíllinn ein-
faldur. Inn af herberginu er fata-
herbergið og svo baðherbergi hans
sem er í funkisstíl þriðja áratugar-
ins. Svart leður og króm. Marmari
og ljósar flísar.
í svefnherberginu var horfíð aft-
ur í tímann. Herbergið var eins og
nokkurskonar minningarstofa um
fyrra líf. Hertoginn vildi halda her-
bergi sínu sem líkustu vistarverun-
um í Fort Belvedere, nálægt Sunn-
ingdale, en þar hafði hann átt sínar
bestu stundir.
Á rúminu er gulleit ábreiða með
fangamarki prinsins af Wales, EP,
umkringt sokkabandsorðunni, en á
hana er letrað „Honi soit qui mal y
pense“. Fyrir ofan rúmið hangir
veggteppi með ásaumuðu skjaldar-
merki prinsins af Wales. Hvort
tveggja frá þeim ljúfa tíma sem her-
toginn var prinsinn af Wales. Á
náttborðinu liggur lítil tuskudúkka í
líki sótara. Sagan segir að móðir
hans hafí gefið honum hana, og hún
lá við rúm hans alla tíð.
Beint á móti rúminu stendur
skrifborðið og síminn. Á morgnana
þegar hann vaknaði var það hans
fyrsta verk að hringja til Sviss, taka
púlsinn á verðbréfamarkaðnum og
líta í bresku blöðin. Einkaþjónninn
hafði til rauðu buxurnar sem her-
toginn lét sauma sérstaklega fyrir
sig í New York, af því að þær vora
víðari og þægilegri en buxumar frá
klæðskeranum í London. Eða ætti
hann kannski að fara í köflóttu fötin
sem hann lét sauma uppúr gömlu
fötunum af pabba? Skoskt tartan-
efnið var svo vænt að það var eins
og það ætti að duga í a.m.k. fjórar
kynslóðir. Hér er ekki nýjungagirn-
GESTIR hlýða á starfsmann Sotheby’s-uppboðsfyrirtækisins lýsa munum úr borðstofu
hertogans og konu hans daginn áður en uppboðið hófst.
LJÓSMYNDIN sýnir hertogann íklæddan köflóttum buxum sem voru meðal
muna úr heimili hjónanna í París sem boðnir voru upp.
ið að það hefði mikinn
áhuga að fá kjólinn í einka-
safn sitt. Aðrir eftirsóttir
kjólai- á uppboðinu era sér-
saumaðir hátískukjólar frá
sjötta og sjöunda áratugn-
um frá tískuhúsum Dior,
Givenchy og St. Laurent.
Ljósmyndimar sem
teknar vora af hertogahjón-
unum af helstu portrettljós-
mynduram heimsins, era
kapítuli út af fyrir sig. Áttu
margar þessara mynda
mikinn þátt í að skapa þá
ímynd æsku og glæsileika,
sem hjónunum var svo kær.
Ljósmyndararnir
Beaton og Horst eiga þar
ef til vill stærstan hlut að
máli. Báðir sviðsettu við-
fangsefni sín, oft á mjög
leikrænan hátt, þótt að-
ferðirnar og útkoman væru
gjörólíkar. Cecil Beaton
myndaði frú Simpson eins
og kvikmyndastjörnu. Á
myndum er hún klædd há-
tísku 4. áratugarins, skreytt dýr-
ustu gimsteinum frá Cartier og
uppstillingarnar yfirleitt mjög leik-
rænar.
Horst Ijósmyndaði hins vegar
í klassískum stíl portrett-
málverksins. Myndskipunin
skapar virðingu og hefði hæft
drottningu. Myndir þessara ljós-
myndara af frú Simpson birtust á
síðum Vouge og Harpers Bazaar á
sínum tíma og eru fyrir löngu orðn-
ar ómissandi í öllum bókum sem
fjalla um tísku og stíl.
Rómantísk ástarsaga konungs
ásamt þjóðsögunni um hamingju,
glæsileik og eilífa æsku eru aðalfor-
sendur uppboðsins í New York.
Húsið í Boulogneskógi stendur nú
autt. Útlegð hertogahjónanna af
Windsor er endanlega lokið. Hring-
urinn hefur lokast og eigur þeirra
munu dreifast um hálfan hnöttinn.
Spurningunni um hvort Bretland
hafi verið „einnar konu virði“ verð-
ur hver að svara fyrir sig.
Hertoginn af Windsor
Um hertogann af Windsor og hans vegi
ég veit nú ofúrlítið meira en þið.
Það kemur fyrir, að hann softiar eigi,
en andvökunnar spumir glímir við.
Þá læðast til hans leyndar efasemdir
og leggjast þungt á hugsun tignarmanns.
Sem vofur heilsa lífsins fomu fremdir.
Hans fóðurleifð og krúna vitjar hans.
Þá kemur aftur kynngi fomra daga,
er konunglegast galt hann brúðarverð.
Um hugann streymir öll hans ástarsaga,
að ýmsu leyti þó með nýrri gerð.
Því fyrr var enginn efi til, sem spyrði
og yrpi skugga á konunglega brún:
Er ekki Bretland einnar konu virði?
Er enska ríkið minna vert en hún?
Nú vildi hann aftur feginn fá að stjóma
og fylgja í raunum drottinhollri þjóð,
sem fyrir England allt vill gefa og fóma,
jafnt ástir sínar, vinnu, fé og blóð.
Og honum fínnst í ómum allra fregna
sem England telji hveiju fómað er.
Þú seldir mig af höndum hennar vegna!
Og hertoginn af Windsor byltir sér.
(Guðmundur Ingi, 24.19.1942.)
Höfundur vann við að skrá alla
textílmuni sa/nsins.
inni fyrir að fara, heldur gæði, nýtni
og vandvirkni höfð í hávegum.
Frá búningasögulegu sjónarmiði
er fatnaður hertogahjónanna gull;
náma, einkum fatnaður hertogans. I
fyrsta lagi vandaði hann alla tíð
mjög til klæðaburðar síns og hin
breska heldrimannatíska, sem enn
er við lýði, er frá honum komin.
Hann átti föt sín lengi, lét gera við
þau og jafnvel sauma upp úr göml-
um fótum. Hann var mjög vandlátur
í klæðskera og valdi úr þá sem hon-
um þótti bestir á hverju sviði. Hann
lét sauma buxurnar hjá H. Harris,
43 East, 59th Street í New York,
jakkana hjá Scholte í Savile Row,
og skyrturnar hjá Hawes and Burt-
is í London.
Hann notaði mikið af skoskum
tartan-efnum og kom þeim og
breskum tvídefnum í tísku meðal
heldrimanna. Sterkir litir, fíntein-
óttar köflóttar skyrtur, röndóttir
sokkar, derhúfur, útprjónaðar
marglitar peysur, allt er þetta frá
honum komið, að ógleymdum þykka
bindishnútnum. Enginn maður á 20.
öld hefur haft jafn mikil og langvar-
andi áhrif á klæðaburð karlmanna
og hertoginn af Windsor.
Fatnaður hertogaynjunnar var
ekki eins heildstæður. Fyrir
andlát sitt hafði hún gefíð
flesta kjóla sína frá fjórða áratugn-
um til Metropolitan Museum í New
York. Þar voru m.a. einstakir kjólar
hannaðir af Schiparelli og brúðar-
kjóllinn, sem saumaður var af
bandaríska tískuhönnuðinum Main-
bocher.
Glæsilegasti kjóllinn úr dánai'bú-
inu er kjóU frá Dior, frá haust- og
vetrarsýningunni 1948-49, kvöld-
kjóll, „Lahore", úr kóngabláu perlu-
saumuðu flaueli. Árið 1996 var þessi
kjóll aðalgripurinn á sýningu í
Metropolitan Museum of Art, í til-
efni 50 ára afmælis tískuhússins
Christian Dior. Það var því augljóst
að helstu búningasöfn heimsins
mundu bítast um kjólinn og Dior-
tískuhúsið lýsti því yfír fyrir uppboð-
MUSSO
Frá Ssangyong
4ra dyra útgáfan af MUSSO jeppanum sem hefur reynst frábærlega við íslenskar aðstæður.
MUSSO er framleiddur fyrir Evrópumakað, sem gerir ströngustu öryggiskröfur í heimi í dag.
Bíllarnir eru með miklum aukabúnaði.
Verð frá kr. 2.465 star.* (MUSSO DIESEL 602EL 1998)
Verð frá kr. 2,865 star.* (MUSSO TDI 602 EL 1998)
Eru með eftirfarandi aukabúnaði:
2,9 I diesel turbo m/millikceli, ABS, loftkœling, loftpúði í stýri,
o.fl. sem er staðalbúnaður frá framleiðanda.
Eins árs ábyrgð og ryðvörn innifalin í verði.
Sérpöntum flestar gerðir bifreiða eftir þfnum óskum.
*Gengi 26.02.98
Umboðsmaður J.Þ. bílar
Selfossi, sími 482 3893
Opið kl. IQ-lgjnán.-föst.J
kl. 11-14 laugard.