Morgunblaðið - 09.05.1998, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ
VIKU
LM
LAUGAR DAGUR 9. MAÍ 1997 31
Ég segi frá þeim þýðingum á
verkum James Joyce á íslenzku,
sem ég man eftir; smásögunum I
Dyflinni og Ódysseif í tveimur bók-
um. Peim finnst greinilega nokkuð
til um, að Ódysseifur skuli vera til á
íslenzku, svo ég nota tækifærið og
stæri mig af því að vera málkunn-
ugur þýðandanum Sigurði A. Magn-
ússyni. Það væri sómi að íslenzkum
Odysseifi í glerskápnum hjá þeim.
Enginn James Joyce á Irlandi
Og þau hafa fleiri hugmyndir um
það hvemig tengja megi betur nafn
og starfsemi staðarins. Það kemur
bara í ljós, segja þau og brosa
leyndardómsfull, kannski hrædd
um að keppinautar þeirra lesi
Morgunblaðið og steli hugmyndum
þeirra. Ekki það. En þau vilja
greinilega hafa vaðið fyrir neðan
sig. Það er svo auðvelt að fá hug-
myndirnar segja þau og andvarpa,
en erfiðara að koma þeim í fram-
kvæmd nú þegar reksturinn sjálfur
tekur allan okkar tíma. En talið um
keppinauta er ekki út í bláinn. Nú
þegar hefur verið opnuð önnur krá í
London með þessu skáldanafni.
Eigendurnir komu hingað og urðu
svo hrifnir að þeir ákváðu bara að
stæla okkur, segir Pat. I París segja
þau líka vera tvö veitingahús, sem
bera nafn rithöfundarins, og slíka
staði má finna í fleiri borgum. En
ekki á Irlandi. Ekki ennþá.
Þau hafa lært ýmislegt um James
Joyce síðan þau opnuðu þennan
stað. Hér kemur alls konar fólk;
margir eru vel lesnir í Joyce og vita
margt um hann, almenningur,
skólafólk og erlendir fyrirlesarar.
Allir vilja segja sína sögu af þessum
manni. Og fá meira að heyra. Á dög-
unum kom ungur bandarískur
námsmaður, sem er yfir sig hrifinn
af James Joyce, og varð himinlif-
THE JAMES JOYCE; eins og skipsstefni klýfur kráin götuna.
andi að finna veitingastað með hans
nafni. Það lá við að hann gengi var-
lega hér um, því honum fannst hann
með einhverjum hætti kominn nær
þessu uppáhaldi sínu en hann hafði
nokkurn tímann komist áður. Ann-
ars segir Pat, að rithöfundurinn hafí
búið í Camden, þegar hann dvaldi í
London, en það er næsti bær hér
við í borginni, og Pat segir sögur
fara af ferðum hans hér um slóðir,
þegar hann átti leið með öðrum
skáldum, sem hér bjuggu.
Andfætlingar í írskum ham
Pat segir barmennskuna hafa
breytt sér. Ég vissi ekki, að ég ætti
það til að þjóna fólki, segir hann. Ég
bara vann i minni byggingarvinnu
og var ekki að fást um annað fólk.
En svo þegar ég fór að vinna með
Eileen kom í ljós að ég hafði gaman
af að þjóna fólki. Hingað koma
menn með gleði sína og sorgir og
margir vilja ræða málin. Þá verðum
við að vera sitt lítið af hverju; sál-
fræðingur, prestur, vinur og
skemmtikraftur. Það skiptir máli að
létta lund fólks. En það er líka mik-
ils virði að þeir, sem það vilja, fái að
njóta sín í ró og friði. Hingað á fólk
að geta sótt hvort tveggja, friðinn og
upplyftinguna.
Ög friðurinn á sitt ríki. Hér er
ekkert sjónvarp og tónlistin er yfir-
leitt þægileg, oftast írsk, og það lágt
stillt að vandalaust er að tala saman.
En á fimmtudagskvöldum ríkir
glaumur og gleði. Þá kemur hljóm-
sveit hússins og írsku lögin eru
sungin og leikin fram eftir kvöldi.
Gestir eru hvattir til að taka hljóð-
færi með. Þetta eru græskulaus
gamankvöld og þeir, sem það
kunna, taka sporið. Og þótt yfir-
bragð og innihald sé írskt, þá kunna
aðrir líka að meta skemmtan af
þessu tagi. Eitt kvöldið sátum við
Islendingarnir næst ferðafólki frá
Suður-Afrfku og ekki skárum við
okkur úr, þegar írsku augun brostu
við okkur; þessum andfætlingum,
sem örlögin leiddu saman eitt írskt
kvöld á krá í London.
Ekki verri matur en góður
En Pat og Eileen eru ekki ein um
vinnuna. Bróðir Pats og kona hans
starfa þarna líka, svo og kanadískur
námsmaður.
Eins og kráa er siður býður The
James Joyce upp á matseðil; samlok-
ur, hamborgarar og eggjakökur ým-
iss konar og svo meginréttirnir Mix-
ed Grill og Pats og Eileens Special.
Ég pantaði mér Mixed Grill og
frúin hitt. Á diskinn minn komu Sir-
loinsneið, spælt egg, beikonvafning-
ur, tvær pylsur, tómatur og svo
franskar í skál. Verð 5 pund. Eg bað
um kjötið vel steikt. Það reyndist
svolítið þurrt, en bragðgott. Mér
fannst vanta brauðsneið með, sér-
staklega með spælda egginu, en lét
vera að biðja um hana. Pylsurnar
voru venjulegar enskar pylsur, ekk-
ert sérstakar en heldur ekki vond-
ar. Þetta var snotur magafylling,
kitlaði enga bragðlauka en gekk vel
niður með víni hússins; glasi af
írsku Caffreysöli.
Sérréttur þeirra hjónanna, sem
kostar 4 pund, reyndist vera grill-
steikt sneið af beztu Sirloinsteik á
brauðsneið með miklu af sveppum of-
an á. Með fylgdi ferskt salat; gúrka,
rauðlaukur og tómatar. Franskar í
skál. Og Brownsósa með. Þessi mat-
ur er ekki verri en það að vera góður.
Pat er smiður góður og smíðaði
flestar innréttinganna sjálfur, en
Eileen réð útlitinu. Pat segir, að
verði hún einhvern tímann þreytt á
kráarlífinu, þá geti hún sem auð-
veldlegast lagt fyrir sig innanhúss-
arkitektúr. Veggir salarins eru mál-
aðir gamaldagsgrænni tuskumáln-
ingu að neðan og gulir til loftsins.
Barinn og önnur húsgögn eru úr
dökkum viði. Salernin eru á neðri
hæðinni, þrifaleg, og þar er annar
salur, með bar og tilheyrandi. Hann
er leigður út til einkasamkvæma og
opnaður þau kvöld, sem salurinn
uppi dugar ekki til.
Draumar í lofti og á láði
Þau eru ólík, Pat og Eileen, og
segjast líka vera ólík að innri manni.
Hann hefur írskar gamansögur á
hraðbergi og segist oft gleyma sér
yfir góðum sögum. Eileen er fædd
veitingakona, hefur aldrei starfað
við annað og gleymir ekki gestinum,
þótt góð saga sé annars vegar. Pat
segist vera svolítill flautaþyrill.
Hann er að læra þyrluflug, kominn
með einkapróf og ætlar að taka at-
vinnumanninn á næstunni. Ég sé
mig ekki við barborðið í mjög mörg
ár, segir hann. Minn draumur er að
hafa atvinnu af fluginu.
Og Eileen á sér líka draum. En
hann er á jörðu niðri. Mig langar að
opna krá á írlandi með nafni James
Joyce, segir hún dreymin. Það er
skrýtið að enginn veitingastaður á
írlandi skuli bera nafn hans. Það
væri gaman að verða fyrst til.
Þau geta þá farið í þyrlunni á
milh bendi ég á. Þyrlunni? segir hún
og það fer léttur skjálfti um herð-
amar. Ég hef einu sinni farið með
honum og mér leið eins og í dós. En
kannski gætum við lent á þakinu
hér fyrir ofan. Það er að minnsta
kosti nógu slétt.
En hvað með anda James Joyce?
Hefur hann ekki blásið þeim skáld-
skap í brjóst? Þú segir það, segir
Pat og brosir íbygginn. Mér hefur
svo sem dottið í hug að hripa eitt-
hvað niður um allt þetta fólk, sem
fer hér um. Og sögumar maður.
Það var náungi, sem... Það má víst
ekki bjóða þér ölglas, segir Eileen.
KiíSuberjavíðuf með
teíí.S6
Tilboösverð kr. 199.499
9m™ZZt9T6m;í3íl*nu0i «
Kirsuberjaviður meðnáttborðum
og Doris bunaet dýnum
Rétt verð kr. 162-°38
Afsiáttur kr. 32.408
Tilboðsverð kr. 129.630
-^ssgsssss1^
Grensásvegi 3 / Sími: 568 1144 / Fax: 588 8144