Morgunblaðið - 10.06.1998, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 1998 3T^»
J
Í
1
I
1
I
1
I
1
I
3
3
:
i
j
i
i
i
i
i
i
i
i
0
0
0
a

ISGERÐUR
KRIS TJÁNSDÓTTIR
+ ísgerður Krist-
jánsdóttir fædd-
ist í Framnesi í
Grýtubakkahreppi
27. apríl 1914. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 1. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðrún Kristjáns-
dóttir og Kristján
Þórðarson. Hálf-
systkini hennar
samfeðra voru:
Björn, Vésteinn,
Ingólfur, Þórður,
Jón Þorsteinn, Krist-
ján, Sigurhanna og Sigurlína. Is-
gerður átti einn albróður, Óskar
Sigurvin, sem er látinn.
Hinn 24. maí 1947 giftist ís-
gerður Þórði Guðmundssyni, f. í
Gilhaga í Strandasýslu 8. janúar
1919, d. 15. ágúst 1996. Böm ís-
gerðar og Þórðar em: 1) Gunnar
Ingi, f. 22. júlí 1946. 2) Sigrún, f.
20. september 1948, gift Gunn-
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Dagur er að kvöldi kominn. Ast-
kær tengdamóðir mín er í dag
kvödd rúmlega 84 ára að aldri.
Ekki eru nema tæp tvö ár liðin síð-
an Þórður eiginmaður hennar lést
eftir erfíð veikindi. Segja má að frá
þeirri stundu, hafí andlegri og lík-
amlegri heilsu Gerðu farið að
hraka. Lífsneistinn virtist fara
þverrandi eftir rúmt 50 ára sam-
eiginlegt lífshlaup þeirra Gerðu og
Þórðar.
Fyrir rúmum tuttugu og fjórum
árum varð ég hluti af fjölskyldu
þeirra, er ég gekk að eiga Sigrúnu
dóttur þeirra. Við fyrstu kynni
mín og Gerðar kom strax í ljós
einlægni og hreinskilni í orðum og
athöfnum þannig að ekki fór á
milli mála hvaða manneskju hún
hafði að geyma. Aftur á móti ef
henni mislíkaði eitthvað eða
fannst einhver misrétti beittur, þá
lá hún ekki á skoðun sinni og lét
hana hispurslaust í ljós. Um-
hyggju og væntumþykju hennar í
garð vina og vandamanna var við-
brugðið.
Þórður og Gerða bjuggu lengst-
um á Langholtsvegi 137 hér í borg
eða í 45 ár. Þar ólust börn þeirra
upp við gott atlæti og ástúð undir
verndarvæng foreldra sinna. Þar
var garðurinn ræktaður í orðsins
fyllstu merkingu. Þegar erfíðum
vinnudegi lauk var farið að dytta
að húsinu og garðinum sem var
augnayndi allra er leið áttu um
Langholtsveginn. Síðustu ár
bjuggu Þórður og Gerða að Jökul-
grunni 14 í Reykjavík.
Þegar Þórður tengdafaðir dó
fyrir tveimur árum fluttist Gerða á
Dvalarheimili aldraðra á Hrafnistu
í Reykjavík. Eins og ég gat um áð-
ur hafði maður það á tilfinningunni
að eftirsjáin og söknuðurinn að
hafa Þórð ekki við hlið sér hefði
markað líf hennar síðustu misseri.
Ég vil fyrir hönd fjölskyldunnar
færa starfsfólki Hrafnistu alúðar-
þakkir fyrir góða aðhlynningu og
umhyggju.
Daginn sem Gerða dó, hafði hún
verið daglangt hjá okkur í Safa-
mýrinni og virtist ekkert gefa til
kynna að hverju stefndi. Um
klukkan tíu að kveldi var hún öll.
Hvíldin er oft kærkomin þeim sem
þreyttir og sjúkir eru, þótt ávallt
sé eftirsjá að þeim sem horfnir eru.
Börn, tengdasynir og ekki síst
ömmubörnin biðja í bljúgri bæn og
þakka fyrir allar samverustundirn-
ar.
Blessuð sé minning elskulegrar
tengdamóður minnar, Isgerðar
Kristjánsdóttur.
Gunnar Hans Helgason.
ari Hans Helgasyni,
þeirra börn eru:
Þórður Viðar, f. 12.
september 1975,
Steinunn, f. 3. ágúst
1978, Gunnar Ingi, f.
10. janúar 1987.
Unnusti Steinunnar
er Jakob Sigurðar-
son. 3) Ragnheiður
Guðrún, f. 23. maí
1953, gift Birni
Bjömssyni, þeirra
böm em: Bjöm
Ágúst, f. 18. ágúst
1975, Gerður Þóra,
f. 24. september
1988. Unnusta Bjöms Ágústs er
Sigríður Þómnn Torfadóttir.
Mestan hluta ævi sinnar starf-
aði Isgerður við ýmis verka-
kvennastörf. Síðustu árin vann
hún í eldhúsi Landspítalans, allt
til ársins 1985.
_ Utför Isgerðar fer fram frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
(M. Joch.)
Mig langar að minnast ömmu
minnar með nokkrum orðum.
Amma var alltaf mjög hress og
glaðlynd, og það var alltaf gott að
koma í heimsókn til hennar og afa,
en hann lést fyrir 21 mánuði. Það
var ekki langt á milli ykkar afa og
það er mjög mikið að þið séu bæði
farin. Ég minnist allra ferðanna til
Vopnafjarðar sem við fórum sam-
an, ég, þú, afi og Gunni frændi. Það
var alltaf mjög gestkvæmt hjá
ömmu og afa og alltaf vildi amma
hafa marga í kringum sig. Hún
elskaði að hafa fjölskylduna og
gesti.
Síðustu ævidagana dvaldist
amma á Hrafnistu í Reykjavík og
undi hún sér þar vel undir það síð-
asta eftir erfíða mánuði þar á und-
an. Ég mun sakna þess að koma
ekki í heimsókn og hitta vinkonur
hennar sem hún kynntist á Hrafn-
istu. Ég vil senda hjartans þakkir
til alls starfsfólksins á Hrafnistu
sem annaðist ömmu mína.
Þakka þér, elsku amma mín, fyr-
ir allar góðu stundirnar sem við
áttum saman alla ævi mína.
Þín dótturdóttir,
Steinunn Gunnarsdóttir.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál.)
Við systkinin kölluðum hana
alltaf Gerðu frænku. Hún var föð-
ursystir móður okkar þótt aldurs-
munurinn á þeim væri aðeins eitt
ár. Þær ólust að hluta til upp sam-
an og á milli þeiiTa var alla tíð náið
og gott samband. Okkur fannst
þær vera eins og systur.
Margs er að minnast þegar litið
er til baka. Við minnumst Gerðu
frænku sem glaðværrar konu með
hressilegt viðmót, konu sem naut
þess að vera samvistum við aðra,
konu sem hafði næma tilfinningu
fyrir líðan fólks og gott var að hafa
nálægt sér. Ekki síst minnumst við
frænku okkar fyrir hlýju hennar og
væntumþykju í okkar garð. Alla tíð
fylgdist hún vel með lífí okkar,
námi og störfum.
I heimsóknum Gerðu og Þórðar
norður í Ólafsfjörð var oft glatt á
hjalla. Þá rifjuðu „systurnar" upp
gamla daga. Á slíkum stundum
nutu sín hvað best óviðjafnanlegir
frásagnarhæfileikar Gerðu og ein-
stök orðheppni. Þær „systur“
heimsóttu gjarnan æskustöðvarnar
í Höfðahverfinu og þótt bærinn
þeirra væri löngu horfinn voru
gömlu kennileitin á sínum stað.
Það nægði þeim og við fjörukamb-
inn drukku þær kaffisopann sinn
áður en haldið var heim. Það var
hreint ekki leiðinlegt að vera
einkabílstjóri þeirra í þessum ferð-
um.
Ekki er hægt að minnast Gerðu
frænku án þess að nefna Þórð og
alla hans góðvild og hjálpsemi.
Húsbændur á Langholtsveginum
og síðar í Jökulgrunni höfðu alltaf
tíma til að spjalla við gesti sem að
garði bar og þaðan fór enginn
svangur. Missir Gerðu var mikill
þegar Þórður lést fyrir tæpum
tveimur árum. Þá var heilsubrest-
ur farinn að gera vart við sig hjá
henni. Hún bar sig þó vel og hafði
áfram jákvæða sýn á lífið og tilver-
una, annað kom ekki til greina.
Komið er að leiðarlokum. Við
kveðjum kæra frænku með virð-
ingu og þökk og biðjum henni
blessunar. Við systkinin og móðir
okkar sendum Gunnari Inga, Sig-
rúnu, Ragnheiði og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur.
Kristín, Óskar, Ásta,
Gunnar og Sigurlína.
Einn af bestu vinum fjölskyld-
unnar er nú fallinn frá. Vináttan
við Gerðu og fjölskyldu nær yfir 40
ára tímabil, hún var einstakur vin-
ur, trygglyndi hennar og umhyggja
var mikil. Gerða hafði ákveðnar
skoðanir á mönnum og málefnum,
og oft var gaman þegar setið var
við eldhúsborðið í Skeiðarvoginum
og málin rædd. Hún var ákveðin og
einlæg í framkomu og kom gjarnan
með skemmtilegar og hnyttnar at-
hugasemdir um menn og málefni.
Hún bar umhyggju fyrir fólki og
við í Skeiðarvoginum fórum ekki
varhluta af því. Hún fylgdist með
uppvexti okkar krakkanna, gladd-
ist með okkur á gleðistundum í lífi
okkar og sýndi okkur hluttekningu
ef eitthvað amaði að. Yngsta kyn-
slóðin sem nú er að vaxa úr grasi
fór ekki varhluta af þessu heldur,
hjá Gerðu skipti hver og einn ein-
staklingur miklu máli.
Gerða og Þórður voru órjúfanleg
heild, og var missir hennar mikill
þegar Þórður féll frá fyrir tæpum
tveimur árum. Þau byggðu sér
yndislegt heimili á Langholtsvegin-
um þar sem þau bjuggu mestan
hluta búskapar síns og þar lágu
rætur þeirra. Heimili þeirra bar
vott um einstaka snyrtimennsku
jafnt utandyra sem innan. Fyrir
nokkrum árum fluttu þau heimili
sitt í Jökulgrunn og maður fann að
þangað höfðu þau flutt með sér
þann góða anda sem ávallt ríkti á
Langholtsveginum.
Á vorin þegar þau hjónin höfðu
plantað morgunfrúnum sínum í
beðið við innganginn á Langholts-
veginum, fannst okkur að sumarið
væri komið. Gerða plantar ekki
fleiri morgunfrúm í þessum heimi,
en Ijós hennar mun fylgja fjöl-
skyldu hennar og vinum um ókom-
in ár. Elín móðir okkar hefur misst
sína kærustu vinkonu, við söknum
öll Gerðu og munum ætíð minnast
hennar sem gleðigjafa í okkar lífi.
Við erum stolt yfir að hafa átt hana
fyrir vin. Við sendum fjölskyldu
hennar okkar innilegustu samúðar-
kveðjur, og þökkum fyrir þá vin-
áttu sem við höfum átt hjá fjöl-
skyldunni allri.
Fjölskyldan Skeiðarvogi 149.
Sérfræðingar
í blóniaskre.vtingum
\ ió öll tækif'æri
1 Wlblómaverkstæði I
IBinnaJ
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaöastrætis.
sími 551 9090
+
Móðir okkar,
FJÓLA GUÐMUNDSDÓTTIR,
frá Flatey
á Breiðafirði,
til heimilis að Rekagranda 8,
Reykjavík,
lést á heimili dóttur sinnar að kvöldi 8. júní.
Jarðarför auglýst síðar.
Börn og aðrir aðstandendur.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og langalangamma,
ÓLÖF BJARNADÓTTIR
frá Lambadal, Dýrafirði,
til heimilis að Lönguhlíð 3,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum þann 8. júní.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabarn.
Móðir okkar,
RAGNHEIÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Helgafelli,
Eyrarbakka,
lést aðfaranótt 9. júní.
Bömin.

+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, systir og amma,
ANNA SÆBJÖRNSDÓTTIR,
Bakka,
Seltjarnarnesi,
sem lést föstudaginn 5. júní sl., verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstu-
daginn 12. júní kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlega afþökkuð, en þeim sem vilja minnast hennar, er
góðfúslega bent á heimahlynningu krabbameinssjúkra.
Rúrik Haraldsson,
Björn Rúriksson, Guðfinna Karlsdóttir,
Haraldur Steinn Rúriksson, Susan Palfreeman,
Ragnhildur Rúriksdóttir, Jón Raymond Miller,
Elín Sæbjörnsdóttir, Guðmundur Árnason
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar,
AUÐBJÖRG INGIMARSDÓTTIR
frá Laugarási,
síðast til heimilis að Grensásvegi 56,
Reykjavík,
lést á Landakotsspítala þann 24. maí. Okkar bestu þakkir til starfsfólks
fyrir frábæra umönnun.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sólveig Ingibergsdóttir,
Arnþór Ingibergsson,
Geirlaug Ingibergsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
+
Faðir okkar,
HARALDUR ÞORVARÐARSON,
Óðinsgötu 20b,
er látinn.
Útför hans fer fram frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 12. júní kl. 13.30.
Þorvarður Gunnar Haraldsson,
Elísabet María Haraldsdóttir.