Morgunblaðið - 21.10.1998, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 21.10.1998, Blaðsíða 32
32 MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1998 MORGUNBLAÐIÐ + MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. OKTÓBER 1998 3&< STOFNAÐ 1913 ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík. FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson. RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. SAMRÆMII SKATTLAGNINGU SKIPTAR skoðanir eru um, hvort skattleggja beri sem tekjur mismun á tilboðsverði hlutabréfa í Landsbank- anum til almennings og því verði, sem núverandi og fyrr- verandi starfsmönnum bankans stóð til boða og þeir höfðu frjálst val um að nýta sér. Ríkisskattstjóri telur um endur- gjald fyrir vinnuframlag að ræða og beri því að líta á það sem staðgreiðsluskyldar launagreiðslur. Forráðamenn Landsbankans telja svo ekki vera, enda hafi tilboðið til starfsmanna miðast við innra virði bankans og myndi það því ekki stofn til skattlagningar. Ríkisskattstjóri vísar í áliti sínu til ákvæða í tekju- og eignarskattslögum um skattlagningu á starfstengdum greiðslum, fríðindum og hlunnindum, svo og framlögum og gjöfum, sem sýnilega séu gefnar sem kaupauki. Einungis starfsmönnum hafi staðið til boða hlutabréfin á lágu gengi. Tilboðið byggist því á ráðningarsambandi launamanns og fyrirtækisins og sé eitt form endurgjalds fyrir vinnufram- lag. Halldór J. Kristjánsson, bankastjóri, bendir á, að ríkis- sjóður hafi á undanförnum árum selt bréf í eigin félögum með sérstökum kjörum og aldrei hafi komið upp umræða um skattskyldu í því sambandi. Skattlagning á þessu formi ívilnunar til starfsmanna í tengslum við einkavæðingu virðist við fyrstu sýn vera brot á almennri jafnræðisreglu í samfélaginu, segir hann og bendir á, að framundan sé einkavæðing og markaðsvæðing margra félaga og því sé æskilegt að taka af öll tvímæli í þessum efnum með laga- setningu. Bankastjórinn hefur rétt fyrir sér í því, að nauðsynlegt er að taka af tvímæli um skattalega meðferð hluta- bréfasölu til starfsmanna, ekki aðeins við einkavæðingu ríkisfyrirtækja heldur hlutafélaga almennt. Hafa þarf í huga, að víða er algengt erlendis, að starfsmenn geti keypt hlutabréf í fyrirtæki sínu á föstu verði og innleyst síðar. Slíkt mun vafalaust færast í vöxt hérlendis. Búa þarf þó svo um hnútana, að sala hlutabréfa til starfsmanna og eigenda geti ekki orðið smuga til að kom- ast hjá skattlagningu á tekjum. Því verður að vanda vel til nýrrar, einfaldrar og skýrrar löggjafar um skattalega meðferð á hlutabréfasölu innan fyrirtækja. Grundvallarat- riði er, að jafnræðisreglan verði höfð í huga og skattlagn- ing verði ætíð með sama hætti í sambærilegum tilvikum. SKÓLAR OG BIJSETA ÞÆR þjóðir heims sem mestum fjármunum verja til menntunar, rannsókna og vísinda búa við mesta hagsæld. Fátt, ef nokkuð, er mikilvægara fyrir efnahags- lega og menningarlega framtíð okkar en bætt menntun einstaklinganna, aukin þekking þeirra og starfshæfni. Því er mikils um vert að búa vel að skólunum og að þeir standi vel að vígi í samkeppni um hæft starfslið. Til skamms tíma var það almennt viðurkennt að launa- kjör kennara væru of lág, miðað við strangar hæfniskröf- ur, sem til þeirra verður að gera, og þá miklu ábyrgð, sem starf þeirra felur í sér. Það kom því ekki á óvart að samn- ingar sveitarfélaga við grunnskólakennara leiddu til meiri launahækkana kennara en annarra starfsmanna þeirra, eða um 36%, í síðustu kjarasamningum. Þar ofan í kaupið hafa stöku sveitarfélög séð ástæðu til að bæta enn um bet- ur til að halda í hæft starfsfólk. Vandi sveitarfélaga við að halda útgjöldum innan ramma skatttekna er ærinn. Þeirri spurningu hefur áður verið varpað fram hér, hvort skattgreiðendur, sem margir hverjir eiga börn í skóla, séu reiðubúnir til að taka á sig auknar byrðar til að bæta menntun barna sinna og koma í veg fyrir atgervisflótta úr kennarastétt? Er tímabært fyr- ir sveitarfélögin að efna til skoðanakönnunar meðal íbúa um hug þeirra í þessum efnum? Þessi spurning verður enn áleitnari vegna þeirrar framvindu, sem orðin er, að ein- stök sveitarfélög semji beint við kennara. Sveitarfélögin öxluðu mikla ábyrgð með yfirtöku grunn- skólans. Mikilvægt er að skólarnir standist samkeppni um hæft kennarlið - sem rísa þarf undir vaxandi hæfniskröf- um. Eðlilegt er að sveitarstjórnir hugi vel að þessum mál- um, í samráði við íbúa/skattgreiðendur, enda vegur aðstaða til náms þungt á metunum þegar fólk velur sér sveitarfélag til framtíðarbúsetu. Nefnd á vegum landbúnaðarráðherra hefur lagt fram tillögur um opinberan stuðning við bændur í hefðbundnum búskap Heildartekjur bænda í samanburði við iðnaðarmenn viðmiðunarstéttir 1989-96 Heildartekjur einstaklinga, þús. kr. að meðaltali á mánuði á verðlagi 1997 174 178 156 Skrifstofufólk 145 143 129 Afgreiðslufólk 117 113 i 121 Nautgripabændur Sauðfjárbændur 85 79 7K 81 75 rr-i 72 72 ’89 '93 ’96 '89 ’93 ’96 '89 ’93 ’96 ’89 ’93 ’96 ’89 '93 ’96 Heildartekjur sauðfjár- og nautgripabænda 1989-96 Meðaltekjur framleiðanda og maka, þús. kr. á ári á verðlagi 1997 i .684 Nautgripabændur Sauðfjárbændur Upplýsingar um greiðslumarkshafa á sauðfjárbúum á árinu 1997 Meðalfjárhæð Beingreiðslur Ærgildi Fjöldi beingr. í kr. Meðalaldur alls, kr. 0-60 488 96.269 58 46.979.380 61-90 179 289.434 55 51.808.747 91-120 168 404.272 55 67.917.628 Samtals 835 166.705.755 Upplýsingar um greiðslumarkshafa á blönduðum búum á árinu 1997 Meðalfjárhæð Beingreiðslur Ærgildi Fjöldi beingr. I kr. Meðalaldur alls, kr. 0-60 75 138.262 52 10.369.666 61-90 69 294.710 53 20.335.012 91-120 78 393.797 53 30.716.186 Samtals 222 61.420.864 Gí ; UÐMUNDUR Bjamason landbúnaðarráðherra 'skipaði í mars 1997 sér- staka nefnd í samráði við forsætisráðherra, félagsmál- aráðherra og Bændasamtök Islands til að gera úttekt á lífskjörum bænda í hefðbundnum landbúnaði árin 1989-1996 og leggja fram tillögur um hvernig opinberum stuðningi yrði best varið til að bæta afkomu bænda. Auk þess var hlutverk nefndarinnar að gera tillögur um félagslegar aðgerðir til jöfnunar á aðstöðu vegna búsetu. Nefndin hef- ur nú lokið störfum og var skýrsla hennar kynnt á ríkisstjómarfundi í gær. Búum með framleiðslurétt hefur fækkað um 883 I skýrslunni kemur fram að á tímabilinu 1989 til 1996 fækkaði bú- um með framleiðslurétt um 883, eða sem nemur 22%, og samsvarar þessi fækkun því að eitt bú hafi hætt þriðja hvern dag ársins á þessu átta ára tímabili. Blönduðum búum hefur fækkað mest, eða um 34,8%, og hreinurn sauðfjárbúum um nálægt 23,4%. A tímabilinu sem um ræðir hefur heildarframleiðslukvóti mjólk- ur verið nokkuð stöðugur og við- skipti með framleiðslurétt verið heimiluð frá 1992. Kemur fram í skýrslunni að það hefur auðveldað aukna sérhæfni og stækkun kúabúa sem hefur fjölgað um 25,1% frá 1989-1996. Heildarfjöldi búa með ft-amleiðslurétt var 4.005 árið 1988 en í árslok 1997 var fjöldinn kominn niður í 3.122 bú. Hrein kúabú voru þá 499 talsins, blönduð bú 802 og hrein sauðfjárbú voru 1.821. Mælt á fóstu verðlagi hafa heild- arútgjöld hins opinbera til land- búnaðar lækkað á því tímabili sem um ræðir úr 14,9 milljörðum króna árið 1989 í liðlega 8,2 milljarða árið 1996, og áætlun fyrir árið 1997 gerir ráð fyrir 7,6 milljarða króna heildar- útgjöldum til landbúnaðar. Gangi sú áætlun eftir munu heildarútgjöldin því hafa lækkað um tæplega helming frá árinu 1989. Heildartekjur kúabænda hafa lækkað um 156 þús. krónur Á þessu tímabili hefur íslenskur landbúnaður þurft að laga sig að breyttu samkeppnisumhveifi vegna alþjóðasamninga um markaðsað- gang fyrir erlendar búvörur og hef- ur heildarverðmæti búvörufram- leiðslunnar lækkað um 2,3 milljarða króna á tímabilinu. Árið 1989 var heildarverðmætið á föstu verðlagi 19,1 milljarðar króna en ---------- árið 1996 var það 16,8 milljarðar króna og hefur samdrátturinn því verið um 12% á þessu tímabili. í kafla skýrslunnar um afkomu bænda kemur fram að heildartekjur “”“““ sauðfjárbænda og maka þeirra voru 1.348 þúsund krónur að meðaltali árið 1996 og þar af námu tekjur af búrekstrinum 770 þúsund krónum. Mælt á fóstu verðlagi höfðu heildar- tekjurnar lækkað um 55 þúsund krónur á tímabilinu, eða um nær 4%. Heildartekjur kúabænda og maka þeirra voru 1.528 þúsund krónur að Viðskipti með greiðslu- mark verði á opnum tilboðsmarkaði Tekjur iðnað- armanna tvöfalt hærri en tekjur bænda meðaltali árið 1996 og þar af námu tekjur af búrekstrinum 1.197 þúsund krónum. Höfðu heildartekjur kúa- bænda lækkað um 156 þúsund krón- ur, eða um rúmlega 9%. I báðum bú- greinum hélst hlutfall búgreina- tekna sem hlutfall af heildartekjum nær óbreytt, eða 57% hjá sauðfjár- bændum og 78% hjá kúabændum. Þykir því ljóst að sauðfjárbændur hafi bætt sér tekjutapið í ríkari mæli en kúabændur með því að sækja launaða vinnu utan búsins. Fram kemur að greining á heild- artekjum eftir stærð búa staðfestir að tekjur af búrekstri vaxa með auk- inni bústærð. Þannig hefur hlutfall tekna af búrekstri í heildartekjum bænda og maka þeirra aukist í 73% hjá sauðfjárbænd- um þegar bústærð verðlagsgrundvall- arbúsins er náð, en það er á bilinu 400- 500 ærgildi, og hjá kúabændum hefur þetta hlutfall auk- ist í 85%. Þegai' hrein eign í landbúnaði er skoðuð sem hlutfall af hreinni heildar- eign bænda og maka þeirra kemur í ljós að hún hefur fallið á tímabilinu um 5,3% hjá sauðfjárbændum og um 4,1% hjá kúabændum, en út- tektin leiðir í ljós að hrein eign í landbúnaði vex í hlutfalli við bústærð. Þegar heildartekjur bænda í hefðbundnum landbúnaði eru bomar saman við tekjur viðmiðunarstétta kemur í ljós að tekjur iðnaðarmanna --------- eru hæstar, eða 178 þúsund krónur á mánuði árið 1996, og vora þær að meðaltali rúmlega tvöfalt hærri en tekjur bænda sem voru á bilinu 72-75 þúsund krónur á mánuði árið 1996. Á því tímabili sem úttekt nefndarinnar nær til höfðu tekjur viðmiðunarstétta þok- ast upp á við en tekjur sauðfjár- bænda höfðu lækkað um 11% og tekjur kúabænda höfðu lækkað um nálægt 12%. Sé eingöngu litið á tímabilið 1993-1996 kemur í ljós að tekjur viðmiðunarstétta höfðu hækkað um 7-14% á meðan tekjur Nefnd á vegum landbúnaðarráðherra, sem gerði úttekt á lífskjörum bænda í hefð- bundnum landbúnaði, leggur til að heimilað verði frjálst framsal á greiðslumarki í sauð- fjárframleiðslu á milli greiðslumarkshafa á lögbýlum og viðskipti með greiðslumark fari fram á opnum tilboðsmarkaði. Hallur Þorsteinsson kynnti sér skýrslu nefndarinn- ar, en í henni er lagt til að fyrirkomulagi beingreiðslna verði breytt í áföngum. mark þessara greiðslumarkshafa á markaðsvirði hverju sinni. Ekki er í tillögum nefndarinnar lagt til að breyta núverandi fyrirkomulagi uppgjörs sauðfjárafurða vegna inn- anlandssölu og útflutnings, né held- ur undanþágum sem era í gildi um aðgang að innanlandsmarkaði. Þá leggur nefndin til að frá 1. september árið 2005 verði þeim sem rétt hafa til beingreiðslna í kinda- kjöti og náð hafa 70 ára aldri ekki greiddai- beingreiðslur. Á tímabilinu 2001-2005 verði greiðslumarkshöf- um sem náð hafa 65 ára aldri árið 2000 gefinn kostur á að ríkissjóður kaupi greiðslumark þeirra á markaðsverði. Miðað við að nýr búvörasamningur í mjólkurfram- __leiðslu verði gerður árið 2005 eða fyrr leggur nefndin til að sama fyrir- komulag verði tekið upp í mjólk- urframleiðslu frá þeim tíma. Viðskipti ineð greiðslumark fari fram á t.il- boðsmarkaði bænda höfðu þokast niður á við eða staðið í stað. Beingreiðslum verði hætt til búa undir 120 ærgildum Nefndin leggur til við landbúnað- arráðherra og fjármálaráðherra að við gerð nýs búvörasamnings um framleiðslu sauðfjárafurða verði miðað við átta ára gildistíma, eða frá árinu 2000 þegar núverandi samn- ingur rennm- út og miðist samning- urinn að verðgildi við óskertan heild- arstuðning við sauðfjárræktina sam- kvæmt núverandi búvörasamningi. Þá leggur nefndin til að heimilað verði frjálst framsal á gi'eiðslumarki í kindakjöti á milli greiðslumarks- hafa á lögbýlum eigi síðar en 1. sept- ember árið 2001. Nefndin telur að með þessu opnist mikilvægur mögu- leiki til hagræðingar innan greinar- innar og telur hún fyrirsjáanlegt að stuðningur ríkisins flytjist yfir á færri bændur og það leiði til þess að þeir sem byggja afkomu sína á sauðfjárbúskap verði með stærri bú og betri afkomu. Leggur nefndin til að fyrirkomu- lagi beingreiðslna verði breytt í áfóngum, þannig að þær falli niður til gi'eiðslumarkshafa undir 120 ær- gildum. Lagt er til að 1. september árið 2001 verði greiðslum til greiðslumarkshafa undir 60 ærgild- um hætt, 1. september 2003 verði hætt greiðslum til þeirra sem eru með undir 90 ærgildum og 1. sept- ember árið 2005 verði greiðslum til þeirra greiðslumarkshafa sem era með undir 120 ærgildum hætt. Miðað er við að á þessu fimm ára aðlögunartímabili skuldbindi ríkis- sjóður sig til þess að kaupa greiðslu- Nefndin leggur til að öll viðskipti og skráning á greiðslumarki í kindakjöti skuli fara fram á tilboðs- markaði á líkan hátt og þekkist í viðskiptum með aflamark í sjávarútvegi og greiðslumark sem ríkissjóður eignast verði ávallt til sölu á tilboðsmarkaði til bænda á lögbýlum. Verða kaupendur greiðslumarks að framvísa vottorði Landgræðslu rfldsins um að ástand gróðurs á viðkomandi lög- býlum sé í lagi. Að því gefnu að nýr mjólkur- samningur verði gerður árið 2005 eða fyrr leggur nefndin til að sama fyrir- komulag verði tekið upp í mjólkurframleiðslu frá “ þeim tíma. Miðað við að nýr búvörasamning- ur verði gerður um mjólkurfram- leiðslu árið 2005 eða fyrr leggur nefndin til að hætt verði frá sama tíma greiðslum til bænda með minni framleiðslu en sem nemur 21 þúsund lítram í mjólk, eða sem svarar 120 ærgildum, í þeim tflgangi að hraða „Stuðningur hins opin- bera flytjist yfir á færri bændur“ þróun til hagkvæmari framleiðslu- eininga. I þeim tilvikum sem um er að ræða blönduð kúa- og sauðfjárbú skal ekki koma til skerðingar á bein- greiðslum ef samanlagt greiðslu- mark nær 120 ærgildum. Loks leggur nefndin til við land- búnaðarráðhen'a að hann láti athuga hvort taka beri upp skertar bein- greiðslur til mjög stórra búa með til- liti til stærðarhagkvæmni þeirra. Vísar nefndin til þess í þessu sam- bandi að núverandi beingreiðslur taki mið af framleiðslu verðlags- grundvallarbúsins í mjólk og kinda- kjöti, þ.e. 80 þúsund lítra ársfram- leiðslu í mjólk og 7.625 kílóa árs- framleiðslu í kindakjöti. Áhersla lögð á menntun í landbúnaði Hvað varðar almennar og félags- legar aðgerðir er í tillögum nefndar- innar bent á að brýnt sé að leggja áherslu á eflingu fagmenntunar í landbúnaði þar sem rekstrarum- hverfi hans geri vaxandi kröfur um hagkvæmni, sérhæfingu og aukin gæði afurða á alþjóðlegum sam- keppnismarkaði. Leggur nefndin til að frambýlingar sem era búft'æðing- ar og leita eftir lántöku hjá Lána- sjóði landbúnaðarins skuli njóta hærra lánshlutfalls og lengri lána en þeir sem enga menntun hafa á því sviði. Þá er lagt til að endurskoðað verði núverandi fyrirkomulag end- urmenntunar sem í boði er hjá bændaskólunum fyrir bændur og starfsfólk þeirra, og áhersla verði lögð á námsefni sem hvetji til bættra búskaparhátta. Meðal annars sem nefndin leggur til er að framlög til jöfnunar á náms- kostnaði verði hækkuð um 80 millj- ónir ki'óna frá framlagi yfírstand- andi árs, og að skipulagt átak verði gert í jöfnun húshitunarkostnaðar í dreifbýli á næstu þremur áram og verði haft að markmiði að þau svæði sem búa við ójöfnuð í þessum efnum standi jafnt þeim sem best era sett. Þá er lagt til að jarðalög verði end- urskoðuð þannig að fyi-irkomulag varðandi kaup og sölu jarðeigna verði einfaldað, og ennfremur að fram fari endurskoðun á Ti-ygginga- sjóði sjálfstætt starfandi einstak- linga þannig að atvinnutrygginga- gjald verki ekki í raun sem ný og aukin skattheimta á bændur. Nefndin leggur til að mótaðar verði tillögur að verkefnum sem varða endurheimt landgæða, en leitað verði eftir fjármagni til þess- ara verkefna og samið um fram- kvæmd þeirra við þá bændur sem --------- næst þeim standa land- fræðilaga. Þá telur nefnd- in mikilvægt að framfylgt verði ákvæðum búnaðar- laga um að ft'amlög sam- kvæmt þeim miðist við að bændur hér á landi hafi ekki lakari starfsskilyi’ði en almennt gerist í nági’annalönd- um. Loks beinir nefndin því til stjórnvalda að ný störf á vegum hins opinbera standi til boða utan höfuð- borgarsvæðisins og telur hún að það muni auðvelda atvinnusókn á lands- byggðinni og styrkja búsetu að kostnaður við lengri ferðir á vinnu- stað verði frádráttarbær frá skatti. Sveitarfélög semja við Hitaveitu Suður- nesja um samvinnu í orku- og veitumálum Kaupa 16% af framleiðslu Hita- veitu Reykjavíkur Um 16% af ársframleiðslu Hitaveitu Reykja- víkur á heitu vatni eða rúmlega helmingur af framleiðslu Nesjavalla fer til sveitarfélag- anna þriggja, Hafnarfjarðar, Garðabæjar og Bessastaðahrepps, en sveitarfélögin hafa samið við Hitaveitu Suðurnesja um samvinnu í orku- og veitumálum. GUNNÁJt Kristinsson, hita- veitustjóri í Reykjavík, segir að sveitarfélögin þrjú greiði um 470 milljónir á ári fyrir heitt vatn til Hitaveitu Reykjavíkur en heildartekjur veit- unnar eru um 2,8 milljarðar á ári. Gunnar sagði að Nesjavellir legðu til um 26% af vatnsmagni Hitaveitu Reykjavíkm' og þar af kaupir Hafn- arfjarðarbær 10%, Garðabær 5%, Bessastaðahreppur rúmlega 1% og Kópavogur 10%. Þegar Nesjavalla- veita var tekin í notkun var vatninu hleypt á veitukeifið í Reykjavík en því var fljótlega hætt eftir að útfell- ingar komu fram í vatninu þegar það blandaðist vatni sem fyrir var á keifinu. Eftir það hefur Nesjavalla- virkjun eingöngu þjónað nági-anna- sveitarfélögunum og sagði Gunnar að í raun væri um tvær aðskildar veitur að ræða. Ætlum ekki að stækka meira Gunnar sagði að stækkun Nesja- vallavirkjunar úr 150MW í 250MW færi ekki mikið fram úr því sem selja mætti til iðnaðar. „Við ætlum ekki að stækka meira en svo að við í’áðum við að koma því í verð ein- hvers staðar og þá til iðnaðar en stækkunin er þó fyrst og fremst vegna framleiðslu á rafmagni. Við eram ekki búnir að koma heita vatn- inu í lóg,“ sagði hann. „Vegna raf- magnsframleiðslunnar notum við meira af gufu heldur en við þurfum af heitu vatni þannig að það stenst ekki á. Það þarf að vera ákveðið hlutfall milli rafmagns og hitunar og það er of hátt eins og er.“ Lághitasvæðið hefði dugað Gunnai- benti á að þeir samningar sem í gildi era milli sveitarfélaganna og hitaveitunnar væra óuppsegjan- legir nema með samþykki beggja aðila. Ákvæðið hefði verið sett inn með það í huga að verja þá sem eftir sætu ef eitthvert sveitarfélaganna segði upp samningnum. Sagði hann að hitaveitan ætti og sæi um rekstur á dreifikerfi veitunnar í sveitarfélög- unum og yrðu þau þá að semja um kaup á því eða leggja nýtt. AÍfreð Þorsteinsson, foiTnaður stjómar veitustofnana Reykjavíkur, sagði að hitaveitan hefði fjárfest bæði í dreifikerfi og virkjun Nesja- valla, það er að segja varmaorku- versins til þess að geta þjónað Kópa- vogi, Garðabæ, Hafnarfirði og Bessastaðahrepppi. „Sennilega hefði hitaveitan ekki þurft að fjárfesta í varmaorkuverinu á Nesjavöllum fyr- ir átta milljarða nema vegna þess að hún er að þjóna þessum svæðum,“ sagði hann. „Lághitasvæðin hefðu sennilega dugað okkur Reykvíkingum þannig að þegar Hafnfirðingar era að tala um arð til sín þá má spyrja hver á að greiða vexti af þessari fjárfestingu, era það Reykvíkingar? Ég held að ekki væri verjandi að fjárfesta fyrir milljarða króna til þess að geta selt Hafnfirðingum vatn á sama verði og Reykvíkingar fá það á og eiga um leið að bera allan kostnað af og fá ekki einu sinni vexti af framlagi sínu til Nesjavallavirkjunar eða til dreifi- keifisins sem einnig kostaði ein- hverja milljarða." Hærri gjaldskrá hjá Hitaveitu Suðurnesja Alfreð sagðist ekki geta séð að Hitaveita Suðurnesja gæti útvegað Hafnfirðingum ódýrara vatn og benti á að gjaldskrá Hitveitu Suður- nesja væri hærri en hjá Hitaveitu Reykjavíkur. „Ég vil einnig minna á að ekki er hægt að selja sömu eign- ina tvisvar," sagði hann. I samningi sveitarfélaganna þriggja og Hitaveitu Suðurnesja er enn fremur gert ráð fyrir nýtingu jai'ðhita á Reykjanesi meðal annars í Krísuvík. „Hitaveita Reykjavíkur er með samning um nýtingu á . jarðvarma í Krísuvík til húshitunar. Hafnfirðingar segja að þeir æth ekki að nýta hann til húshitunar heldur til raforkuframleiðslu en menn geta ekki farið á þetta svæði eftir jarðvarma til raforkuframleiðslu nema ganga á forða sem ætlaður er til húsahitunur,“ segir Alfreð Þor- steinsson. *
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.