Morgunblaðið - 03.01.1999, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 3. JANÚAR 1999 39>
Já, hún Jódís okkar hefír verið
kölluð burt frá þjáningum þessa
lífs, eftir harða baráttu við grimm-
an sjúkdóm. Allir sem henni kynnt-
ust og áttu með henni samleið
munu sakna hennar sárt en minn-
ing hennar mun lifa.
Við minnumst er við sáum hana
fyrst, vorið sem þau Guðmundur
fluttu að Veðramóti. Hún kom í
heimsókn í Tungu til að heilsa ná-
grönnunum þeysiríðandi á mósótt-
um gæðingi, það var glæsileg sjón.
Hún og hesturinn svo samstillt, svo
mikil reisn yfir báðum. Jódís var
glæsileg kona og hennai- bjarta
bros og innileg hlýjan, er hún heils-
aði, heillaði alla. Frá henni stafaði
alla tíð þessari geislandi hlýju sem
yljaði og bætti alla er voru í návist
hennar. Hún var líka spengilega
vaxin, mjúk og kvik í hreyfingum
og með dásamlega þykkt og mikið
ljóst hár. Það leyndist engum að
þar fór einnig bjóðandi persónu-
leiki. Hún var gi-eind, hnyttin og
skemmtileg og alltaf gaman að vera
í návist hennar.
Þau hjón voni alltaf afar sam-
stiga, og maður fann hvað þau virtu
hvort annað mikils. Það var alltaf
gott að koma að Veðramóti, gest-
risni þeirra beggja og hjartanlegar
móttökur svo sérstakar. Kaffið og
meðlætið hennar Jódísar allt svo
gott og fallega fram borið og þau
nutu þess bæði að vera veitendur.
Það yljaði manni inn að hjartarót-
um er Guðmundur talaði til konu
sinnar, ávallt „Jódís mín“, það hlýt-
ur öllum að vera minnisstætt er
heyrðu.
Þau hjón urðu fyrir sárri sorg
þegar þau misstu son sinn, Her-
mann, á fjórtanda ári, eftir erfiða
baráttu við grimman sjúkdóm.
Hann var yndislegur drengur fal-
legur og efnilegur á allan hátt. Þau
hjón stóðu þá sem endranær þétt
saman í sorginni, jafnt sem í gleði.
Þau eignuðust einnig tvö önnur
börn, þau Höllu og Einar, sem alla
tíð hafa verið foreldrum sínum stoð
og styrkur og þau eiga einnig
mannvænleg barnabörn. Þessu
fólki öllu vottum við innilega sam-
úð. Já, við munum ávallt minnast
Jódísar með virðingu og þökk fyrir
allt og allt. Við biðjum góðan Guð
að styrkja Guðmund og þau öll í
sorginni.
Guð blessi minningu Jódísar
Benediktsdóttur.
Systurnar frá Tungu.
í fáum orðum vil ég minnast vin-
konu minnar, Jódísar Benedikts-
dóttur, sem látin er á 87. aldursári.
Eiginmanni hennar, Guðmundi
Einarssyni, sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur. Það var síðsumars ár-
ið 1993 að kynni okkar Jódísar
hófust, við vorum saman á garð-
yrkjunámskeiði. Þegar við vorum
spurðar um kynni okkar var svarið
alltaf: Við vorum skólasystur í
Hveragerði.
Þrátt fyrir tæplega hálfrar aldar
aldursmun hamlaði það ekki sam-
skiptum okkar, við spjölluðum um
heima og geima og Jódís fræddi
mig um margt frá æskuárum sín-
um. Ég sagði stundum við hana að
ég hefði orðið ríkari af að kynnast
henni og manni hennar, Guð-
mundi. Það var sérstaklega eitt
sem ég tók eftir í samskiptum
þeirra hjóna sem hreif mig. Það
var hin mikla virðing sem þau báru
hvort fyrir öðru og orðaskipti
þeirra voru ætíð full hlýju og til-
litssemi.
Jódís var framúrskarandi sauma-
kona og ég man eftir samtali okkar
um saumaskap, ég var að dást að
fótunum hennar; sérstakt hvað hún
væri óhrædd við að velja snið og
efni, hún var ekki föst í því að velja
eitthvað sem annar sagði að hæfði
aldri hennar. Hún sagði þá við mig:
„Mér finnst þetta fallegt." Jódís var
glæsileg kona.
Samverustundum okkar Jódísar
er lokið, ég óska þess nú að þær
hefðu verið fleiri, ég kveð hana með
setningu sem faðir minn notaði
stundum: „Minningarnar mun ég
geyma, elskan mín.“
Sigrún Alda Sighvats.
MINNINGAR
HELGI
HANNESSON
+ Helgi Hannesson
fæddist á Dynj-
anda í Jökulfjörðum
18. apríl 1907. Hann
lést á Sólvangi í
Hafnarfirði 30. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Dómkirkj-
unni 10. desember.
Glæsimenni góður drengur
gengur ekki hér um lengur.
Gengin spor hans gleymast
eigi
gefa arð á lífsins vegi.
Tíminn og tilveran beygja sig
ekki fyrir okkm' - við verðum að
beygja okkur fyrir því óumflýjan-
lega. En aldrei er maður viðbúinn
stóru stundunum þegar maður sér á
bak þeim sem manni hefur þótt
vænt um og gefið manni fyrirmynd
með lífi sínu - og svo var um mig er
ég kom úr ferðalagi frá fjarlægu
landi og barst frétt um að frændi
minn Helgi Hannesson hefði kvatt
þennan heim og verið borinn til
grafar á meðan ég var fjarverandi.
Helgi var aldraður maður og
sjúkur um langt skeið en samt sett-
ist ég niður hljóð með söknuð í
huga. Helgi hefur kvatt þennan
heim. En enginn fer allur. Gengin
spor gæfumanns eins og Helga
halda áfram að bera arð - í afkom-
endum hans og öllu hans starfi sem
var mikið og margþætt.
Kennarinn Helgi Hannesson var
dáður af nemendum sínum, ég
kynntist því sjálf sem unglingur.
Hann var glæsimenni að útliti, hlýr
og brosmildur - þetta vann allt með
honum. En - hinn stóri maður sem
örlögum veldur bjó innra með hon-
um. Hann fræddi okkur svo sem
bar - en mannvirðingin og mann-
kærleikurinn duldist ekki. Það vakti
sjálfsvirðingu nemendanna og okk-
ur langaði til þess að standa okkur
vel, vildum ekki valda Helga von-
brigðum. Síðan hef ég myndað mér
þá skoðun að kennarar, og ekki síst
kennarar barna, gegni svo mikil-
vægu og ábyrgðarmiklu starfi varð-
andi sálarlíf og framtíð barna að ég
hef í huga mínum lagt það til jafns
við heilbrigðisþjónustuna.
Góður kennari samkvæmur sjálf-
um sér og góð fyrirmynd ungs fólks
- er gulls ígildi. Að fortíð skal
hyggja ef frumlegt skal byggja,
sagði Einar Benediktsson skáld.
Það á við um lífshlaup frænda míns
Helga Hannessonar. Jakobína móð-
ir hans var föðursystir mín - ung að
aldri var ég stödd á ísafirði fýrsta
maí á baráttudegi verkalýðsins og
tók þátt í hátíðarhöldunum - það
gleymist ekki lítilli stúlku að sjá
Jakobínu frænku sína glæsilega á
velli stíga á svalir og halda kraft-
mikla ræðu um réttindabaráttu
vinnandi fólks.
Hún hafði alltaf orð yfir það sem
þurfti að segja, djörf í framgöngu
og sópaði af henni hvar sem hún
kom. Enda greind baráttukona.
Helgi gat munað tím-
ana tvenna því móðir
hans þurfti að vinna
niðri í saltskipi er hún
var með yngsta soninn
Ólaf á brjósti, og það
féll í hans hlut að koma
með litla bróðurinn
reglulega niður í skip,
svo að mamma hans
gæti gefið honum
brjóst.
Þeir bræður voru
þrír, __ Helgi, Sigurður
og Ólafur, allir val-
menni sem þekktu
harða lífsbaráttu íyrri
tíma. Enda lögðu þeir sitt lóð á
vogaskálina til réttlætis og góðra
verka.
Hún Jakobína móðir þeirra hélt
ekki bara ræður, hún lét verkin tala
hún var í fremstu röð þeirra sem
stofnuðu samvinnufélag Isfirðinga
og hlaut víða eftir það nafnið Sam-
vinnu-Bína.
Úr þessum jarðvegi er Helgi
sprottinn. Með stilltan og greindan
föður sem stuðningsmann alls þess
er til bóta mætti horfa.
Það var sterkur vilji og kjarkur í
Helga sem knúði hann til mennta -
mennt er máttur - og sannarlega er
það rétt en manngerð þess sem hef-
ur hlotið hana er stórt mál. Með
Helga bjó greindur mannvinur -
með menntun sína sem mátt til
góðra verka.
Öll störf hans eru eins og flétta
um gildi þessara orða mannvinur -
menntun.
Hann var kennari sem stóð fyrir
þessum orðum, mannvinur - mennt-
un. Hann var baráttumaður fyrir
bættum kjörum vinnandi fólks í
landinu, og var hann kjörinn þar til
æðstu trúnaðarstarfa, sem formað-
ur verkalýðsfélaga og forseti AI-
þýðusambands Islands. Einnig var
hann foi'seti Landssambands bind-
indismanna, hann stóð að stofnun
félags sykursjúkra og formaður
þess um árabil, svo að fátt eitt sé
nefnt af þeim fjölda ábyrgðarstarfa
sem hann gegndi.
Helgi var snjall ræðumaður, hélt
fast við skoðun sína og háttvís í
framkomu, þetta hvorutveggja er
aflgjafi góðs málafylgjumanns, svo
sem hann var.
Helgi var mikill gæfumaður. Eins
og ég nefndi áður átti hann for-
eldraláni að fagna. Sjálfur var hann
farsæll í persónulegum kynnum og
störfum, og einnig hlaut hann
barnalán.
Á heimili hans og konu hans Þór-
unnar skynjaði ég virðingu og hlýju
þeirra hjóna, og stór er sá er
stærstur er í vanda. Öll árin sem
Helgi barðist við veikindin var Þór-
unn styrkur hans og stoð. Ég kveð
frænda minn, með einlægri þökk
fyrir ljúfmennsku og vinsemd. Þór-
unn mín, ég sendi þér og allri fjöl-
skyldunni mínar innilegustu samúð-
arkveðjur. Ég bið Guð að styrkja
ykkur.
Steinunn Finnbogadóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Stjúpsonur minn og bróðir okkar,
GUÐMUNDUR ERLENDSSON
múrari,
Heiðvangi 42,
Hafnarfirði,
sem lést á Landspítalanum 24. desember sl.,
verður jarðsunginn frá Vídalínskirkju í Garða-
bæ miðvikudaginn 6. janúar kl. 15.00.
Ólafur Ólafsson frá Kleif,
systkini og aðrir aðstandendur.
+
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og lang-
amma,
VIKTORÍA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 5. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á
Barnaspítala Hringsins eða Slysavarnafélag
íslands.
Kristín Valdimarsdóttir, Gunnar Magnússon,
Valdimar Jörgensson, Arndís Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
ÞÓRA ÁRNADÓTTIR,
Bárugötu 5,
sem lést mánudaginn 21. desember sl., v
jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn
4. janúar kl. 13.30.
Magnús Eymundsson,
Kristrún Eymundsdóttir,
Árni Þór Eymundsson,
Katrín Eymundsdóttir,
og fjölskyldur þeirra.
Erna Ármannsdóttir,
Halldór Blöndal,
Eliezabeth van Rij,
Gísli Auðunsson
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
VALGERÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Nestúni 4,
Hvammstanga,
verður jarðsungin frá Hvammstangakirkju
þriðjudaginn 5. janúar kl. 14.00.
Guðmundur Gíslason,
dætur, tengdasynir, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir og afi,
JÓNAS BJARNASON
fyrrv. yfirlæknir,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í Hafn-
arfirði þriðjudaginn 5. janúar kl. 13.30. Þeim,
sem vildu minnast hans, er bent á Systrasjóð
St. Jósefsspítala, Hafnarfirði.
Jóhanna Tryggvadóttir,
Bjarni Jónasson, Anna S. Guðmundsdóttir,
Tryggvi Jónasson, Kristín Hraundal,
Helga Jónasdóttir, Snæbjörn Geir Viggósson,
Jónas Jónasson, Eiríksína Kr. Ásgrímsdóttir,
Herdís Jónasdóttir, Brynjar Þórsson,
Jóhanna Jónasdóttir,
Ásgeir Jónasson,
Málfríður Bjarnadóttir, Bjarni Bjarnason
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ALBERTJÓHANNSSON,
Skógum,
verður jarðsunginn frá Eyvindarhólakirkju,
Austur-Eyjafjöllum þriðjudaginn 5. janúar kl.
14.00.
Rútuferð verður frá BSf kl. 11.00.

Erla Þorbergsdóttir,
Eyvindur Albertsson, Margrét Friðriksdóttir,
Anna Guðlaug Albertsdóttir, Sigurður Einarsson,
Jóhann Albertsson, Sigríður Lárusdóttir,
Þorbergur Albertsson, Anna Guðrún Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.