Morgunblaðið - 07.01.1999, Síða 67

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1999 67
MYNPBÖNP
Sannir
álfar
Sönn álfasaga
(F-divy Tale: A True Story)_
Æ vintýramynd
'k'kVz
Framleiðendur: Wendy Finerman og
Bruce Davey. Leikstjóri: Charles St-
urridge. Handrit: Albert Ash, Tom
McLoughlin og Ernie Contreras.
Kvikmyndataka: Michael Coulter. Að-
alhlutverk: Florence Hoath, Eliza-
beth Earl, Harvey Keitel og Peter
O’Toole. (93 mín) Bresk. Skífan, des-
ember 1998. Öllum leyfð.
ÞESSI saga, sem byggist að
hluta til á sönnum atburðum, ger-
ist undir lok fyrri heimsstyi-jaldar-
innar og lýsir
tilraun tveggja
stúlkna til að
sanna tilvist álfa
fyrir fullorðn-
um. Þegar þeim
lánast að festa
álfa á filmu
verður uppi fót-
ur og fit sem
verður til þess
að rithöfundur-
inn Arthur Conan Doyle og sjón-
hverfingameistarinn Harry Hou-
dini blanda sér í málið.
Sönn álfasaga er ákaflega vel
gerð bresk kvikmynd sem skartar
leikurum á borð við Harvey Keitel
og Peter O’Toole. Sagan sem hér
er sögð er ævintýraleg og heill-
andi, þótt hún gangi dálítið stirð-
busalega fyrir sig á köflum. En
þegar nánar er að gáð má þar sjá
áhugaverðum hugmyndum um
æsku, uppvöxt, vonir og trú fléttað
saman við ævintýri og sögulegar
staðreyndir. Útlit myndarinnar er
sérlega fallegt og álfarnir
skemmtilegir. Þannig er óhætt að
mæla með þessari kvikmynd sem
notalegri jólamynd.
Heiða Jóhannsdóttir
Geimfjöl-
skyldan
Týnd í geimnum
(Lost in Space)___'
Vísindaskáldsaga
Framleiðendur: Mark W. Koch, Akiva
Goldsman, Stephen Hopkins, Carla
Fry. Leikstjóri: Stephen Hopkins.
Handritshöfundur: Akiva Goldsman.
Kvikmyndataka: Peter Levy. Tónlist:
Bruce Broughton. Aðalhlutverk:
William Hurt, Mimi Itogers, Matt
LeBlanc, Gai’y Oldman, Heather Gra-
ham, Jared Harris. 104 mín. Banda-
ríkin. Myndform 1998. Myndin
er öllum leyfð.
Robinson-fjölskyldan kom fyrst
fram árið 1965 í sjónvarpsþáttum
sem stóðu yfir í 4 ár og voru þeir
hugarfóstur
Irwin Allens sem
betur er þekktur
fyrir stórslysa-
myndir sínar
„Towering In-
femo“ og „Pos-
eidon Ad-
venture". Kvik-
mynd þessi færir
fjölskylduna á
hvíta tjaldið og
illmennið úr þáttunum Dr. Smith er
ekki langt undan.
Myndin er glæsileg að öllu leyti á
yfirborðinu og nær leikstjórinn
Stephen Hopkins að kreista fram
prýðilegt andrúmsloft í byrjun, en
handrit Akiva Goldsman eyðileggur
það með hálfvitalegum söguþræði
sem móðgar áhorfandann meira og
meira er líður á myndina. Leikar-
amir geta litlu bjargað þótt Gary
Oldman sýni nokkrum sinnum góða
takta í hlutverki illmennisins. Þetta
er ein af þeim myndum sem kemur
óorði á vísindaskáldskap.
Ottó Geir Borg
FÓLK í FRÉTTUM
Góð heild
HEIÐA á tónleikum.
TONLIST
Geislaplata
ÓTTA
Önnur geislaplata Ununar, á plötunni
koma fram Gunnar L. Hjálmarsson,
Heiða, Valgeir Sigurðsson, Birgir
Baldursson, Arnar Geir Ómarsson,
Pétur Hallgrímsson, Reynir Jónas-
son, Guðmundur Steingrímsson,
Haukur Þórólfsson, strengjakvartett-
inn Anima, Hildur Ársælsdóttir og
Sólrún Sumarliðadóttir. ÖU lög og
textar eru eftir Unun nema lögin Við
við viðtækið, Dauði á mínibar og
Heimsendir sem samin voru í félagi
við Þór Eldon. Platan var hljóðrituð í
Gróðurhúsinu af Valgeiri Sigurðssyni
en Ivar Ragnarsson hljóðblandaði í
Sýrlandi. Smekkleysa gefur út en
Japis dreifir.
UNUN gaf út sína aðra breiðskífu
hér á landi fyrir skemmstu, geisla-
platan ber nafnið Ótta. Fyrri geisla-
plata Ununar, Æ, sem varð nokkuð
vinsæl, kom út fyrir fjórum árum og
hefur því orðið nokkur bið á þessari
plötu.
Ótta er ekki beint framhald Æ,
hún er þyngri og að sumu leyti vand-
aðri, mannabreytingar hafa orðið og
tónlistin hefur breyst. Platan sýnir
dekkri hlið á Unun en áður hefur
sést, viðfangsefni eru að nokkru þau
sömu og áður, en umfjöllunin er öðru
vísi.
Meðaljóninn íslenski hefur verið
hugleikinn Ununarliðum og líf hans
verið skoðað í textum áður, í þetta
sinnið eru það m.a. fullir unglingar,
vonlaus sambönd og ástlaus, til-
gangsleysi tilverunnar og áfengis-
neysla. Textarnir eru allir vel smíð-
aðir og reyndar stór hluti af heildar-
mynd plötunnar, yfii-leitt innihalds-
ríkii- og hvergi sjást textar sem að-
eins eru ætlaðir sem fylgifiskur lags.
Dæmi skulu tekin úr laginu Rökkur,
„Sá þig svo aftur um þamæstu helgi
/ stóðum við barinn, sögðum ekkert
af viti / svo leið kvöldið með síauknu
myrkri / það sem við sögðum skipti
ekki lengur máli. / Ég er 25, mig
langar bara ekki ein heim / en ég
held að þetta sé ekki / ást - ást - ég
mynd’ekki kalla þetta ást / en þetta
er allavega eitthvað11 og Heimsendi;
„Heimsendir - gerir ekkert til / í
freyðibaði með freyðivíni /
Heimsendir - gerir ekkert til / í sóf-
anum á mér líf með ísfólki." Ein-
manaleikinn er áberandi í textum
sveitarinnar og oft gráleitt lífið í
Reykjavík, Blönduósi eða hvar sem
sögusviðið er hverju sinni.
Tónlistin er og þyngri, hljómurinn
er hi-árri og takturinn yfirleitt mun
hægari en á fyrri plötu Ununar, lítt
rafmagnaðir gítarar og hin hefð-
bundnu hljóðfæri, bassi og tromm-
ur, eru leiðandi, rafhljómurinn,
hljóðgervlar og skældir rafgítarar
eru til skrauts í þetta sinnið, Unun-
arlimir hafa tilfinningu fyrir laga-
smíðum jafnt sem textum og
skemmtilegt er einnig að heyra hve
vel þetta tvennt tvinnast saman án
þess þó að málamiðlanir komi til.
Fremst meðal jafningja eru lögin
Sumarstúlkublús, eina lagið sem
Gunnar Hjálmarsson, annar for-
sprakka hljómsveitarinnar, syngur í
en hann mætti raunar gera meira af
því, karlmannsrödd myndar
skemmtilega viðbót við Ununar-
hljóminn, Mexíkó og lagið Gærastar
sem blandar skemmtilega saman
raftónlist og poppi. Heiða hefur áður
sannað sig sem söngkona, hún hefur
góða rödd sem fellur vel að tónlist-
inni, eins og áður segir væri þó góð
tilbreyting að fá aðra rödd með þvi
rödd Heiðu verður eilítið einhæf við
ítrekaða hlustun.
Hljóðfæraleikur er einnig allur vel
af hendi leystur, sem og hljómur, þeir
eru nokkuð mai’gir sem koma að gerð
plötunnar en þetta kemur þó ekki
niður á heildarmynd geislaplötunnar
eins og mætti halda, Ótta er góð heild
og standa allir hljóðfæraleikarar sig
vel, ber þó einkum að geta fomtunar
og hljómborðsleik Valgeirs Sigðurðs-
sonar og sagarleiks Hauks Þórólfs-
sonar í laginu Rökkur. Fá lýti eru á
geislaplötunni, utan kannski undarleg
mynd á framhlið plötunnar, söknuður
er að laginu Hellissandur sem sveitin
hefur leikið á hljómleikum en annars
eru gallamir fáir og litlir. Unun getur
verið vel sátt við sitt framlag til jóla-
plötumarkaðarins í ár, geislaplatan
Ótta lýsir ekki upp skammdegið,
raunar þvert á móti en hún er góð
hlustunar og vönduð, en það sem er
meira um vert, hún er skemmtileg
þrátt fyrir drungalegt þema og von-
andi að biðin eftir næstu plötu verði
ekki jafn löng og sú síðasta.
Gísli Arnason