Morgunblaðið - 11.08.1999, Síða 36

■éö MIÐVIKUDAGUR 11. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ

GUÐBJORG
EINARSDÓTTIR
+ Guðbjörg Ein-
arsdóttir fædd-
ist á Hvalnesi í Lóni
9. júlí 1914. Hún
andaðist í Landspít-
alanum 31. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Einar
Eiríksson frá Hval-
nesi, bóndi og
kaupmaður, f. 10.
• júní 1883, d. 3. jan-
i^úar 1973, og Guð-
rún Þórðardóttir
frá Viðborði á Mýr-
um, f. 14. sept.
1884, d. 9. júlí 1926.
Systkini Guðbjargar eru:
Stúlka, f. 19. okt. 1911, d. 25.
okt. 1911, Eiríkur, f. 1. mars
1913, lést tíu daga gamall, Þor-
björg, f. 16. maí 1916, Eiríkur,
f. 28. apríl 1919, d. 21. okt.
1994, Sólrún, f. 26. ágúst 1921,
d. 14. des. 1996, Sigurður, f. 23.
júni 1925.
Guðbjörg giftist
30. júlí 1939 Sigurði
Valdimar Sigjóns-
syni í Bæ, f. 9. feb.
1912, d. 25. okt.
1980. Foreldrar Sig-
urðar voru Sigjón
Bjarnason, f. 24. apr-
íl 1879, d. 14. maí
1954 og Bergljót Sig-
urðardóttir, f. 6.
mars 1881, d. 8. júní
1955, sem bjuggu í
Bæ í Lóni. Dætur
Guðbjargar og Sig-
urðar eru: 1) Guðrún
Ósk Sigurðardóttir,
f. 14. feb. 1937, maki Þórir Sig-
urður Oddsson, f. 1. sept. 1934,
d. 9. júní 1993. Börn þeirra eru:
Sigurður Þórisson, maki Hólm-
fríður Sigríður Jónsdóttir, börn
Guðrún Þóra og Jón Þórir. Stef-
anía Ósk Þórisdóttir, maki Frið-
leifur Kristjánsson, dóttir
Mirjam Yrsa. Vilhjálmur Þór
Elsku amma mín. Mér er þungt
fyrir brjósti, það virðist dimmt allt
_ljm kring, tárin glitra á hvörmum
niér og söknuðurinn svíður sárt. Ég
veit að það þurfa allir að fara, en ég
hafði vonast til að hafa þig hjá mér
dálítið lengur. Þú hefur verið við
hlið mér alla mína ævi og skipað
mikilvægan sess í lífi mínu.
Ég átti því láni að fagna að alast
upp með þig og afa á heimilinu. Þú
varst heima og annaðist okkur
systkinin meðan aðrir fóru til
starfa. Þú hlustaðir á orð okkar full
áhuga, varst þolinmóð og skilnings-
rík, tókst þátt í því sem við gerðum
v-jpg sýndir námi okkar sérstakan
áhuga. Þú viðaðir að þér miklum
fróðleik í gegnum tíðina og þeim
fróðleik miðlaðir þú til okkar á eftir-
minnilegan hátt. Það var svo gaman
að heyra frásögn þína af lífi og lifn-
aðarháttum fólks hér á árum áður.
Þú lifðir miklar breytingar í þjóðfé-
laginu og einn af þínum helstu kost-
um var að þér tókst að lifa í nútím-
anum. Þú lagaðir þig að breyttum
tímum en varðveittir góðar minn-
ingar um liðna tíð. Þú trúðir á það
góða í fólki og hallmæltir aldrei
neinum. Þú varst falleg manneskja
og þess vegna laðaðir þú að þér fólk
úr öllum áttum. Þú varst mörgum
vinum mínum mjög kær og margir
^•ipplifa söknuð þegar þú ert farin.
Élsku amma mín. I huga mínum
varðveiti ég mynd af fallegri konu.
Bros þitt var eins og sólargeisli,
augnaráðið minnti á tvær stjömur á
himni og hlátur þinn fyllti mig gleði.
Þú varst minn traustasti vinur og
þú elskaðir mig af öllu hjarta.
Faðmur þinn var sterkur og hlýr og
huggunarorð þín græddu sár mín.
Heimurinn var betri meðan þú lifðir
og það er blessun að fá að kynnast
manneskju eins og þér. Þú skilur
eftir svo margt í orði og verki, þú
gafst mér svo mikið og kenndir mér
svo margt. Með minninguna um þig
í hjarta mér mun ég takast á við líf-
ið betri manneskja. Guð varðveiti
þig, elsku amma mín, þar til við
hittumst á ný.
Þín
Stefanía Ósk Þórisdóttir.
Elsku amma mín,
kærleiksrík,
umburðarlynd, óeigingjöm,
óhvikul,
(jjúpvitur,
víðsýn.
Laus við eftirsjá,
laus við hégóma,
laus við öfund.
Aldrei sjálfsvorkunn,
aldrei neikvæði,
aldrei illmælgi,
aldrei langrækni.
Ávallt samúðarfull,
ávallt jákvæð,
ávallt áhugasöm,
ávallt framsýn.
Hræddist engan mann,
dæmdi engan mann.
Þegar andlát ber að höndum
Útfararstofan annast meginhluta alira útfara
á höfuðborgarsvæðinu. Þarstarfa nú 15 manns
við útfararþjónustu og kistuframleiðslu.
AláSleg þjónusta sem byggir á langrí reynslu
Útfararstofa Kirkjugarðanna ehf.
Vesturhlíð 2 — Fossvogi — Sími 551 1266
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MINNINGAR
Þórisson, maki Diljá Tegeder.
2) Rakel Svandís Sigurðardótt-
ir, f. 31. janúar 1942, maki Ást-
valdur Guðmundsson, f. 28. maí
1940. Dætur þeirra eru: Guð-
björg Ástvaldsdóttir, maki
Michael Jourdan, börn Thelma
Rán og Anton Freyr. Þyri
Berglind Ástvaldsdóttir, maki
John Lettow, dóttir Gefion Yr.
Júliana Ýr Ástvaldsdóttir,
maki Anré Sikavica, sonur
Jannis Cyrill.
Guðbjörg missti móður sína
12 ára gömul og ólst hún upp
þar eftir í skjóli föður síns, föð-
urömmu og föðursystkina. Guð-
börg og Sigurður hófu búskap
sinn í Bæ í Lóni og bjuggu þar
frá 1936 til 1946. Þau voru á
Hvalnesi 1946 til 1947, og aftur
í Bæ 1947 til 1966. Haustið 1966
fluttust þau til Reykjavíkur og
deildu þar heimili með dóttur
sinni, Guðrúnu Ósk, og eigin-
manni hennar, Þóri Sigurði.
Guðbjörg bjó með dóttur sinni
til æviloka.
Utför Guðbjargar Einarsdótt-
ur fer fram frá Kópavogskirkju
í dag og hefst athöfnin klukkan
15.
Hafði jafna trú á öllum.
Trúði að allir væru jafnir.
Algerlega sátt,
algerlega óttalaus.
„Þið haldið svo bara áfram ykkar
ferð,“ sagði hún skömmu áður en
hún kvaddi.
Elsku amma mín, ég bið að heilsa
í húsið til afa.
Sigurður Þórisson (Siggi).
Ég man vel hvað ég hugsaði fyrst
þegar Siggi lýsti þér fyrir mér. Þeg-
ar hann hafði dásamað þig um stund
tók ég að efast. Það gæti nú tæpast
verið að þú hefðir alltaf tíma til að
hlusta, talaðir ekki illa um fólk, settir
alla jafnt og værir óvenjulega ung í
anda. Það var greinilegt að honum
þótti vænt um ömmu sína og hlyti
frásögnin að litast af því. Seinna þeg-
ar ég kynntist þér vttrð mér Ijóst að
hann hafði hvorki ýkt né logið. Þú
varst einstök.
Málfar þitt var eftirtektarvert.
Þú notaðir sjaldan stóryrði. Fas þitt
studdi orðin svo maður bæði tók eft-
ir og umfram allt trúði því sem þú
sagðir. Þú tókst þátt í gleði jafnt
sem sorgum, ekkert var þér óvið-
komandi. Þér var lagið að sannfæra
um að allt mundi blessast, að unnt
væri að sigrast á hverri raun. Þegar
þú sagðir með þinni rólegu vissu:
„Þetta gengur allt,“ þá fann maður
áhyggjufargið léttast og vonina
glæðast.
Þú hafðir enga þörf fyrir að
dæma aðra. Þú áttir kærleiksbrunn
sem þú veittir okkur öllum svo ör-
látlega af. Ég er innilega þakklát
fyrir að börnin okkar Sigga fengu
að kynnast þér og njóta elsku þinn-
UTFARARSTOFA
OSWALDS
simi 551 3485
FJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
ADAi.SrR/i ri ílt • 101 IU-VKJAVÍK
I ÍKKIS I UVINNUSIOI A
EYVINDAR ÁRNASONAR
ar. Þú gafst þeim það sem böm þrá
mest, ást, þolinmæði, athygli og
tíma. Það vora forréttindi að eiga
„lömbu“ eins og þig.
Þú varst svo ung í anda og frísk í
hugsun að maður tók ekki eftir að
aldurinn færðist yfir. Hugsunin um
hvemig maður ætti að fara að án
þín var ein af þeim sem maður ýtir
burt af festu meðan hægt er. Nú er
kallið komið og þú horfin okkur um
stund. Við sem eftir stöndum verð-
um að finna okkar leið til að sigrast
á þessari raun og trúa að þetta
gangi allt. Ég bið algóðan Guð að
taka þig í sinn náðarfaðm og styrkja
alla sem að syrgja þig í dag.
Elsku Guðbjörg, farðu í friði,
vina, og takk fyrir allt.
Hólmfríður S.
Jónsdóttir (Fríða).
„Fegurðin er eilífð sem horfir á
sjálfa sig í spegli. En þið eruð eilífð-
in og þið eruð spegillinn." (Kahil Gi-
bran.)
Fegurð þín var ekki aðeins hið
ytra heldur líka hið innra. Þú varst
hávaxin og tignarleg, þú gafst svo
mikið öllum sem þiggja vildu með
nærveru þinni og hlýleika. Þú áttir
svo undur stóran faðm og marga
kossa.
Þú lést okkur alltaf vita að við
værum mikils virði. Yfir það eigum
við engin orð, aðeins minningai' og
þakklæti.
Sem böm og unglingar biðum við
spenntar eftir sumrinu og það kom
alltaf þegar þið Siggi komuð, sjaldn-
ast ein, austur í Bæ. Þá var alltaf
sólskin.
Þegar við fóram að fara í styttri
ferðir til Reykjavíkur stóð heimili
þitt okkur ávallt opið. I dag er okk-
ur hulin ráðgáta hvemig hægt var
að koma öllu þessu fólki fyrir. Hjá
ykkur ríkti ávallt hlýjan og gleðin
og þess vegna áttuð þið í okkar
huga alltaf heima í „Glaðheimum".
Þú varst svo stolt og hreykin af
öllum bamabömum þínum og ekki
minnkaði aðdáum þín þegar litlu
bamabamabörnin bættust í hópinn.
Við, bömin okkar, Hrafn og Kam
þökkum þér fyrir að hafa fengið að
eiga þig að. Megi góður guð vemda
þig um alla eilífð.
Elsku Dúna, Rakel, Ástvaldur,
böm, tengdaböm og barnaböm,
megi minning elskulegrar móður og
ömmu verða ykkur ljós í lífinu.
„En komist þú ekki hjá að mæla
tímann í árstíðum, láttu þá hveija
árstíð fela í sér allar árstíðh'. Og
láttu daginn í dag geyma minningu
hins liðna og draum hins ókomna.“
(Kahill Gibran.)
Oddný, Hildur, Eva,
Erna og Anna.
Þegar mér bárast þær sorgar-
fréttir austur á Homafjörð að mág-
kona mín væri dáin fannst mér eins
og einhver hlekkur hefði brostið
sem tengdi mig við þessa fjölskyldu
löngu áður en ég kynntist mannin-
um mínum.
Á hugann leituðu minningamar
1
ÚTFARARST OFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Svem'r Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlið 35 ♦ Simi 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
frá því ég man fyrst eftir Guðbjörgu
en þá kom hún í heimsókn til for-
eldra minna, þessi stóra og fallega
kona með litlu rauðhærðu stelpuna
sína sem var á sama aldri og ég en
var svo feimin við mig að hún vildi
ekkert leika sér en það breyttist nú
sem betur fer.
Oft var komið að Bæ og aldrei var
Guðbjörg svo nefnd að ekki væri
sagt „Guðbjörg og Siggi í Bæ“ og
síðar meir áttu dætur mínar ekkert
nema góðar miningar frá Bæ en oft
var komið þangað þegar Guðbjörg
og Siggi vora í sumardvöl þar eftir
að þau fluttu til Reylqavíkur.
Ég mun aldrei gleyma því þegar
við Dúna fermdumst og Guðbjörg
hélt í höndina á mér og dóttur sinni
fyrir altarinu og það var eins og hún
ætti okkur báðar.
Ég held ég halli ekki á neinn þótt
ég segi að enginn hafi boðið mig
eins innilega velkomna í fjölskyld-
una og Guðbjörg þegar ég og' Diddi
litli bróðir hennar giftum okkur og
sú umhyggja náði út yfir okkar fjöl-
skyldu alla tíð.
Söknuðurinn er mikill og ekki síst
hjá Dúnu en mæðgunar höfðu hald-
ið heimili saman í rúm 30 ár og stutt
hvor aðra í blíðu og stríðu. Elsku
Dúna, Rakel, Ástvaldur, böm,
tengdaböm og bamaböm, guð
styrki ykkur öll við þennan mikla
missi.
Kæra Guðbjörg mín, innilegar
þakkir fyrir allt sem þú hefur gefið
mér í gegnum árin. Ég veit að þú
átt góða heimkomu þangað sem þú
ferð núna.
Guðný.
Á uppvaxtaráram mínum í Vest-
mannaeyjum heyrði ég föður minn
heitinn oft lýsa æskuslóðum sínum.
Hann var fæddur og uppalinn í Bæ í
Lóni. Hann hafði mörg orð um feg-
urð sveitarinnar og hversu gott fólk
byggi þar. Þegar ég svo fór þangað í
sveit, þá 11 ára gamall, kynntist ég
Guðbjörgu Einarsdóttur, ættaðri
frá Hvalnesi í sömu sveit, og manni
hennar, Sigurði Sigjónssyni, frænda
mínum, sem þá bjuggu í Bæ, og
sannreyndi orð föður míns. Sumrin
sem ég var hjá þessum sómahjónum
urðu tvö. Minningar um þau sumur
munu fylgja mér ævilangt. Lóns-
sveit er í mínum huga fegurst sveita
og í Bæ bjó gott og vandað fólk.
Mynd Guðbjargar er í mínum huga
órjúfanlegur hluti af þessu tvennu.
Hún var bæði hjartahrein og hlý.
Hún sýndi mér, stráklingnum, vin-
áttu sem var einstök.
Leiðir okkar lágu síðan ekki sam-
an um árabil. Við endumýjuðum
kynnin þegar ég, 1991, eignaðist
hlut í jörðinni Bæ, sem þá var farin
í eyði. Guðbjörg átti enn hlut í jörð-
inni og jukust því samskiptin á ný.
Hún hafði ekkert breyst, var ennþá
sama hjartahlýja, hreinlynda og
vandaða konan.
I Lóni hefur hins vegar margt
breyst síðan ég var þar í sveit árið
1960. Ámar hafa breytt um farveg,
fólki hefur fækkað, í Bæ býr nú
enginn og yfir hraunklettunum svíf-
ur andi liðinna daga. Ég vil með
þessum fátæklegu orðum þakka
Guðbjörgu Einarsdóttur samfylgd-
ina bæði fyrr og síðar. Kynni mín
við hana hafa gert mig að betri
manni.
Og fjöllin risa björt í brjósti þér,
þau benda heim svo langt sem auga sér.
Og moldin vakir, mold og gróin tún
-og máttug rís þín sól við fjallabrún.
(Matthías Johannessen.)
Innilegustu samúðarkveðjur
sendi ég dætrum Guðbjargar, Dúnu
og Rakel, og aðstandendum öllum.
Kjartan Ásmundsson.
Milli Homafjarðar og Álftafjarð-
ar er Lónsfjörðurinn - eitt best
geymda og jafnframt fallegasta
leyndarmál Islands að mínu mati.
Umgirtur fjöllum í ótrúlegum lit-
brigðum, allt frá gráu gabbrói yfir í
gula og brúna tóna líparítsins. Úti
við sjóinn er Bær í Lóni, sögustaður
frá landnámsöld.
Árið 1962, þá níu ára, kem ég
fyrst til sumardvalar til Guðbjargar