Morgunblaðið - 20.01.2000, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 20.01.2000, Blaðsíða 58
58 FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 2000 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ BENEDIKTINGI JÓHANNSSON + Benedikt Ingi Jó- hannsson fæddist í Reykjavík 22. maí 1962. Hann lést í Reykjavík 9. janúar síðastliðinn. Foreldr- ar hans eru Guðbjörg Benediktsdóttir, f. 31. des. 1934, frá Landamótsseli í Köldu-Kinn, og Jó- hann Karl Bjarnason, f. 19. júlí 1935, frá Skagaströnd. Bræð- ur Benedikts sam- mæðra eru: 1) Örlyg- ur, f. 8. okt. 1965, búsettur í Reykjavík. 2) Gylfl, f. 12. feb. 1968, maki hans er Karitas M. Jónsdóttir, f. 2. júlí 1969. Synir þeirra eru Benedikt Gísli, f. 11. maí 1997, og óskírður, f. 29. okt. 1999. Sonur Gylfa er Gústaf Reyn- ir, f. 17. mars 1988. Þau eru búsett í Reykjavík. Systkini Benedikts samfeðra eru: l) Kristín, f. 19. okt. 1957, búsett í Olafsvík. 2) Bjarni Jóhann, f. 27. júní 1960, búsettur í Svíþjóð. 3) Álfhildur, f. 26. ágúst 1964, búsett í Reykjavík. 4) Gunn- ar Þór, f. 30. nóv. 1965, búsettur í Reykjavík. 5) Guðmundur, f. 30. júlí 1973, búsettur í Reykjavík. Maki Jóhanns Karls er Þórunn Krist- björg Jónsdóttir frá Gunnhildargerði í Hróarstungu. Benedikt ólst upp hjá móður sinni ásamt yngri bræðr- um sfnum í Reykja- vík og um tíma bjuggu þau við Búr- fellsvirkjun. Að lok- inni hefðbundinni skólagöngu vann hann ýmis störf hér á landi en fluttist til Svíþjóðar árið 1981, þar sem hann bjó í eitt ár. Um tíma vann hann á samyrkjubúi í Israel. Hann settist að í Danmörku árið 1984 og bjó þar upp frá því. Á þessum árum lærði hann til sjúkraliða og útskrifaðist sem sjúkraliði frá Sjúkraliðaskólanum á Frederiksberg. Hann starfaði á ýmsum sjúkrahúsum og dvalar- heimilum í Kaupmannahöfn, lengst af á Sundby Hospital og Horgárden-dvalarheimilinu. Útfor Benedikts fer fram frá Bústaðakirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 13.30. Mikið er það óraunverulegt að sitja hér og skrifa minningargrein um þig, elsku Benni minn. Mér verð- ur hugsað til þess, þegar ég kynntist þér og hvað mér fannst gaman að eiga eldri bróður, sem þó var ekki nema tveimur árum eldri en ég. Allt- af beið ég spennt eftir þér þegar von var á þér í heimsókn til okkar. Eg man eftir því þegar þú fórst einu sinni með okkur í berjainó. Það var * rigning, en við létum það ekki stoppa okkur við berjatínsluna, þó að mikið væri borðað á meðan tínt var. Síðan komu árin þegar skemmtanalífið stóð sem hæst og við hittumst stöku sinnum á þeim vettvangi. Síðan flutt- ir þú til útlanda og samband okkar rofnaði, en oft varð mér hugsað til þín. Það var frábært að hitta þig um jólin 1998 og gaman að sýna þér börnin mín. Eg sá hvað þú varst glaður að sjá okkur öll og ég var svo glöð að hitta þig, en þetta var í síð- asta skipti sem ég sá þig. Ég vona að þér líði vel þar sem þú ert núna, elsku Benni minn. Ég sendi foreldrum þínum, systk- inum og öðrum ættingjum mínar innilegustu samúðarkveðjur. Megi góður Guð styrkja þau í sorg sinni. Slómtábáðin öai^ðskom v/ Possv/ogsloVkjugcuNS Símii 554 0500 Gróðrarstöðin ^ \ gtzmfo Hús blómanna . 5 Blómaskreytingar við öll tækifæri. Dalveg 32 Kópavogi sími: 564 2480 ^xxxixxxxixxxxixx; H H h * h h h h h h h Erfisdrykkjur P E R L A N Sími 562 0200 íiiixiiiiiinmií Snert hörpu mína himinboma dís, svo hlusti englar Guðs í Paradís. Við götu mína fann ég Qalarstúf og festi á hann streng og rauðan skúf. (D.Stef.) Guð geymi þig. Þín systir, Álfhildur Sylvía Jóhannsdóttir. Einhvers staðar er skrifað að hver vegur að heiman sé vegurinn heim, og vissulega má líkja ævinni við ferðalag og að á einhvem hátt beri okkur heim að lokum. Þegar ég skrifa þessar línur til að minnast Benna frænda míns hverfur hugurinn til baka til haustsins 1974, þegar ég fluttist til Reykjavíkur. Þá bjó í litlu húsi við Þórsgötuna Guð- björg föðursystir min með strákana sína þrjá. Fljótlega varð ég heima- gangur þar og oft var rölt yfir Skóla- vörðuholtið til þeirra og margur kaffibollinn drukkinn. Heimili henn- ar varð fljótt viðkomustaður okkar frændsystkinanna að norðan sem fluttumst suður á þessum árum. Allt- af vorum við velkomin og á þessum árum sköpuðust þau tengsl og vin- átta sem varað hafa æ síðan. Benni var elstur þeirra bræðra og sýndi snemma ábyrgð og festu. Hann var ungur farinn að létta undir með mömmu sinni, sýndi fljótt kjark og áræðni í samskiptum við sér eldra fólk. Sem ungur drengur hafði hann áhuga á landafræði og tímunum saman gat hann skoðað Atlashnött- inn og látið sig dreyma um fjarlæga staði og ókunn lönd. Aðeins nítján ára fluttist hann til Svíþjóðar og næstu þrjú árin ferðaðist hann um heiminn og vann á ýmsum stöðum, en settist svo að í Danmörku árið 1984. Þar kunni hann vel við sig og bjó þar eftir það. Ferðalög áttu hug hans allan og eftir miklar vinnutamir tók hann Formáli minningar- greina ÆSKILEGT er að minningar- greinum fylgi á sérblaði upplýs- ingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dáinn, um for- eldra hans, systkini, maka og böm, skólagöngu og störf og loks hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletrað- ur, en ekki í greinunum sjálfum. gjaman löng frí sem hann notaði til ferðalaga. Hann hafði ferðast um veröldina þvera og endilanga og stundum tyllti hann niður fæti hér eins og farfuglarnir á leið sinni yfir hafið. Hann hafði gaman af fallegum hlutum og íbúðin hans í Kaupmanna- höfn ber vitni um vandaðan smekk og útsjónarsemi. Benni var einkar fríður sýnum og yfir honum var framandi blær ferða- mannsins sem kýs að ráða sér sjálfur og er engum háður. Þrátt fyrir að ævi hans yrði ekki löng hafði hann að mörgu leyti lifað ævintýralegu lífi, séð og upplifað margt. Einhver kynni að segja að hann hafi verið sér- vitur og vissulega hleypti hann ekki öllum að sér. Hann var traustur vin- ur vina sinna sem hann hafði eignast víða um heiminn. Síðustu daga hafa þeir sýnt samúð sína með símtölum og blómasendingum sem eru mikils virði fyrir móður hans og fjölskyldu. Þrátt fyrir að síðustu misserin hafi verið Benna erfið er bjart yfir tímanum um jólin og áramótin. Þá var hann samvistum við þá sem hon- um þótti vænst um, mömmu sína sem var honum afar náin, Gylfa, Kaju og litlu strákana og okkur hin sem stóðu honum næst. Oft var grip- ið í spil og ég er þess fullviss að hann mun hafa not fyrir þau í nýjum heim- kynnum. Ferðalangur hefur lagt upp í sína hinstu för, svo miklu fyrr en við hefð- um kosið. Ég bið almættið um styrk til handa Guðbjörgu frænku minni á þessum erfiðu tímum. Ég sendi Ör- lygi, Gylfa og fjölskyldu hans, svo og foðurfólki hans mínar innilegustu samúðarkveðjur. Hvíldu í friði, Benni minn. Megi heimkoman verða þér kær. Haukur. Elsku Benni frændi. Þegar við systumar vorum litlar heima í Kaup- mannahöfn og allir vinir okkar áttu afa og ömmu, frændur og frænkur áttum við þig - Benna frænda. Minningar okkar frá þessum bemskuárum í Danmörku em bjart- ar og þú ert hluti af þeim. Stundum komstu og passaðir okk- ur ef pabbi og mamma fóru eitthvað. Stundum varstu hjá okkur á jólunum á Sólbakkanum. Stundum svafstu á stofugólfinu hjá okkur. Þá varstu að koma úr löngum ferðalögum, varst þreyttur og svafst lengi, eða þá þú varst að flytja milli staða í Kaup- mannahöfn og þurftir gistingu í nokkrar nætur. - Þá spiluðum við á kvöldin og þú sagðir okkur frá ýmsu framandi sem þú hafðir séð í fjarlæg- um löndum, t.d. að í Kairó í Égypta- landi væri jafn margt fólk utan á strætisvögnunum og innan í þeim. Það þótti okkur skrýtið, við sáum það fyrir okkur og svo hlógum við saman. Stundum komstu með mömmu að sækja okkur í „Misen“ eða í skólann. Svo fluttumst við til íslands og þú bjóst áfram í Kaupmannahöfn. Við sáum þig sjaldnar. Þó komstu einu sinni og heimsóttir okkur á Staða- stað og varst í nokkra daga og oft hringdir þú í okkur til íslands. Við hittumst síðast núna um ára- mótin í veislunni hjá Hauki frænda á gamlárskvöld og þegar við borðuð- um saman í Keldulandinu fyrsta sunnudaginn á nýja árinu. Okkur finnst erfitt að skilja að stuttu seinna varst þú dáinn og við hittum þig ekki oftar í Keldulandinu. Oft komstu og kvaddir okkur þeg- ar þú varst að leggja upp í þín mörgu ferðalög til fjarlægra heimshluta og við óskuðum þér góðrar ferðar. Allt- af sendir þú okkur póstkort og eig- um við þau frá mörgum löndum. Svo komstu aftur og sýndir okkur mynd- ir og sagðir okkur frá því sem fyrir augu og eyru þín hafði borið á ferð þinni. Lifandi frásagnir þínar hafa víkkað sjóndeildarhring okkar og við munum minnast þín ef við sjálfar eigum eftir að ferðast til einhverra þeirra fjölmörgu landa sem þú hefur sagt okkur frá. Nú ertu farinn í lengra ferðalag en þú hefur farið áður. í þetta sinn fáum við systur engin póstkort og þú kem- ur ekki aftur og segir okkur ferða- söguna. Við biðjum Guð að gefa mömmu þinni styrk. Örlygi, Gylfa, Kaju og öllum aðstandendum þínum sendum við okkar innilegustu sam- úðarkveðjur. Við söknum þín og þökkum þér samveruna. Guð blessi þig og góða ferð. Kristín María, Rósa og Ásdís Braga. Elsku Benni. Þegar ég var lítil stelpa norður í landi voru sumrin okkur krökkunum ávallt tilhlökkun- arefni. Ekki síst vegna þess að þá fylltist bærinn af frændfólkinu úr Reykjavík og var þá oft glatt á hjalla. Eitt vorið hlakkaði ég sérstaklega til komu Guðbjargar, föðursystur minnar, sem bjó í Reykjavík. Ástæð- an var sú að árið áður hafði hún eign- ast dreng sem við höfðum ekki séð og nú var von á þessum litla frænda. Mér stendur enn lifandi fyrir hug- skotssjónum þegar ég sá þig í fyrsta sinn. Þú varst rúmlega ársgamall, brosmildur og gullfallegur drengur. Þið voruð svo heima í Seli þetta sum- ar og ég lét mig dreyma um að mamma þín myndi biðja mig að koma með suður þegar þið færuð aft- ur. Ég sá þetta allt fyrir mér, hvern- ig ég passaði þig allan daginn, færi með þig út í kerrunni og allir myndu dást að baminu hjá mér en þú varst einstaklega fallegt barn. Svo myndi ég fara með þig í búðir og kaupa inn fyrir mömmu þína og svo myndi ég svæfa þig á kvöldin, því að mamma þín væri eflaust þreytt eftir vinnu- daginn. Að ég var bara sjö ára fannst mér engin hindrun fyrir þessar áætl- anir mínar. En mamma þín bað ekki sjö ára frænku sína að gerast vinnu- kona hjá sér í þetta sinn og þið fóruð aftur heim án mín. Næstu sumur komuð þið þó norður, en svo bættust litlu bræður þínir við, Örlygur og Gylfi, og mamma þín kom sjaldnar norður. Amma fór þó alltaf suður á hverju sumri og sagði mér frá litlu frændunum í Reykjavík. Seinna fluttust þið í Búrfell og við sáumst ekki í nokkur ár. Svo þegar leið mín lá seinna til Reykjavflúir í skóla vor- uð þið aftur flutt í bæinn og við Haukur frændi vorum heimagangar hjá ykkur í Breiðholtinu. Þá var oft mikið spilað og mikið hlegið og borð- aður mikill ís. Heimili móður þinnar hefur æ síðan verið mér og fjöl- skyldu minni sem mitt annað heimili og saman höfum við nú tekist á við erfiðleika síðustu daga. Þrátt fyrir þann aldursmun sem á okkur var á þessum árum, þú ungl- ingspiltur og ég komin í Háskólann, urðum við fljótt góðir og nánir vinir. Þú hafðir til að bera þann þroska og hæfileika til að umgangast fólk á öll- um aldri og seinna af öllum þjóðern- um. Vinátta okkar óx þegar við bæði urðum fullorðin og örlögin höguðu því þannig að við bjuggum bæði í Kaupmannahöfn um árabil. - Fólk sem býr erlendis fjarn fjölskyldu og ættingjum heima á íslandi tengist oft mjög nánum vináttuböndum og þannig fór um okkur. Frændsystkini í Kaupmannahöfn sem fylgdumst öll árin hvort með öðru og tókum þátt í sorgum og gleði hvort annars. Þetta voru góð ár. Alltaf vissi ég hvar ég hafði þig ef á þurfti að halda og vona ég að það hafi verið eins fyrir þér. Ég minnist þess þegar ég heim- sótti þig til Stokkhólms haustið 1981 og saman sigldum við til Finnlands. Mikið hlógum við í þeirri ferð og ég man þegar við þrösuðum um það hvernig við ættum að eyða síðustu peningunum okkar. Að endingu keyptum við okkur einn tebolla sam- an á kaffihúsi í Helsinki. Þú varst skemmtilegur ferðafélagi, enda voru ferðalög líf þitt og yndi. Þú tókst eft- ir öllu, enda skarpgreindur, og sást einnig broslegu hliðamar á mannlíf- inu. Ég hefði viljað fara með þér í fleiri ferðalög, því í mér býr brot af þeirri ævintýra- og útþrá sem var svo ríkur þáttur í fari þínu. Á vissan hátt finnst mér þó sem ég hafi ferð- ast með þér, svo lifandi hefurðu sagt mér frá ferðum þínum víðs vegar um heiminn. Ég man hversu ævintýra- lega vel þú lýstir fyrir mér Suður- Ameríku, að mér finnst næstum því að ég hafi verið þar. Ég minnist ótal heimsókna okkar í milli í Kaup- mannahöfn og ótal kaffibolla sem við drukkum á kaffihúsum, og aldrei skorti okkur umræðuefni. Ég minnist líka umhyggju þinnar fyrir mér og litlu stelpunum mínum. Ég man líka þegar þú lánaðir mér fyrir jólagjöfunum. Ég man þegar þú komst frá Israel og varst hjá okk- ur á jólunum og fórst svo til íslands, og þegar þú varst farinn fann ég peninga undir kaffikönnunni. Ég man líka þegar ég eignaðist stelp- umar mínar og þú færðir mér dýr- indis ilmvötn og krem og sagðir að allir hinir myndu örugglega bara gefa baminu eitthvað. Fyrir þetta allt og mikið meira vil ég þakka þér. En fyrst og fremst minnist ég þín fyrir það sem þú varst; hjartahlýr, einlægur, heiðarlegur og góður drengur. Þú varst afar fríður ungur maður og yfir þér var alltaf þessi glæsileiki heimsmannsins. Þú varst stoltur og sjálfstæður og fórst gjarn- an ótroðnar slóðir. Þú hafðir fágaðan smekk og vildir hafa fallega hluti í kringum þig. I desember sl. var ég viku í Kaupmannahöfn, þá varst þú kominn til Islands og lánaðir mér íbúðina þína úti. Þar áttir þú fallegt heimili þar sem smekkur þinn réði ríkjum. Ekki datt mér þá í hug að þú ættir ekki eftir að koma þangað á eftir mér. Síðustu árin hafa verið þér erfið, þótt þú bærir lengst af harm þinn í hljóði, og fáir vissu það sem við viss- um. Oft leitaðir þú til mín á erfiðum stundum og saman reyndum við að sjá broslegu hliðarnar á tilverunni og beita húmomum, sem þú hafðir í ríkum mæli. Sú lífskúnst varð þér að lokum um megn. Elsku Benni minn, ég veit að þú hefðir viljað vera henni mömmu þinni stoð og stytta í ellinni og standa vörð um hana sem var þér svo kær, en samband ykkar var alla tíð mjög náið. Nú ertu farinn frá henni, en Gylfi og Kaja og litlu drengirnir styðja hana og passa upp á hana fyr- ir þig. Við Haukur frændi munum hjálpa þeim eftir megni. Þú eyddir síðustu vikunum í lífi þínu með þeim sem þér þótti vænst um, heima í Keldulandinu. Það er trú okkar að það hafi verið þér dýrmætur tími. Nú ertu farinn í þitt hinsta ferða- lag og ég bið góðan Guð að styrkja og vernda Guðbjörgu frænku mína í hennar miklu sorg, svo og Örlyg, Gylfa og Kaju og drengina. Örlögin hafa komið því þannig fyrir að aftur hleypur lítill Benedikt um gólfin hjá Guðbjörgu frænku og lífið heldur áfram. Einnig sendi ég Jóhanni, Þór- unni og öllum systkinunum mínar innilegustu samúðarkveðjur. Far þú í friði, elsku Benni minn. Guð blessi minningu þína. Klara. Mig setti hljóðan þegar ég frétti um andlát Benna, gamla vinar míns. Við höfðum ekki hist í mörg ár, en það stóð til bóta núna þar sem hann var staddur á Islandi hjá móður sinni um jólin. Við höfðum ekki látið verða af því að hittast og nú er það of seint. Elsku Benni, þegar svona gerist fljúga gegnum hugann svo mörg at- vik og skemmtilegar uppákomur sem við lentum í saman þegar við vorum að alast upp við Búrfellsvir- kjun. Við vorum saman alla daga og helst allan sólarhringinn. Ég ætla mér ekki að telja upp þá hluti sem við gerðum, sögðum og áttum sam- an. Við áttum mörg og mikil leyndar- mál sem við trúðum hvort öðru fyrir og áfram ætla ég að geyma þau í hjarta mínu og minnast þín eins og ég hef gert hingað til. Benni minn. Sártervinaraðsakna, sorgin er djúp og hljóð. Minningar mætar vakna, svo var þín samfylgd góð. Daprasthuproghjarta, húm skuggi féll á brá, lifir þó Ijósið bjarta, lýsir upp myrkrið svarta, vinur þó falli frá. Góðar minningar geyma gefursyrgjendumfró. Til þín munu þakkir streyma Þér munum við ei gleyma. Sofðu í sælli ró. (Höf.ók.) Elsku Guðbjörg, Örlygur og Gylfi. Guð styrki ykkur í sorg ykkar. Inga Dís Guðmundsdóttir.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.