Morgunblaðið - 18.10.2000, Blaðsíða 66

Morgunblaðið - 18.10.2000, Blaðsíða 66
66 MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 2000 MORGUNBLAÐIÐ FÓLKí FRÉTTUM Uppgjör í skugga harmleiks The Blackwater Lightship eftir Colm Tóibín. 273 bls. Fyrst útgefin íLondon 1999. *- . IRLAND hið gamla og Irland hið nýja takast á í þessari bók rithöfund- arins Colms Tóibín, sem tilnefnd var til Booker-bókmenntaverðlaunanna bresku árið 1999. Sem kunnugt er hefur írskt samfélag þótt heldur íhaldssamt á þessari öld, jafnvel aft- urhaldssamt, og endurspeglaðist það í umræðunni þar í landi um rétt kvenna til fóstureyðinga 1992 en þá hafði ungu fórnarlamb nauðgunar verið meinað að ferðast til Bretlands til að fara í fóstureyðingu. írland hef- ur þó undanfarin ár verið að brjóta af sér hömlur fortíðar og brjótast undan ægivaldi kaþólskra kenningasmiða. A sama tíma hafa ferskir vindar af öðru tagi einnig blásið um eyjuna grænu. Þijár kynslóðir kvenna, amman Dora, dóttir hennar Lily og sú yngsta, Helen, eru í The Blackwater Lightship neyddar til að takast á við drauga fortíðarinnar þegar kemur upp úr dúrnum að Deelan, bróðir Helen, þjáist af AIDS og á skammt eftir ólifað. Samskipti kvennanna þriggja hafa verið þymum stráð og þær eiga því allt annað en auðvelt með að takast saman á við þann harmleik sem við blasir. Þar að auki hafði hvorki Lily, móð- iu- Helen og Declan, né Doru verið kunnugt um að Declan væri samkyn- hneigður, hvað þá að hann væri langt leiddur af sjúkdómnum hræðilega. Áherslan beinist því bæði að því hvemig eldri konumar tvær, sem ól- ust upp í íhaldssamara Irlandi en Helen, takast á við samkynhneigð Declans og síðan hvemig konumar þijár ná þrátt fyrir allt saman um að hjúkra Deelan hans hinstu stundir. Ohjákvæmilega verða þær síðan að gera upp sín fyrri samskipti innbyrð- is þegar þær svo óforvarendis neyð- ast til að deila sama rými. Tóibín tekst vel upp í frásögn sinni af hinum mannlega þætti. Yfir bókinni er sorg- legur blær, ekki aðeins vegna veik- ^pda Declans heldur líka vegna þess hversu sannar lýsingar hans af erfið- um samskiptum kvennanna þriggja hljóma. Allir þekkja af eigin raun hversu erfitt það getur reynst þegar hnífur er rekinn milli náinna ættingja (og orsök biturleikans þarf ekki alltaf að vera stórvægileg) og hvernig óvildin síðan magnast vegna þess að málin em ekki gerð upp. Bókin er samt einnig fjörleg, ekki síst fyrir þátt Declans sem gerir sitt besta til að stuðla að sáttum. Boð- skapurinn er sá að harmleikur geti þrátt fyrir allt leitt fólk saman og ef' til vill reynast veikindi Declans upp- hafið að einhveiju nýju milli kvenn- anna þriggja, jafnvel fullum sáttum? Tóibín tekst þó ekki alltaf jafn vel upp í The Blackwater Lightship og stundum hljómar textinn þvingaður. Andinn sem er yfir sögunni heldur manni þó föngnum allt til enda. Davíð Logi Sigurðsson STEVE JOBS, STJÓRNARFORMAÐUR APPLE ELSKAÐUR OG HATAÐUR SAMTÍMIS ÞAÐ FÆRIST í tísku að skrifa um frammámenn í tölvuiðnaði vestan hafs og þá ekki grámyglulega fjár- málamenn, heldur hugsjónamenn- ina og frumheijana. Undanfarið hafa þannig komið út bækur um Microsoft og markaðsmanninn William Gates og Jim Clark, stofn- anda Silicon Graphics og Netscape og bók um Larry Ellison olli deil- um fyrir skemmstu. Sumir höfund- anna hafa fengið góðan aðgang að viðfangsefnum sínum, sam- starfsmönnum þeirra eða ættingj- um, en margir vilja helst ekkert af slíkum skrifum vita, vilja bara fá að vera í friði. Enginn hefur verið eins fjandsamlegur gagnvart þeim sem vilja skrifa um hann og Steve Jobs, stjórnarformaður Apple. Þannig hefur hann beitt þau blöð þrýstingi sem hugðust skrifa um hann greinar, bannað sam- starfsfólki sinu og vinum að ræða við blaðamenn og bókahöfunda og jafnvel hótað að hætta að auglýsa í þeim blöðum sem skrifa greinar um hann. Gott dæmi um það er bók eftir Alan Deutschman, The Second Coming of Steve Jobs, sem kom út fyrir skemmstu, því ekki var bara að Jobs sýndi Deutsch- man fullan fjandskap og reyndi að bregða fyrir hann fæti, heldur kom hann í veg fyrir að tímaritið Van- ity Fair, sem Deutschman starfar hjá, birti kafia úr bókinni með því að hringja í útgefandann og hóta honum að Apple myndi ekki auglýsa í ritinu framar. I bókinni kemur reyndar fram að þetta eigi rætur að rekja til þess er Time hugðist setja Jobs á forsíðu sem mann ársins 1982 en hætti við þeg- ar það komst að því að Jobs hafði neitað að gangast við barni sem hann átti með fyrrverandi sambýl- iskonu sinni og neitað að greiða með því þó hann væri sannanlega faðir þess. Fyrir vikið var Macin- tosh-tölva valin „maður ársins" í Time og Jobs lagði fæð á blaða- menn upp frá því. Hálfgert hippafyrirtæki Apple var á sínum tima eitt fremsta fyrirtæki heims á sviði einkatölvunnar. Það var með fyrstu fyrirtækjum til að markaðs- setja einkatölvur á verði sem hent- aði fyrir heimilisbrúk og var síðan brautryðjandi í grafískum not- endaskilum með Macintosh-tölvum sínum. Einn höfuðarkitekt þeirrar tölvu var Steve Jobs, sem var líka einn stofnenda fyrirtækis- ins, og þáttur hans í þeirri smíði gerir að verkum að Jobs hefur jafnan verið helsta átrún- aðargoð Makkavina. Apple var hálfgert - ,, hippafyrirtæki rekið af hugsjónamönnum sem vildu búa til bestu tölvur í ————— heimi, en jakka- fata- liðið náði völdum, menn sem vildu græða á tölvu- framleiðslu. Það fór því - svo að Jobs lenti út f kuldanum hjá Apple, varð nánast valdalaus skrautfígúra. Bók Deutschmans hefst eiginlega þar sem Jobs er í þá mund að segja skilið við Apple, er búinn að ákveða að hefna sín á fyrirtækinu sem hann stofnaði og sýna heiminum hvernig á að búa til alvöru tölvur. í kjölfarið áttu eftir að líða mörg mögur ár og erfið og Jobs drakk bikar nið- urlægingarinnar í botn. Dóragreindarlaus hönnuður Þegar Jobs sagði loks skilið við Sagt hefur verið um Steve Jobs, stjórnar- formann Apple, að ýmist elski menn hann eða hati og oft hvort tveggja samtímis. Árni Matthíasson rýndi í nýja bók um Jobs sem vakið hefur deilur vestanhafs. Apple, eftir að hafa nánast verið sparkað, ákvað hann að hefna sín rækilega á fyrrum félögum sínum. Deutschman segir þá sögu nokkuð rækilega hvernig Jobs tókst að komast á forsíður flestra blaða og timarita fyrir tölvu sem ekki var til og ekki einu sinni búið að hanna. Hönnun og smiði á vélinni, sem fékk heitið NeXT, er merkis- saga útaf fyrir sig og holl lesning öllum þeim sem talið hafa Jobs nánast óskeikulan snilling. I því vinnuferli kom í ljós að hann hefur sérdeilis næmt auga fyrir hönnun, en ekki dómgreind að sama skapi, því mikill tími og peningar fóru í að hanna hluti sem enginn átti eft- ir að sjá, eins og til að mynda móð- urborð tölvunnar nýju sem var sér- hannað með tilliti til útlits þess. TJtlit tölvunnar sjálfrar var líka sérstakt; svartur ferhyrningur sem stakk gersamlega í stúf fyrir það sem menn höfðu talið tölvu fram að þessu. NeXT tölvurnar voru helst ætl- aðar náms- og fræðafólki og þann- ig lýsti Jobs því yfir í upphafi að tölvurnar yrðu aðeins seldar í æðri menntastofnunum, enda hugðist hann ná viðlíka árangri þar og Apple með Macintosh á sfnum tíma. Sá hængurinn var á að vél- arnar voru allt of dýrar; ódýrasta gerðin kostaði um 500.000 kr. og með aukahlutum eins og prentara, en ekki var hægt að nota aðra prentara við hana, var verðið kom- ið upp í 800.000 kr. á með- an hægt var að kaupa PC- samhæfða vél með öllu á um 150.000 kr. Trúr sannfæringu sinni hafði Jobs reist verksmiðju til að fram- leiða vélarnar, nánast sjálfvirka og afkastaði 10.000 vélum á mánuði. Fyrsta árið, 1988, fór framleiðslan ekki yfir 400 vélar á mánuði. 1989 lækkaði Jobs verðið til muna og setti NeXT tölvur í sölu tölvuversl- unarkeðju sem spannaði öll Banda- ríkin, en sú náði ekki að selja nema 360 tölvur á árinu. Um líkt leyti streymdu peningarnir inn hjá Apple og því má segja að niður- læging Jobs hafi verið alger, ekki sfst í ljósi þess að hann hafði selt öll hlutabréf sín í Apple nema eitt og því orðið af milljarðagróða. Pixar verður Jobs til bjargar Eitt af þvf sem varð Jobs til bjargar var að hann keypti af George Lucas deild í kvikmynda- fyrirtæki sem sá síðarnefndi hugð- ist Ieggja niður og síðar fékk heitið Pixar. Eins og Deutschman segir frá þá varð það Pixar til happs að Jobs var upptekinn við að sóa auð- ævum sfnum í NeXT og þvf fékk fyrirtækið að þróast eins og stjórn- endur þess vildu, enda kom í Ijós á síðari stigum að afskipti Jobs voru síst til góðs. Þannig rekur Deutschman að þó Jobs hafi hlotið lof fyrir verk Pixars þá voru það innanbúðarmenn fyrirtækisins sem breyttu teiknimyndaheimin- um með Toy Story, mynd sem var nánast gerð þrátt fyrir Jobs en ekki fyrir hans innlegg og inn- blástur. Þar fór fremstur í flokki John Lasseter, sem er teikni- myndahöfundur á við þá bestu sem Dinsey risinn hefur af sér alið. Pixar gerði Jobs að milljónungi að nýju og kom honum í sviðsljósið eftir að hann hafði átt heldur erf- iða daga. Skondin er frásögn Deutschmans af því hvernig Jobs breyttist í mótlætinu, varð mann- legri og indælli í umgengni, eyddi meiri tíma með börnum sínum og kom betur fram við starfsfólkið. Það er nefnilega kenning sam- starfsmanna Jobs að hann sé í raun tvær persónur, góði og vondi, og vondi hafí yfirhöndina þegar allt leiki í lyndi, en góði þegar allt er í voða. Eins og kvikmyndahandrit Deutschman er iðinn við að bera Jobs saman við trúarleiðtoga sem hafa líf og hamingju áhangenda sinna í hendi sér, enda segir hann Jobs beita álíka aðferðum við að bijóta menn niður og síðan byggja upp. Sagan sem hann rekur í bók- inni er eins og kvik- myndahandrit; ungur hugsjónamaður hrindir af stað byltingu með félög- um sínum. Hann lendir í hremm- ingum vegna gráð- ugra kerfiskarla, en fær uppreisn æru í lokin og . stendur loks með pálm- ann í höndunum. Flestir þekkja söguna af því þegar Steve Jobs var fenginn aftur til Apple að bjarga fyrir- tækinu og það hvernig hon- um tókst að snúa svimandi tapi í hagnað á undraskömm- um tíma. Þær ákvarðanir sem hann tók þar voru fyrir- tækinu til góðs eins og sjá má af árangrinum, en í ljósi sög- unnar sem rakin er í bók Deutschmans og þeirri mynd sem dregin er upp af „Jackie Kennedy Onassis viðskipta- og tækniheimsins“, eins og Deutschman kýs að nefna Jobs, er ástæða til að spyija hvort umskiptin séu varanleg. Fiskar á þurru landi Interpreter of maladies eftir Jhumpa Lahiri. Smásagnasafn, 198 bls. London 1999. JHUMPA Lahiri er ung skáld- kona af indverskum ættum. Hún ólst hins vegar upp í Bandaríkjunum og í henni togast á tveir gjörólíkir menn- ingarheimar, svo mikið er ljóst af skáldsagnasafni hennar Interpreter of maladies sem hlaut Pulitzer-bók- menntaverðlaunin bandarísku nú í ár. Smásögurnar sem fylla bókina eru næstum allar um indverska inn- flytjendur í Bandaríkjunum, sem virðast eiga það sameiginlegt skv. Lahiri að vera eins og fiskar á þurru landi, eða um fólk af lægri stéttunum í Indlandi sem kemst í kynni við vestræn menningaráhrif með einum eða öðrum hætti. Af innsíðum bókarinnar og kápu hennar má glöggt sjá að gagnrýn- endur hafa fallið kylliflatir fyrir rit- snilld Lahiri. Interpreter of malad- ies hefur að geyma níu smásögur, flestar af svipaðri lengd og yfirbragð þeiiTa allra er fremur angurvært. Gjarnan er um að ræða sögur úr lífi indverskra innflytjenda í Bandaríkj- unum sem sannarlega hafa það margfalt betra en þeir gætu haft það í heimalandi sínu en hafa þó aldrei náð að slíta taugina sem liggur heim til æskustöðvanna. Titilsagan fjallar um fátækan bíl- stjóra sem sýnir ferðamönnum helstu perlur Indlands en verður svona líka skotinn í einum farþega sínum, konu af indverskum ættum sem búið hefur lengi vestanhafs. Til allrar óhamingju er hún í fylgd með eiginmanni sínum ogbörnum og von- ir bílstjórans um að þær stolnu stundir sem þau eiga saman geti orð- ið upphafið að einhverju meira slokkna um síðir. Sami andi leikur yfir fleiri sögum. Sexy fjallar um forboðna ást ungrar konu á giftum manni, sem vitaskuld mun aldrei leiða til neins, og A Temporary matter er dapurleg saga um ung hjón sem hafa fjarlægst hvort annað eftir að þau urðu fyrir því að bam þeirra fæddist andvana. Mrs. Sen’s er öllu frísklegri en þar rifjar ungur piltur upp vist sína hjá heimavinnandi húsmóður af ind- verskum ættum, sem ekki getur með nokkru móti lært að aka, og This Blessed house er skringileg saga af indverskum hjónum í Bandaríkjun- um (sem ekki þekktust neitt fyrir brúðkaupið) sem flytja inn í gamalt hús og taka síðan að finna ólíkleg- ustu hluti í hinum ýmsu krókum og kimum hússins. Hér er einungis stiklað á stóru en segja má að Lahiri sýni sannarlega góð tilþrif þó að ég verði að játa sem lesandi að smásagnaformið hentar mér ekki alveg. Hinar menningar- legu andstæður sem speglast í sög- unum níu eru hins vegar áhugavert viðfangsefni og Lahiri tekst vel að nýta þær sem bakgrunn að litlum sögum úr hversdagslífi venjulegs fólks. Davíð Logi Sigurðsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.