Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 11

11
hðnum smátt og smátt frá Dóná, kæmi um nætr
til Shúmla, lút hann J>á herflokka þá sem fyrir
voru víkja fyrir J>eim sem komu, og halda á leiö
til Balkans. Með þessu móti urðu Tyrkjar í kast-
alanum eigi varir við ferðir Russa, pvf herbúð-
irnar voru ætíð jafnstórar, þegar til sást á morgn-
ana. Díbitsh fór sjálfr með hernum til Baikans,
eptir að Silistría var inntekin (sem skeði þann
30. júníí), fekk hann litla mótstöðu af mönnum
eða náttúrunni, og komst hann klaklaust yfir Bal-
kansfjöll, þótt þau væri haldin ófær öllum mönn-
um áðr. j>egar herliðið kom uppá fjöllin, og
sá til sjáfar hinumegin, laust það upp herópi
miklu, og var hið glaðværasta; síðan æddi það
ofan í bygðina eins og straumr, og tók hvörja
borgina á fætr annari; fyrst tóku þeir Ajdos þann
14. júlíí, og sat hersforíngi Díbitsh þar nm
tíma; síðan Mesambríu og Aclnólíu og Búrgas.
j>aðan fór herinn lengra áfram; einn hluti hans
fór til móts við varnarliðið í Sizebóli, og sam-
einaðist því. Hersforíngi Rudiger inntók borg-
ina Jamból, og fann þar vistir og annað fémætt.
Hersforínginn Díbitsh Iét útgánga auglýsíng til
innbyggjaranna í Rúmelíu, komst liann j>arí svo
að orði: „að Soldáns blinda stífsinni neyddi keis-
arann til að inntaka landið, og fara svo lángt
inn í það, sem guð leyfði, til þess að néyða sol-
dán til að hlýða guðs og manna boðum.”
„1) A alla Tyrkja í Rúmelíu er skorað að
halda sér heima við híbýli sín, með konum sín-
um og börnum; skulu þeir þá ei þurfa að óttast
fyrir neinum árásum eða óskuuda. |>eir skyld-