Skírnir - 01.01.1830, Qupperneq 13

* V
— 13 —
Óvirííng sú, sem feir höfSu lagt á Rússa, sner-
ist f undran, og hatriS í kærleika. Tyrkjar fóru
nú a8 ráSuin Díbitsh, og sátu heima, enda pókti
þeim pa8 betra, enn aí láta strádrepa sig eins og
flugur. Herliíið strauk frá hersforíngjum sínum,
livörr heim til sín,.hvað sem þeir sögðu; borg-
irnar luku upp portum sínum fyrir Rússum, og
tóku viÖ peim báðum höndum eins og frelsurum
sínum. Gerzkir fengu nú enga mótstöðu framar,
enda stóðst ekkert viS þeim, ef til var reynt.
Adríanópel, önnur höfuðborg Tyrkjaveldis, lauk
porturn sínum upp fyrir þeim, var svo mikil
gleði, þegar lierinn fór inn í borgina, eins og sigr-
hátíð væri. I borginni voru 10,000 varnarliðs, ok
gaf það sig á vald Rússum, með vopnum sínum;
höfðu innbyggjararnir bannað því, að veita nokkra
mótstöðu í borginni, en vildu það leggja til bar-
daga, mætti það fara út fyrir hana; mundi þeim
og eigi verða leyfð inngánga í borgina aptr, ef
þeir biðu ósigr fyrir Russum. I Adríanópel eru
80,000 innbúar. þar hélt hersforínginn Díbitsh
lengi til, en sendi lið sitt í allar áttir. Einn liluta
þess sendi hann ofan til Marmara sjáfarins, tii að
taka borgina Róðostó. Annann herflokk sendi
hann ofan til Grikklandshafs, og inntók hann borg-
ina Enos. Með þessu móti komst liann í sam-
band við skipaher Rússa í Miðjarðarhafinu. Dar-
daneila-kastalarnir liggja mitt á milli borganna
Róðostó og Enos, og mun Díbitsh hafa komið
auga á það, ef til þyrfti að taka. þetta var nú
hægra megin eða að vestanverðu. Að austan-
verðu tóku Rússar allar borgir, sem vissu út tii