Skírnir - 01.01.1830, Qupperneq 42

800 ixiillíónir pund sterlíng; þa5 er hérum 6400
millíónir ríkisdala, en renturnar eru 29 miliíónir
pd. sterlíng eSa 116 millíónir ríkisdala. Segja
surnir a8 ef ríkisins tekjur mínki töluvert á
nokkurn hátt, úr því sem nú er, |>á sé hætt vi5
aö ríkiÖ veröi gjaldþrota^ og fari |)á 1 millión
nianna á vergáng viÖ j>aö, en j>að eru skuldalieimtu-
mennirnir. Fyrir jiessu liöldum vér eigi jmrfi
ráÖ aö gera, einhvör úrræöi verða fyrri höfð, ef
á j>arf aö halda. I ár er sagt að ríkisins inn-
tektir hafi orðið 1,165,449 pundum sterl/ng minni
enn útgjöhlin, og er j>að íllr vottr. Sagt er að
stjórnarráðið ætli að m/nka hinar óvissu iuntektir
við suma embættismenn, sem mest hafa, og kva’
{>eim hafa j>ókt j>að fllr hoðskapr.
j>egar vér vitum þetta, getum vér fyrst séð
hvörsvegna Enskuin ferst svo undarliga í afskipt-
um s/num af málefnum annara j>jóða. Vérhöfum
vikið á afskipti j>eirra af Rússastrfðinu, af frelsis-
málefni Grikkja, af stjórnarráða-skiptunum í
Fránkaríki, og af tiltækjum M/guels í Portúgal,
hvað á s/num stað, og sýnist j>að allt lýsa j>ví,
að Enskir jiykjast jiurfa að liafa flest í frammi,
til að veija sig falli. j>að er og öllum mönrium
ljóst, að Enskir ega í vök a$ verjast, j>ví nú j>ykjast
þeir sjá, að meginlandið ætli að vaxa sér ytír
höfuð. Er j>á ekki að undra, j>ó j>eir I/ti liorn-
auga til framfara meginlands-þjóðanna, og leitist
við að tálma j>eim; j>ó halda sumir að hitt væri
hetra fyrir j>á, að láta hlutanna gáng ráða sér
sjáífum, og afla sér ekki óvinsælda, með þv/ að
reyna til að tálma réttlátum framförura aiinara