Skírnir - 01.01.1830, Page 44
(Parlamentiim) í vor eð var. Einn [>eirra kvaS
svo a8 orði, aö Enskir tröfikuSu frelsi, en efldu
ófrelsi frá Tajófljótinu (sem rennr hjá Lissabon,
höfuöborginni í Portúgal), og allt til Grikklands-
hafs (sem er einn hluti af MiÖjarÖarhafinu fyrir
austan Grikkland). |>etta er Jjót sakargipt, og
mun hun hafa átt að sneiða uppá stjórnarráðið.
Ilvað Grikklandi viðkemr útaf fyrir sig, [>á munu
Enskir liafa [>ókzt fyrirsjá «ð [>að mundi verða
mikil verzlunarþjóð með tímanum, og hjálpast
að [>ví með öðrum fleirurn, að liöggva skarð í
kaupverzlan sína, og þessvegna munu [>eir liafa
streizt við að vængjaskera það sem mest, svoað
flug þess yrði [>ess lægra og aflminnaj en [>egar
þeim tókst [>að ekki, svo vel sem þeir viidu, [>á
munu þeir liafa fundið uppá því, að setja þángað
konúng, og ætlað ser að stiila svo til, að þartil
yrði valinn einhvörr sá, sem þeir -væri vissir um
að færi að þeirra ráðum. þetta held eg ætli
nú að takast, hvað sem af þvf Ieiðir. Miklu
torveldara er að sjá, hvörsvegna Enskir hafa farið
bvo að ráði sínu. við Portúgal, síðan Míguel kom
þángað. Míguel hefir gert mörgum þjóðum til
miska, en á enga hefir liann leikið eins ílla og
Enska; [>ó hafa þeir tekið málstað hans, þegar á
hefir legið, og það jafnsnemma sem þeir veittu
Donnu Maríu Pðtrsdóttur alla konúngliga lotníngu,
og kölluðu hana drottníugu Portúgals. þetta er
nú harla torveldt að binda við nokkurn skyn-
samligan tilgáng; þó er það likligast að þeir hafi
hugsað, að Portúgísar muudu síðr vaxa og verða