Skírnir - 01.01.1830, Qupperneq 54

54
élsi. |>etta kom Austrríkis keisara mjög á óvart;
sendi hann strax Bandíeras rne<5 skipaliöi til
Njörfasunda (Gíbraltar), og átti hann að beiðast
skaSabóta, og leita um sættir; erindi hans var
vel tekið í fyrstn, og voru hinir herteknu menn
lausir látnir, en þegar Bandíeras krafðist skaða-
bóta, J>á snðrust Serkir ílla við, og varð eigi
af sættum. Bandíeras lagði þá til orrustu við 2
herskip Morokkós keisara, og lauk svo, að hann
eyðilagði þau bæði. þarnæst skaut hann á borg-
ina Laraches, og gerði þar mikinn skaða. j>eg-
ar Marokkósmenn sáu, hvörsu þúngliga áhorfðist
með viðreign þeirra, við Austrríkismenn, létu
þeir undan, og tókú friðarboðum.
I Praussaveldi urðu miklir vatnavextir í fyrra
vor, og er vikið á það í viðbætirnum við frétt-
irnar i fyrra árs Skírnir, en seinna frettist greini-
ligar, að 10 eða 12 þúsundir manna hefðu farið
á vergáng, sakir skaða þess, er vatnavextirnir
gerðu. Mátti víða fara þar á skipum, er áðr
var þurrlendi, og var mörgum manni bjargað á
báti frá mænirnum á hreysi sfnu.
Frá komu Garðaríkis keisara og drottníngar
hans til Berlínarborgar, er sagt í Garðaríkissögu;
hfer mætti þess geta, að Prins Yilhelm, sonur
Praussakonúngs, hélt hátiðliga innreið í höfuð-
borgina með konuefni sínu, prinsessu Agústu af
Sachsen-Veimar, á meðan Nikulás keisari sat
þar, og fóru festar fram daginn eptir í nærveru
hans, með raikilli dýrð og viðhöfn. J>á var mikil
gleðihátíð í Berlín um þær mundir.
I konúngsríkinu Nitrlöndunum hefir verið