Skírnir - 01.01.1880, Qupperneq 26

26
FRAKKLAND.
og Frökkum, sem grunar Ijek á aí) væri í ráði? Hva8 hjer er
sönnu nær er bágt a8 segja, en stjórnin á Frakklandi vottar það
nú í hvert skipti, sem svo her undir, a8 sjer sje ekkert svo
einráðiS sem þaS a8 halda fri8 vi8 granna sína, og forseta rá8-
aneytisins, Freycinet, fórust svo or8 fyrir skömmu, a8 engum
ráSherra, sem ætiaBi sjer a3 heitast fyrir Ófri3arrá8um og vekja
vígmóS þjó8arinnar, yr3i unnt stundarsetu í stj«5rnarrá8inu. Blö3
jpjó8valdsmanna hafa líka ávallt teki8 því mjög óliklega, er
eitthvaS hefir veri3 kvisa3 um handaiag vi3 Rússland, og kalia8
slikt hæ8i óráSlegt og mi8ur sæmandi fyrir franskt þjóSvaldsríki.
<iSkírnir» gat þess í fyrra, a3 Bismarck hef3i sýnt á sjer mesta
álúSarbragS vi8 Waddington á friSarfundinum í Berlín, en hann
var þá forma8ur ráBaneytisins franska og fyrir utanríkismálum,
og haf8i átt a3 því mikinn hlut, er þjó8veldi& var3 ofan á og
festist á Frakklandi. þetta er hægt a8 skilja, og þa8 er teki3
fram í fyrri árgöngum rits vors, a3 Bismarck þótti því friSvæn-
legar a3 fara á Frakklandi, sem allt fær8ist þar betur og betur
í þjó8valdshorfi8. þegar hann fer8a3ist til Vínar í sumar leiS,
fann ’nann sendiboha Frakka (Teisserenc de Bort) a3 máli og
tjáSi fyrir honum í mjúkum or8um, hve vel sjer segSi bugur um
samkomulag og fullar sættir rae8 Frökkum og þjóSverjum, enda
gæfi þa3 a8 eins beztu vonir, er enir fyrnefndu hef8u a3ra eins
menn til forstöBu fyrir málum ríkisins, og nú nyti vi3 á Frakk-
landi.*) Hann minntist á hvernig fjandskapurinn me8 Frökkum
og Englendingum (frá Napóleonsöldinni) hef&i snúizt i vinúttu og
samband; og kvazt fullöruggur um, a8 á líkan hátt myndi þaö
fyrnast, sem misjafnt hefBi or3i3 í viSskiptum Frakka og þjóS-
verja. þegar ráSherraskiptin ur&u rjett um árslokin, var þa8
sendiherra þjó3verja, Hohenlohe fursti, sein fær3i enum nýja
formanni ráSaneytisins, Freycinet, virktamestu og vinveittustu
nýjársóskir — en þeir enir nýju ráBherrar voru allir einbeittir
þjóSveldismenn og af Gambettuflokki. Hitt þótti ekki minna
vert, er Vilhjálmur keisari var í veizlu bjá sendiherra Frakka í
Berlín, greifanum Saint Vallier, í lok febrúarmánaSar þ. á.,
*) Waddington hjelt þá enn forsæti ráðaneytisins.